Το πρώτο μικρό η μητέρα καθυστερεί ενστικτωδώς να το ταΐσει στην προσπάθεια να "περιμένει τα υπόλοιπα να βγουν.
Συνεπώς για το πρώτο εικοσιτετράωρο το "συντηρεί" με απίθανα μικρές ποσότητες.
Αν το τάιζε κανονικά θα ξέφευγε σε μέγεθος από τα υπόλοιπα που στην πραγματικότητα δεν θα είχαν καμία τύχη να επιβιώσουν.
Τώρα αν ο εκτροφέας στην "αγωνία" του για το αν το τάισε την ενοχλεί κάθε λίγο και λιγάκι τότε περνάμε σε άλλη φάση ενστίκτων που υπάρχουν στα πουλιά... σε αυτά της αυτοσυντήρησης.
Αν λοιπόν αισθανθούν τα πουλιά από τις πολλές επισκέψεις του εκτροφέα πως η φωλιά είναι σε κίνδυνο. σταματούν κάθε εκτροφική διαδικασία.. και προσπαθούν να "κρυφτούν" αρνούμενα να τραφούν για να ταΐσουν.
Κι όπως όλοι καταλαβαίνουμε την πληρώνουν οι νεοσσοί.
Μυστικό απαράβατο για όλους αποτελεί και η συμβουλή μου...
Μην πειράζεται το ζευγάρι.. μείνετε μακρυά από τη φωλιά.
Αυτά ξέρουν τι πρέπει να κάνουν... εμείς ΟΧΙ!
Κάθε επέμβαση στο ζευγάρι όπως η απομάκρυνση του αρσενικού μπορεί να αποβεί το ίδιο μοιραία για τα μωρά.
Ας θυμηθείς όπως και μεις το ρόλο που καλείται να εκπληρώσει το αρσενικό καναρίνι πριν αποφασίσουμε ελαφρά την καρδία να το βγάλουμε από τη ζευγαρώστρα διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο
https://community.petbirds.gr/threads/Ο-ρόλος-του-αρσενικού-καναρινιού-στην-αναπαραγωγή.27314/