Γενικά Ελευθερία ή θάνατος;

[misalouris]

1. Σε ποια ειδη πουλιων αναφερεσαι που υπαρχει αρχηγος σμηνους ενα κυριαρχο αρσενικο που κανει κουμαντο; Αυτο δεν συνηθιζεται στα πουλια σε αντιθεση ισως με πολλα αλλα "κοπαδιαστα" ζωα. Τα πουλια κυριως χρησιμοποιουν τον αριθμο τους ως αμυνα κι οχι ως επιθεση οπως κανουν τα αρπακτικα που συνηθως εκει η ομαδα διεπεται απο ιεραρχια.

Όπου υπάρχει ομαδική ζωή, από το κοτέτσι με τον αρχηγό κόκορα μέχρι και το μικρό σμήνος πτηνών, γαλιάντρα, καρδερίνα κλπ υπάρχει ιεραρχία και κλιμάκωση της θέσης του κάθε πτηνού, είτε κατά τους μήνες ένταξης των νέων πτηνών στην "μεγάλη" ανταγωνιστική κοινωνία, είτε αυτή προέρχεται από την ανάγκη προστασίας του σμήνους. Αυτά τα κοπάδια μικρά ή μεγάλα την Άνοιξη με τη δημιουργία των ζευγαριών σταματούν να υπάρχουν.

2. Ναι βεβαια, μεσα σε μια τσιμεντουπολη τι αλλο να βρει ή ποιους ομοιους του να βρει να ακολουθησει; Αν εμενες σε κανενα χωριο, θα ερχοταν πιστευεις στο σπιτι σου η καρδερινα που εφυγε απο το γειτονα για να φαει απο τα σπορια που πεφτουν απο τα καναρινια σου; Ακομη κι αν θεωρησουμε οτι η πιθανοτητα δεν ειναι ποτε μηδεν, πιστευεις οτι θα ειναι εστω και παρομοια με αυτην ενος πουλιου που δραπετευσε σε μια πολη;

Φυσικά και το περιβάλλον βοηθάει είτε αρνητικά, είτε θετικά το πουλί να σιτιστεί. Ποιο πουλί όμως; Αυτό που ξέρει, αυτό που έχει διδαχθεί, αυτό που γνωρίζει πως και που θα βρει τροφή και κυρίως πως θα προστατευτεί από όλα τα αρπακτικά.
Τα "γιαβράκια" που με χαρά επιδεικνύουν οι "κατσαπλιάδες" δεν έχουν καμία πιθανότητα επανένταξης όπου κι αν βρίσκονται. Χρειάζεται τεκμηριωμένη και εξειδικευμένη προσπάθεια από έμπειρους και με τον αντίστοιχο εξοπλισμό ανθρώπους ώστε να υπάρχουν πιθανότητες επιβίωσης κατά την επιστροφή τους στη φύση.

 

[Paianas]

Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι συμβαίνει στατιστικά.
Η δική μου αίσθηση, είναι ότι το άγριο ένστικτο, αλλά και το ένστικτο επιβίωσης, οδηγεί τα πουλιά στο να εγκληματιστούν στο ελεύθερο περιβάλλον, να ενσωματωθούν στα νέα δεδομένα και να ανταπεξέλθουν. Η φύση φροντίζει γι αυτό διαχρονικά.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βρουν πουλιά του ίδιου είδους, θα ενωθούν μαζί τους, θα τα μιμηθούν, θα μάθουν να αποφεύγουν τους θηρευτές και τις αντιξοότητες.
Είναι πολλά τα παραδείγματα (και στη χώρα μας) που τελείως ξενικά και εισαγόμενα είδη- π.χ. Διάφοροι παπαγάλοι, καρποντάκοι κ. Α.) ενσωματώθηκαν επιτυχώς στο περιβάλλον και δημιούργησαν δικές τους αποικίες.. Πόσω μάλλον αν τα απελευθερωθέντα πουλιά είναι ιθαγενή της εγχώριας πανίδας.
Είναι πολλά τα παραδείγματα όπου άλλα είδη, ξώκειλαν σε άγνωστες και αφιλόξενες γι αυτά τοποθεσίες (π.χ. Πιγκουίνοι που ζούσαν στα Βόρεια ψυχρά κλίματα, βγήκαν στα νησιά γκαλαπάγκος) και με την πάροδο του χρόνου, άλλαξαν και έγιναν κομμάτι του οικοσυστήματος που τα φιλοξενούσε.

 

[maria p]

Εμπεριστατωμένες απαντήσεις σε πολλές πτυχές αυτού του θέματος θα βρείτε και εδώ Επανένταξη άγριων πουλιών στη φύση | PetBirds .

 

[Papadopoulos G]

Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι συμβαίνει στατιστικά.
Η δική μου αίσθηση, είναι ότι το άγριο ένστικτο, αλλά και το ένστικτο επιβίωσης, οδηγεί τα πουλιά στο να εγκληματιστούν στο ελεύθερο περιβάλλον, να ενσωματωθούν στα νέα δεδομένα και να ανταπεξέλθουν. Η φύση φροντίζει γι αυτό διαχρονικά.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βρουν πουλιά του ίδιου είδους, θα ενωθούν μαζί τους, θα τα μιμηθούν, θα μάθουν να αποφεύγουν τους θηρευτές και τις αντιξοότητες.
Είναι πολλά τα παραδείγματα (και στη χώρα μας) που τελείως ξενικά και εισαγόμενα είδη- π.χ. Διάφοροι παπαγάλοι, καρποντάκοι κ. Α.) ενσωματώθηκαν επιτυχώς στο περιβάλλον και δημιούργησαν δικές τους αποικίες.. Πόσω μάλλον αν τα απελευθερωθέντα πουλιά είναι ιθαγενή της εγχώριας πανίδας.
Είναι πολλά τα παραδείγματα όπου άλλα είδη, ξώκειλαν σε άγνωστες και αφιλόξενες γι αυτά τοποθεσίες (π.χ. Πιγκουίνοι που ζούσαν στα Βόρεια ψυχρά κλίματα, βγήκαν στα νησιά γκαλαπάγκος) και με την πάροδο του χρόνου, άλλαξαν και έγιναν κομμάτι του οικοσυστήματος που τα φιλοξενούσε.

Μια φορά στα κλουβιά που είχα έξω στη βεράντα μας ήρθε μια καρδερίνα. Προσπάθησα να την πιάσω αλλά μου έφυγε και πήγε στην αχλαδιά 5-6 μέτρα μακρυά. Έπρεπε να φύγω να πάω στη δουλειά και σταμάτησα το κυνήγι. Το μεσημέρι που γύρισα ήταν πάλι πάνω στο κλουβί. Πήρα νερό και πλησίασα κοντά, αλλά πάλι την κοπάνησε και μάλιστα όταν πήγα να πλησιάσω έφυγε και δεν την είδα πάλι. Έμαθα πως ήταν ενός συγχωριανού μου και του είχε φύγει δυο μέρες πριν. Έχω ακούσει πως εξασκεί καλά το σπορ της αιχμαλώτισης ειδικά στις καρδερίνες, πιθανόν να την έπιασε πάλι γιατί έχει κλουβιά στα δέντρα με παγιδοκλούβια απ΄ έξω.
Νίκο (χρόνια πολλά και για τη γιορτή σου), αν μπορούσε να μπει ξανά στο περιβάλλον τι στην ευχή ήθελε στα κλουβιά;

 

[YannisK]

Μια φορά στα κλουβιά που είχα έξω στη βεράντα μας ήρθε μια καρδερίνα. Προσπάθησα να την πιάσω αλλά μου έφυγε και πήγε στην αχλαδιά 5-6 μέτρα μακρυά. Έπρεπε να φύγω να πάω στη δουλειά και σταμάτησα το κυνήγι. Το μεσημέρι που γύρισα ήταν πάλι πάνω στο κλουβί. Πήρα νερό και πλησίασα κοντά, αλλά πάλι την κοπάνησε και μάλιστα όταν πήγα να πλησιάσω έφυγε και δεν την είδα πάλι. Έμαθα πως ήταν ενός συγχωριανού μου και του είχε φύγει δυο μέρες πριν. Έχω ακούσει πως εξασκεί καλά το σπορ της αιχμαλώτισης ειδικά στις καρδερίνες, πιθανόν να την έπιασε πάλι γιατί έχει κλουβιά στα δέντρα με παγιδοκλούβια απ΄ έξω.
Νίκο (χρόνια πολλά και για τη γιορτή σου), αν μπορούσε να μπει ξανά στο περιβάλλον τι στην ευχή ήθελε στα κλουβιά;

Γιώργο μην σου κάνει εντύπωση αυτή η συμπεριφορά. Αν η καρδερίνα ζούσε για χρόνια στο κλουβί λογικό είναι να ψάχνει για τροφή εκεί. Το γεγονός όμως οτι ζούσε έξω για τουλάχιστον 2 μέρες είναι ένδειξη επανένταξης.
Εδώ σε μένα έρχονται κανονικές άγριες και βόσκουν γύρω απο την κλούβα, ειδικά το χειμώνα.

 

[Paianas]

Θα ξαναπώ ότι το ένστικτο επιβίωσης, είναι ιδιαίτερα ισχυρό για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Τα κατά το παρελθόν αιχμαλωτισμένα πουλιά, είναι φυσικό να ψάχνουν κοντά στα κλουβιά την ''εύκολη'' τροφή. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι προτιμούν και την εκ νέου φυλάκιση

*Γιώργο ευχαριστώ για τις ευχές σου.

 

[Papadopoulos G]

Μακάρι, να έζησε και μάλιστα ελεύθερο

 

[kostaskirki]

Το ενστικο της επιβιωσεις δεν μπορει να χαθει τοσο ευκολα! Θα συμφωνησω σε ολα με τον paiana! Οσα χρονια και να μεινει σε κλουβι ενα πουλι ακομα και αν ειχε πιαστει γιαβρι αν εχει καλη κατασταση υγειας και φτερωματος τοτε πολυ πιθανον θα βρει τροπο να επιβιωσει και να κοπαδιασει σχετικα ευκολα!
Εδω τα καναρινια μετα απο αιωνες αιχμαλωσιας αν ξεφυγουν απο κλουβι απο ενστικο και μονο ξεχωριζουν τον πιθανον κινδυνο π.χ αρπακτικων!
Οσο για καποια πραγματα που λανθασμενα ειπωθηκαν να πουμε οτι ο φλωρος δεν ειναι μοναχικο πουλι! Ζει και αυτο σε κοπαδια! Σιγουρα καποιες φορες τα βλεπουμε μεμονομενα!
Οι καρδερινες ειναι κατα κυριο λογο μεταναστευτικό είδος αλλα σε πολλα μερη της χωρας μας ειναι μονιμοι κατοικοι!

 

[Papadopoulos G]

Το ενστικο της επιβιωσεις δεν μπορει να χαθει τοσο ευκολα! Θα συμφωνησω σε ολα με τον paiana! Οσα χρονια και να μεινει σε κλουβι ενα πουλι ακομα και αν ειχε πιαστει γιαβρι αν εχει καλη κατασταση υγειας και φτερωματος τοτε πολυ πιθανον θα βρει τροπο να επιβιωσει και να κοπαδιασει σχετικα ευκολα!
Εδω τα καναρινια μετα απο αιωνες αιχμαλωσιας αν ξεφυγουν απο κλουβι απο ενστικο και μονο ξεχωριζουν τον πιθανον κινδυνο π.χ αρπακτικων!
Οσο για καποια πραγματα που λανθασμενα ειπωθηκαν να πουμε οτι ο φλωρος δεν ειναι μοναχικο πουλι! Ζει και αυτο σε κοπαδια! Σιγουρα καποιες φορες τα βλεπουμε μεμονομενα!
Οι καρδερινες ειναι κατα κυριο λογο μεταναστευτικό είδος αλλα σε πολλα μερη της χωρας μας ειναι μονιμοι κατοικοι!

Διαφωνώ σε αυτή τη λογική και μάλιστα ριζικά. Το ένστικτο δε χάνεται αλλά μειώνεται και εκεί στηρίζονται οι προσπάθειες των οργανώσεων όταν απελευθερώνουν τα πτηνά. Να ξυπνήσουν αυτό το κομμάτι που έχει χαλαρώσει.

 

[misalouris]

Εδώ σε μένα έρχονται κανονικές άγριες και βόσκουν γύρω απο την κλούβα, ειδικά το χειμώνα.

Το ο,τι σε περιόδους έλλειψης τροφής τα άγρια πλησιάζουν τα εγκλωβισμένα πτηνά δεν παρέχει καμιά απολύτως ένδειξη και ασφαλώς είναι λάθος κατά τη γνώμη μου ως παράδειγμα.
Το νηστικό ζώο πάντα θα πλησιάζει το σημείο που βλέπει τους φίλους του να τρώνε... εκεί που υπάρχει φαγητό. Ακόμη κι 'γω το κάνω...
Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύονται και οι "κατσαπλιάδες", δημιουργώντας εστίες φαγητού ή νερού το καλοκαίρι (που απουσιάζει) και χρησιμοποιώντας άλλα πουλιά (κράχτες) προσελκύουν στην παγίδα διχτυών τα ελεύθερα πουλιά.
Η απελευθέρωση είναι τεράστιο κεφάλαιο που εγώ προσωπικά δεν μπορώ να πάρω την ευθύνη του "άστο... Θα λειτουργήσει το ένστικτο"... κι αν δεν λειτουργήσει τι κάνουμε? Ποιος θα πάρει την ευθύνη?
Aδυνατώ να επωμισθώ τέτοια ευθύνη ζωής... εσείς μπορείτε?