Γενικά Γιατί αλλάζουμε εκτροφικούς στόχους;

[Paianas]

Πολλές φορές, κάποιος που ξεκινάει την ενασχόλησή του με τα πουλιά, ξεκινάει με κάποιο είδος (συνηθέστερα με καναρίνι η παπαγαλάκι) και στην πορεία, όσο ενημερώνεται, μαθαίνει και διευρύνονται οι γνώσεις του πάνω στα πουλιά συντροφιάς και στην εκτροφή τους, αλλάζει κατεύθυνση και είδη που διαχειρίζεται και εκτρέφει (η θέλει να ασχοληθεί).
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει μια συνέχεια, μια εκτροφική συμπεριφορά, μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι θέλουμε να κάνουμε, πως θα το πετύχουμε και πως θα βελτιώσουμε το κοπάδι μας (δίνοντας προτεραιότητα και βαρύτητα στα χαρακτηριστικά και τα στάνταρς της κάθε ράτσας), αλλά και μια κοντόφθαλμη αντίληψη να δοκιμάσω κι αυτό, κι εκείνο... Που οδηγεί στο τέλος τον εκτροφέα η να βαριέται η να προβαίνει συνεχώς σε (πολλές φορές) άχρηστες και ανούσιες αγορές μην πετυχαίνοντας τελικά το στόχο του.
Γιατί νομίζουμε ότι συμβαίνει αυτό και τι είναι καλύτερο, να επιμείνουμε σε κάποιο είδος και να προσπαθούμε να βελτιωθούμε και ίσως να ξεχωρίσουμε πάνω σ'αυτό, η να δοκιμάζουμε συνεχώς νέα είδη (που όμως κάποιοι άλλοι έχοντας ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα, έχουν αναπτύξει-πετύχει);
Υπάρχει συνέχεια και βελτίωση και επίτευξη αξιοπρόσεκτων αποτελεσμάτων μέσα από τη διαρκή αναζήτηση, η μέσα από τη σταθερότητα και την προσήλωση σε συγκεκριμένες στοχεύσεις που θα πρέπει να μην περιλαμβάνουν πολλές αλλαγές στα είδη που εκτρέφουμε, στο πρόγραμμα και στη συμπεριφορά;
Πόσο πίσω (η όχι ) είμαστε στο να προσπαθήσουμε συλλογικά (μέσα από τη συνεργασία σαν ομάδες) η ατομικά, να πετύχουμε κάτι ξεχωριστό (π.χ. τη δημιουργία και την αναγνώριση ενός νέου υποείδους πουλιού), δεν έχει σημασία;, δεν είμαστε άξιοι;, δεν θα το πετύχουμε ποτέ γιατί μας λείπει η μεθοδικότητα;

 

[Ian32]

Εγώ θα εκφράσω την γνώμη μου σαν άπειρος, όπως ξέρουμε από τους εαυτούς μας ο άνθρωπος ενθουσιάζεται εύκολα και όπως επίσης ξέρουμε είναι και αχάριστος ποτέ δεν του φτάνει αυτό που έχει και θέλει παραπάνω, θέλει τα πάντα. Μου έχουν περάσει κατά διαστήματα ιδέες να πάρω ένα κοκατιλ μιας που είχα και παλαιότερα, έχω σκεφτεί να πάρω και κάποιους αχατες κόκκινου μωσαϊκού επειδή μου αρέσουν άσχετα αν δεν έχω ιδέα από την ράτσα αυτή και το κορυφαίο είναι ότι ήθελα και καρδερίνα που πάλι δεν ξέρω πολλά πράγματα. Ευτυχώς απέρριπτα αυτές τις σκέψεις μου και αποφάσισα να ασχοληθω με μια ράτσα αρχικά χαλαρά και μετά από κάποια χρόνια να έχω ένα σωστά οργανώμενο κοπάδι που ίσως με βοηθήσει να κάνω ένα βήμα παραπέρα.
Αυτά τα λίγα από εμένα, ευχαριστώ που μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε την απάντηση μου.
Φιλικά Γιάννης.

 

[pap]

θελω να καταγγειλω τον Νικο για υποκλοπη θεματος.ηταν το επομενο topic μου και το επεξεργαζομουνα στο μυαλο μου!☹
δε πειραζει ομως γιατι τα μεγαλα πνευματα συναντιουνται!
νικο εγω αν δε σε πειραζει θα γραψω την αποψη μου αργοτερα γιατι θελω να ακουσω πρωτα τους πιο παλιους!

 

[Stavros]

Χαρακτήρας, νοοτροπία, αναθεώρηση στόχων.

Ο χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου καθορίζει τη συμπεριφορά του. Υπάρχουν άνθρωποι που αλλάζουν 10 αποφάσεις σε 5 λεπτά. Ποια εκτροφή μπορεί να αντέξει περισσότερο από ένα χρόνο;

Η επιπολαιότητα είναι επίσης στοιχείο του χαρακτήρα του ανθρώπου. Επιπόλαιη απόφαση για την ενασχόληση με τα πτηνά, επιπόλαιη επιλογή ράτσας, σύντομο τελος. Σε αυτήν την περίπτωση οι επιλογές καθορίζονται συνήθως από κάποιο τυχαίο γεγονός. Γνωρίζεις κάποιον που ασχολείται με τα πουλιά, ενθουσίαζεσαι, ξεκινάς με την ιδια ράτσα, γνωρίζεις έναν άλλον ενδιαφέρον ανθρώπο που ασχολείται με άλλη ράτσα, ενθουσίαζεσαι και αφού γίνετε κολλητοί, αλλάζεις εκτροφή για να έχετε κοινό ενδιαφέρον.

Στον χαρακτήρα του ανθρώπου βασίζεται και η αισθητική και το γούστο καθενός. Ένας λιτός και μεθοδικός άνθρωπος διαλέγει συνήθως μια συγκεκριμένη ράτσα και παραμένει σε αυτήν, ενώ κάποιος πιο προσχαρος ή πληθωρικός ή προσιτός διαλέγει συνήθως κάτι με χρώματα και το αλλάζει με κάτι που έχει πιο πολλά χρώματα.

Η νοοτροππία μας, μας κάνει επίσης να πιστεύουμε υποσυνείδητα ότι δεν έγινε και τίποτα αν δεν βγάλουμε κάτι εις πέρας, ούτε χρειάζεται συνέπεια όταν ασχολείσαι με τέτοια πράγματα, άσχετα αν στην πραγματικότητα οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν είναι συνεπής με οτιδήποτε και αν ασχοληθούν, όσο σοβαρό και να είναι.

Η νοοτροπία μας οφείλεται και στο ότι δεν μπορούμε να οργανωθούμε και να αναπτύξουμε και να παρουσιάσουμε ως χώρα ένα νέο υποείδος. Οπως ακριβώς συμβαίνει και με την ίδια τη χώρα μας που δεν έχει να παρουσιάσει οτιδήποτε γεννιέται μέσα από συλλογική προσπάθεια και έτσι επειδή για κάποιο λόγο νιώθουμε επίσης και πολύ σημαντικοί, χρησιμοποιούμε τα κατορθώματα των προγόνων μας ως μόνο επιχείρημα για το, ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε.

Τέλος, η αναθεώρηση εκτροφικών στόχων που βασίζεται σε αντικειμενικές δυσκολίες την οποία για να δεχτούμε ως αιτία θα πρέπει να την θεωρούμε σπάνια η τουλάχιστον όχι συχνή. Αν και νομίζω ότι ο Νίκος δεν αναφέρεται τόσο σε αυτήν την περίπτωση.

Κάπως έτσι το βλέπω χονδρικά το πράμα.

 

[Paianas]

Oι Αγγλοσάξωνες, ένα σωρό είδη (york, norwich, gloster, yorkshire κλπ.), οι Βέλγοι-Ολλανδοί-Γερμανοί (harz roller-mallinois-χρώματος-σκουφάτα-μεταλλαγμένα ιθαγενή ), oι Ιταλοί ένα σωρό μεταλλάξεις και υποείδη σε καναρίνια και καρδερίνες (fiorino-gibber-A.G.I. Γιγάντιο σγουρό Ιταλίας και πολλά άλλα και τύπου- εμφάνισης και χρώματος), oι Γάλλοι (lizard-frise), οι Ιάπωνες (japan hoso), οι Ελβετοί (καναρίνι της Βέρνης-frise Ελβετίας), οι Ισπανοί (π.χ. timbrados-Melado Τενερίφης-Λαργκουέτ-Γκιμπόσο Ισπανίας), οι Πορτογάλοι (αρλεκίνο), οι Ρώσοι (Ρώσικο καναρίνι φωνής).. Μέχρι και οι Βούλγαροι (Ορφέα).
Εμείς, το μόνο που έχουμε να επιδείξουμε, είναι μια προσπάθεια δημιουργίας του greek singer (που βασιζόταν κατά περίπου 2/3 στο τιμπράντο και κατά περίπου 1/3 στο χάρτζ και αν τελικά κατάφερνε να σταθεροποιηθεί, θα περιελάμβανε φωνές αγρίων όπως αηδονιού, τσοπανάκου, καρδερίνας, τουρλιού κλπ.). Τελικά έληξε άδοξα, γιατί ο ''εμπνευστής'' του δεν βρήκε συνεργάτες και συνοδοιπόρους με υπομονή και πλάνο που θα το υποστήριζαν μέχρι δικαίωσης...
Τι λείπει;... Τι γίνεται λάθος;... Τι πρέπει και τι μπορεί (αν μπορεί) ν'αλλάξει ώστε να φθάσουμε το επίπεδο των Ευρωπαίων;
Νομίζω, ότι σε όλα απαντάει ο Σταύρος μέσα από την προτελευταία του παράγραφο.

 

[mgerom]

Mα για ν' αλλάξουμε εκτροφικούς στόχους πρέπει πριν απ' όλα, να έχουμε. Η ερώτηση θα έπρεπε να είχε τεθεί πολύ αργότερα.
Αφού πρώτα είχε προηγηθεί μια πολύ μεγάλη συζήτηση με θέμα ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ.

 

[Paianas]

Φοβερό θέμα ''έκθεσης'', αλλά άντε και το βάλαμε... Πόσοι, ποιοί και τι θα απαντήσουν;
Κανονικά, αυτό θα έπρεπε να μπαίνει πριν την εγγραφή σε συλλόγους και πριν την εγγραφή σε φόρουμς... Και να αξιολογούνται οι απαντήσεις.. Αλλά από ποιούς;

 

[mgerom]

-Θα έπρεπε. ΝΑΙ! Μάλιστα θα μπορούσε να γίνει σε όλους τους συλλόγους το ΠΡΩΤΟ και ΒΑΣΙΚΟ σεμηνάριο. Αυτό που θα επαναλαμβάνεται με κάθε ευκαιρία ώστε να γίνει μια γενικότερη "πλύση εγκεφάλου". Να γίνει το ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ της πρώτης τάξης που θα οδηγήσει νέο κόσμο στην σωστή κατεύθυνση με σύνθημα " Ο στόχος κάθε εκτροφικής προσπάθειας πρέπει να είναι, απολύτως υγιή, μορφολογικά άρτια, και κατα το δυνατόν τέλεια δείγματα της ποικιλίας που αναπαράγουμε ". Αν αναδειχθεί η σπουδαιότητα αλλά και η χαρά που προσφέρει η προσπάθεια,ό δρόμος για το σωστό και τ'όμορφο, ίσως κάποια στιγμή γίνει "πλειοψηφία".

 

[Stavros]

Νίκο, η δουλειά ενός φόρουμ είναι κατά την άποψή μου η εξάπλωση της γνώσης και απευθύνεται κυρίως στους αδαείς. Δεν μπορεί να τεθεί μια τέτοια ερώτηση σε οποιονδήποτε ψάχνει με αγωνία να βρει πληροφορίες του τύπου "και τώρα τι κάνω;".

Επίσης δεν μπορεί να υπάρξει φόρουμ αποκλειστικά εκτροφέων. Οποιοσδήποτε σε αυτή τη χώρα έχει πάνω από δύο χρόνια περισσότερα από πέντε πουλιά, θεωρεί ότι τα έχει μάθει όλα και δεν δικαιούται κανείς να ξέρει περισσότερα από εκείνον.

Μπορεί ίσως να τεθεί ως ερώτηση μεταξύ άλλων σημαντικών παρόμοιων ερωτήσεων στα νέα μέλη των συλλόγων που λίγο πολύ έχουν κατασταλάξει στο χόμπι μας και επιλέγουν να ενταχθούν σε ένα σύλλογο. Εδώ όμως θα πρέπει να αναρωτηθούμε, πόσοι συλλογοι θα απερίπταν ένα υποψήφιο μέλος επειδή δεν θα μπορούσε να απαντήσει στις ερωτήσεις και μετά να αναρωτηθούμε αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό. :D

 

[Stavros]

"πλύση εγκεφάλου". Να γίνει το ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ της πρώτης τάξης που θα οδηγήσει νέο κόσμο στην σωστή κατεύθυνση με σύνθημα " Ο στόχος κάθε εκτροφικής προσπάθειας πρέπει να είναι, απολύτως υγιή, μορφολογικά άρτια, και κατα το δυνατόν τέλεια δείγματα της ποικιλίας που αναπαράγουμε ".

Ναι, νομίζω ότι αυτό μπορεί και θα έπρεπε να γίνει κάποια στιγμή.

 

[Paianas]

Eγώ αυτό που έχω διαπιστώσει, είναι αυτό που ήδη ανέφερες... Έχω βγάλει δυο -δέκα- 50 πουλάκια.. Και έγινα υπερεκτροφέας.
Άσε που μετά 3-4 χρόνια, τους βλέπω όλους αφ'υψηλού και δεν καταδέχομαι να απαντάω σε ''χαζές'' ερωτήσεις..
Αυτό υπάρχει και το βλέπουμε συνεχώς να συμβαίνει...όλοι ξαφνικά έγιναν ''εκτροφείς'' (ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΔΗΛΩΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ- ΓΝΩΡΙΖΩ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ .. Μόνο που εγώ το παραδέχομαι γιατί δυστυχώς στην Ελλάδα, ότι δηλώσεις είσαι!)
Σύμφωνοι, δεν είναι ο σκοπός και ο ρόλος των φόρουμς αυτός, αλλά μπορεί να δίδεται η κατεύθυνση, η δυνατότητα να κοιτάξεις λίγο πιο πέρα από το δέντρο, λίγο πιο πέρα από την καθιερωμένη και κατεστημένη αντίληψη...

Τι είναι εκτροφή και ποιοί οι στόχοι της;... Πόσοι μωρέ Σταύρο μπορούν να σκεφτούν, να αναλογιστούν και να καταλάβουν την ερώτηση, πριν απαντήσουν;

 

[Stavros]

Σύμφωνοι, δεν είναι ο σκοπός και ο ρόλος των φόρουμς αυτός, αλλά μπορεί να δίδεται η κατεύθυνση, η δυνατότητα να κοιτάξεις λίγο πιο πέρα από το δέντρο, λίγο πιο πέρα από την καθιερωμένη και κατεστημένη αντίληψη...

Ως παρότρυνση ναι, συμφωνώ κι εγώ.

Τι είναι εκτροφή και ποιοί οι στόχοι της;... Πόσοι μωρέ Σταύρο μπορούν να σκεφτούν, να αναλογιστούν και να καταλάβουν την ερώτηση, πριν απαντήσουν;

Οχι πολλοί. Αλλά και πάλι, ποιος είσαι εσύ που ρωτάς ρε; Εγώ έχω πάνω από δύο χρόνια περισσότερα από πέντε πουλιά. :D

 

[maria p]

Εμείς οι γυναίκες ως επί το πλείστον δεν ασχολούμαστε με εκτεταμένη εκτροφή, συνήθως έχουμε λίγα πουλάκια, ίσως περιστασιακά να προχωρήσουμε σε κάποια γέννα αλλά σε γενικές γραμμές τα πτηνά μας έχουν περισσότερο την έννοια του "πτηνού συντροφιάς".
Έτσι ο προβληματισμός του παρόντος thread είναι λίγο έξω από τις εμπειρίες μου.
Ωστόσο και στους απλούς κατόχους πτηνών συντροφιάς, παρατηρείται το φαινόμενο της μόδας ακόμα και της διάθεσης "συλλογής" πολλών και διαφορετικών πτηνών με αποτέλεσμα κάποιες φορές την ελλειπή προσοχή και φροντίδα των προηγούμενων ή τελικά και όλων των ζωντανών που κατέχουν.
Για αυτό νομίζω θα πρέπει να επισημαίνεται σε κάθε δεδομένη ευκαιρία, ότι η κατοχή ενός πουλιού, πρέπει να έχει σαν στόχο την μακροημέρευσή του, την καλή του υγεία και να γνωρίζει ή να ενημερώνεται για να μαθαίνει, ο καθένας τις απαραίτητες ενέργειες για να το πετύχει.

Όσο για τις επαγγελματικές εκτροφές, το μεγάλο θέμα της δυσκολίας για αρμονικές συνεργασίες, δυστυχώς είναι το εθνικό κουσούρι μας. Μπορεί να καταστρέψουμε δουλειές με θαυμάσιες προοπτικές και μεγάλα κέρδη, για εντελώς δευτερευούσης σημασίας θέματα, επειδή καθένας θέλει την πρωτιά και δεν ανέχεται άλλο ρόλο πλην του πρώτου για τον εαυτό του.

 

[pap]

συμφωνω με το σταυρο στην παραγραφο 4, με καλυπτει ωστε να μην ξαναγραφουμε τα ιδια.
οσον αφορα την παραγραφο 5, νικο μακαρι να εξιδικευομασταν και εμεις σαν Ελλαδα καπου αλλα...
παραδειγμα
τοπ εκτροφεας πηγαινει και φερνει πουλια απ'εξω συνεχεια!
πανε και αγοραζουν απο αυτον και λενε ουαο τοπ εκτροφεας κτλ.
στα συγκεκριμενα πουλια υπαρχουν μεταλλαξεις στο εξωτερικο, αλλα ο συγκεκριμενος εκτροφεας αν και τοσα χρονια ασχολειται με αυτη τη ρατσα, δεν εχει πετυχεικαι να σου πω την αληθεια φανταζομαι δεν εχει προσπαθησει κιολας.
αλλα εμεις ειμαστε βλακες εδω στο ελλαντα, ακουμε εφερε 100 πουλια και κανουμε υοαααο!
η μαγκια ειναι να μην κανεις εμποριο καναρινιων, αλλα οταν εχεις τις εγκαταστασεις να πετυχεις και τις μεταλλαξεις.
ετσι κατα τη γνωμη μου και μαγκες θα ειμαστε και μπροστα θα παμε.
το μονο που φταιει ειναι η νοοτροπια μας και τιποτε αλλο!

υ. Γ. Νικο θα σου πω στο τραπεζι σε ποιον εκτροφεα αναφερομαι, για τη μια περιπτωση που κανω λαθος να μην κατηγορησουμε τσαμπα!