Γενικά Μια σκληρή αποχώρηση

C

constadinos

PB Member
Εγγραφή
24 Νοε 2008
Μηνύματα
486
Πόλη
Περιστέρι
Γεια σας! Σημερα μολις εχεσα τον πολυαγαπημενο μου Lovebird και θα ηθελα να το μοιραστω μαζι σας! Στεναχωριεμαι παρα πολυ και ακομα και αν φαινεται για καποιους γελιο, απ τη στιγμη που το εμαθα δεν εχω σταματησει να κλαιω!Ηταν ο καλυτερος μου φιλος! Τον χαιδευα, με ταιζε, παιζαμε και σε μια στιγμη ολα τελειωσαν, ολα οσα εκανα μαζι του! Ειναι κατι πολυ ασχημο και θλιβερο για εμενα.
Σημερα το πρωι εφυγα για το χωριο μου και το απογευματακι πριν γυρισω η μητερα μου εβγαλε εξω τα πουλια. Στη συνεχεια τα αφησε μεσα στο δωματιο μου καθως καταπιαστικε με δουλειες! Οταν επεστρεψα μολις και η ιδια καταλαβε πως ηταν νεκρος! Ειχε αιματα στο στομα του και ηταν σε ενα σημειο στο οποιο δεν θα μπορουσε να ειχε κουτουλισει! Μολις τον ειδα μου φυγε η ψυχη!Η θηλυκια καθοταν σε ενα μερος και δεν ειχε βγαλει αχνα. Το πουλι δεν ειχε σφυγμο!Ηταν πλεον νεκρο! Δεν κατηγορω την μητερα μου! Αυτο που εχω μονο να πω ως συμβουλη και ιδιως στους καινουριους ιδιοκτητες ιδιαιτερα παπαγαλων ειναι να μην δενεσετε ποτε με τα πουλια σας γερα. Να τα ευχαριστιεστε κι να εχετε παντα στο πισω μερο του μυαλου σας οτι καποτε μπορει να πεθανει! Μπορειτε να θεωρειτε ανοητη την θλιψη μου αλλα αν ποτε σας τυχει κι εσας κατι τετοιο θα καταλαβεται! Ευχομαι να το ξεπερασω γρηγορα!Η τελευταια μου λεξη ειναι πως τελειωσε για εμενα αυτου το ειδος το χομπυ(ας το πω)! Την θηλυκια μαλλον δεν θα την κρατησω μιας κι δεν με ενδιαφερει τοσο οσο ο Κοκος μου, καθως την εχω και πολυ λιγο καιρο!
Αντιο Κοκο μου,θα μου λιψεις!
 
Δεν ειναι καθολου γελοιο, πιστευω για κανεναν εδω μεσα που σεβευται και αγαπαει τα πουλια, που στεναχωριεσαι με την απωλεια του πουλιου. Ειχες δεθει μαζι του και ανεξαρτητα απο το μεγεθος του δεν παυει να ηταν το αγαπημενο σου πουλακι.

Εγω δεν καταλαβα καλα ομως τι εγινε... Ηταν εκτος κλουβιου και κατι επαθε ή το επαθε μεσα στο κλουβι;
 
Κωσταντίνε συμπασχουμε μαζί σου.☹
Ειναι οδυνηρό να χανει κανείς το φιλαράκι του με τετοιο τρόπο. Ψαξε να βρεις την αιτία που χαθηκε για να αποφύγεις μελλοντικό αντύχημα. Και δωσε την αγάπη σου στο άλλο πουλάκι που και αυτό θα νιώθει απαρηγόρητο απο τον χαμο τους συντρόφου της... Ολα τα πουλάκια αξιζουν την αγάπη μας... Και στο κατω κατω, ολοι μια μερα θα πεθάνουμε, αλλα αυτό δεν σημαινει οτι δεν αξιζει να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε
 
Την θηλυκια μαλλον δεν θα την κρατησω μιας κι δεν με ενδιαφερει τοσο οσο ο Κοκος μου, καθως την εχω και πολυ λιγο καιρο!
Δείτε το υπόλοιπο...
Λυπάμαι ειλικρινά για την απώλειά σου και δεν την βρίσκω καθόλου αστεία! Δεν είναι όμως κρίμα για το θηλυκό-και άδικο μαζί- να ζήσει ταυτόχρονα δύο εγκαταλείψεις; (στο μικρό μυαλό της αυτό θα είναι...☹). Δεν νομίζω να αξίζει κάτι τέτοιο καμμιά ψυχούλα. Δώσ' της την προσοχή και την αγάπη σου και θα δεις ότι σύντομα θα σου τα ανταποδώσει και γιατί όχι, να βρει την θέση της στην καρδιά σου...
 
Σε καταλαβαινω πολυ καλα. Μονο αστειο δεν μου φαινεται ο πονος σου για το πουλακι σου!Βρες την δυναμη να υποστηριξεις το ταιρι του! Ειναι πιο μονο και αδυναμο απο σενα, αλλα νομιζω οτι αυτο θα ηθελε και το αδικοχαμενο φιλαρακι σου. Να το θυμασαι!
 
Aν δεν αγαπάς τα ζώα που είναι φίλοι σου πιστοί, ποιον θα αγαπήσεις τον άνθρωπο που θελει το κακο σου;
Φίλε σε καταλαβαίνω, αλλα και την θυληκια μην την δωσεις, είναι αμαρτια, δεν ξερεις σε τι χερια θα πέσει...
 
Κωνσταντινε τωρα το ειδα!Λυπαμαι παρα πολυ ειλικρινα! Να το θυμασαι παντα με αγαπη. Και εγω θα ελεγα να μη δωσεις τη θηλυκια. Θα σ'εχει αναγκη τωρα που εχασε τον συντροφο της! Μη την αφηνεις και εσυ!
 
Λυπαμαι πολυ Κωνσταντινε για τον χαμο του αγαπημενου σου Κοκο ☹ Δεν θεωρω καθολου γελοιο τον πονο σου. Προσπαθησε να βοηθησεις το θηλυκο τωρα που σ'εχει αναγκη, θα σου κανει και σενα καλο, να συνεχισεις να δινεις αγαπη και φροντιδα στο ταιρι, του αγαπημενου σου φιλου.
 
Και τριτο ζακο να παρω και να ειναι 90 χρονων και μια μερα να μου ζησει κοντα μου θα τον αγαπησω τοσο οσο και τουs αλλουs! Δεν ειναι καθολου γελοιο. Δενεσαι με ενα πλασματακι που το μονο που σου δινει ειναι χαρα. Δεν εχει να σου δωσει ουτε κακιεs ουτε πίκρεs. Οσο για να το ψαξειs το τι ειχε... Ειμαι λιγο κατα πλεον. Εψαξα στον πρωτο, προσεξα οσο πηγαινε το δευτερο... Και☹; ΤΙΠΟΤΑ😡! Απλα ξαναεγινε. Πηγαινε θαψτο, κλαψτο οσο μπορειs και απλα να μεινουνε μεσα σου ολεs οι καλεs στιγμεs που περασατε. Γιατι σιγουρα θα ειναι μονο καλεs.
 
Κωνσταντίνε λυπάμαι πάρα πολύ που χάσατε τον Κόκο, καθόλου δεν θεωρώ γελοία τη στεναχώρια σου και ανόητη τη θλίψη σου, αντίθετα σε καταλαβαίνω, συμφωνώ & σε δικαιολογώ απόλυτα. Εκεί που διαφωνώ είναι να δώσεις τη θηλυκιά που και αυτή σε έχει ανάγκη, διπλά τώρα που έχασε το σύντροφό της, (όπως είπες δεν έβγαζε άχνα η καημενούλα) γιατί σίγουρα θα το μετανοιώσεις σε λίγο! Θα σου θυμίζει τον Κόκο, θα απαλύνει τη θλίψη σου θα της δώσεις & θα πάρεις αγάπη, θα ξαναχαρείτε οι δυό σας! Θα έλεγα, ότι είσαι τυχερός (μέσα στην ατυχία σου), που έχεις ένα δεύτερο να σε παρηγορεί, να του χαρίζεις την αγάπη σου, που βρίσκεσαι με ένα ακόμα, παρά να βρεθείς απότομα χωρίς κανένα - ολοκληρωτική απώλεια! Κι'εγώ θέλω να ρωτήσω πώς έγινε!?
 
Παιδια σας ευχαριστω ολους για την συμπαρασταση! Την θηλυκια δεν θα την δωσω! Απλως ειμουν πολυ ταραγμενος χθες. Το συμβαν ειχε ως εξης Χθες ολη την ημερα ελιπα στο χωριο μου. Το απογευμα η μητερα μου εβγαλε τα πουλια απο το κλουβι, αλλα δεν τα παρακολουθουσε γιατι τα αφησε στο δωματιο μου. Οταν γυρισα βρηκα τον αρσενικο πεθαμενο(δεν μ αρεσει να λεω ψωφιο ας ηταν και πουλι!)Ηταν στο πατωμα μακρια απο τοιχους και ειχε αιματα στο στομα! Δεν ειχε κανενα συμπτωμα αρρωστιας! Μια χαρα ηταν. Μονο βιταμινες για την πτερορροια τους εδινα! Δεν ειχε χτυπησει καπου και ηταν μονο 6 χρονων! Εκει που το αγορασαμε μας ειπαν οτι θα πεθανει σε 5 χρονια! Αλλα μας ειχαν πει αλλα διαβαζω εδω! Μπρει ισως κανεις να μου ξεδιαλυνει αυτο το θεμα προκειμενου να αποκλησω το θανατο λογω γεραματων; Η θηλυκια ειναι λιγο καλυτερα σημερα αλλα λιγο ανησυχη! Ευχαριστω για το ενδιαφερον!
 
constadinos είπε:
Παιδια σας ευχαριστω ολους για την συμπαρασταση! Την θηλυκια δεν θα την δωσω! Απλως ειμουν πολυ ταραγμενος χθες. Το συμβαν ειχε ως εξης Χθες ολη την ημερα ελιπα στο χωριο μου. Το απογευμα η μητερα μου εβγαλε τα πουλια απο το κλουβι, αλλα δεν τα παρακολουθουσε γιατι τα αφησε στο δωματιο μου. Οταν γυρισα βρηκα τον αρσενικο πεθαμενο(δεν μ αρεσει να λεω ψωφιο ας ηταν και πουλι!)Ηταν στο πατωμα μακρια απο τοιχους και ειχε αιματα στο στομα! Δεν ειχε κανενα συμπτωμα αρρωστιας! Μια χαρα ηταν. Μονο βιταμινες για την πτερορροια τους εδινα! Δεν ειχε χτυπησει καπου και ηταν μονο 6 χρονων! Εκει που το αγορασαμε μας ειπαν οτι θα πεθανει σε 5 χρονια! Αλλα μας ειχαν πει αλλα διαβαζω εδω! Μπρει ισως κανεις να μου ξεδιαλυνει αυτο το θεμα προκειμενου να αποκλησω το θανατο λογω γεραματων; Η θηλυκια ειναι λιγο καλυτερα σημερα αλλα λιγο ανησυχη! Ευχαριστω για το ενδιαφερον!
Δείτε το υπόλοιπο...

Αποψη μου ειναι, συμφωνα με τα οσα περιγραφεις παντα, οτι το πουλακι δεν πεθανε απο γεραματα διοτι καταρχην 6+ χρονων δεν ηταν γερος. Και αν πεθαινε απο γεραματα τι δουλεια ειχε το αιμα; Εγω πιστευω πως συνεβη καποιο ατυχημα. Πιστευω πως καπου πιαστηκε και παλεψε να ξεσφηνωθει ή χτυπησε με δυναμη σε καποιο τζαμι η τοιχο. Ετσι πιστευω θα ηταν δικαιολογημενο το αιμα απο το στομα.
Απλα ειναι ενα παραδειγμα για ολους μας και ο λογος που λεμε οτι ποτε δεν αφηνουμε τα πουλια ελευθερα χωρις επιβλεψη. Βεβαια κι εκει να ησουν αν χτυπουσε με φορα καπου δυνατα και παθαινε κατι τετοιο, παλι δε νομιζω πως θα μπορουσες να κανεις τιποτα, απλα θελει πολυ προσοχη οταν τα αφηνουμε ελευθερα.
 
Συμφωνω απολυτα Ανεστη αλλα βρισκοταν σε σημειο που δεν θα μπορουσε να ειχε κουτουλησει! Αιματα υπηρχαν μονο εκει που ηταν η σορος του! Τελως παντων. Ειμουν πολυ ατυχος αν και παντα ελεγα πως μονο με την επιβλεψη μου και τη συγκαταθεση μου θα ανοιγει το κλουβι! Τελως παντων μην μπαινω σε σκεψεις οτι θα μπορουσα να το αποτρεψω και γινομαι χειροτερα! Οτι εγινε εγινε κανεις δεν θα ξαναφερει τον Κοκο μου πισω οτιδηποτε και να ψαξω και να κανω...
 
constadinos είπε:
Συμφωνω απολυτα Ανεστη αλλα βρισκοταν σε σημειο που δεν θα μπορουσε να ειχε κουτουλησει! Αιματα υπηρχαν μονο εκει που ηταν η σορος του! Τελως παντων. Ειμουν πολυ ατυχος αν και παντα ελεγα πως μονο με την επιβλεψη μου και τη συγκαταθεση μου θα ανοιγει το κλουβι! Τελως παντων μην μπαινω σε σκεψεις οτι θα μπορουσα να το αποτρεψω και γινομαι χειροτερα! Οτι εγινε εγινε κανεις δεν θα ξαναφερει τον Κοκο μου πισω οτιδηποτε και να ψαξω και να κανω...
Δείτε το υπόλοιπο...


Οπου και να χτυπησε μην περιμενεις να βρεις αιμα εκει. Καποιο χτυπημα πιστευω πως προκαλεσε την εσωτερικη αιμορραγια στο πουλακι και εβγαλε αιμα εκει στο σημειο που επεσε λιγο πριν πεθανει. Απο τη στιγμη που υπηρχαν τοιχοι στο χωρο μπορει να τρομαξε απο κατι και να τρακαρε οπουδηποτε.

Δωσε αν θελεις λιγη παραπανω σημασια στο πουλακι που σου εμεινε διοτι αυτη εμεινε τελειως μονη της.
 
λυπαμε παρα πολυ μιας και εμενα προσφατα μου ετυχε κατι αναλογο με το αγαπημενο μου Lovebird και τελευταιο που μολις το ειχα εκπαιδευσει και τα πηγαιναμε πολυ καλα το αγαπησα παρα πολυ και εκλαψα παραπολυ εκεινη την ημερα καθως και ειχα και πολλες εμπειριες μαζι του και σε καταλαβαινω . Ομως εισαι λαθος σε καποια σημεια δεν πρεπει να τα παραας εμενα με ενθαρρυνε να συνεχησω γτ τις στιγμες που μου προσφερε δεν μου τις εχει προσφεριε κανεις αλλος και σε μερικες περιπτωσεις ηταν το μοναδικομ στηριγμα και οτι θα παρατησεις την θηλυκια ειναι πολυ ασχημο και δεν ειναι σωστο να το κανεις αυτο ειναι σαν να σε διωχνουν απο το σπιτι σ μωρο παιδι σκεψου το
 
constadinos είπε:
Παιδια σας ευχαριστω ολους για την συμπαρασταση! Την θηλυκια δεν θα την δωσω! Απλως ειμουν πολυ ταραγμενος χθες. Το συμβαν ειχε ως εξης Χθες ολη την ημερα ελιπα στο χωριο μου. Το απογευμα η μητερα μου εβγαλε τα πουλια απο το κλουβι, αλλα δεν τα παρακολουθουσε γιατι τα αφησε στο δωματιο μου. Οταν γυρισα βρηκα τον αρσενικο πεθαμενο(δεν μ αρεσει να λεω ψωφιο ας ηταν και πουλι!)Ηταν στο πατωμα μακρια απο τοιχους και ειχε αιματα στο στομα! Δεν ειχε κανενα συμπτωμα αρρωστιας! Μια χαρα ηταν. Μονο βιταμινες για την πτερορροια τους εδινα! Δεν ειχε χτυπησει καπου και ηταν μονο 6 χρονων! Εκει που το αγορασαμε μας ειπαν οτι θα πεθανει σε 5 χρονια! Αλλα μας ειχαν πει αλλα διαβαζω εδω! Μπρει ισως κανεις να μου ξεδιαλυνει αυτο το θεμα προκειμενου να αποκλησω το θανατο λογω γεραματων; Η θηλυκια ειναι λιγο καλυτερα σημερα αλλα λιγο ανησυχη! Ευχαριστω για το ενδιαφερον!
Δείτε το υπόλοιπο...

Οπως βλεπεις Αγγελε τελικα δεν θα την παρατησω! 🙄
 
Ήμουν σίγουρος ότι μιλούσες κάτω από στρες, και τότε πάντα είμαστε απόλυτα λάθος γιατί δεν επικρατεί η λογική μας αλλά το συναίσθημα που μας παρασέρνει και μας καταστρέφει συνήθως. Η αγαπάμε τα ζώα η όχι.Αυτή η αγάπη δεν έχει μεσαία κατάσταση και φυσικά χρονικό προσδιορισμό δηλαδή το πόσο χρόνο το έχουμε. Έγραψα και στο προφίλ σου χωρίς να διαβάσω την εξέλιξη της συζήτησης.. Συγχαρητήρια για την απόφαση σου και μόλις απέκτησες ένα δυνατό δέσιμο με το θηλυκό πουλάκι.:)
 
Η θηλυκια ομως δεν ειναι οπως ο Κοκος! Ο Κοκος ηταν πολυ φιλικος,τον χαιδευα τον επαιζα!Η θηλυκια ειναι δυστυχως οχι τοσο εξημερωμενη και το γεγονος οτι ειναι τοσο απομακρη δεν με παρηγορει! Απογοητευομαι περισσοτερο! Συνεχως σκεφτομαι τον Κοκο και στεναχωριεμαι που δεν του ειπα ουτε ενα αντιο οταν πεθαινε!Χθες δεν τον ειδα καθολου...
 
Δηλαδή αν βρούμε ένα ζωάκι που δεν είναι εξημερωμένο θα το πετάξουμε γιατί δεν θέλει να παίξει μαζί μας;Δε φταίει αυτό.Αυτή είναι η φύση του. Σκέψου ότι τα ζωάκια δεν είναι παιχνίδια που όταν δεν παίζουν μαζί μας τα πετάμε. Σκέψου τι εμπειρίες θα αποκομίσεις από την προσπάθειά σου να γνωριστείτε.
 
Λυπάμαι πολύ για τον Κόκο σου Κωνσταντίνε ☹,
αλλά πιστεύω όσο δύσκολο και να ΄ναι θα τα βρείτε με την άλλη την θηλυκιά (το όνομά τις πιο είναι;)
Θα κερδίσει και αυτή την καρδιά σου, δώσ'της λίγο χρόνο.

Φιλικά,
Α. Τ.
 
Απάντηση
Back
Top