Sissy
PB Senior Member
Δεν φανταζόμουν ποτέ πως ο Μάριος και ο Κάρλο θα κινδύνευαν από επίθεση καρακάξας ακόμα και μέσα στο σπίτι μας!
Φέτος στη γειτονιά μου (στη Βουλιαγμένη) η κατάσταση έχει παραγίνει καθώς έχουν πολλαπλασιαστεί σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν δεν ακούς και δεν βλέπεις άλλα πουλιά εκτός από καρακάξες.
Μετά την άσχημη εμπειρία μου με το χελωνάκι, σήμερα παρά λίγο να μπει κάποια από δαύτες μέσα στο σπίτι!
Το κλουβί των μικρών μου (έχουν βολευτεί πια στη ζευγαρώστρα) βρίσκεται κατά τη διάρκεια της ημέρας στο σαλόνι, συνηθίζω να τους έχω ανοικτή τη τηλεόραση για συντροφιά (τους), είτε βρίσκομαι στο σπίτι είτε όχι (αυτό το αναφέρω διότι οι καρακάξες ακούν και αυτές τους ήχους), πίστευα λοιπόν πως ακούγοντας ήχους δεν θα τολμούσαν να μπουν... Και μέσα στο σπίτι!
Γέρασε (13 χρ) βλέπετε πια η Τζό μου (pug) και κοιμάται αρκετές ώρες, αλλιώς δεν θα τολμούσε να πλησιάσει κανείς.
Κάποια στιγμή μπαίνω στο σαλόνι και βλέπω μια καρακάξα να βρίσκεται στο πάτωμα της βεράντας μπροστά ακριβώς στη μια από τις δυο μπαλκονόπορτες. Ταράχτηκα, δεν το περίμενα, δεν σταματάνε πουθενά αυτές... Τις βλέπω συνεχώς γύρω γύρω από το σπίτι, τσακώνονται με γάτες που ταΐζω (για το φαγητό), σίγουρα θα είχαν δει και ακούσει τον Μάριο και τον Κάρλο, οπότε ήταν το επόμενο βήμα να μπουν και μέσα στο σπίτι...
Σκέφτηκα να κλείνω τη μια μπαλκονόπορτα (αυτή που βρίσκεται στην ευθεία του κλουβιού)
και να στερεώσω τη κουρτίνα στην άλλη ώστε να αποτρέψει την είσοδό τους μέσα στο δωμάτιο.
Θα μας κάνουν να, σκάσουμε καλοκαιριάτικα τα παλιόπουλα με κλειστά παράθυρα
Χρόνια άκουγα ανθρώπους αγανακτισμένους να μιλούν με μίσος γι αυτά τα πουλιά, τους απαντούσα (και το πίστευα) πουλιά είναι, άγρια, ψάχνουν κι αυτά τροφή... Κάτι που μετά απ΄όλα αυτά που έχουν προκύψει δεν αισθάνομαι πια.
Φέτος στη γειτονιά μου (στη Βουλιαγμένη) η κατάσταση έχει παραγίνει καθώς έχουν πολλαπλασιαστεί σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν δεν ακούς και δεν βλέπεις άλλα πουλιά εκτός από καρακάξες.
Μετά την άσχημη εμπειρία μου με το χελωνάκι, σήμερα παρά λίγο να μπει κάποια από δαύτες μέσα στο σπίτι!
Το κλουβί των μικρών μου (έχουν βολευτεί πια στη ζευγαρώστρα) βρίσκεται κατά τη διάρκεια της ημέρας στο σαλόνι, συνηθίζω να τους έχω ανοικτή τη τηλεόραση για συντροφιά (τους), είτε βρίσκομαι στο σπίτι είτε όχι (αυτό το αναφέρω διότι οι καρακάξες ακούν και αυτές τους ήχους), πίστευα λοιπόν πως ακούγοντας ήχους δεν θα τολμούσαν να μπουν... Και μέσα στο σπίτι!
Γέρασε (13 χρ) βλέπετε πια η Τζό μου (pug) και κοιμάται αρκετές ώρες, αλλιώς δεν θα τολμούσε να πλησιάσει κανείς.
Κάποια στιγμή μπαίνω στο σαλόνι και βλέπω μια καρακάξα να βρίσκεται στο πάτωμα της βεράντας μπροστά ακριβώς στη μια από τις δυο μπαλκονόπορτες. Ταράχτηκα, δεν το περίμενα, δεν σταματάνε πουθενά αυτές... Τις βλέπω συνεχώς γύρω γύρω από το σπίτι, τσακώνονται με γάτες που ταΐζω (για το φαγητό), σίγουρα θα είχαν δει και ακούσει τον Μάριο και τον Κάρλο, οπότε ήταν το επόμενο βήμα να μπουν και μέσα στο σπίτι...
Σκέφτηκα να κλείνω τη μια μπαλκονόπορτα (αυτή που βρίσκεται στην ευθεία του κλουβιού)
και να στερεώσω τη κουρτίνα στην άλλη ώστε να αποτρέψει την είσοδό τους μέσα στο δωμάτιο.
Θα μας κάνουν να, σκάσουμε καλοκαιριάτικα τα παλιόπουλα με κλειστά παράθυρα
Χρόνια άκουγα ανθρώπους αγανακτισμένους να μιλούν με μίσος γι αυτά τα πουλιά, τους απαντούσα (και το πίστευα) πουλιά είναι, άγρια, ψάχνουν κι αυτά τροφή... Κάτι που μετά απ΄όλα αυτά που έχουν προκύψει δεν αισθάνομαι πια.