Γενικά Έχει χαθεί το μέτρο στα θέματα φροντίδας των πτηνών;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης maria p
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
νομίζω πολλοί ρωτάνε ενώ υπάρχουν σχετικά άρθρα γιατί θέλουν να ακούσουν εμπειρίες ανθρώπων σχετικές..
Και ίσως και πιο "ξεκούραστο" για τους ίδιους.
Το θέμα είναι πως όσοι βρισκόμαστε εδώ, θα πρέπει να μην ξεχνάμε το σκοπό... Που για τους περισσότερους είναι η βοήθεια στον ερωτώντα... και μόνο αυτή.
 
Ειναι δεδομένο οτι να έχεις 1,2,10 καναρίνια δεν είναι και κάτι περίπλοκο. Επίσης είναι δεδομένη η γενικότερη αντίληψη για τα πτηνά ως κατοικίδια στην Ελλάδα. Η αντίληψή μας και η στάση μας γιατί να ετεροκαθορίζεται απο αυτά;
Πάντα ο γνώμονας μετράει σε σχέση με το ιδανικό, σε αυτή την κατεύθυνση κάτι κρίνεται ως απαραίτητο ή επιθυμητό.
Χωρίς αυτό για σκοπό, δεν μπορώ να αντιληφθώ ποιός θα ήταν ο λόγος ύπαρξης οποιασδήποτε ανάρτησης περι κατοικιδίων στο ίντερνετ. Όταν κάποιος αναζητεί μέσω μερικών κλίκ θέλει ή να μάθει ή να βρεί την εύκολη λύση. Ο πρώτος μαθαίνει πολλά παραπάνω ο δεύτερος αποθαρρύνεται. Ο ενδιάμεσος τύπος αναγνώστη γιατί να μας αφορά;
Επίσης Πατρίκιε, δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει αποθαρρύνομαι απο το χόμπι μου.Αποθαρρύνομαι απο το να φτάσω σε τί;Εννοείς οτι όλη αυτή η λεπτομέρεια αποθαρρύνει κάποιον και απο τα στοιχειώδη,τα βασικά όπως μια σωστή καθαριότητα;
Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πως όλο αυτό που συζητάμε είναι δομικό. Δεν είμαστε δύο άτομα που συζητάμε, ας μην περιμένουμε μια τέτοια απλότητα. Δεν πιστεύω καθόλου πως είναι θέμα ελέγχου της πληροφορίας και δεν βάζω τον εαυτό σε ρόλο ψυχαναλυτή.
Τώρα στα περι επιστημονικής γνωμάτευσης,ό,τι λέτε είναι αλήθεια,ωστόσο δεν συγκροτεί κάποιο επιχείρημα ή μάλλον μπορεί να το κάνει με πολύ επικίνδυνο τρόπο. Η ιστορία του καναρινιού είναι συνυφασμένη με πράξεις ανθρώπων που ακολούθησαν κάτι καινοτόμο. Πάνω σε τέτοια εμπειρικά δεδομένα χτίζουμε.Αν και δεν έχω δεί να λείπει κάποια έρευνα ακόμα και σε σχετικές υπερβολές που λέγονται.Ως προς αυτό μου κάνει εντύπωση αυτό:
Πως λοιπόν να μην υπάρχει σύγχυση;
Γιάννη δεν καταλαβαίνω την σύγχυση. Είναι πολύ σαφές το άρθρο, με παραπομπές και διευκρινίσεις ως προς το πού εφαρμόζεται το κάθε τι.
 
Γιάννη δεν καταλαβαίνω την σύγχυση.
Εννοώ πως δημιουργείται σύγχυση όταν προτείνονται αυγοτροφές από επώνυμες και αναγνωρισμένες εταιρείες με μικρότερα ποσοστά... σε σχέση με αυτά του άρθρου..
 
Εννοώ πως δημιουργείται σύγχυση όταν προτείνονται αυγοτροφές από επώνυμες και αναγνωρισμένες εταιρείες με μικρότερα ποσοστά... σε σχέση με αυτά του άρθρου..
Έτσι μπορώ να το καταλάβω,ωστόσο στο άρθρο λέει κάτι πολύ συγκεκριμένο και δεν έχει καμία σύγκριση με αυγοτροφές του εμπορίου. Σημειώνει μάλιστα κάτι προφανές, οτι το σγουρό του Παρισιού έχει άλλες διατροφικές ανάγκες απο έναν αχάτη. Υπάρχει αυγοτροφή για το σγουρό του Παρισιού στο εμπόριο;
Οι μάρκες του εμπορίου είναι ένας δείκτης, δεν σημαίνει οτι θα είναι και ο ακριβέστερος.
 
Επειδή συμφωνώ ότι το θέμα είναι πολύ γενικό και δεν υπάρχει η αμεσότητα του προφορικού λόγου, προσωπικά δε θα επεκταθώ πολύ. Ευχαρίστως κάποια στιγμή σε κάποια συνάντηση να πω λεπτομερέστερα τι εννοώ. Επίσης δεν είναι ανάγκη και να συμφωνήσουμε. Την άποψή μας λέμε.

Για να το πω όσο πιο σύντομα μπορώ, λέγοντας ''αποθάρρυνση'' από το χόμπι εννοώ ότι πολλές φορές ακόμα και τα πιο βασικά (όπως η καθαριότητα που αναφέρεις) παρουσιάζονται ως διαδικασίες περίπλοκες. Π.χ καθημερινή απολύμανση των σκευών με ξύδι κτλ. Αν αυτό δε διευκρινισθεί ότι είναι τουλάχιστον ψυχαναγκαστικό και όχι απαραίτητο (και ούτε ιατρικά στέκει), μπορεί κάποιος που είναι νέος στο χώρο (ή επιμένω, δεν έχει κριτική σκέψη) να θεωρήσει το ότι να έχεις 2 ζευγάρια καναρίνια σημαίνει ότι πρέπει να αγοράζεις έναν κουβά ξύδι κάθε μήνα. Και να θεωρήσει ότι όσο και να του αρέσουν τα καναρίνια δεν μπορεί να κάνει κάθε μέρα αυτή τη διαδικασία.

Τώρα στο άλλο που λες για την επιστημονική τεκμηρίωση είναι χαώδες πεδίο συζήτησης. Δε θα βγάλουμε άκρη. Ισχύει αυτό που λες ότι στο συγκεκριμένο χόμπι τα βήματα έγιναν μάλλον από ανήσυχους εκτροφείς και όχι από έρευνες της Κτηνιατρικής Κοινότητας ωστόσο δε γίνεται να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο λογίζονται ως de facto σωστά μόνο όσα δεδομένα πληρούν τα κριτήρια της επιστημονικής έρευνας όπως αυτά έχουν οριστεί. Διότι και το Marie Claire να διαβάσεις, σε κάθε τεύχος αναφέρεται σε αποτελέσματα ερευνών για τις κοτσάνες που γράφει. Οπότε φαντάζεσαι να πιάσουμε συζήτηση για το πως πρέπει να αξιολογούνται οι έρευνες και πότε πληρούν τα απαραίτητα κριτήρια; Α πα πα. :D
 
Δεν πιστεύω οτι δεν καταλαβαίνει ο ένας τι λέει ο άλλος.Αυτό που είναι ασαφές είναι το τί προτείνεται ως αλλαγή.
Απλά το λέω, χωρίς να είμαι απο εκείνους που πιστεύουν πως μια κριτική πρέπει να συνοδεύεται και απο αντιπρόταση.
Διότι και το Marie Claire να διαβάσεις, σε κάθε τεύχος αναφέρεται σε αποτελέσματα ερευνών για τις κοτσάνες που γράφει.
:)Ευτυχώς δεν βγαίνουν και για εμάς οι έρευνες με τέτοια συχνότητα.
Ο ρόλος της "μαρτυρίας", εξέλιξη της οποίας είναι η επιστημονική απόδειξη και μέθοδος, εφαρμόζεται σε μη ανεπτυγμένους κλάδους όπως ο δικός μας.Ως προς αυτό θέλει μια προσοχή στο ποιόν θεωρούμε αυθεντία.
 
Στο ξεκίνημα αυτού του θέματος, είχα καταλάβει πως ανησυχούμε μήπως από λάθος χειρισμούς στις απαντήσεις ή και κατά την αναζήτηση του βέλτιστου τρόπου φροντίδας των κατοικίδιων πτηνών μας, οδηγούμαστε στην υπερβολή, η οποία έχει αρνητικό αντίκτυπο σε κάθε νέο ανάδοχο petbird.
Αυτό το μέτρο, η ισορροπία ανάμεσα στο γενικά "εντάξει" που λειτουργεί τα πράγματα και την "ιδανική υπερβολή", είναι το ζητούμενο σε όλη την ζωή μας και στο μεγάλωμα των παιδιών μας.
Δεν είναι λίγοι όσοι μόλις αποκτήσουν παιδιά "πετάνε" τα κατοικίδια τους στον δρόμο από τον υστερικό φόβο μεταδοτικών ασθενειών και το χειρότερο, απολυμαίνουν σχολαστικά συνεχώς κάθε επιφάνεια του σπιτιού τους και ψεκάζουν, επιβαρύνοντάς τα με χειρότερες ουσίες αυτών που έχει η αθώα συμπαντική σκόνη.
Ούτε είναι λίγοι οι ζωοφοβικοί που στην σύνταξη αποκτούν ένα κανισάκι, γίνονται ζηλωτές και του αποδίδουν όλες τις ανθρώπινες αρετές που δεν ανακάλυψαν στην κοινωνική ζωή τους μέχρι τότε, μετατρέποντάς το τελικά σε φρικιό.
Παίρνοντας αποφάσεις που αφορούν ζωές άλλων, όπως το να κάνουμε ένα παιδί ή να υιοθετήσουμε ένα ζωάκι, ανταποκρινόμαστε καθένας ανάλογα με την προσωπικότητά του και τις αντικειμενικές του δυνατότητες.
Όλοι όμως έχουμε κάποιες μίνιμουμ υποχρεώσεις.

Η αλήθεια είναι πως στην ευγενική μας πρόθεση να προσφέρουμε το καλύτερο, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος της εμμονής ή της "μανίας", με ακραίες εκφράσεις τους συλλέκτες ζώων, τους γραφικούς υπερασπιστές κτλ που τελικά περιθωριοποιούνται κοινωνικά και μόνο προσφορά δεν θεωρείται τελικά η "προσφορά"τους, μια και τσακώνονται με όλο τον κόσμο και αντί θετικής επιρροής, δίνουν κάκιστο παράδειγμα.
Εμείς εδώ μέσα, αναγνωρίζουμε στην συνολική μας έκφραση κάτι απ' όλα αυτά;
Η δική μου απάντηση είναι όχι.
Είμαστε αρκετά συγκροτημένοι και συγκριτικά με άλλους ομοειδείς χώρους, συνδυάζουμε με καλύτερη ισορροπία το ένστικτο των αισθήσεων, την εμπειρία και τα επίκαιρα επιστημονικά δεδομένα της εποχής μας.
Δεν έχουμε εμμονές με τα super foods, πρεσβεύουμε την ποικιλία, δεν προτείνουμε φάρμακα απερίσκεπτα, δεν υποκαθιστούμε τους ειδικούς επιστήμονες, δεν φοβόμαστε να αναφέρουμε μάρκες, επιχειρήσεις και ονόματα επιστημόνων και επαγγελματιών, ώστε να παρέχεται η μέγιστη δυνατή πληροφόρηση στον κάθε έναν, δεν τιμωρείται η ελεύθερη έκφραση, αντίθετα επικροτείται όταν είναι στοιχειοθετημένη.
Στο περιβάλλον μας συμμετέχουν αξιόλογα μυαλά που δεν διαγκωνίζονται αλλά τοποθετούνται με σεμνότητα.
Με λίγα λόγια είμαστε αρκετά ταπεινοί συλλογικά ώστε να μπορέσει κάποιος να μας προσάψει οτιδήποτε ακραίο.
Ωστόσο, όπως ακριβώς ισχύει και για τα πτηνά μας, ισχύει και για τους εαυτούς μας. Πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και καλό είναι να ψηλαφίζουμε τα σφάλματά μας, εν τη γεννέσει τους, με την συμμετοχή σε κάθε θέμα, όσο είναι εφικτό βεβαίως.
Αυτό φυσικά προϋποθέτει, να αντιμετωπίζουμε την αντίθετη άποψη - την διόρθωση, σαν κάτι συνολικά βελτιωτικό, σαν προσφορά και όχι σαν εχθρική-πολεμική ενέργεια που ΄μας στοχεύει προσωπικά.
 
Back
Top