Ασθένειες Αλλαγή συμπεριφοράς νεαρού κοκατίλ
- Θεματοθέτης mazestix
- Ημερομηνία
Εννοεις στο ιδιο κλουβι; Σαφως και ΔΕΝ κανει για πολλους λογους. 
Κανε του τις ασκησεις που σου ειπα, θα τον βοηθησουν πολυ να δυναμωσει τα φτερα του. Αποδυναμωθηκε και εχασε την εμπιστοσυνη στον εαυτο του. Πρεπει να τον βοηθησετε να την ξαναβρει.
Κανε του τις ασκησεις που σου ειπα, θα τον βοηθησουν πολυ να δυναμωσει τα φτερα του. Αποδυναμωθηκε και εχασε την εμπιστοσυνη στον εαυτο του. Πρεπει να τον βοηθησετε να την ξαναβρει.Όχι μέσα στο ίδιο κλουβί! Τα καναρίνια είναι σε αναπαραγωγική φάση και έχουν αυγά. Εννοώ να βάλω τα κλουβιά μαζί! Τώρα όπως είναι δεν βλέπονται...
Φοίβος θα συνεχίσω τις ασκήσεις κανονικά... Αν και απορώ... Τις πρώτες μέρες που έκανε πτήσεις είχε φάει τα μούτρα του. Απίστευτες σαβούρες και χτυπήματα αλλά δεν το έβαζε κάτω. Τώρα το σοκ ήρθε μετά τον "απογαλακτισμό"... Τεσπα... υγειής έως τώρα, πάμε για τα ψυχολογικά!
Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απαντήσεις!
Φοίβος θα συνεχίσω τις ασκήσεις κανονικά... Αν και απορώ... Τις πρώτες μέρες που έκανε πτήσεις είχε φάει τα μούτρα του. Απίστευτες σαβούρες και χτυπήματα αλλά δεν το έβαζε κάτω. Τώρα το σοκ ήρθε μετά τον "απογαλακτισμό"... Τεσπα... υγειής έως τώρα, πάμε για τα ψυχολογικά!
Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απαντήσεις!
Πώς θα καταλάβαινε κανείς ότι το πουλί δυσκολεύεται στην αναπνοή του;
Δεν ακούω κάποιους ήχους, απλά αναπνέει, αλλά το βλέπω ότι κάνει ολόκληρη κίνηση από κάτω προς τα πάνω όταν κοιμάται και αναπνέει μερικές φορές (καταλαβαίνεις πότε εκπνέει και εισπνέει). Δε μιλάω για απλά φούσκωμα ξεφούσκωμα.
Δεν ακούω κάποιους ήχους, απλά αναπνέει, αλλά το βλέπω ότι κάνει ολόκληρη κίνηση από κάτω προς τα πάνω όταν κοιμάται και αναπνέει μερικές φορές (καταλαβαίνεις πότε εκπνέει και εισπνέει). Δε μιλάω για απλά φούσκωμα ξεφούσκωμα.
Μάλλον έβλεπε όνειρα και έκανε έτσι, δεν το έχει ξανακάνει...
Είναι ιδιαίτερα ακμαίος και... Εκνευριστικός! Παραπονιέται όλη την ώρα, ζητάει ΟΛΗ την προσοχή σου και τρώει υπερβολικά πολύ! Το πρωί έφαγε 20ml κρέμας... Δεν σταματούσε με τίποτα τη γκρίνια! 5-5 του τα έδινα τα ml με απόσταση 5 λεπτών μπας και ξεχαστεί αλλά τίποτα. Στο τέλος του έβαλα νερό στη σύριγγα και μόλις το κατάλαβε σταμάτησε να γκρινιάζει (δεν ήπιε σχεδόν καθόλου βέβαια).
με τα σποράκια παίζει ΟΛΗ την ώρα... Τρώει μερικά, τα πιο πολλά τα σπάει και τα ρίχνει κάτω. Αν του τα βάλεις σε μπολ τότε ίσα-ίσα θα τσιμπήσει. Εγώ του τα απλώνω στο γραφείο και το πάτωμα και τον αφήνω ελεύθερο. Τότε παίζει και σπάει όλη την ώρα. Πτήσεις ούτε κατά διάνοια αν και κάνουμε καθημερινά ασκήσεις. έχει φτάσει 64 ημερών... με την κρέμα δεν έχουμε καμία πρόοδο... Την προτιμάει περισσότερο από τα σποράκια και τη ζητάει κάθε πρωί, λίγο το μεσημέρι και το απόγευμα (πρωί και απόγευμα τρελαίνεται αν δεν του δώσεις κρέμα)... Παίζει με ότι βρει και ότι γυαλίζει! Δε σταματάει. Ενώ είναι και τσαμπουκάς προς το σκυλάκι της παρέας όταν πάει να τον γλύψει. Προφανώς δεν έχουμε θέματα υγείας και ενέργειας πλέον... άντε να τον πείσεις να πετάξει και να κόψει την κρέμα τώρα...
Είναι ιδιαίτερα ακμαίος και... Εκνευριστικός! Παραπονιέται όλη την ώρα, ζητάει ΟΛΗ την προσοχή σου και τρώει υπερβολικά πολύ! Το πρωί έφαγε 20ml κρέμας... Δεν σταματούσε με τίποτα τη γκρίνια! 5-5 του τα έδινα τα ml με απόσταση 5 λεπτών μπας και ξεχαστεί αλλά τίποτα. Στο τέλος του έβαλα νερό στη σύριγγα και μόλις το κατάλαβε σταμάτησε να γκρινιάζει (δεν ήπιε σχεδόν καθόλου βέβαια).
με τα σποράκια παίζει ΟΛΗ την ώρα... Τρώει μερικά, τα πιο πολλά τα σπάει και τα ρίχνει κάτω. Αν του τα βάλεις σε μπολ τότε ίσα-ίσα θα τσιμπήσει. Εγώ του τα απλώνω στο γραφείο και το πάτωμα και τον αφήνω ελεύθερο. Τότε παίζει και σπάει όλη την ώρα. Πτήσεις ούτε κατά διάνοια αν και κάνουμε καθημερινά ασκήσεις. έχει φτάσει 64 ημερών... με την κρέμα δεν έχουμε καμία πρόοδο... Την προτιμάει περισσότερο από τα σποράκια και τη ζητάει κάθε πρωί, λίγο το μεσημέρι και το απόγευμα (πρωί και απόγευμα τρελαίνεται αν δεν του δώσεις κρέμα)... Παίζει με ότι βρει και ότι γυαλίζει! Δε σταματάει. Ενώ είναι και τσαμπουκάς προς το σκυλάκι της παρέας όταν πάει να τον γλύψει. Προφανώς δεν έχουμε θέματα υγείας και ενέργειας πλέον... άντε να τον πείσεις να πετάξει και να κόψει την κρέμα τώρα...
Markos tsiftelis
PB Member
δεν χριαζετε να τον πεισεις να κοψει την κρεμα ξεχνα το αυτό απλα να τρωει και ισως το πρωι και το βραδυ κρεμουλα μεχρι να την κοψει μονος του τις ασκησεις που σου γραφουν και τα παιδια πολες αγκαλιτσες κρατα τον στις χουφτες σου σαν να είναι μωρο γηλα του πολύ και για σενα...υπομονη τωρα κατι που ισως βοηθουσε θα ηταν ένα δευτερο ποθλι αλλα φοβαμε και πως θα το παρει θα κολησουν να κανουν παρεα;θα μαλωνουν; Μηπως το δει ανταγωνιστικα. Αρα αυτή τη σκεψη να την αφήναμε για αργοτερα.
Σήμερα το πρωί κάτι έχει πάθει... Τρελάθηκε να φωνάζει για φαγητό... σιγά σιγά φθάσαμε να φάει 25ml!?!?! Δεν σταματούσε με ΤΙΠΟΤΑ ρε γμτο! Ο πρόλοβος έχει τιγκάρει μέχρι εκεί που δεν φτάνει... Και αφού τον ηρέμησα λίγο έπεσε με τα μούτρα στα σποράκια! Εδώ και 15 λεπτά δε σηκώνει κεφάλι! Και να πει κανείς ότι δεν έφαγε εχθές... Κανονικά τον τάισα και έτρωγε και σποράκια... Υπάρχει όριο να τον σταματήσω από το φαί; Υπόψιν, δεν του έδωσα αμέσως 25 ml! Σε 15 λεπτά συνολικά τα έφαγε
Markos tsiftelis
PB Member
μπορει να είναι φαγανο πουλακι όπως λενε και για τους ανθρώπους αντι να τρωει λιγο λιγο να πλακωνετε στο φαγητο με τη μια. εφαγε μπραβο του αγκαλιτσες και παιχνιδακια καταλαβαίνεις... μην του μεταφερεις την αγωνια και το αγχος σου εχει το δικο του αγχος. Δινε του συναισθηματα χαρας παχνιδι και ασφαλεια και αστω θα ερθει στα καλα του, φενεσε ανθρωπος που εχει αγαπη να του δωσει δωστου την χωρις ανχος.
Σήμερα δεν έχει σταματήσει να τρώει... Βελτιώσαμε και τις πτήσεις αλλά τα σκατώνουμε στις προσγειώσεις (με τον πρόλοβο πάντα η προσγείωση... Επομένως προσπαθώ να τον προσγειώνω στο χέρι μου για να μη χτυπήσει).
Markos το πρόβλημα είναι ο χρόνος! Εργάζομαι 12 ώρες ημερησίως, και ΟΚ, τώρα με τα χίλια ζόρια τον είχα από κοντά αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ... Τεσπα... είναι σίγουρα καλά και υγειής και θέλει αγάπη και προδέρμ πλέον... Ας είχαμε διαβάσει πριν δεχθούμε να τον αναλάβουμε λοιπόν
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά για όλη τη βοήθεια. Αν θέλετε κρατήστε το ανοιχτό να σας ενημερώνω για την πρόοδο... Τις τελευταίες 2 μέρες του μαθαίνω να οδηγεί γιατί δεν μπορώ να κουβαλάω το κλουβί μαζί μου (άλλο στη δουλειά και άλλο στο σπίτι).
Markos το πρόβλημα είναι ο χρόνος! Εργάζομαι 12 ώρες ημερησίως, και ΟΚ, τώρα με τα χίλια ζόρια τον είχα από κοντά αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ... Τεσπα... είναι σίγουρα καλά και υγειής και θέλει αγάπη και προδέρμ πλέον... Ας είχαμε διαβάσει πριν δεχθούμε να τον αναλάβουμε λοιπόν
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά για όλη τη βοήθεια. Αν θέλετε κρατήστε το ανοιχτό να σας ενημερώνω για την πρόοδο... Τις τελευταίες 2 μέρες του μαθαίνω να οδηγεί γιατί δεν μπορώ να κουβαλάω το κλουβί μαζί μου (άλλο στη δουλειά και άλλο στο σπίτι).
Markos tsiftelis
PB Member
σε καταλαβαινω απολητα και καταλαβαινω τι γινετε να εισαι 12ωρο δουλεια και να εχεις και πουλακια. Δεν χριαζετε να τα βαζεις με εσενα "ας ειχαμε διαβασει πριν δεχτουμε να το αναλαβουμε΄' δεν εισαι αδιαβαστος και κυριως ανευθινος εσυ απλα βγηκε λιγο μαμακιας το φιλαρακι σου. Μη γινει καλα το πουλι και βγεις με ψυχολογικα εσυ! Θα τον ταιζεις οσο μπορεις και μετα μεγαλο παιδι ειναι να τρωει και μονος του οταν τρελαθει στην πεινα να δεις που θα φαει. με τα τελευταια νεα σου εχω την εντυπωση πως σε εχει φερει στα ωρια σου μην τον πνηξεις σε φοβαμε απο οσα μαθενω τοσο καιρο γιαυτον τον εχω αγαπησει εγω οχι εσυ που τον εχεις! Ειναι γκρινιαρης αλλα αγαπησιαρης. Και μια και του μαθαινεις οδηγηση δεν του περνεις μελοντικα ενα μικρο αμαξι να βγενει εξω;:)
Νομιζω πως 25 ml ειναι παρα πολυ για κοκατιλακι. Σιγουρα δεν μετρας κατι λαθος; Γενικοτερα ειναι ακομη ληθαργικο; Εχεις ελεγξει τις κουτσουλιες του για παρασιτα; Επισης η βιβλιογραφια λεει οτι ο διαβητης μπορει να κανει τα πουλια να τρωνε υπερβολικη ποσοτητα. Που μενεις, μηπως υπαρχει κτηνιατρος που να ξερει να κανει καποιες εξετασεις;
Δυσάρεστο αυτό το μήνυμα...
Δυστυχώς το κοκατίλ απεβίωσε έτσι ξαφνικά... Την Παρασκευή και το Σάββατο χρειάστηκε να μείνει περισσότερες ώρες στο κλουβί του καθώς για σοβαρούς λόγους δεν μπορούσαμε να είμαστε σπίτι (ουσιαστικά το είχαμε μόνο 7-8 ώρες εκτός κλουβιού). Το πρωί το βγάλαμε κανονικά βόλτα και πρόσεξα ότι ο πρόλοβος ήταν παντελώς άδειος. Ζητούσε επίμονα φαγητό και του έδωσα 12-15ml κρέμας. Συνέχισε να ζητάει μανιωδώς! Τρελή φασαρία. Τελικά περιορίστηκε σε σπόρους και σε... Βραστό ρύζι! Το απόγευμα η όρεξη ήταν πιο μειωμένη, έφαγε 15ml κρέμας και λίγους σπόρους. Πολύ δραστήριο, πολύ κεφάτο, πραγματοποιήσαμε και μία καλά ελεγχόμενη πτήση (επιτέλους) και όλα έδειχναν τέλεια! Το Σάββατο το πρωί ακόμα καλύτερα! Έπαιζε συνέχεια με τα καινούρια του παιχνίδια, έφαγε πάλι τον άμπακο (του περιορίσαμε την κρέμα στα 10-12ml) πέφτοντας με τα μούτρα στα σποράκια και στο ρύζι (ρύζι του δώσαμε ελάχιστο παρότι φάνηκε να τρελαίνεται γιατί δεν τον είχαμε συνηθίσει σε κάτι τέτοιο). Εν συνεχεία το μικρό όργωσε το σπίτι πάνω-κάτω παίζοντας με ότι έβρισκε μπροστά του. Αποκοιμήθηκε μπροστά στην τηλεόραση και το βάλαμε στο κλουβί. Μία ώρα μετά παρατηρήσαμε ότι δεν κουνιόταν...ήταν στον πάτο όρθιο... Και νεκρό...
Δε μπορώ να ξέρω τι έγινε. Οι κουτσουλιές του ήταν φυσιολογικές, η όρεξη του ακμαία και το ίδιο ήταν πολύ δραστήριο και κεφάτο! Είχα την αίσθηση ότι είχαμε ξεπεράσει το σοκ του απογαλακτισμού και επανερχόταν με γοργούς ρυθμούς. Το μόνο περίεργο είναι η θεότρελη όρεξη από την Τετάρτη! Έτρωγε τις απίστευτες ποσότητες, τόσο που παρασκευή και σάββατο του μειώσαμε εμείς το φαγητό γιατί μας φόβισε. Και το Σάββατο... Το χάσαμε. Δεν μας έδειξε κάτι πριν συμβεί αυτό. Και είναι 100% βέβαιο ότι δεν τον τρόμαξε τίποτα! Ήταν ήσυχος στο κλουβί του στο σαλόνι...
Φοίβος δεν ξέρω αν υπήρχε θέμα διαβήτη, και δεν πρόλαβα να διαβάσω και την απάντησή σου πριν τον χάσουμε. Από προηγούμενη εμπειρία με αηδόνι, το ξαφνικό του θανάτου του χωρίς καμία προηγούμενη περίεργη ένδειξη με παραπέμπει σε ανακοπή. Δε ξέρω καθόλου αν συνέβη κάτι τέτοιο, όμως με εξαίρεση την μανία για φαγητό (ΜΟΝΟ όταν ήταν εκτός κλουβιού! Εντός κλουβιού έτρωγε απειροελάχιστα) δεν είχε δείξει τίποτα άλλο. Έχω σπάσει το κεφάλι μου, έχω διαβάσει ξανά ότι είχα βρει στις ιστοσελίδες, τα δύο θέματα που σημειώνω είανι αυτό με την όρεξη και το θέμα (που το είχαμε από την αρχή) με το να τον αφήνουμε μόνο του. Όταν έμενε στο κλουβί έπεφτε σε κατάθληψη. Μπορεί να έμενε στην ίδια θέση για μία ολόκληρη ώρα, ακίνητο χωρίς να κοιμάται. Για αυτό και τον αφήναμε ελάχιστα στο κλουβί, κυρίως για ύπνο το βράδυ. Αν τον έβαζες πάνω από το κλουβί δεν έφευγε, αλλά το προτιμούσε από το να είναι μέσα... Τι να πω... Από όταν πρωτοέγραψα εδώ μέσα είχαμε αρχίσει να του αλλάζουμε πλήρως το πρόγραμμα. Συνέχεια αγκαλίτσες μετά το φαγητό, επαναφέραμε την κρέμα, συνέχεια μαζί, τον είχαμε μόνιμα να παίζει, εδώ τον έβαζα στο τιμόνι κατά την οδήγηση να χαζεύει έξω... Την Παρασκευή θα τον πηγαίναμε σε ένα κτηνιατρείο στον Άγιο Στέφανο για να κάνουμε μία έναρξη checkup αλλά δυστυχώς καταλήξαμε σε νοσοκομείο και έμεινε σπίτι ο παπαγάλος... Δεν μας έδειξε κάποιο σημάδι πόνου ή ασθένειας πριν φύγει...
Δυστυχώς το κοκατίλ απεβίωσε έτσι ξαφνικά... Την Παρασκευή και το Σάββατο χρειάστηκε να μείνει περισσότερες ώρες στο κλουβί του καθώς για σοβαρούς λόγους δεν μπορούσαμε να είμαστε σπίτι (ουσιαστικά το είχαμε μόνο 7-8 ώρες εκτός κλουβιού). Το πρωί το βγάλαμε κανονικά βόλτα και πρόσεξα ότι ο πρόλοβος ήταν παντελώς άδειος. Ζητούσε επίμονα φαγητό και του έδωσα 12-15ml κρέμας. Συνέχισε να ζητάει μανιωδώς! Τρελή φασαρία. Τελικά περιορίστηκε σε σπόρους και σε... Βραστό ρύζι! Το απόγευμα η όρεξη ήταν πιο μειωμένη, έφαγε 15ml κρέμας και λίγους σπόρους. Πολύ δραστήριο, πολύ κεφάτο, πραγματοποιήσαμε και μία καλά ελεγχόμενη πτήση (επιτέλους) και όλα έδειχναν τέλεια! Το Σάββατο το πρωί ακόμα καλύτερα! Έπαιζε συνέχεια με τα καινούρια του παιχνίδια, έφαγε πάλι τον άμπακο (του περιορίσαμε την κρέμα στα 10-12ml) πέφτοντας με τα μούτρα στα σποράκια και στο ρύζι (ρύζι του δώσαμε ελάχιστο παρότι φάνηκε να τρελαίνεται γιατί δεν τον είχαμε συνηθίσει σε κάτι τέτοιο). Εν συνεχεία το μικρό όργωσε το σπίτι πάνω-κάτω παίζοντας με ότι έβρισκε μπροστά του. Αποκοιμήθηκε μπροστά στην τηλεόραση και το βάλαμε στο κλουβί. Μία ώρα μετά παρατηρήσαμε ότι δεν κουνιόταν...ήταν στον πάτο όρθιο... Και νεκρό...
Δε μπορώ να ξέρω τι έγινε. Οι κουτσουλιές του ήταν φυσιολογικές, η όρεξη του ακμαία και το ίδιο ήταν πολύ δραστήριο και κεφάτο! Είχα την αίσθηση ότι είχαμε ξεπεράσει το σοκ του απογαλακτισμού και επανερχόταν με γοργούς ρυθμούς. Το μόνο περίεργο είναι η θεότρελη όρεξη από την Τετάρτη! Έτρωγε τις απίστευτες ποσότητες, τόσο που παρασκευή και σάββατο του μειώσαμε εμείς το φαγητό γιατί μας φόβισε. Και το Σάββατο... Το χάσαμε. Δεν μας έδειξε κάτι πριν συμβεί αυτό. Και είναι 100% βέβαιο ότι δεν τον τρόμαξε τίποτα! Ήταν ήσυχος στο κλουβί του στο σαλόνι...
Φοίβος δεν ξέρω αν υπήρχε θέμα διαβήτη, και δεν πρόλαβα να διαβάσω και την απάντησή σου πριν τον χάσουμε. Από προηγούμενη εμπειρία με αηδόνι, το ξαφνικό του θανάτου του χωρίς καμία προηγούμενη περίεργη ένδειξη με παραπέμπει σε ανακοπή. Δε ξέρω καθόλου αν συνέβη κάτι τέτοιο, όμως με εξαίρεση την μανία για φαγητό (ΜΟΝΟ όταν ήταν εκτός κλουβιού! Εντός κλουβιού έτρωγε απειροελάχιστα) δεν είχε δείξει τίποτα άλλο. Έχω σπάσει το κεφάλι μου, έχω διαβάσει ξανά ότι είχα βρει στις ιστοσελίδες, τα δύο θέματα που σημειώνω είανι αυτό με την όρεξη και το θέμα (που το είχαμε από την αρχή) με το να τον αφήνουμε μόνο του. Όταν έμενε στο κλουβί έπεφτε σε κατάθληψη. Μπορεί να έμενε στην ίδια θέση για μία ολόκληρη ώρα, ακίνητο χωρίς να κοιμάται. Για αυτό και τον αφήναμε ελάχιστα στο κλουβί, κυρίως για ύπνο το βράδυ. Αν τον έβαζες πάνω από το κλουβί δεν έφευγε, αλλά το προτιμούσε από το να είναι μέσα... Τι να πω... Από όταν πρωτοέγραψα εδώ μέσα είχαμε αρχίσει να του αλλάζουμε πλήρως το πρόγραμμα. Συνέχεια αγκαλίτσες μετά το φαγητό, επαναφέραμε την κρέμα, συνέχεια μαζί, τον είχαμε μόνιμα να παίζει, εδώ τον έβαζα στο τιμόνι κατά την οδήγηση να χαζεύει έξω... Την Παρασκευή θα τον πηγαίναμε σε ένα κτηνιατρείο στον Άγιο Στέφανο για να κάνουμε μία έναρξη checkup αλλά δυστυχώς καταλήξαμε σε νοσοκομείο και έμεινε σπίτι ο παπαγάλος... Δεν μας έδειξε κάποιο σημάδι πόνου ή ασθένειας πριν φύγει...
Δεν έχω λόγια... λυπάμαι πολύ ☹
Το πολύ φαγητό παραπέμπει σε διαβήτη αλλά θα έπρεπε να πίνει και νερό και να έχει πολλά ούρα.
Να έπαιξε ρόλο ότι ήταν νηστικό και έφαγε με μανία μεγάλες ποσότητες και μάλιστα αναπτύσσοντας κατόπιν έντονη δραστηριότητα;
Νομίζω κανείς δεν μπορεί να ξέρει από αυτά τα δεδομένα χωρίς ιατρικές εξετάσεις.
Κρίμα.
Το πολύ φαγητό παραπέμπει σε διαβήτη αλλά θα έπρεπε να πίνει και νερό και να έχει πολλά ούρα.
Να έπαιξε ρόλο ότι ήταν νηστικό και έφαγε με μανία μεγάλες ποσότητες και μάλιστα αναπτύσσοντας κατόπιν έντονη δραστηριότητα;
Νομίζω κανείς δεν μπορεί να ξέρει από αυτά τα δεδομένα χωρίς ιατρικές εξετάσεις.
Κρίμα.
Νερό δεν έπινε καθόλου μόνο του, εγώ του έδινα λίγο έξτρα συν τα υγρά που είχε η κρέμα.
Έτρωγε με μανία αλλά την Παρασκευή και το Σάββατο δεν του δώσαμε επίτηδες πολύ φαγητό... Είχε πολλά ούρα πάντως στις κουτσουλιές του.
Συνήθως, το πρωί ήταν νηστικό και του έδινα λίγη κρέμα και περίμενα λίγα λεπτά πριν συνεχίσω (και φώναζε σαν τρελό)... Το Σάββατο έφαγε κανονικά το πρωί, έφαγε και το μεσημέρι. Κατά τις 16:00 το χάσαμε. Δεν ήταν νηστικό για να πεις ότι έφαγε πολύ και μετά έτρεξε και του ήρθε κάπως... Επειδή έχουμε και σκύλους, δεν αφήνουμε ποτέ τα κατοικίδια να φάνε πολύ ή αμέσως πριν ή μετά από έντονη δραστηριότητα (τα ροτβάιλερ είναι στην κατηγορία υψηλού κινδύνου για συστροφή στομάχου με τέτοια ενέργεια).
Δε ξέρω ρε γμτο... μου είπαν ότι ίσως εξαρχής είχε θέμα για αυτό και φώναζε τόσο πολύ όλη την ώρα, αλλά και πάλι, όταν ήσουν μαζί του ηρεμούσε (ή όταν δε σε έβλεπε καθόλυο). Δε στέκει...
Έτρωγε με μανία αλλά την Παρασκευή και το Σάββατο δεν του δώσαμε επίτηδες πολύ φαγητό... Είχε πολλά ούρα πάντως στις κουτσουλιές του.
Συνήθως, το πρωί ήταν νηστικό και του έδινα λίγη κρέμα και περίμενα λίγα λεπτά πριν συνεχίσω (και φώναζε σαν τρελό)... Το Σάββατο έφαγε κανονικά το πρωί, έφαγε και το μεσημέρι. Κατά τις 16:00 το χάσαμε. Δεν ήταν νηστικό για να πεις ότι έφαγε πολύ και μετά έτρεξε και του ήρθε κάπως... Επειδή έχουμε και σκύλους, δεν αφήνουμε ποτέ τα κατοικίδια να φάνε πολύ ή αμέσως πριν ή μετά από έντονη δραστηριότητα (τα ροτβάιλερ είναι στην κατηγορία υψηλού κινδύνου για συστροφή στομάχου με τέτοια ενέργεια).
Δε ξέρω ρε γμτο... μου είπαν ότι ίσως εξαρχής είχε θέμα για αυτό και φώναζε τόσο πολύ όλη την ώρα, αλλά και πάλι, όταν ήσουν μαζί του ηρεμούσε (ή όταν δε σε έβλεπε καθόλυο). Δε στέκει...
Πολυ κριμα, ετσι ειναι ομως τα πουλια κρυβουν καλα την ασθενεια τους για να μην γινονται στοχος για θηρευτες. Σιγουρα κατι ειχε συμβει με το σοκ του βιαιου απογαλακτισμου που περασε, που με βιοχημικες εξετασεις πιθανοτατα ισως να το ανακαλυπτατε, αλλα δεν ξερω και κατα ποσο θα ηταν δυνατη η θεραπεια του ή η συντηρηση του. Οπως ειπες ετρωγε πολυ κρεμα αρα επαιρνε ηδη και πολλα υγρα, αν ειχε οντως διαβητη ειναι λογικη εξηγηση αυτη. Μονο υποθεσεις ομως μπορουμε τωρα πια να κανουμε.
Ας μεινει το ασχημο αυτο γεγονος ως ενα μεγαλο μαθημα για ολους που ψαχνουν να παρουν ενα μη απογαλακτισμενο μωρο "για να τους μαθει", οπως τους παραμυθιαζουν οι περισσοτεροι που πουλανε μωρα και κοιτανε να τα ξεφορτωθουν το συντομοτερο διοτι εχουν κι αλλα να πουλησουν.
εντιτ: Αυτο που λες με το φαγητο και την δραστηριοτητα δεν ισχυει με τα πουλια. Αυτα ειναι φτιαγμενα να τρωνε και πετουν αμεσως.
Ας μεινει το ασχημο αυτο γεγονος ως ενα μεγαλο μαθημα για ολους που ψαχνουν να παρουν ενα μη απογαλακτισμενο μωρο "για να τους μαθει", οπως τους παραμυθιαζουν οι περισσοτεροι που πουλανε μωρα και κοιτανε να τα ξεφορτωθουν το συντομοτερο διοτι εχουν κι αλλα να πουλησουν.
εντιτ: Αυτο που λες με το φαγητο και την δραστηριοτητα δεν ισχυει με τα πουλια. Αυτα ειναι φτιαγμενα να τρωνε και πετουν αμεσως.
Αυτό
Και δυστυχώς συνέβη σ' εσένα που είχες την συνείδηση να αντιληφθείς αμέσως το θέμα και τώρα να στεναχωρηθείς τόσο.
ναι... Πήρα τηλ το παιδί που μας τον έδωσε και γρήγορα γρήγορα ήρθε η πρόταση "να σου φέρω άλλο;"... Τελείωσες φίλε, δεν θέλω τπτ άλλο από σένα...
το κακό είναι ότι έχει στενοχωρηθεί πολύ και το κανις της οικογένειας... Είχε δεθεί μαζί του. Πάει και ξαπλώνει δίπλα στο κλουβί του και δεν το κουνάει...
κρίμα...
σας ευχαριστώ πολύ για όλες τις συμβουλές και τη βοήθεια! Ας μείνει το θέμα για παραπομπή σε όσους πάνε να την πατήσουν όπως εγώ! Παιδιά πονάει και είναι κρίμα! Πρώτα καλή ενημέρωση, μετά ΣΥΖΗΤΗΣΤΕ τον εκτροφέα να δείτε για τι άτομο πρόκειται (όπως θα κάνατε με ένα σκύλο ράτσας) και δείτε το πουλί πριν το πάρετε. Μεγάλη βλακεία να το πάρετε 20 ημερών και να μην ξέρει ούτε αυτό τι θέλει ούτε εσείς...
το κακό είναι ότι έχει στενοχωρηθεί πολύ και το κανις της οικογένειας... Είχε δεθεί μαζί του. Πάει και ξαπλώνει δίπλα στο κλουβί του και δεν το κουνάει...
κρίμα...
σας ευχαριστώ πολύ για όλες τις συμβουλές και τη βοήθεια! Ας μείνει το θέμα για παραπομπή σε όσους πάνε να την πατήσουν όπως εγώ! Παιδιά πονάει και είναι κρίμα! Πρώτα καλή ενημέρωση, μετά ΣΥΖΗΤΗΣΤΕ τον εκτροφέα να δείτε για τι άτομο πρόκειται (όπως θα κάνατε με ένα σκύλο ράτσας) και δείτε το πουλί πριν το πάρετε. Μεγάλη βλακεία να το πάρετε 20 ημερών και να μην ξέρει ούτε αυτό τι θέλει ούτε εσείς...
Έχω διαβάσει όλο το θέμα σου και πραγματικά με πόση αγάπη το μεγάλωσες, με πόση αγωνία, με πόσες ερωτήσεις για να πάνε όλα καλά... Πραγματικά μπράβο σου! Το πουλάκι ήταν τυχερό που ήρθε σε σένα κι ας μην άντεξε! Πραγματικά κρίμα αλλά εσύ είσαι ο μόνος που δε φταις! Του φερόσασταν καλύτερα ακόμα και από άνθρωπο! Για να μην πω για το πόσα πουλάκια βρίσκονται όλη μέρα μέσα σε ένα βρώμικο κλουβί με λίγη τροφή και νερό και αργοπεθαίνουν από την κατάθλιψη... Πραγματικά στεναχωρέθηκα πολύ γι αυτό που έγινε γιατί δε σου άξιζε μια τέτοια κατάληξη... Του έδωσες περίσσια φροντίδα και αγάπη... Κρίμα! ☹
Απλά να σου πω ότι όταν το ξεπεράσεις (γιατί σίγουρα είχες δεθεί πολύ μαζί του, παρόλο που το είχατε λίγο καιρό) και περάσει ο πόνος με τον καιρό να πάρεις ένα άλλο παπαγαλάκι (Lovebird ή Cockatiel ή ό,τι άλλο θες) που να είναι λίγων μηνών στην ηλικία, απογαλακτισμένο φυσικά και να το εξημερώσεις εσύ σιγά σιγά.. Είναι κρίμα τόση αγάπη που έχεις να δώσεις να μην τη δώσεις σε ένα ακόμη πλάσμα... Και αυτό το πλάσμα θα είναι σίγουρα πολύ τυχερό όπως και το μικρό που δεν πρόλαβες να χαρείς! Καλό σου ταξίδι μικρούλι! ☹
Απλά να σου πω ότι όταν το ξεπεράσεις (γιατί σίγουρα είχες δεθεί πολύ μαζί του, παρόλο που το είχατε λίγο καιρό) και περάσει ο πόνος με τον καιρό να πάρεις ένα άλλο παπαγαλάκι (Lovebird ή Cockatiel ή ό,τι άλλο θες) που να είναι λίγων μηνών στην ηλικία, απογαλακτισμένο φυσικά και να το εξημερώσεις εσύ σιγά σιγά.. Είναι κρίμα τόση αγάπη που έχεις να δώσεις να μην τη δώσεις σε ένα ακόμη πλάσμα... Και αυτό το πλάσμα θα είναι σίγουρα πολύ τυχερό όπως και το μικρό που δεν πρόλαβες να χαρείς! Καλό σου ταξίδι μικρούλι! ☹
