Γενικά Ανασκόπηση-φώτο απο τα αμαζονάκια

Φοίβος

PB Supporter
Εγγραφή
12 Φεβ 2008
Μηνύματα
16.352
Πόλη
Βικτώρια
Τα είδα στο όνειρό μου ένα βράδυ και την επόμενη ημέρα άρχισα να σκαλίζω όλες τις παλιές φωτογραφίες και ξαναθυμήθηκα τη μοναδική εμπειρία που ζήσαμε μεγαλώνοντας αυτά τα 2 υπέροχα πλασματάκια. Πολλοί απο εσάς δεν τα έχετε δει απο την αρχή τους οπότε σκέφτηκα να μοιραστώ και πάλι τις φώτο τους.

Τα 3 αυγά στη φωλιά. Εκκολάφθηκαν το 2ο (Barney) και 3ο(Betty) κατα σειρά. To αυγό της Μπέττυς άργησε μια μέρα και σκεφτόμουν να το πετάξω. Δεν θα ξεχάσω ότι το έβγαλα για μια τελευταία ωοσκόπηση απο τη φωλιά κι όπως το είχα στη χούφτα μου σχεδόν αναπήδησε. Την επόμενη ημέρα το πρωί είχε βγει απο το αυγό της.

1.webp
2.webp
Ο κέρβερος που περίμενε να με φάει σε κάθε ευκαιρία.

3.webp

Μια ωραία φωτογραφία με τα ακόμη ασχημούτσικα δεινοσαυράκια να κοιμούνται γαλήνια.

4.webp

Και η αγαπημένη μου που λόγω αυτής άρχισαν όλα.

5.webp

συνεχίζεται...
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Είναι πολύ όμορφο και συγκινητικό όλο αυτό, και σας ευχαριστούμε πολύ που το μοιράζεστε μαζί μας! Συναισθηματικές και αλησμόνητες αναμνήσεις που πάντα θα σας συντροφεύουν! Να χαίρεστε τα πανέμορφα και ταλαντούχα φτερωτά παιδάκια σας! Να σας ζήσουν πολλά πολλά χρόνια!
 
Τελευταία επεξεργασία:
Μια ωραία φωτογραφία με τα ακόμη ασχημούτσικα δεινοσαυράκια να κοιμούνται γαλήνια.
4-jpg.55114
Αριστερά ο Barney και δεξιά η Betty, σωστά; Το βρήκα; (πάλι;):D
😛κρατάει χρόνια αυτό το... Κουίζ 😉
 
Αριστερά ο Barney και δεξιά η Betty, σωστά; Το βρήκα; (πάλι;):D
😛κρατάει χρόνια αυτό το... Κουίζ 😉

Λάθος! 😱 Η πρώτη φορά (αν θυμάμαι καλά) που την πάτησες! 😛 Το πάνω πουλί (δεξιά όπως το είπες) που φαίνεται ολόκληρο είναι ο Μπάρνι, δες που βγάζει χρώμα στις φτερούγες ενώ στο απο κάτω δεν υπάρχουν. :D
 
Λάθος! 😱 Η πρώτη φορά (αν θυμάμαι καλά) που την πάτησες! 😛
...δες που βγάζει χρώμα στις φτερούγες ενώ στο απο κάτω δεν υπάρχουν. :D
:DΝαι, το είδα αλλά ήταν ήδη αργά... Ε! Μια φορά σαν άνθρωπος έπεσα έξω κι εγώ🙄
 
Τις πρώτες 2-3 εβδομάδες τα έπιανα με γάντια μια χρήσης και δεν τα κρατούσα για πολύ μακριά απο τη φωλιά. Τα έπαιρνα ίσα ίσα για το καθημερινό ζύγισμα (κρατούσα αρχείο) και να συνηθίζουν στους ήχους του σπιτιού (γεννήθηκαν στη βεράντα) αλλά και στους χειρισμούς μου.




Μεγάλωναν μέρα με τη μέρα μαζί με τον ενθουσιασμό μου που τα είχα.



Όταν τα έπαιρνα τα έβαζα σε αυτό το λεκανάκι με υπόστρωμα φωλιάς και καμιά φορά έβαζα και χαρτί απο πάνω για να καθαρίζεται ευκολότερα και για να μην γλιστράνε όταν είχαν αρχίσουν να ξετσουτσουνίζουν. :D



Ώσπου έμαθαν ότι όταν τα έπαιρνα απο τη φωλιά θα τους έδινα και λίγη κρέμα κι έπειτα τη ζητούσαν σε κάθε ευκαιρία που με έβλεπαν. Δεν τα τάισα αποκλειστικά ποτέ πέρα απο το τελείωμα του απογαλακτισμού τους αφού τα πήρα απο τους γονείς σχεδόν 9 εβδομάδων κι ενώ έβγαιναν ήδη απο τη φωλιά.


συνεχίζεται...
 
.Έχω σε ένα κουτάκι ακόμα τα τα τσόφλια από τα αυγά που βγήκαν αυτά τα μωράκια!

Δηλαδή δεν το πολύ κατάλαβα Βαγγέλη, ο Ανέστης σου έστειλε τα τσόφλια; Για ποιον λόγο τα ζήτησες; έτσι, συναισθηματικά;:D:)
 
Δηλαδή δεν το πολύ κατάλαβα Βαγγέλη, ο Ανέστης σου έστειλε τα τσόφλια; Για ποιον λόγο τα ζήτησες; έτσι, συναισθηματικά;:D:)

Ναι... Τη ζήσαμε όλοι τόσο έντονα αυτή γέννα και η Φοίβη ήταν αγαπημένη!
Μου τα έστειλε ναι... Θα τα βγάλω φωτο και θα σας τα βάλω😉
 
Ναι... Τη ζήσαμε όλοι τόσο έντονα αυτή γέννα και *η Φοίβη ήταν αγαπημένη!
Μου τα έστειλε ναι...
... Και δική μου!👍
Τι ευαισθησία! βρε Βαγγέλη μου... Καρκινάκι είσαι; 😛
 
η αλήθεια είναι,ότι έχουμε "περάσει" πολλά με την Φοίβη, από τότε που ήταν Φοίβος δηλαδή 😛
ο Ανέστης μοιράστηκε μαζί μας τις ανησυχίες του για το εάν έπρεπε να πάρει ταίρι του "Φοίβου".
θυμάμαι που όταν ήρθε ο Τζόυ(αχ καλέ μου Τζόυ:D)αναρωτιόταν εάν του είχαν στείλει σκυλάκι, γιατί όλο γάβγιζε (δυστυχώς δάγκωνε κιόλας 😀). Και μετά όλη την αγωνία της γνωριμίας, αν θα τον δεχτεί η Φοίβη, εάν θα ταιριάξουν, ποιο δάχτυλο του Ανέστη θα ματώσει σήμερα και φυσικά όλες τις γνωστές ανησυχίες του πατέρα, που το κοριτσάκι του άρχισε να έχει επαφές και με άλλον άντρα (και να τον προτιμάει κιόλας 😀)
και μέσα από τα μάτια και τις διηγήσεις του Ανέστη (και τις φωτογραφίες φυσικά) ζήσαμε και εμείς την γέννα και το μεγάλωμα της Μπέττυς και του Μπάρνεϋ.
πολύ χαίρομαι που το ξαναμοιράζεσαι μαζί μας Ανέστη!
 
θυμάμαι που όταν ήρθε ο Τζόυ(αχ καλέ μου Τζόυ:D)αναρωτιόταν εάν του είχαν στείλει σκυλάκι, γιατί όλο γάβγιζε (δυστυχώς δάγκωνε κιόλας 😀).

Που το θυμήθηκες αυτό? :D Πήγαμε να τον πάρουμε απο το ΚΤΕΛ (ήταν 24 Μαρτίου 2012-σημαδιακή ημέρα για άλλον λόγο- κι ακόμη επιτρέπονταν ασυνόδευτα ζώα) και λέμε ήρθαμε να πάρουμε έναν παπαγάλο και μας λέει ο οδηγός "παιδιά ένα σκυλάκι έχω μόνο κάτω που γάβγιζε σε όλο το δρόμο". 😱 Έπρεπε τότε να πιάσω το υπονοούμενο και να πω "α ναι λάθος δεν είναι δικό μου" και να φύγω τρέχοντας.
 
Ιιιιχ είναι όντως σαν μικρά δεινόσαυρακια:) ειναι αξιολατρευτα ειδηκα τα ποπουδινια τους χωρίς φτερά χχιχιχι τσουμπωτα τσουμπωτα μπράβο σου και πάλι μπράβο σου βρε Ανέστη :)
 
Μπράβο ρε παιδιά. Σαν νέος στο forum βλέπω τον τρόπο που μιλάτε μεταξύ σας και άνετα θα σας έλεγα οικογένεια. Να είστε πάντα καλά. Όσο για τα παπαγαλάκια σου τι να πω. Απλά κουκλάκια
 
Back
Top