Καλημέρα σε όλη την παρέα! 
Τον Ρικο τον έχω εδώ και έναν χρόνο και κάτι ημέρες δίπλα μου, είχε έρθει σε εμένα μεγάλος μεταξύ 8 μηνών και 1 έτους με ψαλιδισμενα τα φτερά του (αυτό το κατάλαβα αργότερα δυστυχώς, γιατί ο πρώην εκτροφέας μου είχε πει ότι απλά είναι μικρός και δεν έχουν μεγαλώσει, μετά από άρθρα και την βοήθεια σας κατάλαβα ότι απλά με κορόιδευε κ προφανώς ήθελε να τον ξεφορτωθεί για κάποιον λόγο).
Γιαυτον τον λόγο λοιπόν ο Ρικο ενώ πλέον έχουν μεγαλώσει όλα τα φτερά μας και κάνει πτήσεις μέσα στο δωμάτιο δεν ξέρει να προσγειωθεί ομαλα πουθενά. Έχω ασφαλίσει όλο τον χώρο να μην υπάρχει τίποτα επικίνδυνο για αυτόν, κλείνω παράθυρα, τραβάω κουρτίνες τα πάντα όλα. Το θέμα είναι ότι ποτε θα αρχίσει να "μαθαίνει" ; Όχι για εμένα, για εκείνον πιο πολύ... Τις προάλλες γατζωθηκε από την κουρτίνα ενώ τριγυρναγε πανικοβλητος γύρω γύρω στο δωμάτιο χωρίς να βρίσκει κάπου να προσγειωθεί, τις προάλλες πάνω στο εικονοστάσι, σε άκυρα σημεία!
Έχουμε και το θέμα του φόβου που μας φοβίζουν όλα, και αυτό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Χθες κατάφερε κ προσγειώθηκε στο κάγκελο του κρεβατιού που μοιάζει με πατηθρα σαν σχήμα (το μόνο καλο)
Πιστεύω ότι παίζει ρόλο και ο φόβος του σε όλο αυτό κ ενώ θέλει να πετάξει κ να εξερευνήσει γενικότερα πράγματα το ότι φοβάται τα πάντα τον πάει πολλά βήματα πίσω. Δεν ξέρω τι αντιμετώπιση είχε από τον προηγούμενο, με εμένα μόνο αγάπη παίρνει κ συνεχίζει κ φοβάται τα πάντα χωρίς υπερβολή.
Τον Ρικο τον έχω εδώ και έναν χρόνο και κάτι ημέρες δίπλα μου, είχε έρθει σε εμένα μεγάλος μεταξύ 8 μηνών και 1 έτους με ψαλιδισμενα τα φτερά του (αυτό το κατάλαβα αργότερα δυστυχώς, γιατί ο πρώην εκτροφέας μου είχε πει ότι απλά είναι μικρός και δεν έχουν μεγαλώσει, μετά από άρθρα και την βοήθεια σας κατάλαβα ότι απλά με κορόιδευε κ προφανώς ήθελε να τον ξεφορτωθεί για κάποιον λόγο).
Γιαυτον τον λόγο λοιπόν ο Ρικο ενώ πλέον έχουν μεγαλώσει όλα τα φτερά μας και κάνει πτήσεις μέσα στο δωμάτιο δεν ξέρει να προσγειωθεί ομαλα πουθενά. Έχω ασφαλίσει όλο τον χώρο να μην υπάρχει τίποτα επικίνδυνο για αυτόν, κλείνω παράθυρα, τραβάω κουρτίνες τα πάντα όλα. Το θέμα είναι ότι ποτε θα αρχίσει να "μαθαίνει" ; Όχι για εμένα, για εκείνον πιο πολύ... Τις προάλλες γατζωθηκε από την κουρτίνα ενώ τριγυρναγε πανικοβλητος γύρω γύρω στο δωμάτιο χωρίς να βρίσκει κάπου να προσγειωθεί, τις προάλλες πάνω στο εικονοστάσι, σε άκυρα σημεία!
Έχουμε και το θέμα του φόβου που μας φοβίζουν όλα, και αυτό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Χθες κατάφερε κ προσγειώθηκε στο κάγκελο του κρεβατιού που μοιάζει με πατηθρα σαν σχήμα (το μόνο καλο)
Πιστεύω ότι παίζει ρόλο και ο φόβος του σε όλο αυτό κ ενώ θέλει να πετάξει κ να εξερευνήσει γενικότερα πράγματα το ότι φοβάται τα πάντα τον πάει πολλά βήματα πίσω. Δεν ξέρω τι αντιμετώπιση είχε από τον προηγούμενο, με εμένα μόνο αγάπη παίρνει κ συνεχίζει κ φοβάται τα πάντα χωρίς υπερβολή.
πες ανέβα λίγο στο χέρι μου μπορεί να ακούσει 
) εύχομαι να βρεθεί μια λύση και ο τρόπος προσέγγισής!
