Καλησπέρα σας! 'Ηρθα κι εγώ να απεθυνθώ στην παρέα καθώς χρειάζομαι καμία ιδέα γιατί είναι λίγος καιρός τώρα που έχω αρχίσει να απελπίζομαι.. Έχω ένα θηλυκό cockatiel 18 χρονών το οποίο από πάντα ήταν πολύ φοβικό και αρκετά αντικοινωνικό (έχω αρκετά πουλιά,διάφορα είδη,είναι η μόνη που φαίνεται τόσο απόμακρη).. Ότι κι αν έχω κάνει δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τίποτα.. Είχα ένα αρσενικό το οποίο μας άφησε πέρσυ στα 22 του χρόνια και ήταν πολύ υπερπροστατευτικός μαζί της. Εκείνος μπαινόβγαινε στο κλουβί όποτε ήθελε, εκείνη δεν ήθελε ποτέ να βγει από το κλουβί. Όταν το αρσενικό ήταν έξω για αρκετή ώρα εκείνη πάθαινε πανικό κι άρχιζε πάντα να τον φωνάζει, εκείνος με την πρώτη φωνή εμφανιζόταν δίπλα της και πραγματικά αυτή φαινόταν να αισθάνεται πιο ασφαλής.. Απ' όταν "έφυγε" λοιπόν το αρσενικό εκείνη φέρεται ιδιέτερα περίεργα.. Στην αρχή το θεώρησα λογικό και ήξερα ότι θα της ήταν δύσκολο.. αργότερα κάπως συνήλθε αλλά δεν ήθελε να μείνει ούτε λεπτό μόνη της! Όταν καθάριζα τα κλουβιά από τα άλλα πουλιά (τα πάω σε άλλο δωμάτιο γιατί όταν πετάνε έντονα μέσα στο κλουβί εκείνη αναστατώνεται ιδιέτερα) κι έμενε μόνη της πάθαινε αμοκ! Χτυπιόταν τόσο στο κλουβί που έχει τύχει να ματώσει τα φτερά της από το έντονο χτύπημα στα κάγκελα.. Πλέον βλέπω ότι θέλει να υπάρχει κάποιος στον χώρο είτε εγώ είτε τα υπόλοιπα πουλιά αλλά να μην την ενοχλεί κανείς! Δεν της αρέσει να είμαι κοντά στο δικό της κλουβί αλλά της αρέσει (σχετικά) να βρίσκομαι στον χώρο.. 'Οταν της βάζω τροφή για αρκετή ωρα μετά είναι ανήσυχη.. Και μετά μαζεύεται και κοιμάται για ώωωρες.. Τον τελευταίο καιρό κι εδώ είναι που πλέον δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.. Το μόνο που κάνει είναι να κάθεται σε μια συγκεκριμένη πατήθρα χωρίς να κουνιέται ΟΛΗ ΜΕΡΑ με μόνη εξαίρεση όταν θα πάει να φάει και να πιεί! Τόσο που μάλλον "μουδιάζει?" και πέφτει στο πάτωμα, αρχίζει να χτυπιέται από την τρομάρα και ανυσηχώ ότι πάλι θα χτυπήσει (προχθές χτύπησε το πόδι της στην ταϊστρα της από το άτσαλο-ξέφρενο πετάρισμα, ευτυχώς όχι σοβαρά, τώρα είναι εντάξει)... Δώστε καμία ιδέα ρε παιδιά.. Πως θα μπορούσα να την κάνω να νοιώσει πιο άνετα? Ή τουλάχιστον να μην παθαίνει εγκεφαλικά κάθε φορά που πάω να της βάλω φαγητό.. Δεν ξέρω.. από την μία φαίνεται να μην έχει διάθεση για ζωή κι από την άλλη χτυπιέται τόσο που φοβάμαι ότι θα έχει κάνα σοβαρό ατύχημα..