Η καταγωγή του είναι από το Μεξικό και συναντάτε επίσης και στην Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πρόκειται για έναν μεσαίου μεγέθους παπαγάλο με συνολικό μήκος τα 38 εκατοστά και βάρους περίπου 315-370 γραμμάρια. Ο χρωματισμός του αποτελείτε κυρίως από πράσινο χρώμα, μαύρο και κόκκινο. Πάνω στους ώμους τους κυριαρχεί το πράσινο, το κόκκινο, το κίτρινο τα οποία εναλλάσσονται. Οι ενήλικοι έχουν μελί μάτια και τα μικρότερα σε ηλικία πτηνά έχουν καφέ. Το χρώμα της μύτης τους είναι μαύρο και τα πόδια τους γκρι.
Ο βιότοπος ο οποίος συναντάτε είναι τα ψηλά πευκοδάση του Μεξικό και της Αριζόνας και σε υψόμετρο από 1200 έως 3000 μέτρα. Προτιμούν εγκαταλειμμένες τρύπες από τρυποκάρυδους, αλλά αν δεν βρεθεί εγκαταλειμμένη δεν θα διστάσουν να διώξουν τους κατοίκους της. Πλέον ζούνε και αναπαράγονται μόνο στο Μεξικό.
Η διατροφή τους είναι αποκλειστικά οι σπόροι των πεύκων (κουκουνάρια) και συμπληρώνονται από διάφορους άλλους σπόρους, βατόμουρα, φρούτα λαχανικά, νύμφες εντόμων και μικρά έντομα.
Είναι αρκετά κοινωνικά πτηνά, πετούν και τρέφονται κατά ομάδες από 12 έως 1000 άτομα μαζί. Στην περίπτωση μεγάλου ταξιδίου πετάνε σε σχηματισμό V, όπως και οι χήνες. Δεν επηρεάζονται από τις καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα από το κρύο και το χιόνι, μάλιστα κατά τον χειμώνα καταναλώνουν χιόνι για την τροφοδότηση του σώματος με νερό για αυτό το λόγο αποκαλούνται επίσης και παπαγάλοι του χιονιού. Οι κραυγές και οι φωνές τους είναι πολύ δυνατές ακούγονται έως 3 χιλιόμετρα και παρομοιάζονται σαν την φωνή ενός εξαγριωμένου macaw.
Το ζευγάρι ενώνεται κατά τον Ιούλιο και παραμένουν μαζί για όλη την διάρκεια της ζωής τους. Οι φωλιές ετοιμάζονται, σε άδειες τρύπες κυρίως, τρυποκάρυδων και περιποιόνται κατάλληλα για την εύκολη πρόσβαση τους (ροκανίζοντας την είσοδο).
Το θηλυκό γεννά 2 έως 4 αυγά και τα επωάζει για ένα μήνα περίπου. Ο αρσενικός προσέχει την διατροφή της θηλυκιάς φέρνοντας της συνέχεια τροφή. Με την επώαση των αυγών ο αρσενικός φροντίζει για την διατροφή της θηλυκιάς αλλά και για τους νεοσσούς. Οι νεοσσοί παραμένουν στην φωλιά για περίπου 2 μήνες και εξασκώντε με μικρές πτήσεις. Γίνονται πλήρως ανεξάρτητα στην ηλικία των 7 μηνών όπου εγκαταλείπουν την φωλιά.
Το προσδοκίμιο ζωής στην αιχμαλωσία είναι περίπου τα 30-40 έτη.
Πλέον στην φύση σύμφωνα με έρευνες του Εθνικού ζωολογικού κήπου του Μεξικό υπάρχουν 800 έως 4000 άτομα. Η συνεχής αποψίλωση των δασών για την βιομηχανία, η συνεχής παγίδευση των πτηνών είναι μερικοί από τους λόγους που αποδίδουν την σχεδόν εξαφάνιση τους. Θεωρείτε πλέον ότι ο μισός πληθυσμός τους ζεί σε περίπου 2400 εκτάρια (24 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα)
Πρόκειται για έναν μεσαίου μεγέθους παπαγάλο με συνολικό μήκος τα 38 εκατοστά και βάρους περίπου 315-370 γραμμάρια. Ο χρωματισμός του αποτελείτε κυρίως από πράσινο χρώμα, μαύρο και κόκκινο. Πάνω στους ώμους τους κυριαρχεί το πράσινο, το κόκκινο, το κίτρινο τα οποία εναλλάσσονται. Οι ενήλικοι έχουν μελί μάτια και τα μικρότερα σε ηλικία πτηνά έχουν καφέ. Το χρώμα της μύτης τους είναι μαύρο και τα πόδια τους γκρι.
Ο βιότοπος ο οποίος συναντάτε είναι τα ψηλά πευκοδάση του Μεξικό και της Αριζόνας και σε υψόμετρο από 1200 έως 3000 μέτρα. Προτιμούν εγκαταλειμμένες τρύπες από τρυποκάρυδους, αλλά αν δεν βρεθεί εγκαταλειμμένη δεν θα διστάσουν να διώξουν τους κατοίκους της. Πλέον ζούνε και αναπαράγονται μόνο στο Μεξικό.
Η διατροφή τους είναι αποκλειστικά οι σπόροι των πεύκων (κουκουνάρια) και συμπληρώνονται από διάφορους άλλους σπόρους, βατόμουρα, φρούτα λαχανικά, νύμφες εντόμων και μικρά έντομα.
Είναι αρκετά κοινωνικά πτηνά, πετούν και τρέφονται κατά ομάδες από 12 έως 1000 άτομα μαζί. Στην περίπτωση μεγάλου ταξιδίου πετάνε σε σχηματισμό V, όπως και οι χήνες. Δεν επηρεάζονται από τις καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα από το κρύο και το χιόνι, μάλιστα κατά τον χειμώνα καταναλώνουν χιόνι για την τροφοδότηση του σώματος με νερό για αυτό το λόγο αποκαλούνται επίσης και παπαγάλοι του χιονιού. Οι κραυγές και οι φωνές τους είναι πολύ δυνατές ακούγονται έως 3 χιλιόμετρα και παρομοιάζονται σαν την φωνή ενός εξαγριωμένου macaw.
Το ζευγάρι ενώνεται κατά τον Ιούλιο και παραμένουν μαζί για όλη την διάρκεια της ζωής τους. Οι φωλιές ετοιμάζονται, σε άδειες τρύπες κυρίως, τρυποκάρυδων και περιποιόνται κατάλληλα για την εύκολη πρόσβαση τους (ροκανίζοντας την είσοδο).
Το θηλυκό γεννά 2 έως 4 αυγά και τα επωάζει για ένα μήνα περίπου. Ο αρσενικός προσέχει την διατροφή της θηλυκιάς φέρνοντας της συνέχεια τροφή. Με την επώαση των αυγών ο αρσενικός φροντίζει για την διατροφή της θηλυκιάς αλλά και για τους νεοσσούς. Οι νεοσσοί παραμένουν στην φωλιά για περίπου 2 μήνες και εξασκώντε με μικρές πτήσεις. Γίνονται πλήρως ανεξάρτητα στην ηλικία των 7 μηνών όπου εγκαταλείπουν την φωλιά.
Το προσδοκίμιο ζωής στην αιχμαλωσία είναι περίπου τα 30-40 έτη.
Πλέον στην φύση σύμφωνα με έρευνες του Εθνικού ζωολογικού κήπου του Μεξικό υπάρχουν 800 έως 4000 άτομα. Η συνεχής αποψίλωση των δασών για την βιομηχανία, η συνεχής παγίδευση των πτηνών είναι μερικοί από τους λόγους που αποδίδουν την σχεδόν εξαφάνιση τους. Θεωρείτε πλέον ότι ο μισός πληθυσμός τους ζεί σε περίπου 2400 εκτάρια (24 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα)
