Διατροφή Η "κριση" των ιδιων των πουλιων στη διατροφη τους

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης nNoe
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

nNoe

PB New Member
Εγγραφή
27 Απρ 2009
Μηνύματα
21
Πόλη
Νέα Ερυθραία
Καλημερα φιλοι.
Εχω μια απορία που αφορα τη διατροφη των πουλιων,ίσως να φανει η να ειναι χαζή, αλλά οσο δε μπορω να δωσω απο μονος μου μια πειστικη απαντηση στον ευατο μου,τοσο με απασχολει και θελω να την εκφρασω. Η απορια μου ειναι η εξης.

Τα ιδια τα πουλια, δεν εχουν απο μονα τους κανενα ειδους κριτηριο ποια τροφη πρεπει ή ειναι καλό να φάνε;Δεν εχουν κανενος ειδους ανεπτυγμενο ενστικτο για την επιλογη της υπαρχουσας τροφης; Καποια φυσικη ασφαλιστικη δικλειδα ασφαλειας να το πουμε ετσι;Η διακριση δλδ, τα ιδια που εχουν οντας μεσα σ ενα κλουβι και οχι ελευθερα στη φυση, εχει να κανει αποκλειστικα με τη γευση και μονο και καθολου με την χρησιμοτητα η ισως την επικινδυνοτητα μιας τροφης; Πχ σ ενα νεογενητο καναρινακι οι γονεις του "δε καταλαβαινουν " αν κανει να του δωσουν πχ μαρουλι; Απαξ κ τους βαλεις κατι στο κλουβι που αυτα το τρωνε σαν ενηλικα, θα πανε και θα το δωσουν ακριτα στο μικρο;Ετσιαζω λιγο στο θεμα της διατροφης των νεοσων, αλλα η απορια μου ειναι και πιο γενικη κ αφορα την κριση των ιδων των πουλιων στην επιλογη της τροφης τους παντα εννοειται μεσα στα ορια του κλουβιου μ οτι αυτο συνεπαγεται.

Σας ευχραιστω για την προσοχη.
Να στε ολοι σας καλα.
 
Καλημέρα. Τα πουλιά έχουν, όπως όλα τα εμβια όντα, τους μηχανισμούς με τους οποίους αντιλαμβάνονται αν μια τροφή είναι αποδεκτή για να την φάνε ή όχι. Θα παρατηρήσεις ότι από το μίγμα των σπόρων που δίνεις ότι τα πουλιά έχουν προτιμήσεις και τρώνε κάποιους περισότερο και κάποιους λιγότερο. Το ίδιο γίνεται και με τα φρούτα και τα λαχανικά. Προφανώς αναγνωρίζουν (πχ από τη μυρωδιά) αν μια τροφή είναι βρώσιμη γι' αυτά ή όχι (πχ χαλασμένη). Επίσης μαθαίνουν να τρώνε καινούργιες τροφές (πχ φρούτα) για τις οποίες ίσως να θέλουν κάποιο χρόνο για να τις συνηθίσουν. Από εκεί και πέρα προφανώς άμα δεν έχουν άλλη επιλογή (πχ πεινάνε) φαντάζομαι θα φάνε τα πάντα... Αντώνης
 
Μην βασίζεσται στην όσφρηση των πουλιών. Είναι μύθος. Τα πουλιά δεν χρειάζονται την όσφρηση και έτσι δεν την έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Για το αν αναγνωρίζουν τις ακατάλληλες τροφές τώρα. Από ένστικτο μπορούν μέχρι κάποιο σημείο να αναγνωρίσουν τις τροφές που πρέπει να τρώνε. Τα καναρίνια όμως που είναι 500 χρόνια στην αιχμαλωσία έχουν χάσει τα άγρια ένστικτά τους και έτσι ότι τους βάζουμε τρώνε. Και κατά συνέπεια ταΐζουν τα μικρά τους. Στη φύση σε ένα βαθμό εξαρτάται και από την εκπαίδευση των μικρών από τους γονείς το τι θα φάνε και τι όχι. Όπως καταλαβαίνετε σε πουλιά γεννημένα στο κλουβί δεν υπάρχει τέτοια εκπαίδευση. Προσοχή λοιπόν στα μείγματα που δίνουμε και στις τροφές να μην είναι αλοιωμένες. Ακόμη και αυγό που βρωμάει από χιλιόμετρο ή φύλλο κισσού (που είναι δηλητήριο) το καναρίνι θα το τσιμπίσει χωρίς ενδοιασμό.
 
Βασιλη και Αντώνη σας ευχαριστω για τις απαντησεις.Χρησιμες και οι δυο. Ειδικα Βασιλη η παραΤηρηση σου για την σταδιακη απωλεια ουσιαστικα των ενστικτων τους. Παλι καλα που με το ζευγαρωμα η με το πεταγμα αν εχουμε χωρο κ χρονο η με τους φρεσκους σπορους να τους διαλεγουνε, μπορουμε να τους δωσουμε την ευκαιρια να ζησουν καποια απο τα ενστικτα τους...
 
Αυτό που παρατηρώ στα δικά μου καναρίνια που μεγαλώνουν μικρά είναι το εξής: το πρωί πριν φύγω από τη δουλειά τους βάζω αυγοτροφή (που φτιάχνω μόνος μου). Το ζευγάρι πέφτει πάνω της σαν τρελλό και αμέσως ταίζουν τα μικρά και η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Το απόγευμα που γυρίζω βλέπω ότι παραμένει αυτοτροφή στο σκεύος. Τα καναρίνια την επισκέπτονται αλλά δεν την αγγίζουν. Η αιτιολογία που δίνω είναι ότι έχει μπαγιατέψει και τους αρέσει. Μόλις βάλω καινούργια τρώνε μετα βουλιμίας! Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τελικά οι αισθήσεις τους τα καθοδηγούν κατάλληλα προστατεύοντας τα ίδια και τα μικρά τους. Αντώνης
 
Εχω κι' εγώ την ίδια γνώμη με τον Αντώνη.
Δεν υπάρχει μόνο μαύρο-άσπρο στην υπόθεση, υπάρχει και γκρί.:)
Δεν θα έλεγα δηλαδή οτι έχουν διατηρήσει σε μεγάλα ποσοστά
την αντίληψη και το ένστικτο των "αγρίων" προγόνων τους αλλά
είμαι σίγουρος κι' εγώ οτι, αν δεν λιμοκτονούν, έχουν κάποιες
προτιμήσεις αλλά και προσωπικές επιλογές.
-Την περασμένη Πέμπτη, ημέρα λαικής, πήρα τα συνηθισμένα μήλα
που τα ταίζω σχεδόν όλο τον χρόνο και γίνεται σκοτωμός. Ε, το μεσημέρι
είχαν μαυρίσει χωρίς να έχουν απάνω τους παρά μερικές(ελάχιστες) τσιμπιές.
Δυό κιλά μήλα τα έκοψα το ένα μετά το άλλο και απλώς τα δοκίμαζαν 😕
Το βράδυ έφερε ο υιός μου συμπτωματικά, ρενέδες απο κάποιον φίλο σαν δώρο.
Προσωπικά δεν τους τρώω και δεν τους έχω δώσει ποτέ στα πουλιά.
Εκοψα έναν, και τον μισό τον μοίρασα στα πουλιά.
Σε καμιά ώρα υπήρχαν μόνον οι φλούδες (όπως συμβαίνει συνήθως και με τα άλλα μήλα).
Τι ακριβώς κατάλαβαν και δεν τα έτρωγαν;
 
Στα Gouldians που δεν φημίζονται για το τάισμα που κάνουν στα μικρά κάνουν ένα κόλπο για να ταΐζουν περισσότερο. Αλλάζουν την αυγοτροφή πολύ συχνά ώστε να πηγαίνουν να τρώνε συνεχώς και κατά συνέπεια να ταΐζουν. Το ότι χάνουν το ενδιαφέρον τους δεν σημαίνει ότι έχει μπαγιατέψει η αυγοτροφή. Παλιά έδινα στεγνή αυγοτροφή εμπορίου (και πιο παλιά τις ψευτοαυγοτροφές που είναι θεόγλυκες). Αυτά τα δύο δεν έχουν πρόβλημα από αλλοίωση αφού δεν είναι υγρά. Και όμως τα περισσότερα καναρίνια έτρωγαν μόνο την πρώτη μέρα. Τις επόμενες ούτε που δοκίμαζαν. Μόλις την έβγαζα και την ανακάτευα λίγο ορμούσαν σαν να είχα βάλει καινούρια. Αυτό γινόταν επειδή κατά κάποιο τρόπο χάνουν το ενδιαφέρον τους μετά από κάποιες ώρες για ότι βάλουμε στο κλουβί και όχι επειδή αλλοιώνεται. Πάντα προτιμούν τη νέα τροφή. Ακόμη και σπόρους όταν αλλάζω χωρίς να έχουν αδειάσει φυσικά τρέχουν να δοκιμάσουν μόλις τους βάλω. Και αυτό βασίζεται σε ένστικτο φυσικά αλλά έχει διαφορά από το να ξεχωρίζουν το αλλοιωμένο. Επίσης στη φύση έχω παρατηρήσει πουλιά να τρώνε από το χώμα φρούτα που έχουν πέσει. Πολλές φορές τρώνε φρούτα εντελώς μαυρισμένα, σε αποσύνθεση με μυγάκια επάνω κλπ. Είναι πιο γλυκά και τα τραβάει αυτό αλλά είναι και πιο επικίνδινα για την υγεία τους. Τέτοια φρούτα ποτέ δεν θα τα προσφέραμε στο κλουβί. Έχετε παρατηρήσει γλάρους και σπουργίτια σε σκουπίδια ή ακόμη και σε χωματερές; Η μπόχα είναι δυσβάσταχτη αλλά αυτό δεν πτοεί αυτά τα πουλιά αφού βρίσκουν εύκολα τροφή. Από αυτά πιστεύω φαίνεται ότι τα πουλιά δεν έχουν ιδιαίτερη ικανότητα στο να ξεχωρίζουν τι είναι καλό για αυτά και τι όχι. Φυσικά έχουν πολλούς μηχανισμούς άμυνας για να επιβιώνουν όταν είναι στη φύση. Ο ήλιος, το πέταγμα, τα βότανα που περιέχουν φυσικά αντιβιωτικά και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι κάποιοι από αυτούς. Στην αιχμαλωσία αυτά τα στοιχεία όσο και να προσπαθήσουμε να τα προσφέρουμε πάντα κάτι θα μας λείπει. Για αυτό είναι πολύ σημαντικό να προσέχουμε εμείς τι δίνουμε στα πουλιά. Επίσης στη φύση είναι πάρα πολλά τα πουλιά που πεθαίνουν από τέτοια αίτια. Αλλά στη φύση ότι πάθει ένα πουλί θα μείνει εκεί και δεν θα κολλήσει και τα υπόλοιπα. Και όταν θα καταπολεμά ο οργανισμός του μια μολυσματική ασθένεια δεν θα το χωρίζουν 20 εκατοστά από την κουτσουλιά του που μεταφέρει την ασθένεια και το ξαναμολύνει. Ούτε θα πίνει από νερό στάσιμο που πριν μερικά λεπτά πίνοντας το έχει μολύνει με την ασθένεια του. Ακόμη και όταν αρωσταίνουν τα πουλιά στη φύση από τα λάθη τους έχουν ελπίδες να το ξεπεράσουν ενώ στο κλουβί η αντιβίωση είναι μονόδρομος. Μάκη για τα δικά σου, με τα μήλα πολύ πιθανόν κάτι να μην τους αρέσε από τη γεύση μέχρι να βαρέθηκαν την ίδια τροφή και να τους άρεσε η αλλαγή. Πιθανόν και κάτι άλλο όμως δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Παραεπεκτάθηκα αλλά είναι μεγάλο το θέμα που συζητάμε και πολύ ενδιαφέρον 🙂
 
Βασίλη, είναι χρήσιμα αυτά που αναφέρεις αλλά νομίζω ότι δεν πρέπει να μπερδεύουμε τα "παμφάγα" πουλιά (πχ γλάρο) με τα σποροφάγα σαν τα δικά μας και τα ανοσιοποιητικά συστήματά τους. Αντώνης
 
Παιδιά καλησπέρα έχω μείνει άναυδος με όλα αυτα που διαβάζω για τη διατροφή και γενικά για την εκτροφή των καναρινιών. Ούτε που τα είχα σκεφτεί όλα αυτά. Εχω μάθει και μαθαίνω συνέχεια. Περνάω πολύ καλά μαζί σας.
 
Αντώνη γιαυτό μαζί με το γλάρο ανέφερα και το σπουργίτι, αλλά το ανοσοποιητικό σύστημα νομίζω δουλεύει με τον ίδιο τρόπο.
 
Βασίλη σύμφωνώ ότι το θέμα είναι μεγάλο και ενδιαφέρον. Για να είμαι ειλικρινής θα δοκιμάσω αυτό που ανέφερες για το μετά από κάποιο χρόνο χάνουν το ενδιαφέρον τους για μια συγκεκριμένη τροφή. Θα βγάλω την αυγοτροφή και θα την ξαναβάλω για να δω το αποτέλεσμα...
 
Καλημέρα σε όλους. Έκανα το πείραμα δηλαδή έβγαλα την μπραγιάτικη αυγοτροφή, την ανακάτεψα με το δάκτυλό μου και την ξαναέβαλα. Τα καναρίνια ήρθαν με όρεξη να δοκιμάσουν άλλα μόλις την πλησίασαν έκαναν μεταβολή και έφυγαν. Ούτε καν την δοκίμασαν... Σίγουρα οι αισθήσεις τους (όραση, όσφρηση) λειτούργησαν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αντώνης
 
Εγω παιδια δεν εχω την εμπειρία να απανήσω, γιαυτό εβαλα και το θέμα σαν ερωτηση. Παρ ολα αυτά αυτο που πιστευω(χωρις αποδειξεις ομως) ταιριαζει πολυ μ αυτο που λεει ο Μακης, σε σχεση με το "γκρι". Και τα ενστικτα τους ειδικα στα πουλια που ζουν στο κλουβι οπως τα καναρινια μπρεπει να εχουν ατονισει, αλλα και τα ιδια αυτα ενστικα πρεπει να υπαρχουν ακομα. Εγω σαν παραδειγμα σχετικο με το θεμα, εχω να συνεισφερω στη κουβεντα το παρακατω. Ειχα βαλει καποτε ενα ματσακι με φυτα αγρου διαφορα ανακατεμενα. Επαθα ενα ψιλοσοκ οταν ειδα την μαεστρια που χρησιμοποιησαν προκειμενου να επιλεξουν τα φυτα που θα ετρωγαν. Καποια τ αφησαν τελειως απ εξω κ επελεγαν συγεκριμενα.Αν λιμοκτονουσαν ομως και αν στο κλουβι παροπυσιαζοταν ενα φυτο που δε θα τους εκανε καλο... φοβαμαι οτι πιθανα θα το "χτυπουσαν". Στη περιπτωση που εχουν επιλογες το ενστικτο τους μαλλον ξυπναει. Σε καθε περιπτωση ομως ειμαι πολυ της αποψης να τους δινουμε την ευκαιρια να ζουν αυτα τα ενστικτα που εστω κ αμυδρα ακομα ειναι καταγεγραμενα στα dna Τους...
 
Εγω παιδια δεν εχω την εμπειρία να απανήσω, γιαυτό εβαλα και το θέμα σαν ερωτηση. Παρ ολα αυτά αυτο που πιστευω(χωρις αποδειξεις ομως) ταιριαζει πολυ μ αυτο που λεει ο Μακης, σε σχεση με το "γκρι".
Με αυτό συμφωνώ κι εγώ (ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση) αλλά προσοχή γιατί ποτέ δεν ξέρουμε πότε θα λειτουργήσει το ένστικτο και πότε όχι. Αν δεν λειτουργήσει πάει το πουλί είτε φάει μπαγιάτικο αυγό είτε δηλητηριώδες φυτό. Θεωρρητικά κάποια πράγματα τα καταλαβαίνουν (κυρίως λόγω γεύσης) αλλά δεν μπορούμε να βασιστούμε σε αυτό γιατί το ποιο πιθανό θα είναι να την πατήσουμε κάποια στιγμή και να φάνε κάτι που θα τα πειράξει. Και το αντίτιμο θα είναι βαρύ!
 
Σε καθε περιπτωση ομως ειμαι πολυ της αποψης να τους δινουμε την ευκαιρια να ζουν αυτα τα ενστικτα που εστω κ αμυδρα ακομα ειναι καταγεγραμενα στα dna Τους...
Αρκεί να μην διακινδινεύουμε την υγεία τους με τις επιλογές αυτές. Κάτι που κάνω εγώ στα πουλιά μου και τα ξυπνάει σίγουρα είναι να φυτεύω από το μείγμα τους και να τους προσφέρω τους φρέσκους σπόρους κατευθείαν από το κλαδί. Εκτός ότι η φρέσκοι σπόροι έχουν μεγάλη διατροφική αξία η κίνηση και η προσπάθεια για να τους βγάλουν από το κλαδί είναι πολύ κοντά σε αυτό που θα έκαναν στη φύση. Φαίνονται να το διασκεδάζουν. Φυσικά ποτέ δεν θα έβαζα κάποιο φυτό χωρίς να είμαι σίγουρος ότι είναι ακίνδυνο για τα πουλιά, βασιζόμενος στο ένστικτό τους και στην κρίση τους.
 
Back
Top