Λοιπόν, όλο αυτόν τον καιρό, τα πράγματα πήγαιναν αρκετά καλά μπορώ να πω.. Μια μέρα έβαλα το χέρι μου μες στο κλουβί και χωρίς να το κάνω γλοθιά ανέβηκε! Για να πω την αλήθεια δεν τον πολυβολέυει να ανεβαίνει στο χέρι ενώ είναι γροθιά οπότε όταν με βλέπει να πλησιάζω και του τήνω το χέρι γροθιά, αν δυστάζει του δείνω το δάκτυλο και ανεβαίνει σχεδόν πάντα αμέσως! Έτσι συνήθως ανεβαίνει εύκολα στο δάκτυλο..Αν πάλι δυστάζει, επειδή φοβάμαι μήπως δαγκώσει κάνω αμέσως το χέρι γροθιά και ή ανεβαίνει ή του ξαναδείνω το δάκτυλο και επειδή το προτιμά, ανεβαίνει αμέσως..Αλλά χθες ενώ το πρωί τα είχαμε πάει πολύ καλα, το απόγευμα ξάπλωσα στον καναπέ και έτσι είμασταν σχεδόν στο ίδιο ύψος.. Δεν ασχολήθηκα μαζί του εκείνη τη στιγμή λόγω κούρασης.. Ε, σήμερα είχε ανέβει πάνω στο κλουβί και τον πλησίασα ενώ ήμουν πάνω από το ύψος του.. Έκανε λες και τον είχε πιάσει υστερία! Κοπανούσε το κεφάλι του στα κάγκελα και γενικά ήταν φανερό ότι δεν ήθελε με τίποτα να τον πλησιάσω.. Εγώ επέμεινα γιατί σκέφτηκα ότι αν κάνω πίσω το έχασα το παιχνίδι και τον ''κυνήγησα'' με το χέρι να ανέβει.. Μετά του είπα μπράβο και τον απομάκρυνα από το κλουβί για να γίνει η ''εκπαίδευση''. Μάλλον πρέπει να κράτησε παραπάνω ώρα και να μην του άρεσε..Ήταν αρκετά καλά στην αρχή αλλά μετά, αφού του έλεγα να ανέβει, προχωρούσε κατά μήκος του χεριού και καθόνταν στη γωνία που σχηματίζει ο αγκόνας με τον κορμό...Από εκεί στην αρχή παρόλα αυτά ανέβαινε στο άλλο χέρι όταν του το ζήταγα αλλά όχι τόσο εύκολα και γινόνταν πιο επιθετικός! Φαντάζομαι ότι χωνόνταν εκεί και ένιωθε ''ασφάλεια''..Από εκείνο το σημείο μου έριξε αρκετές δαγκωνιές! Ακόμη και με το χέρι γροθιά έχει βρει το κόλπο και δαγκώνει! Επίσης είχε την τάση να θέλει να σκερφαλώσει τον ώμο μου που τότε ή τον εμπόδιζα ή όταν δεν προλάβαινα τον έβγαζα αμέσως και τον έβαζα να καθίσει στο stand-καρέκλα του μαθαίνοντας έτσι και το κάτω.. Ευτυχώς πρόλαβε να ανέβει μόνο μια φορα. Φυσικά δεν παρέλειπα να τον ενθαρίνω και να τον επιβραβεύω! Όταν κάποια στιγμή όμως με δάγκωσε άσχημα ενώ ''χώθηκε'' στον αγκώνα και πήγα να του πώ να κάτσει στο άλλο χέρι, δεν άντεξα τον πόνο (είχε πιάσει το πετσάκι στην άκρη και το μάσαγε κανονικά) και του φώναξα πολύ έντονα ''ΕΛΑ'' και έσπρωξα το χέρι μου περισσότερο προς το μέρος μου.. Μάλλον δεν ήταν πολύ σωστό αυτό, αλλά δεν μπορούσα να το αγνοήσω.. Έσφηγκα, έσφηγκα τα δόντια, αλλά δεν.. Μετά από καποια ώρα ασχολίας, του λέω ''σπίτι'' και τον παίρνω από την καρέκλα και τον πάω στο κλουβί.. Μετά από τόση εκπαίδευση είπα να το δοκιμάσω να τον π"αρω από το κλουβί του να δω τί θα γίνει.. Πάλι το υπερασπίζονταν, ίσως ελαφρά πιο ήπια..Αλλά πάλι θα με δάγκωνε.. Τότε κατέβασα το μανίκι μου και έβαλα όλο το χέρι μου τελίως μέσα και του είπα να ανέβει.. Η αλήθεια είναι ότι μάλλον φοβήθηκε λίγο τότε, αλλά τελικά ανέβηκε..Ασχολήθηκα λίγο πάλι και του ξαναείπα ''σπίτι'' κσι τον έβαλα να μπεί στο κλουβί του..Αυτή η ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά πάλι όσον αφορά τη προστασία του κλουβιού, από εκεί που είχε ηρεμήσει, έχει να κάνει με το ότι χθες ξάπλωσα στον κάναπε οπότε βρεθήκαμε στο ίδιο ύψος περίπου και ένιωσε ότι μπορούσε να ανέβει πάλι ιεραρχικά; Γιατί μετά από ένα χρόνο που τον έχω τώρα μου τα κάνει αυτά; Τόσο διεκδικιτικός δεν ήταν τις πρώτες μέρες που τον είχα πάρει.. Μου έκανε μια γερή δαγκωνιά την πρώτη μέρα και αυτό ήταν.. Κάνω τώρα τις ίδιες ασκήσεις που κάναμε τότε λες και έχω ξεκινήσει από το μηδέν μαζί του νιώθω ώρες ώρες..Φταίει ότι τον αμέλησα μέσα στην εξεταστική μου τώρα τον Σεπτέμβρη που ήθελα να πάρω πτυχίο; Από την άλλα καταλαβαίνω ότι με αγαπάει και μέ θέλει.. Όταν λείπω από το σπίτι ο αδερφός μου, μου λέει ότι δεν βγάζει άχνα πολλές φορές και όταν μπαίνω τότε αρχίζει πάλι. Συγγνώμη που σας κούρασα, αλλά από αυτό που είμαι εδώ σε αυτό το forum, έχω καταλάβει ότι χαίρεστε να βοηθάτε όποιον σας χρειάζεται.. Ευχαριστώ προκαταβολικά!