Theodosis
PB New Member
Καλησπέρα,
πήρα ένα παπαγαλάκι από συγγενή που το είχε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ξεχασμένο 2 χρόνια. Το πήγα σε ένα κατάστημα μεγάλο στη Θεσσαλονίκη για να το δούνε, μου είπε ευτυχώς ότι έχει πολλά αλλά από λίγο και θέλει παρακολούθηση.
Φυσικά επέμεινε στα θέματα εμφάνισης για το ράμφος και τα λοιπά ο κτηνίατρος εκεί θαρρείς και με νοιάζει αν είναι όμορφος ή όχι, ή αν το ραμφάκι του έχει σημαδάκια.
Εμένα αυτό που με νοιάζει είναι να γίνει το πουλάκι καλά και να έχει μία ευχάριστη ζωή. Οπότε, χρειάζομαι όχι αναλυτικές απαντήσεις για μερικά ερωτήματα που έχω αλλά τα βασικά να ξέρω περίπου που να ξεκινήσω. Να σημειωθεί δεν είχα ποτέ κάποιο πουλάκι για κατοικίδιο οπότε δεν έχω ιδέα.
Πρώτα τα προβληματάκια υγείας:
Μην με αποπάρετε που δεν ξέρω ακριβώς τι έλεγε ο μπάρμπας εκεί πέρα, γεωπόνος ιχθυολόγος είμαι στο επάγγελμα και ο ειδικός στα πουλιά του καταστήματος μου έλεγε ’’άσε που να σε εξηγώ τι έχει τώρα θα μπερδευτείς’’, θαρρείς και δύο πτυχία πανεπιστημίου δεν αρκούν για να καταλάβω δυο τρία λόγια για παρασίτωση και λοίμωξη ενός ζώου που είναι όσο η χούφτα μου.
Πάνω κάτω σε θέματα παθολογίας:
Σε θέμα ψυχολογίας και συμπεριφοράς:
Έχει πολλά ψυχολογικά (τελεία και παύλα, δεν έχει κάτι άλλο να πω)
Ιστορικό διαβίωσης:
Τι έκανα μέχρι στιγμής για να νιώσει το πουλί λίγο…..πουλί:
Γενικότερα, τον αγαπάμε πολύ, θέλουμε να τον δούμε να χαίρετε και αυτός αλλά φοβάται αφάνταστα τα πάντα. Τώρα που πρέπει να πίνει νερό για την αντιβίωση και δεν έπινε (σημάδεψα τη στάθμη της ποτίστρας για να ξέρω αν ήπιε) που τον έβγαλα να του βάλω αλοιφή του έδωσα και με σύριγγα 4 σταγόνες νερού με το ζόρι δυστυχώς. Τέλος πάντων μάχη να το πιάσω (για άρρωστο πουλάκι είναι πολύ γρήγορος) και καμία όρεξη για οτιδήποτε πέραν την στάνταρ τροφής (σποριά ή ότι είναι αυτό το μιξ).
Μου πρότειναν να πάρω αυγοτροφή μπας και φάει κάτι άλλο και αυτός ο μπουνταλάς πήγε πάνω από τη ταίστρα και ζητούσε την άλλη. Μόλις την έβαλα, έφαγε μέχρι σκασμού. (Λέω να την αναμείξω κιόλα)
Το ερώτημά μου;
Τι κάνω; Καλά το πάω; Έχω υπομονή και προσπαθώ να με συνηθίσει, θα τον ζωρίσω λίγο αυτή τη βδομάδα με τα φάρμακα και ας γκρινιάζει και ας δαγκώνει, για το καλό του είναι αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι μπορώ άλλο να κάνω να του δώσω ερεθίσματα να εξερευνήσει τα καινούργια παιχνίδια που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του, να τον ξεκολλήσω από το πάνω ξυλάκι και να περπατάει στην αμμουδιά που το έβαλα στο πάτο του κλουβιού που μέχρι πριν δύο εβδομάδες ήταν με ένα βουνό κουτσουλιές.
Το λυπάμαι και δεν ξέρω πως να το βοηθήσω.
Το πλάνο μου προς το παρόν είναι θεραπεία με αντιβίωση και αλοιφή μία βδομάδα, βιταμίνες κάθε μέρα για άλλη μία βδομάδα μετά και τέλος να πάμε ξανά να δούμε τι θα κάνουμε και που αλλού έχει ακάρεα ή ψείρες να τον βοηθήσουμε και με αυτό.
Μόλις γίνει καλά θα του πάρω και μία κοπελίτσα να έχει και παρέα αφού βλέπω ότι με τους ανθρώπους δεν έχει καλή σχέση, μήπως και το θηλυκό που θα μας συνηθίσει από την αρχή παρασύρει και τον μπουμπούνα αυτόν να μην μας φοβάται τόσο.
πήρα ένα παπαγαλάκι από συγγενή που το είχε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ξεχασμένο 2 χρόνια. Το πήγα σε ένα κατάστημα μεγάλο στη Θεσσαλονίκη για να το δούνε, μου είπε ευτυχώς ότι έχει πολλά αλλά από λίγο και θέλει παρακολούθηση.
Φυσικά επέμεινε στα θέματα εμφάνισης για το ράμφος και τα λοιπά ο κτηνίατρος εκεί θαρρείς και με νοιάζει αν είναι όμορφος ή όχι, ή αν το ραμφάκι του έχει σημαδάκια.
Εμένα αυτό που με νοιάζει είναι να γίνει το πουλάκι καλά και να έχει μία ευχάριστη ζωή. Οπότε, χρειάζομαι όχι αναλυτικές απαντήσεις για μερικά ερωτήματα που έχω αλλά τα βασικά να ξέρω περίπου που να ξεκινήσω. Να σημειωθεί δεν είχα ποτέ κάποιο πουλάκι για κατοικίδιο οπότε δεν έχω ιδέα.
Πρώτα τα προβληματάκια υγείας:
Μην με αποπάρετε που δεν ξέρω ακριβώς τι έλεγε ο μπάρμπας εκεί πέρα, γεωπόνος ιχθυολόγος είμαι στο επάγγελμα και ο ειδικός στα πουλιά του καταστήματος μου έλεγε ’’άσε που να σε εξηγώ τι έχει τώρα θα μπερδευτείς’’, θαρρείς και δύο πτυχία πανεπιστημίου δεν αρκούν για να καταλάβω δυο τρία λόγια για παρασίτωση και λοίμωξη ενός ζώου που είναι όσο η χούφτα μου.
Πάνω κάτω σε θέματα παθολογίας:
- ακάρεα πίσω από το κεφάλι
- υπερκεράτωση ράμφους λόγο ακάρεων
- θέλει να βάλει βάρος καθώς το στέρνο του είναι λεπτό
- ακάρεα στομάχου
Σε θέμα ψυχολογίας και συμπεριφοράς:
Έχει πολλά ψυχολογικά (τελεία και παύλα, δεν έχει κάτι άλλο να πω)
Ιστορικό διαβίωσης:
- Μία φορά το μήνα καθαρισμός κλουβιού και αν
- Μόνος σε ένα δωμάτιο (μέσα στο κλουβί) δίπλα σε σαλοκουζίνα που είχε πολύ φασαρία και τρομακτικούς ήχους από τηλεόραση και μικρά παιδάκια να γκρεμίζουν το τόπο και να φωνάζουν
- Το κλουβί γεμάτο κουτσουλιές και το νεροπότηρό του γεμάτο άλατα
- Η τροφή χίμα μάπα ποιότητα και ακριβοπληρωμένη κιόλας
- Καμία επαφή με κόσμο πέραν των μικρών που μια φορά στο τόσο πηγαίνανε και το πειράζανε τρομάζοντάς το
- Δεν έκανε ποτέ μπάνιο
Τι έκανα μέχρι στιγμής για να νιώσει το πουλί λίγο…..πουλί:
- Το σπίτι με τη γυναίκα μου είναι υπερβολικά ήσυχο
- Έβρασα και αποστείρωσα τα πάντα του κλουβιού
- Ταίστρες ποτήστρες καινούργιες αποστειρωμένες και αυτές
- Παιχνίδια (σκάλα ξύλινη, κουδούνι κρεμαστό με ελαφρόπετρα)
- Λιχουδιές (Millet, Παστέλι)
- Ξυλάκια αληθινά και όχι τα λεπτά τα πλαστικά που δεν έφταναν τα ποδαράκια του να πιαστούν
- Μουσικούλα χαλαρή δίπλα μου όταν δουλεύω στο pc για να συνηθίσει την παρουσία μου
- Δεν φωνάζουμε
- Σταθερό πρόγραμμα ύπνου
- Την μέρα τον έχω στο σαλόνι στην άκρη να μην τον ενοχλούμε με τα πέρα δώθε και για κάποιο λόγο έχει εκστασιαστεί με τη τηλεόραση αν και δεν τον αφήνω εγώ, η γυναίκα μου λέει να ενημερώνετε το πτηνό, δύο χρόνια δεν έχει ακούσει νέο) και το βράδυ τον πάω σε ένα ήσυχο αποθηκάκι με φωτάκι νυκτός να κοιμηθεί, πολύ ήσυχο δωματιάκι και μέσα στο σπίτι σε περίπτωση ανάγκης να πάω να τον δω αν τον τρόμαξε κάτι. Το σπίτι είναι 75τ.μ οπότε δεν είναι και ιδιαίτερα μακριά από εμάς αλλά δεν μας ακούει κιόλας σαν να είμαστε στο δίπλα δωμάτιο.
Γενικότερα, τον αγαπάμε πολύ, θέλουμε να τον δούμε να χαίρετε και αυτός αλλά φοβάται αφάνταστα τα πάντα. Τώρα που πρέπει να πίνει νερό για την αντιβίωση και δεν έπινε (σημάδεψα τη στάθμη της ποτίστρας για να ξέρω αν ήπιε) που τον έβγαλα να του βάλω αλοιφή του έδωσα και με σύριγγα 4 σταγόνες νερού με το ζόρι δυστυχώς. Τέλος πάντων μάχη να το πιάσω (για άρρωστο πουλάκι είναι πολύ γρήγορος) και καμία όρεξη για οτιδήποτε πέραν την στάνταρ τροφής (σποριά ή ότι είναι αυτό το μιξ).
Μου πρότειναν να πάρω αυγοτροφή μπας και φάει κάτι άλλο και αυτός ο μπουνταλάς πήγε πάνω από τη ταίστρα και ζητούσε την άλλη. Μόλις την έβαλα, έφαγε μέχρι σκασμού. (Λέω να την αναμείξω κιόλα)
Το ερώτημά μου;
Τι κάνω; Καλά το πάω; Έχω υπομονή και προσπαθώ να με συνηθίσει, θα τον ζωρίσω λίγο αυτή τη βδομάδα με τα φάρμακα και ας γκρινιάζει και ας δαγκώνει, για το καλό του είναι αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι μπορώ άλλο να κάνω να του δώσω ερεθίσματα να εξερευνήσει τα καινούργια παιχνίδια που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του, να τον ξεκολλήσω από το πάνω ξυλάκι και να περπατάει στην αμμουδιά που το έβαλα στο πάτο του κλουβιού που μέχρι πριν δύο εβδομάδες ήταν με ένα βουνό κουτσουλιές.
Το λυπάμαι και δεν ξέρω πως να το βοηθήσω.
Το πλάνο μου προς το παρόν είναι θεραπεία με αντιβίωση και αλοιφή μία βδομάδα, βιταμίνες κάθε μέρα για άλλη μία βδομάδα μετά και τέλος να πάμε ξανά να δούμε τι θα κάνουμε και που αλλού έχει ακάρεα ή ψείρες να τον βοηθήσουμε και με αυτό.
Μόλις γίνει καλά θα του πάρω και μία κοπελίτσα να έχει και παρέα αφού βλέπω ότι με τους ανθρώπους δεν έχει καλή σχέση, μήπως και το θηλυκό που θα μας συνηθίσει από την αρχή παρασύρει και τον μπουμπούνα αυτόν να μην μας φοβάται τόσο.