Γενικά Η κοινωνικοποίηση της καρδερίνας είναι εφικτή όταν εκτρέφετα

Pappou Kostas

PB New Member
Εγγραφή
28 Μαρ 2008
Μηνύματα
49
Πόλη
Ζυρίχη
Η κοινωνικοποίηση της καρδερίνας είναι εφικτή όταν εκτρέφεται σωστά. Παραθέτω τις εμπειρίες μου από ένα ζευγάρι καρδερίνες.

Tα πουλιά μου τα εκτρέφω σε εσωτερικό χορό με τις καλύτερες συνθήκες διαβιώσεως. Αυτό το τονίζω γιατί μόνο έτσι μπορώ και τα προετοιμάζω από Δεκέμβριο για αναπαραγωγή. Η αναπαραγωγή μου ξεκινάει από Ιανουάριο και τελειώνει μέσα Ιουνίου. Ας διαβάσουν όλο το κείμενο και αυτοί που εκτρέφουν σε εξωτερικό χώρο. Δεν έχουν να χάσουν τίποτα.

Πρώτη εβδομάδα του Οκτώβρη, διαλογή "ζευγαριών" και τοποθέτηση στις "ζευγαρώστρες". Δυο εβδομάδες παρακολούθηση αν τα ζευγάρια συμφωνούν μεταξύ τους. Όταν το ζευγάρι τσακώνεται συνεχώς, βάζω στη θηλυκιά άλλον αρσενικό. Ένας τρόπος για να αναγνωρίσουμε ποιον αρσενικό προτιμάει η θηλυκια είναι ο εξης: Κελαηδώντας ένας αρσενικός και "απαντώντας" η θηλυκια περισσότερες φορες σε κάθε "κελάηδισμα" του, για μένα είναι το καλύτερο σημάδι να τα ζευγαρώσω.

Τελευταία εβδομάδα του Νοέμβρη αρχίζω να τους δίνω την Βιταμίνη "ΝΕΚΤΟΝ" E μέχρι τέλος Δεκεμβρίου, δυο φορές την εβδομάδα. Από πρώτη εβδομάδα του Γενάρη, τρεις φορές την εβδομάδα. Δεύτερη εβδομάδα του Γενάρη κάθε δεύτερη ημέρα μέχρι να δω τω πρώτο αυγό στη φωλιά. Από αυτή τη στιγμή σταματάω την βιταμίνη "νεκτον E". Στην αυγοτροφή προσθέτω δυο φορές την εβδομάδα τριμμένο καρύδι. Όχι με το κιλό αλλά μέχρι τρία γραμμάρια για κάθε πουλί.

Εντατική καθημερινή παρακολούθηση ενός ζευγαριού καρδερίνας από την προετοιμασία μέχρι την στιγμή που σταμάτησε από μόνο του την αναπαραγωγή και η διαπίστωση πως και πέμπτη γέννα στον ίδιο χρόνο είναι εφικτή, χωρίς να πάθουν οι γεννήτορες καμία ζημιά όταν εκτρέφονται σωστά.

Τω ζευγάρι αυτό ήταν για τρίτη χρονιά στην εκτροφή μου και γνωριζόμαστε πολύ καλά. Τώρα το χαίρεται κάποιος φίλος Ιταλός. Μετά την παραπάνω διατροφή που αναφέρω με την βιταμίνη ΝΕΚΤΟΝ Ε, το πρώτο αυγό το γεννησε στις 18 του Γενάρη. Η καρδερίνα εξοικειώθηκε τόσο πολύ που ξέχασε πως είναι αγριοπούλι και κάθεται από την δεύτερη ημέρα στη φωλιά όπως τα καναρίνια. Μετά δυσκολίας την σηκώνω από τι φωλιά για να της βάλω πλαστικά αυγά, ώστε οι νεοσσοί να εκκολαφτούν την ίδια ημέρα. Σηκώνεται μόνο δυο με τρεις φορές την ημέρα για να πιει νερό, γιατί ο αρσενικός δεν σταματάει να την ταΐζει. Γεννώντας το τρίτο αυγό, της πήρα τα πλαστικά και έβαλα πάλι τα δικά τις στη φωλιά. Σύνολο αυγών πέντε. Το ένα άσπορο.

Στις τρεις Φεβρουαρίου εμφανίστηκαν οι πρώτοι τρεις νεοσσοί και ένας καθυστερημένος στις τέσσερις του Φλεβάρη. Ο αρσενικός δεν σταματάει να τις φέρνει τροφή και αυτή με τη σειρά της να δίνει στα μικρούλια. Από την τέταρτη ημέρα επιτρέπει στον αρσενικό να ταΐζει και αυτός τα μικρά και "εγκαταλείπει" τη φωλιά περισσότερες φορές την ημέρα.

Έξι ημερών οι νεοσσοί και δαχτυλιδώθηκαν χωρίς πρόβλημα. Όταν έπαιρνα ένα νεοσσό για να τον "δαχτυλιδώσω", με παρακολουθούσε η θηλυκια τι κάνω μέχρι
που να τον βάλω πάλι στη φωλιά. Τελειώνοντας το "δαχτυλίδωμα" παρατήρησα τους γεννήτορες να πλησιάζουν τι φωλιά και να παρατηρούν αν είναι όλοι οι νεοσσοί μέσα. Διαπιστώνοντας πως όλα είναι εντάξει, η θηλυκια τα σκέπασε με τα φτερά της τόσο τρυφερά όπως αγκαλιάζει μια μάνα τα παιδιά τις. Εγώ βρισκόμουνα όλο αυτό το διάστημα σαράντα πόντους κοντά στη φωλιά τους.

Όσο καλά και αν ταΐζανε οι γονείς, ο τέταρτος κατά σειράν νεοσσός δεν έπαιρνε την κανονική τροφή ώστε αναγκάστηκα να βοηθήσω και εγώ νταντεύοντας με τη σύριγγα. Εδώ μου έκανε εντύπωση πως μόλις ξαναέβαζα το νεοσσό στη φωλιά μετά το ντάντεμα, η θηλυκια έτρεχε να "συμπληρώσει" με λίγη τροφή ακόμα (του πουλιού το γαλα που λέμε; ) εγώ αυτό πιστεύω.

Όταν οι νεοσσοί γίνανε 14 ημερών, έτυχε να είμαι στο σπίτι και παρατήρησα πως στις εννέα τω πρωί βγήκαν στο άκρο τις φωλιάς και κάνανε τις πρώτες προσπάθειες για να πετάξουν. Συνέχισαν τις δοκιμασίες επάνω στη φωλιά μέχρι στις 11. Η ώρα και στις 11 και 10 λεπτά ο πρώτος πήρε την μεγάλη απόφαση να πηδήσει στο ξυλαράκι, μετά ο δεύτερος, μετά ο τρίτος. Ο τέταρτος δίσταζε ακόμα και χώθηκε πάλι στη φωλιά. Προσπαθώντας να πετάξουν μέχρι το άλλο ξυλαράκι είχαμε αρκετές ανώμαλες προσγειώσεις. Μόλις οι νεοσσοί πέφτανε στο πάτωμα της κλούβας, οι γονείς κάνανε σαν τρελοί πως να τους βοηθήσουν για να ανεβούν πάλι στο ξυλαράκι. Εδώ βέβαια βοηθούσα εγώ αφήνοντας τα μικρά να "ανεβούν" στο δάχτυλο μου και μετά τους έβαζα στο ξυλαράκι, διαπιστώνοντας την ευχαρίστηση και ηρεμία τον γονέων. Στις τέσσερις το απόγευμα οι νεοσσοί πετούσαν από ξυλαράκι σε ξυλαράκι χωρίς ανώμαλες προσγειώσεις.

Έβαλα αμέσως μια δεύτερη φωλιά στην κλούβα και πήρα την πρώτη για πλύσιμο και απολύμανση. Μόλις στέγνωσε συμπλήρωσα υλικό φωλιάς και την ξαναέβαλα στη θέση της. Την επόμενη ήμερα παρατήρησα τη θηλυκια να στρογγυλεύει τη φωλιά να "κατεβαίνει" στο ξυλαράκι και να παίρνει θέση μάχης. Ο αρσενικός δεν περίμενε ούτε δευτερόλεπτο και έκανε τω καθήκον του.

15 ημερών οι νεοσσοί και οι γονείς ξεκινάνε για την δεύτερη γέννα. Από αυτή τη στιγμή ο αρσενικός είχε "αναλάβει" αποκλειστικά το τάισμα τον νεοσσών και η θηλυκια αποτέλειωσε το στρογγύλεμα τις φωλιάς.

16 ημερών οι νεοσσοί και παρατηρώ να προσπαθούν το πρώτο κελάηδημα παίρνοντας θέση ξεκούρασης με το κεφαλάκι κάτω από την φτερούγα. Την ίδια ημέρα παρατήρησα να κάνουν την πρώτη προσπάθεια αυτοσυντήρησης δοκιμάζοντας αυγό και γαλακτερούς σπόρους από ραδίκι.

18 ημερών οι νεοσσοί και η θηλυκια γεννάει το πρώτο αυγό της δεύτερης γέννας. Ο αρσενικός ταΐζει τους νεοσσούς σαν τρελός. Τα τρία κοιμούνται στη δεύτερη φωλιά, το μικρότερο δίπλα στη μητέρα. Αυτή το ανέχεται χωρίς κανένα "πρόβλημα". Εδώ σκέφτιηικα να βάλω το χώρισμα από κάγκελο στην κλούβα για να μην ενοχλούν τη θηλυκια στη φωλιά. Η αντίδραση τις "θιλυκιας" όμως ήταν να φύγει από τη φωλιά και να προσπαθεί να πάει μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια. Αμεσως έβγαλα το χώρισμα και έτρεξε πάλι να καθίσει στα αυγα της.

22 ημερών και παρατηρώ άλλο ένα μικρό να προσπαθεί να κελαηδήσει. Από αυτή τη στιγμή μπαίνουν πλαστικά δαχτυλίδια στο δεξί πόδι τον νεοσσών που κάνουν την προσπάθεια να κελαηδήσουν και μέχρι στιγμής δεν βγήκα ψεύτης πως είναι τα αρσενικά. Σήμερα επίσης παρατήρησα να τρώνε περισσότερη
αυγοτροφή αλλά και περισσότερους μικρούς σπόρους κατά προτίμηση το Niger. Τους γαλακτερούς σπόρους τους τρώνε με μεγάλη όρεξη και χωρίς κανένα πρόβλημα.

24 ημερών τρώνε αρκετά μόνα τους, δεν παύουν όμως να "ζητιανεύουν". Η θηλυκια δεν τα δέχεται πλέον κοντά στη φωλιά και ο αρσενικός αναλαμβάνει να τα διώχνει μόλις ζυγώσουν τη φωλιά για να μην ενοχλούν την θηλυκια. Αυτό συνεχιζόταν μέχρι να γίνουν 35 ημερών.

36 ημερών οι νεοσσοί και είναι ήδη αυτοσυντήρητα (απογαλακτισμένα). Σήμερα τους χώρισα από τους γονείς και τώρα πετάνε στην κλούβα πτήσεως.

Δεύτερη γέννα
Πρώτο αυγό στις 22 Φλεβάρη. Στη δεύτερη γέννα εκκολάφτηκαν από 5 αυγά, 5 νεοσσοί. Ίδιες παρατηρήσεις όπως και στην πρώτη γέννα.

Τρίτη γέννα
Πρώτο αυγό στις 24 Μαρτίου. Στην τρίτη γέννα εκκολάφτηκαν από 6 αυγά, 5 νεοσσοί. Ένα αυγό το έσπασα εγώ προσπαθώντας να το αλλάξω με πλαστικό.

Τέταρτη γέννα
Πρώτο αυγό στις 27 Απριλίου. Στην τέταρτη γέννα εκκολάφτηκαν από 4 αυγά, 3 νεοσσοί. Το ένα αυγό ήταν άσπορο.

Πέμπτη γέννα
Πρώτο αυγό στις 30 Μαΐου. Στην πέμπτη γέννα εκκολάφτηκαν από 5 αυγά, 3 νεοσσοί και την τρίτη ημέρα η θηλυκια τους πέταξε από την φωλιά και τερμάτισε την περίοδο αναπαραγωγής της χρονιάς.

Αυτές λοιπόν είναι οι κυριότερες παρατηρήσεις του Παππου Κώστα από ένα ζευγάρι καρδερίνες, που κοντεύουν να φτάσουν το επίπεδο των καναρινιών.
Προς γνώσιν, μόρφωσιν και συμμόρφωσιν όλων μας.

Φιλικά
Παππου Κώστας
Στις 23. Οκτώβρη του 2007
 
Back
Top