Θα προσπαθήσω με πολύ λίγα λόγια, γιατι είναι πολύ δύσκολο θέμα. Η ενστικτώδης νοημοσύνη του καναρινιού, το κάνει να θεωρεί κάθε άνθρωπο ως κίνδυνο. Η επίκτητη νοημοσύνη του, μπορεί να το κάνει να συνδέει κάποιο πρόσωπο ως φιλικά διακείμενο ή ως μη επικίνδυνο. Ως επίκτητη νοημοσύνη μπορεί να θεωρηθεί και η αναγνώριση μιας λέξης ή κάποιων λέξεων από το καναρίνι με κάτι. Όταν λέμε καταλαβαίνω τι λέει ο άλλος, ακόμα και οι άνθρωποι, εννούμε ότι μπορούμε να συνδέσουμε κάποιες λέξεις με αυτά που εννοεί ο άλλος. Αν π.χ. σφυρίζεις με κάποιο τρόπο ή λες τη λέξη "φρούτο" όταν μόνιμα το σερβίρεις το φρούτο, το καναρίνι το συνδέει με το ότι έρχεται το σερβίρισμα. Η ικανότητα αποθήκευσης κάποιου αριθμού τέτοιων πραγμάτων αποτελεί τη νοημοσύνη, όπου στα καναρίνια προφανώς έχει και ένα περιορισμό, όπως και σε όλα τα ζώα. Στα λέω εντελώς απλοϊκά, είναι κομματάκι πιο σύνθετα.
Δεν ξέρω αν η νοημοσύνη των καναρινιών έχει αντιστοιχηθεί με του ανθρώπου, το θεωρώ εντελώς ανόητο το ότι γίνεται.
Υπάρχει και ένας τρίτος παράγοντας σε σχέση με τη νοημοσύνη που είναι το περιβάλλον. Στο λέω για να δεις πόσο ανόητες είναι οι συγκρίσεις. Βάζεις ένα πουλί άγριο σε ένα κλουβί και αυτό χτυπιέται, δυσκολεύεται να φάει, αλλά την ίδια στιγμή ελεύθερο ξέρει να προφυλάσεται. Σημαίνει αυτό ότι είναι πιο νοήμον από ένα που ζει σε κλουβί, ξέρει να ελίσεται και να πατάει στις πατήθρες, να παίζει με τα στικάκια αλλά μόλις βγει έξω το κάνει μια γάτα πρωϊνό της; Διάφορα τέτοια κλπ... Είναι δύσκολο να "μετρήσεις" τη νοημοσύνη, γενικώς.