Καλησπέρα στην παρέα.
Έχω ένα λευκό γκρι cockatiel εδώ και 3 μήνες περίπου. Όταν το φέραμε σπίτι ήταν πολύ ήσυχο και πολύ γρήγορα εξοικειώθηκε και ανέβαινε στο χέρι μου καθόταν στον ώμο μου κλπ.
Κάποια στιγμή το κάναμε "μπάνιο" απλά τον ψεκάσαμε με νερό δηλαδή μέσα στο καλοκαίρι και από τότε θύμωσε και δεν ήθελε να έρχεται. Τον έχω σε αρκετά μεγάλο κλουβί και μάλιστα το αφήνω ανοιχτό και αράζει στην οροφή στο ξύλο που έχει.
Τώρα πλέον αν πλησιάσω το χέρι μου κάνει απευθείας την κίνηση να με δαγκώσει και με αποφεύγει ενώ πρώτα με αργές κινήσεις ανέβαινε.
Δεν πετάει στο σπίτι παρά πολύ σπάνια, και ξαναγυρνάει. Το πρόβλημα είναι ότι όταν ακούει να μιλάμε ή την τηλεόραση δεν μας αφήνει σε ησυχία και φωνάζει
υπερβολικά δυνατά. Τον έχουμε κιόλας σε stand δίπλα στον καναπέ στο σαλόνι οπότε καταλαβαίνετε.
Θα ήθελα να με συμβουλεύσετε πως να τον εκπαιδεύσω να με εμπιστευθεί ξανά και δεύτερον πως να αντιμετωπίσω το επίμονο και συνεχόμενο τσίριγμα.
Έχω ένα λευκό γκρι cockatiel εδώ και 3 μήνες περίπου. Όταν το φέραμε σπίτι ήταν πολύ ήσυχο και πολύ γρήγορα εξοικειώθηκε και ανέβαινε στο χέρι μου καθόταν στον ώμο μου κλπ.
Κάποια στιγμή το κάναμε "μπάνιο" απλά τον ψεκάσαμε με νερό δηλαδή μέσα στο καλοκαίρι και από τότε θύμωσε και δεν ήθελε να έρχεται. Τον έχω σε αρκετά μεγάλο κλουβί και μάλιστα το αφήνω ανοιχτό και αράζει στην οροφή στο ξύλο που έχει.
Τώρα πλέον αν πλησιάσω το χέρι μου κάνει απευθείας την κίνηση να με δαγκώσει και με αποφεύγει ενώ πρώτα με αργές κινήσεις ανέβαινε.
Δεν πετάει στο σπίτι παρά πολύ σπάνια, και ξαναγυρνάει. Το πρόβλημα είναι ότι όταν ακούει να μιλάμε ή την τηλεόραση δεν μας αφήνει σε ησυχία και φωνάζει
υπερβολικά δυνατά. Τον έχουμε κιόλας σε stand δίπλα στον καναπέ στο σαλόνι οπότε καταλαβαίνετε.
Θα ήθελα να με συμβουλεύσετε πως να τον εκπαιδεύσω να με εμπιστευθεί ξανά και δεύτερον πως να αντιμετωπίσω το επίμονο και συνεχόμενο τσίριγμα.