Σε αυτό το χώρο συνυπάρχουμε άνθρωποι διαφόρων ηλικίων με διαφορετικές ασχολίες και εργασίες ο καθένας μας, διαφορετικής μόρφωσης και από διάφορες πόλεις. Ένα πράγμα μας ενώνει όλους και είναι η αγάπη προς τα πουλιά. Σίγουρα όλοι μας θέλουμε το καλύτερο για αυτά. Είτε κάνουμε μεγάλες παραγωγές, είτε έχουμε από χόμπυ 2-3 ζευγάρια, ακόμη και αν έχουμε 1 πουλάκι για συντροφιά. Η αναζήτηση είναι η ίδια. Πως θα κάνουμε το καλύτερο για αυτό.
Αυτός είναι και ο λόγος που βρισκόμαστε σχεδόν καθημερινά σε αυτό το forum. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε πριν πράξουμε. Όχι μόνο για τα πουλιά αλλά γενικότερα στη ζωή μας. Είμαι ένας από τους ανθρώπους που πολλές φορές δρω αυθόρμητα και από ενθουσιασμό κάνω πράγματα που μετά μετανιώνω αλλά όταν το κάνουμε αυτό με τα πουλιά οι συνέπειες βαρύνουν ζωντανά πλάσματα. Τα πουλιά τα κρατάμε φυλακισμένα (αυτό είναι μια πικρή αλήθεια). Όσο κι αν τα θαυμάζουμε τα έχουμε πίσω από κάγκελα. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για αυτά είναι να τους προσφέρουμε μια όσο το δυνατόν πιο ποιοτική ζωή. Η καλή διατροφή και συνθήκες διαβίωσης είναι μια αρχή δεν είναι όμως το παν.
Πολύ από εμάς έχουμε κάνει το λάθος να κρατήσουμε υπερβολικό αριθμό πουλιών ή πουλιά στις ανάγκες των οποίων δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Σκεφτείτε πριν αγοράσετε ένα πουλί. Που θα το έχετε, τις ανάγκες που έχει (ψάξτε για το είδος πριν το πάρετε και μαζέψε πληροφορίες για να ξέρετε τι σας περιμένει), τον ελεύθερο χρόνο σας, ποιος θα το φροντίζει στις διακοπές σας και ότι άλλο μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην σωστή διαβίωσή του άμεσα ή στο μέλλον.
Όταν παίρνουμε ζευγάρι πουλιών οφείλουμε να ξέρουμε τα πάντα σχετικά με την αναπαραγωγή τους και όχι μόνο. Τα ζευγάρια δίνουν απογόνους. Μην προχωράτε σε ζευγάρωμα αν δεν ξέρετε από πριν τι θα κάνετε και που θα δώσετε τα μικρά που θα προκύψουν. Δεν είναι δυνατόν να κρατήσουμε όλα τα πουλιά όταν έχουμε ενα δυο ζευγάρια. Αυτά είναι προβλήματα που συνήθως προκύπτουν και μας ξαφνιάζουν ενώ είναι αυτονόητα και θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι. Πολλά πουλιά καταλήγουν παρατημένα από ανθρώπους που έλεγαν ότι τα αγαπούσαν αλλά δεν σκέφτηκαν πέντε λογικά πράγματα πριν τα αποκτήσουν. Μην γίνουμε σαν κι αυτούς που κατηγορούμε. Ας είμαστε σωστοί απέναντι στα πουλιά αλλά και τη φύση (γιατί σε αυτήν ανήκουν και όχι σε εμάς). Ας σεβόμαστε πάντα τις ανάγκες τους αλλά και τις ιδιαιτερότητες τους. Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε πριν πράξουμε. Και ας πάψουμε να κάνουμε τους γιατρούς και τους επιστήμονες. Είμαστε χομπίστες. Χρειαζόμαστε τους γιατρούς όπως και τη γνώση. Και τέλος ας μάθουμε ότι για όλα χρειάζεται υπομονή. Άπλετη υπομονή σωστή οργάνωση και καθόλου βιασύνη.
Αυτά πιστεύω είναι τα στοιχεία που χρειάζονται για να έχουμε ευτυχισμένα πουλιά. Και φυσικά το ποιο εύκολο πολύ αγάπη για τα πουλιά μας. Απλά μερικές σκέψεις που έκανα σήμερα με αφορμή τον εαυτό μου που έχασε προς στιγμην την υπομονή (εξαιτίας ενός ζευγαριού μου) και ήθελα να τις εκφράσω.
Αυτός είναι και ο λόγος που βρισκόμαστε σχεδόν καθημερινά σε αυτό το forum. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε πριν πράξουμε. Όχι μόνο για τα πουλιά αλλά γενικότερα στη ζωή μας. Είμαι ένας από τους ανθρώπους που πολλές φορές δρω αυθόρμητα και από ενθουσιασμό κάνω πράγματα που μετά μετανιώνω αλλά όταν το κάνουμε αυτό με τα πουλιά οι συνέπειες βαρύνουν ζωντανά πλάσματα. Τα πουλιά τα κρατάμε φυλακισμένα (αυτό είναι μια πικρή αλήθεια). Όσο κι αν τα θαυμάζουμε τα έχουμε πίσω από κάγκελα. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για αυτά είναι να τους προσφέρουμε μια όσο το δυνατόν πιο ποιοτική ζωή. Η καλή διατροφή και συνθήκες διαβίωσης είναι μια αρχή δεν είναι όμως το παν.
Πολύ από εμάς έχουμε κάνει το λάθος να κρατήσουμε υπερβολικό αριθμό πουλιών ή πουλιά στις ανάγκες των οποίων δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Σκεφτείτε πριν αγοράσετε ένα πουλί. Που θα το έχετε, τις ανάγκες που έχει (ψάξτε για το είδος πριν το πάρετε και μαζέψε πληροφορίες για να ξέρετε τι σας περιμένει), τον ελεύθερο χρόνο σας, ποιος θα το φροντίζει στις διακοπές σας και ότι άλλο μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην σωστή διαβίωσή του άμεσα ή στο μέλλον.
Όταν παίρνουμε ζευγάρι πουλιών οφείλουμε να ξέρουμε τα πάντα σχετικά με την αναπαραγωγή τους και όχι μόνο. Τα ζευγάρια δίνουν απογόνους. Μην προχωράτε σε ζευγάρωμα αν δεν ξέρετε από πριν τι θα κάνετε και που θα δώσετε τα μικρά που θα προκύψουν. Δεν είναι δυνατόν να κρατήσουμε όλα τα πουλιά όταν έχουμε ενα δυο ζευγάρια. Αυτά είναι προβλήματα που συνήθως προκύπτουν και μας ξαφνιάζουν ενώ είναι αυτονόητα και θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι. Πολλά πουλιά καταλήγουν παρατημένα από ανθρώπους που έλεγαν ότι τα αγαπούσαν αλλά δεν σκέφτηκαν πέντε λογικά πράγματα πριν τα αποκτήσουν. Μην γίνουμε σαν κι αυτούς που κατηγορούμε. Ας είμαστε σωστοί απέναντι στα πουλιά αλλά και τη φύση (γιατί σε αυτήν ανήκουν και όχι σε εμάς). Ας σεβόμαστε πάντα τις ανάγκες τους αλλά και τις ιδιαιτερότητες τους. Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε πριν πράξουμε. Και ας πάψουμε να κάνουμε τους γιατρούς και τους επιστήμονες. Είμαστε χομπίστες. Χρειαζόμαστε τους γιατρούς όπως και τη γνώση. Και τέλος ας μάθουμε ότι για όλα χρειάζεται υπομονή. Άπλετη υπομονή σωστή οργάνωση και καθόλου βιασύνη.
Αυτά πιστεύω είναι τα στοιχεία που χρειάζονται για να έχουμε ευτυχισμένα πουλιά. Και φυσικά το ποιο εύκολο πολύ αγάπη για τα πουλιά μας. Απλά μερικές σκέψεις που έκανα σήμερα με αφορμή τον εαυτό μου που έχασε προς στιγμην την υπομονή (εξαιτίας ενός ζευγαριού μου) και ήθελα να τις εκφράσω.
