Γεια χαρά, με την ερχομό της καραντίνας vol2 κάναμε πραγματικότητα κατι που σκεφτόμασταν από καιρό αλλά ποτέ δε πέρναμε απόφαση.
Να αποκτήσουμε έναν φτερωτό φίλο!
Ήταν απόφαση στιγμής χωρίς καμία προεργασία για να ρωτήσω/μάθω οτιδήποτε αφορά τα παπαγαλάκια -πράγμα που θα ήταν πιο σωστό- αλλά ίσως δε θα μας έφερνε κοντά στο πλασματάκι που κοιμάται στο διπλανό δωμάτιο αυτή την στιγμή.
Ο Ozzy λοιπόν (Αρσενικό μας είπαν και μάλλον ειναι) είναι 4 μηνών και μεγάλωσε με τάισμα στο χέρι (όπως μας είπε το παλληκάρι στο μικρό petshop που τον είχε, αλλά δε μου φάνηκε και χρήσιμη τότε αυτή η πληροφορία καθότι άσχετος εγώ)
Έχουν περάσει 12 μέρες που τον έχουμε, 2 ήμερες προσαρμογή και στην 3η άρχισε να μιμείται τον 1ο σκοπό που του σφύραγα οχι ολόκληρο αλλά ενθουσιαστήκαμε γιατί δε περιμέναμε τίποτα τέτοιο!, 5η μέρα άρχισε να κάνει και τον 2ερο σκοπό ενώ ταυτόχρονα σταμάτησε να ειναι πολύ εχθρικός όταν τον πολύ πλησιάζαμε. Πλέον στην 12 μέρα τρώμε από χέρια, μιμούμαστε ανθρώπινο χαχανητό (μαντέψτε γιατί), μάθαμε να ανεβαίνουμε σε ξυλάκι (με αντάλλαγμα κεχρί) ενώ απο χθες... βγαίνουμε μονοι μας ήρεμα κι εξω απο το κλουβί για λίγο. Ίσως πάνε λίγο γρήγορα τα πράγματα αλλά δεν τον πιέζουμε για κάτι. Αν δε θέλει απλά προχωράμε. Η καραντίνα βοηθά και περνάμε πολύ χρόνο μαζί του περα απο συντροφιά αλλά και εκπαιδευτικά (σε σύντομες συνεδρίες).
Κατά τ 'άλλα του αρέσει να διαλύει οτι μπαίνει στο κλουβί του, όταν τον πιάσει η λογοδιάρροια δε σταματάει, ειναι φαγανός αν και δε τα πάει καλα με τα φρούτα ενώ απο λαχανικά προτίμηση σε μαρουλάκι και σπανάκι. Οτιδήποτε άλλο εκτός από σπόρους για παπαγαλάκια και κεχρί το δίνουμε σε ελάχιστη ποσότητα ακόμα μιας και δε γνωρίζουμε πως να κινηθούμε επ αυτού. Το κλουβάκι σιγά σιγά το φτιάχνω με φυσικά ξυλα για πιασίματα, ενώ σιγά σιγά θα αλλάξω ταΐστρα και λοιπά αξεσουάρ σε ποιοτικά. Παιχνίδια εναλλάσσω ανα 2-3 μέρες για να μη βαριόμαστε.
Αυτά για πρώτη γνωριμία και θα αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες στο forum.
Κάθε βοήθεια δεκτή για το ξεκίνημα μας.
Να αποκτήσουμε έναν φτερωτό φίλο!
Ήταν απόφαση στιγμής χωρίς καμία προεργασία για να ρωτήσω/μάθω οτιδήποτε αφορά τα παπαγαλάκια -πράγμα που θα ήταν πιο σωστό- αλλά ίσως δε θα μας έφερνε κοντά στο πλασματάκι που κοιμάται στο διπλανό δωμάτιο αυτή την στιγμή.
Ο Ozzy λοιπόν (Αρσενικό μας είπαν και μάλλον ειναι) είναι 4 μηνών και μεγάλωσε με τάισμα στο χέρι (όπως μας είπε το παλληκάρι στο μικρό petshop που τον είχε, αλλά δε μου φάνηκε και χρήσιμη τότε αυτή η πληροφορία καθότι άσχετος εγώ)
Έχουν περάσει 12 μέρες που τον έχουμε, 2 ήμερες προσαρμογή και στην 3η άρχισε να μιμείται τον 1ο σκοπό που του σφύραγα οχι ολόκληρο αλλά ενθουσιαστήκαμε γιατί δε περιμέναμε τίποτα τέτοιο!, 5η μέρα άρχισε να κάνει και τον 2ερο σκοπό ενώ ταυτόχρονα σταμάτησε να ειναι πολύ εχθρικός όταν τον πολύ πλησιάζαμε. Πλέον στην 12 μέρα τρώμε από χέρια, μιμούμαστε ανθρώπινο χαχανητό (μαντέψτε γιατί), μάθαμε να ανεβαίνουμε σε ξυλάκι (με αντάλλαγμα κεχρί) ενώ απο χθες... βγαίνουμε μονοι μας ήρεμα κι εξω απο το κλουβί για λίγο. Ίσως πάνε λίγο γρήγορα τα πράγματα αλλά δεν τον πιέζουμε για κάτι. Αν δε θέλει απλά προχωράμε. Η καραντίνα βοηθά και περνάμε πολύ χρόνο μαζί του περα απο συντροφιά αλλά και εκπαιδευτικά (σε σύντομες συνεδρίες).
Κατά τ 'άλλα του αρέσει να διαλύει οτι μπαίνει στο κλουβί του, όταν τον πιάσει η λογοδιάρροια δε σταματάει, ειναι φαγανός αν και δε τα πάει καλα με τα φρούτα ενώ απο λαχανικά προτίμηση σε μαρουλάκι και σπανάκι. Οτιδήποτε άλλο εκτός από σπόρους για παπαγαλάκια και κεχρί το δίνουμε σε ελάχιστη ποσότητα ακόμα μιας και δε γνωρίζουμε πως να κινηθούμε επ αυτού. Το κλουβάκι σιγά σιγά το φτιάχνω με φυσικά ξυλα για πιασίματα, ενώ σιγά σιγά θα αλλάξω ταΐστρα και λοιπά αξεσουάρ σε ποιοτικά. Παιχνίδια εναλλάσσω ανα 2-3 μέρες για να μη βαριόμαστε.
Αυτά για πρώτη γνωριμία και θα αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες στο forum.
Κάθε βοήθεια δεκτή για το ξεκίνημα μας.
Λείπουν μόνο μερικές φωτογραφίες/βίντεο για να ολοκληρωθεί η παρουσίαση του Ozzy. Δείξε μας αν θέλεις και το κλουβί του.
