Σημερα ειμαι πολυ χαρουμενος γιατι πηρα ενα μεγαλο δωρο (μαλλον δυο).Αλλαξαμε την τροφη μας τα φρουτα μας το νερακι μας με την αντιβιωση και μολις εκατσα απεναντι του να τον βλεπω ειδα οτι δειλα δειλα πατησε το ποδι του στην πατηθρα και στεκοταν ορθιος. Το μαζευε και το ξαναπατουσε μετα απο λιγο.Χαρηκα γιατι το μεγαλυτερο αγχος μου ηταν μηπως ειχε κοπει κατι στα νευρα του ποδιου και ειχε νεκρωθει. Και το μεγαλυτερο δωρο ηταν οτι σημερα στο σφυριγμα που του κανω καθε μερα οταν καθομαι κοντα του για παρεα ανταποκριθηκε με το πιο ομορφο κελαηδημα του!
