Γενικά Θα επιλέγατε για κατοικίδιο ένα καναρίνι - ζώο ράτσας ή ημίαιμο;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Stavros
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
Από την άλλη γιατί να είναι πιο ηθικό να αναπαράγεις καναρίνια με σισκιν για να έχεις κόκκινα καναρίνια ( με όλα τα σκαρτα, τα άγονα και τα υπογόνιμα άτομα που προήλθαν στην αρχή)
Δεν είπα ότι είναι ηθικό. Αυτό που λέω είναι ότι αν σαν ιδιοκτήτης επιλέγεις ένα κατοικίδιο που είναι αποτέλεσμα μιας τέτοιας προσπάθειας, θα πρέπει να το κάνεις επειδή έχεις συγκεκριμένους λόγους. Αν θεωρείς ότι αυτή η προσπάθεια ήταν ανήθικη, θα πρέπει να αποφύγεις συνειδητά να υιοθετήσεις τα παράγωγα της.

Σε κάθε περίπτωση, είσαι υποχρεωμένος είτε να υποστηρίξεις την επιλογή σου και να τη σεβαστείς στη συνέχεια ή να την απορρίψεις εξ αρχής.
 
Ειλικρινα δεν ξερω τι να απαντησω, ομως μου γεννιεται ενα ευλογο ερωτημα που μου δημιουργει ταυτοχρονα και εκνευρισμο για ολους μας...
Εμεις οι ανθρωποι εχουμε το δικαιωμα να επιλεξουμε και να ''ζευγαρωσουμε'' με οποια ''Ρατσα'' θελουμε.. Δηµιουργούµε σχέσεις, διεκδικούµε το ταίρι µας, γιατι οχι και τα πουλιακαι τα σκυλια και τα γατιακαι ολα τα οντα πανω στο πλανητη.
Καταδικάζουµε με απιστευτη εύκολια ''άλλες'' προκαταλήψεις, αλλα η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, είµαστε ειδιστές.☹
Οταν τα ζωα δεν τιμολογούνται στις βιτρίνες ανάλογα με τη ράτσα τους, αντιµετωπίζονται από πολλούς µε φόβο,µήπως το αθώο
κουτάβι εξελιχθεί σε αιµοσταγές τέρας που θα δαγκώσει όλο τον κόσµο,ή σε φορέα µικροβίων.
Από όλη αυτή τη µαγεία που λέγεται ζωή, «σεβόµαστε» µόνο την ανθρώπινη, λες και ο πλανήτης γυρίζει γύρω µας και η φύση χορεύει στο ρυθµό µας.Από πού αντλούµε ως είδος το δικαίωµα να κοιτάµε έτσι από ψηλά τον κόσµο; Ποιος µας έδωσε το θρόνο; Τι µας δίνει το δικαίωµα να στερούµε στα ζώα την ελευθερία της επιλογης;
Γιατι δεν φερόµαστε σαν συγκάτοικοι των άλλων ειδών στον πλανήτη αλλα σαν ιδιοκτήτες απέναντι σε φιλοξενούµενους µε ηµεροµηνία λήξης...
Βγάζοντας στην άκρη τους νόµους που αλλάζουν και τα επιστηµονικά κριτήρια που είναι άκρως ανθρωποκεντρικά, και βάζοντας µπροστά την ηθική μηπως θα αντιμετοπιζαμε αυτα τα θεματα διαφορετικα;:)
 
Πόπη, θα μπορούσα να συμφωνήσω με την άποψη σου αν μιλούσαμε για ζώα ελεύθερα στη φύση. Σε τέτοια περίπτωση πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνει στις επιλογές των ζώων και κατ' επέκταση στη φύση.

Διαφορετικά, θα πρέπει να δεχτούμε ότι ο άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να διατηρεί άλλα ζώα για ψυχαγωγία (κατοικίδια) για να μπορέσω να συμφωνήσω στο ότι οι υποχρεώσεις μας πρέπει να περιορίζονται μόνο στην παροχή τροφής σε αυτά.
 
Πάντως Σταύρο μιλώντας για καναρίνια και μόνο και τα #παρδαλα# είναι μια κατηγορία μόνα τους... Και το βασικό τα αγοράζει ο κόσμος άσχετα αν δεν μπορεί να αναπαραχθεί και να δώσει το ίδιο ακριβώς χρώμα... Είναι η μαγεία της ποικιλίας χρωμάτων που αρέσει στον κόσμο... Βάση αυτών πιστεύω ότι δεν είναι και τόσο τραγικό να μπερδεύεις ράτσες.. (για καναρίνια και μόνο μιλάω)
 
Πόπη, δεν έχεις άδικο σε γενικές γραμμές αλλά δεν εστιάζεται εκεί ακριβώς το παρόν θέμα μας.
Τα κατοικίδια από την στιγμή που αναλαμβάνουμε την φροντίδα τους, έχουμε και την ευθύνη τους.
Για μένα όχι ως "αφεντικά" αλλά ως φίλοι, πιο δυνατοί και πιο έξυπνοι. Εξάλλου αυτό περιμένουν από εμάς. Να τα ταίσουμε, να είναι καθαρά και υγιή, να παίξουν μαζί μας. Ξέρουμε ότι δεν ανταποκρίνονται όλοι οι άνθρωποι σωστά στις απαιτήσεις τους.
Υπάρχει και αυτό που λες το "god feeling" του ανθρώπου που νοιώθει ανώτερος από τα "ζώα".
Αναπαραγωγή. Ένα μεγάλο από κάθε άποψη θέμα. Προσωπική μου άποψη, αυτός που παίρνει ένα πουλάκι για συντροφιά, καλό είναι να αποφεύγει τις αναπαραγωγές. Γιατί η αναπαραγωγή δεν είναι μια τόσο απλή διαδικασία όσο νομίζουμε και δεν μπορεί σήμερα να είμαστε τόσο αρχάριοι ώστε να ρωτάμε τι πρέπει να τρώει το πουλάκι μας και αύριο να θέλουμε να το ζευγαρώσουμε.
Και αν μετά ενημέρωση προχωρήσουμε σε αναπαραγωγή, πρέπει από πριν να έχουμε αποφασίσει το υπεύθυνο μέλλον των απογόνων.
Πρέπει να είναι συμβατό το ζευγάρωμα;
Μα να έχω ένα κανίς και να το ζευγαρώσω με λυκόσκυλο; Εμείς; Οι ερασιτέχνες ιδιώτες; Γιατί; Δεν είναι θέμα ρατσισμού. Αλλά αυτό κι αν είναι παρέμβαση στην φύση. Γιατί όντας ένα ζωάκι κατοικίδιο το υποχρεώνεις στην επιλογή. Δεν επιλέγει αυτό.
Στην φύση μια καρδερίνα δεν θα ζευγάρωνε ποτέ με ένα καναρίνι εκτός αν ίσως κάποιες ακραίες συνθήκες την οδηγούσαν σε αυτή την κατεύθυνση.Εκεί οφείλεται και η εξέλιξη ή η δημιουργία των ειδών.
Προφανώς αυτή η συζήτηση δημιουργεί κάποιες αντικρουόμενες τοποθετήσεις, που απορρέουν από την διαφορετική θέση του καθενός μας.
Δεν έχουμε όλοι το ίδιο επίπεδο γνώσεων, ούτε εκτρέφουμε όλοι τον ίδιο αριιθμό πτηνών.
Άλλοι έχουμε από ένα έως 5-6 πουλάκια συντροφιάς, ενώ υπάρχουν άτομα με αρκετά μεγάλες εκτροφές και πολύ βαθύτερες γνώσεις από τους περισσότερούς μας.
Άλλη είναι η σχέση των πρώτων με τα πουλάκια και άλλη των δεύτερων.
Δεν πιστεύω ότι κάποια μερίδα είναι καλύτερη της άλλης. Απλά έχουμε διαφορετικές εμπειρίες.
Την προσπάθεια τυχόν δημιουργίας νέου τύπου δεν την κατακρίνω αλλά πιστεύω ότι πρέπει να στηρίζεται σε βαθιές γνώσεις αν θέλει κάποιος να το προσπαθήσει.
Είναι καλό να διατηρούμε τα χαρακτηριστικά μιας φυλής, δεν είναι και έγκλημα αν δεν το κάνουμε.
Αλλά αν θέλουμε να κάνουμε διασταυρώσεις, τουλάχιστον να τις κάνουμε εκ του ασφαλούς για τους απογόνους και τους γεννήτορες και έχοντας μελετήσει πριν καλά.
 
Πόπη, θα μπορούσα να συμφωνήσω με την άποψη σου αν μιλούσαμε για ζώα ελεύθερα στη φύση. Σε τέτοια περίπτωση πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνει στις επιλογές των ζώων και κατ' επέκταση στη φύση.

Διαφορετικά, θα πρέπει να δεχτούμε ότι ο άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να διατηρεί άλλα ζώα για ψυχαγωγία (κατοικίδια) για να μπορέσω να συμφωνήσω στο ότι οι υποχρεώσεις μας πρέπει να περιορίζονται μόνο στην παροχή τροφής σε αυτά.
Σταυρο ειναι τεραστιο το θεμα, η εκμετάλλευση των ζώων από τον άνθρωπο είναι βαθιά ριζωμένη στο ανθρώπινο πολιτισμό αυτού του αιώνα. Δεν ξερω πως αλλιως να αποτυπωσω ή να μεταφέρω το συναίσθημά μου ορθα.
Ισως ηρθε η ωρα να αναζητήσουμε την αλήθεια με ανοιχτό μυαλό, και με πλήρη συνείδηση ότι το μέλλον ανήκει πάντα σε εκείνους που με θάρρος και όραμα αμφισβητούν το κατεστημένο της εποχής τους.
Δεν είναι πλέον δυνατό να θεωρούμε ότι τα ζώα είναι απλές μηχανές, αντιθετα μπορούν να εξελίσσονται όταν είναι ελεύθερα όπως ακριβώς και οι άνθρπωποι. Μπορεί να μην είναι σε θέση να εκφράζουν τα συμφέροντά τους και τις ανάγκες τους στη γλώσσα μας, ή να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, όμως η ύπαρξη των συμφερόντων τους είναι αδιαμφισβήτητη.
Υποστηρίζεται ότι τα ζώα δεν μπορούν να γίνουν αποδέκτες δικαιωμάτων επειδή δεν διαθέτουν τη δική μας ευφυία και νόηση, ή το δικό μας αίσθημα ηθικής, και επιπλέον, επειδή δεν μπορούν να φέρουν τις ευθύνες που υπέχουν τα μέλη μιας ανθρώπινης κοινωνίας.
Το πρόσχημα ότι η ανθρώπινη ζωή υφίσταται χωριστά από τη ζωή όλων των άλλων πλασμάτων που ζουν στον πλανήτη μας δεν είναι πλέον βιώσιμη. Αυτο φενεται να ειναι το δίδαγμα της εποχης μας,ότι ο φυσικός κόσμος δεν είναι ούτε ιδιοκτησία μας, ούτε υπηρέτης μας.
Απολογούμαι αν κούρασα.:)
 
«Η μανία των στοιχείων της φύσης ξεσπά πάντα στις ψηλότερες κορυφές.»
Βίκτωρ Ουγκώ

Ευχαριστώ για την εύστοχη παρατήρηση. Βέβαια εγώ δε μιλήσα για τα στοιχεία της φύσης. Μίλησα για το ζωικό βασίλειο εμπνεώμενος από τα:
27. Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ' εικόνα εαυτού· κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς·
28. και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός· και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης.
(Γένεσις 1:27,28)
15. Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν.
(Γένεσις 2:15)
18. Και είπε Κύριος ο Θεός, Δεν είναι καλόν να ήναι ο άνθρωπος μόνος· θέλω κάμει εις αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν.
19. Έπλασε δε Κύριος ο Θεός εκ της γης πάντα τα ζώα του αγρού και πάντα τα πετεινά του ουρανού, και έφερεν αυτά προς τον Αδάμ, διά να ίδη πως να ονομάση αυτά· και ό,τι όνομα ήθελε δώσει ο Αδάμ εις παν έμψυχον, τούτο να ήναι το όνομα αυτού.
20. Και έδωκεν ο Αδάμ ονόματα εις πάντα τα κτήνη και εις τα πτηνά του ουρανού και εις πάντα τα ζώα του αγρού· εις δε τον Αδάμ δεν ευρίσκετο βοηθός όμοιος με αυτόν.
(Γένεσις 2:18-20)

Όμως ξέχασα ότι αυτή η ευλογία δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε γιατί ο Αδάμ έπεσε στο προπατορικό αμάρτημα. Και αντί να εξουσιάζει εργαζόμενος και φυλάττοντας, το κάνει αυταρχικά, εγωιστικά και όπου μπορεί. Εκτός από τους Αγίους. Σε αυτούς πολλά ζώα είδαν τον Αδάμ προ της πτώσεως! Βλέπε σχετικά στο: https://community.petbirds.gr/threads/Άγιοι-προστάτες-ζώων-και-ανθρώπων.18705/#post-190298

Θλίβομαι λοιπόν μαζί σου για τη κατάντια μας. Και επειδή σε λίγες μέρες είναι η Κυριακή της Τυρινής νομίζω η αρχή του δοξαστικού του εσπερινού τα λέει όλα: Εκάθισεν Ἀδάμ, ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου, καί τήν ἰδίαν γύμνωσιν θρηνῶν ὠδύρετο.


(Συγνώμη για το μακροσκελές του γραπτού.)
 
...

Όμως ξέχασα ότι αυτή η ευλογία δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε γιατί ο Αδάμ έπεσε στο προπατορικό αμάρτημα. Και αντί να εξουσιάζει εργαζόμενος και φυλάττοντας, το κάνει αυταρχικά, εγωιστικά.. Λέω . Αυτά συμβαίνουν όταν ξεκινάμε απο ένα ζευγάρι και μόνον.
Είδες τι πλάσματα προκύπτουν απο την αιμομιξία; Ανάξια να ασκήσουν εξουσία με φιλεύσπλαχνα αισθήματα και ορθολογικό τρόπο. Απο την άλλη σκέπτομαι, σε ποιό σημείο της γήϊνης αλυσίδας διαβίωσης υπάρχει φιλευσπλαχνία και ορθολογισμός. Το γεγονός οτι η ίδια η φύση έχει διαλέξει σαν επιλογή διατήρησής της την δύναμη του ισχυρού είναι κάτι επουσιώδες; Να το παραβλέψουμε; 😕 Εγώ πάντως αυτό που μπορώ να διακρίνω αβίαστα είναι οτι η επιλογή της φύσης (που εν σοφία εποίησεν), είναι η ποικιλομορφία, η αγωνία προσαρμογής, η κατοχύρωση της εξουσίας και της επιβολής, η εξαφάνιση του αδυνάμου και η στήριξη του δυνατού και αδίστακτου. Με αυτόν τον ηθικό κανόνα προχωράει και διατηρείται στην ζωή όλο το ζωικό και φυτικό "βασίλειο". Είναι χαρακτηριστικές οι εικόνες που έχουμε δεί στα ατελείωτα ντοκυμαντέρ της άγριας ζωής. Τα σαρκοβόρα κυνηγούν πάντα το εύκολο και αδύναμο θύμα. Ποτέ δεν επικεντρώνονται στο δυνατό και υγειές. Αυτό θα επιζήσει και θα δώσει ακόμα δυνατότερους απογόνους. Αν αυτό είναι κάτι ηθικά ανεπίτρεπτο καλώς κάνουμε και προσπαθούμε να ανατρέψουμε αυτό τον ηθικό κανόνα. Αρα πολύ καλά κάνουμε και καταστρέφουμε την μη φιλεύσπλαχνη φύση.ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΚΑΠΟΥ ;
 
Κύριε Μάκη μη μπερδεύετε την αιμομιξία με το θέμα. Η αιμομιξία σε ζώα και ανθρώπους έχει κακά αντίκτυπα. Αλλά δεν ωφείλεται σε αυτό η αλλοίωση του ανθρωπίνου γένους. Ωφείλεται στη αμαρτία. Η οποία κληρονομήθηκε (όχι το ίδιο το αμάρτημα, η ροπή προς την αμαρτία) στους απογόνους του Αδάμ (την ανθρωπότητα) και το περιβάλλον! (Άλλωστε αυτό σημαίνει περιβάλλον = αυτό που περιβάλλει τον άνθρωπο! ). Η αμαρτία επηρέασε και τα άλογα ζώα, εξ ου και πολλά είναι φοβισμένα και εχθρικά απέναντι στους ανθρώπους (εξαίρεση αποτελούν οι Άγιοι που ακόμα και τα λιοντάρια της αρένας τους έγλυφαν τα πόδια. Αυτά τα λιοντάρια που ξεσκίζουν γκνου σε δέκα λεπτά). Παρά όλα αυτά υπάρχει τάξη και αρμονία. Για παράδειγμα γνωρίζετε ότι οι σφήκες (ένα κατά γενική ομολογία άχρηστο έντομο) είναι υπεύθηνες για την ρύθμιση άλλων παρασιτικών εντόμων! Μάλιστα κάθε είδος σφήκας ειδικεύεται σε διαφορετικό έντομο-παράσιτο. Στη φύση όμως δε βλέπεις μόνο σκληρότητα. Βλέπεις και φροντίδα. Βλέπεις και συνεργασία. Υπάρχει πολυπλοκότητα και απλότητα, ποικιλομορφία και ομοιομορφία, ημερότητα και αγριότητα και γενικά όλη η φύση είναι ένα καλό σχολείο για να διδάξει τους ανθρώπους και να τους κάνει να έρθουν πιο κοντά στο Θεό! Να τους βοηθήσει να μάθουν από τα ζώα (εργατικός σαν μυρμίγκι που λέμε) αλλά όχι να γίνουν ζώα (χωρίς παράδειγμα αυτό).
 
Η συζήτηση έχει περάσει σε φιλοσοφικό επίπεδο και δυστυχώς τα φιλοσοφικά ερωτήματα δεν απαντώνται με επιχειρήματα που αποτελούν De facto παραδοχές σε θρησκείες ή δόγματα. :)
 
Μπορούμε όμως να εξαγουμε συμπεράσματα από την παρατήρηση. Κι ας μη μιλήσω για σύγχρονους Αγίους που τα πουλιά έρχονταν στα χέρια τους. Ποιός από σας δεν πιστεύει ή δεν έχει δει ότι η αγάπη του προς τα ζώα επηρεάζει θετικά αυτά και ο θυμός του ή τα νεύρα τα επηρεάζουν αρνητικά; Άρα η αγάπη είναι η σωστή κίνηση. Το λέει κι ο Πλάτωνας Σταύρο! 🙂
 
Η αγάπη είναι το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο μετά τη ζωή. Αυτό δεν απαντά όμως σε όλα τα φιλοσοφικά ερωτήματα. :)
 
Back
Top