Γειά σας παιδιά και Χρόνια πολλά σε όλους όπως έχω πει και σε άλλο ποστ.
Δυστυχώς η εξέλιξη με το ζεμπράκι μου ήταν άσχημη, αφού άφησε το μάταιο τούτο κόσμο στις 30/12/07.
Εν τω μεταξύ είχα επισκεφθεί το γιατρό στο Περιστέρι, Ακριβός Αχιλλέας, ο οποίος εξέτασε το πουλάκι πολύ καλά και έμεινα πολύ ικανοποιημένος και από το μετέπειτα ενδιαφέρον του. Για να μην τα πολυλογώ διέγνωσε νευρολογικής φύσης ασθένεια και μια και του έδινα μία γενική αντιβίωση της tabernil μου είπε να συνεχίσω να την δίνω η οποία μπορεί να βοηθήσει λόγω της κορτιζόνης που περιέχει μεταξύ άλλων. Όμως μου είπε να την δίνω όχι μέσα στο νερό αλλά με σύριγγα κατευθείαν στο ράμφος του πουλιού πρωί - βράδυ για να ελέγχεται καλύτερα η δοσολογία. Βέβαια μου είπε και οτι δεν δίνει πολλές πιθανότητες για επανάκαμψη. Όντως το φάρμακο βοήθησε γιατί όσο του το έδινα είχε λίγο καλύτερη ζωντάνια αλλά η γενικότερη πορέια της υγείας χειροτέρευε συνεχώς με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πετάξει καθόλου, και να μην περπατάει καν στο τέλος. Του είχα βάλει τροφή και νερό χαμηλά για να μπορεί να τρώει και στο τέλος του έδινα νερό στο στόμα. Τι να το κάνεις ομως, ματαιότης...
Τώρα η θηλυκιά έχει μείνει χήρα και εγώ με το δίλημα να της πάρω άλλον αρσενικό ή να την δώσω κάπου και να πάρω κάποιο ζευγάρι καναρίνια. Διαβάζοντας διάφορα με έχει κεντρίσει και αυτό το είδος. Άσε που είναι και ανθεκτικά στο κρύο και δεν χρειάζεται να τα έχεις συνέχεια μέσα το χειμώνα.
Είδομεν.
Ευχαριστώ όλους για τη βοήθεια και ειδικά τον Αλέξανδρο που με κατατόπισε πολύ καλά.
Τέτοιο κακό να μην βρεί κανέναν.
από λιμό
