Είμαστε παρέα από την Παρασκευή που μας πέρασε. Ακόμα δεν έχω ακούσει σφυρίγματα, γενικά. Τον βλέπω σκεπτικό και παρατηρεί το χώρο και νομίζω είναι λογικό. Θεωρώ ότι υπάρχει 'χημεία' μεταξύ μας, ψάχνει να με βρει όταν του φωνάζω ή του σφυρίζω, τον έχω δει να τρώει, άρα έχει βρει το φαγητό του, για να βεβαιωθώ ότι πίνει νερό, τον κέρασα λιγάκι με το καπάκι από το δικό μου μπουκάλι.
Απολύτως φυσιολογικό, δεν ξέρει πού βρίσκεται και γιατί είναι εκεί, και πάλι καλά που τα κάνει όλα αυτά! Τα κοκατίλ είναι πολύ ξεχωριστά πουλιά, ήρεμα και αγαπησιάρικα. Το ότι τρώει μπροστά σας σημαίνει ότι έχει ασχίσει να αισθάνεται άνετα, γιατί στην φύση ένα ζώο είναι πάντα πιο ευάλωτο όταν κάθεται να φάει ή να πιει. Και φυσικά τρώει και πίνει ακόμα κι αν δεν το βλέπετε, γιατί αλλιώς θα σας είχε αφήσει προ πολλού. Τα πουλιά έχουν πολύ γρήγορο μεταβολισμό, με αποτέλεσμα να λιμοκτονούν στην κυριολεξία σε μια-δυο μέρες, τρεις το μάξιμουμ. Από την άλλη, τα κοκατίλ, όπως και σχεδόν όλα τα αυστραλέζικα είδη παπαγάλων (μπάτζι, κοκατού κλπ) είναι ζώα της ερημου, με αποτέλεσμα να έχουν ανάγκη λίγο νερο. Υπάχουν ιδιοκτητες που έπιασαν το μπάτζι τους να πίνει νερό ενάμιση μήνα εφόσον το έφεραν σπίτι - όχι ότι το πουλάκι δεν έπινε μέχρι τότε, δεν αντέχουν και τόσο πολύ, απλώς πίνουν δυο γουλίτσες μετά το γεύμα συνηθως και συνεχίζουν τις δουλειές τους. Είναι πάρα πολύ θετικό όμως ότι δέχεται να φάει και να πιεί ό,τι του προσφέρετε, σημαίνει ότι σας εμπιστεύεται και δεν θα αντιμετωπίσετε δυσκολίες όταν θα προσφέρετε καινούργια φαγητά. Μην εκπλαγείτε αν τα χέρια σας είναι υγρά και προσπαθήσει να γλείψει το νερό, τόσο λίγο χρειάζονται που συχνά πίνουν δροσοσταλίδες!
Είναι δεκτικός στα χάδια, και αφού τον χαϊδέψω αρκετή ώρα στο κεφάλι και στα μάγουλα και ψηλά στο λαιμό του, μετά από λίγη ώρα αρχίζει ενώ χαϊδευόμαστε ακόμα να φτιάχνει το φτέρωμα του ταυτόχρονα. Είναι δείγμα ότι χαλαρώνει ή αμηχανίας;
Είναι δείγμα δεσίματος, βλέπει το χάδι ως καθάρισμα, κάτι που τα πουλιά κάνουν μεταξύ τους για να δεθούν, για να δείξουν συμπάθεια, φλερτ και ότι είναι μέρος του ίδιου σμήνους. Μπορεί επίσης προσπαθήσει να λακτίσει τα χέρια ή σαν να δαγκώνει ελφρά τα νύχια σας. Αυτό θα έκανε σε άλλο κοκατίλ για να ανταποδωσει τις υπηρεσίες καθαριότητας.
Κάθεται στον ώμο μου αρκετή ώρα χωρίς να διαμαρτυρείτε και τρώει από το χέρι μου και σποράκια και τσαμπί μίλετ.
Θα αρχίσω σε 10 μέρες από τώρα να του δίνω και λαχανικά, εφόσον είναι μωρό ακόμα θα είναι περισσότερο δεκτικός.
Θα ήθελα να είναι αγοράκι αφενός για να αποφύγω το γεγονός να γεννήσει αυγό και αφετέρου να είναι περισσότερες οι πιθανότητες να μιλήσει.
Τα ζ'ωα θηράματα σπανίως διαμαρτύρονται, γιατί είναι ένδειξη αδυναμίας, και ο αδύναμος γίνεται τροφή. Αυτό που έχει σημασία είναι να κοιτάμε για σημάδια στρες όταν είμαστε κοντά στο πουλάκι. Βαριανασαίνει? Μήπως σφύγει πολύ τα πόδια, κάνει κινήσεις με τα φτερά σαν να προσπαθεί να πετάξει μακριά και αλλάζει γνώμη? Ή κάθεται στο ένα πόδι και λαγοκοιμάται, καθαρίζεται ή τραγουδά?
Το θέμα του αυγού είναι όντως τεράστιας σημασίας, γαιτί το συγκεκριμένο είδος φημίζεται για την δυσκολία στην παύση της ωοτοκίας, άπαξ και ξεκινήσει, και μπορεί να τα πιάσει και νωρίς τα άτιμα, αλλά ακόμα και θηλυκό να είναι, με τήρηση μερικών απλώς κανόνων, βασικά του άπλετου ύπνου και παιχνίδια με ισορροπη,μένη διατροφή, δεν υπάρχει σοβαρός λόγος ανησυχίας.
Δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά τα κοκατίλ δεν φημιζονται ιδιαίτερα για τις ομιλητικές τους ικανότητες. Μιμούνται μελωδίες και ακολουθούν ρυθμούς άριστα, αλλά δεν λένε πάνω από μερικές λέξεις ή προτάσεις, ακόμα και τα αρσενικά. Είναι του σφυρίγματος περισσότερο, όχι της ομιλίας.
Τπτ, να το χαιρεστε! Δείτε και πώς ανεβάζουμε φωτογραφίες στα FAQs, αν δεν έχει ξανατύχει.
Να το χαίρεσαι!
