ωστε να μην κουνηθουν πολυ τα αυγα
Ο φόβος μας δεν είναι μη σπάσουν τα αυγά.
Οι μετακινήσεις των κλουβιών και των φωλιών ενέχουν σοβαρότατους κινδύνους εγκατάλειψης της φωλιάς από τη μητέρα.
Είναι συνδυασμένο με το ένστικτο αυτοσυντήρησης που ακολουθεί το γενετικό τους κώδικα χιλιάδες χρόνια...
Δηλαδή λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που "μεταφράζεται" πως
αφού "φανερώθηκε" η φωλιά μου στον εχθρό.. κινδυνεύω κι εγώ μαζί με τα αυγά ή τα μικρά άρα... Την εγκαταλείπω.
Φρόνιμο και πολύ συνετό είναι να μείνουν όπως είναι και να φροντίσεις με κάποιο τρόπο να κάνεις ίσκιο.. Τις κρίσιμες ώρες.
Προτείνω συνεπώς να καθυστερήσεις λίγο αυτή τη μετακίνηση περιμένοντας να βγουν τα μικρά και στις 10-12 μέρες της ζωής τους που σίγουρα ταΐζει το αρσενικό, θα κάνουμε όπως πρέπει τη μετακίνηση.
Αν όμως υπάρχει κίνδυνος και θέματα ας πούμε "
ζωής και θανάτου" τότε η μετακίνηση θα πρέπει να γίνει αξημέρωτα...
Δηλαδή.. σκοτάδι.. Π.χ 5 παρά το πρωί... (αν υπάρχει φως μας χαλάει τα σχέδια... Πολύ ήρεμα, χωρίς θορύβους και κυρίως άσκοπες κινήσεις θα μεταφέρεις όλο το κλουβί (δοκιμαστικά μόνο το ένα) στο μέρος που θέλεις και θα φύγεις διακριτικά.
Έτσι οι πιθανότητες να βγει από τη φωλιά είναι πολύ λίγες, αλλά και να βγει.. με το φως που έρχεται.. Θα ξαναμπεί.. ή τουλάχιστο θα παρακαλάμε να μπει.
Αν πετύχει η μεταφορά... Πάμε και στο δεύτερο.. Κλπ.
