Τη Δευτέρα το μεσημέρι έλειψα απο το σπίτι λιγοτερο από μία ώρα και όταν γύρισα έλειπε το πουλί μάζι με το κλουβί που το είχα κρεμασμένο στη βεράντα όπως κάθε μέρα τέτοια ώρα όταν ο καιρός είναι ευχάριστος. Το σπίτι ειναι ισόγειο με κήπο καβάλησαν λοιπόν τα κάγκελα (όχι και πολύ εύκολο πράγμα)και πάει η Che μου. Τι να σας πω είμαι πολύ λυπημένη όχι τόσο για τη προόδο που είχαμε κάνει στη σχέση μας( με τη πολύτιμη βοήθεια σας) γιατί ήταν άγρια,όσο για το πως θα περνάει εκεί που την έχουν ήταν και καλομαθημένη και μόνο μένα ήταν άνετη.Φανταστείτε τώρα η καημένη φτου κι άπ την αρχή με νέους ανθρώπους. Στο μόνο που ελπίζω είναι να τη προσέχουν τουλάχιστον
καλή τύχη Che μου
καλή τύχη Che μου
