Αναπαραγωγή Να ταΐζουμε ή όχι τους νεοσσούς των πτηνών μας;

Το θέμα είναι τελικά ενδιαφέρον και το ματσάκι εξελίσσεται σε derby. Γεια σου Γιάννη @misalouris με τους προβληματισμούς σου :)
 
Όταν η παρέμβασή μας στη σίτιση των νεοσσών γίνεται λόγω πραγματικού προβλήματος υγείας των γονέων, τότε επικροτείται, για να μην πω επιβάλλεται, καθώς έτσι δίνεται η δυνατότητα επιβίωσης άτυχων και προφανώς καταδικασμένων νεοσσών. Σε κάθε άλλη περίπτωση, έστω και αν μας ευχαριστεί το τάισμα, θεωρώ πως είναι μια λανθασμένη ενέργεια, γιατί έτσι στερούμαι αυτή τη χαρά από τους φυσιολογικούς γονείς των νεοσσών, καθώς η ανατροφή τους είναι αναφαίρετο δικαίωμα-υποχρέωση, αλλά και καθήκον των γονέων το οποίο δεν πρέπει με τις ενέργειες μας να τους κάνουμε να το αμμελούν ή ακόμη χειρότερα και να το ξεχνούν.
Δηλαδή, αν τους φτιάχνουμε τη φωλιά, αν τους ταιζουμε τα μικρά τους, τότε λοιπόν ας κάνουμε και τα αυγά τους, και τότε τα καναρίνια μας θα έχουν μιά φυσιολογική, μιά υγειή, αλλά προπαντός πετυχημένη αναπαραγωγή.
Χρόνια Πολλά σε όλους και Καλή Ανάσταση με υγεία.
 
Στους ανθρώπους η σωστή αναγωγή έχει ως εξής. Η γυναίκα κάνει αμνιοπαρακέντηση και βλέπει ότι το έμβρυο πάσχει από σύνδρομο Down. Τι κάνει; Ανοίγουμε μεγάλη κουβέντα. Όπως έγραψα πιο πάνω δεν ξέρω τι θα έκανα, δεν μου έχει συμβεί ποτέ. Πιθανώς θα προσπαθούσα να το σώσω. Θα ήταν σωστή κίνηση; Δε ξέρω. Δεν ψήφισα ούτε ναι ούτε όχι για το τάισμα, απλά αναρωτιέμαι τι επιπτώσεις έχουν οι παρεμβάσεις μας στην αναπαραγωγή των ζώων μας όταν το παίζουμε θεοί.
Δε νομίζω ότι είναι τόσο απλά τα πράγματα ούτε τόσο όμοια τα παραδείγματα για να τα συγκρίνουμε.
Από την στιγμή που γεμίζουμε ή όχι την ταΐστρα φαγητό, από την στιγμή που αλλάζουμε ή όχι το νερό τους, από την στιγμή που τραβάμε το διαχωριστικό στη ζευγαρώστρα για να αποφασίσουμε εμείς αν θα τους επιτρέψουμε ή όχι να αναπαραχθούν κάνουμε ένα σωρό παρεμβάσεις, κάνουμε εμείς τις επιλογές για αυτά.
Νομίζουμε ότι έχουμε δώσει την ελευθερία στο πουλί να φάει ή όχι αλλά αυτό δεν είναι ανεξάρτητο απο τα αν θα γεμίσουμε την ταΐστρα.Φυσικά και θα φάει λόγω ένστικτου αυτοσυντήρησης (αλλά από τη στιγμή που είναι στο κλουβί θα φάε μόνο αν του το επιτρέψουμε).
Όσο για το ιατρικό πρόβλημα που αναφέρεις κάποια γυναίκα επιλέγει αυτή τη λύση, ενώ κάποια άλλη επιλέγει να κρατήσει το παιδί παρά το πιθανό πρόβλημα υγείας που θα έχει. Θέλω να πω ότι τα πράγματα στη ζωή έξω από το κλουβί είναι πολύ πιο πολύπλοκα και οι επεκτάσεις τελείως διαφορετικές.
Πάντως, όταν επωμιστούμε την ευθύνη για τα κατοικίδια μας πρέπει να είμαστε σε θέση να κάνουμε επιλογές ακόμη κι αν αποδειχτούν λάθος.
 
εγω ειμαι θετικος για το ταισμα γιατι απο τη στιγμη που ημαστε υπευθυνη για αυτα τα μικρα ζωακια τα ταιζουμε τα θεραπευουμε μαλιστα στεναχωριομαστε αμα δεν ειναι καλα καθομαστε τοσες ωρες και περνουμε ιδεες απο φιλους για να ειναι παντα καλα πια η ουσια να λεμε αμα εισαι ατυχος γιατι βγηκες πρωτος και δεν προλαβαινεις πρεπει να πεθανης η αν ειναι η αλλοι πιο δυνατοι σε πετανε εξω τους αδυναμους πρεπει να βοηθαμε ακομα πιστευω οτι αμα δεν εχεις επαφη με αυτο που πολεμας γιαυτο πως λες οτι το αγαπας
ειναι σαν να εχεις ενα σκυλο δεμενο συνεχως χωρις χαδια μονο τροφη και λες τον αγαπω
η ακομα, αγαπω και λατρευω την γυναικα μου χωρις να την αγκιζω ειναι αγαπη αυτη;
 
Εγω σαν αρχαριος πιστευω οτι δεν θα ηταν καλο αλλα για να ειμαι ειλικρινης θα ηθελα πολυ να το εκανα.. Θα μπορουσα να το κανω βεβαια αν υπηρχε καποιο προβλημα ωστε να μην καταφερναν ολα τα πουλακια να εχουν την ιδια ποσοτητα τροφης η να μην το ταιζε καλα η μητερα τους... Υπαρχουν πολλες περιπτωσεις ωστε να μην μπορουν να τα καταφερνουν ολα τα πουλακια μπορει να μην ειναι και τοσο καλο να τα ταιζεις αλλα αν χρειαστει γιατι οχι; Και ειμαι σιγουρος οτι οποιοι πουν οτι δεν θα ηθελαν να το κανουν θα ειναι ψεματα... Οποιος αγαπαει κατι το φροντιζει οσο δεν παει αλλο...
 
Εξακολουθεί η ψηφοφορία...
Κάποιοι ψήφισαν χωρίς να μας παραθέσουν τις απόψεις τους... Δεν είναι υποχρεωτικό... αλλά...
 
Νομίζω οτι θα πρέπει να βοηθάμε στο τάισμα των νεοσσών, επιλεκτικά όμως.Ανάλογα δηλαδή με την ικανότητα της κανάρας αν πχ τα ταΐζει και το μικρότερο της παρέας δεν προλαβαίνει ούτε φτάνει το κεφάλι του να βγει πάνω άπω τα άλλα μεγαλύτερα θέλει μια ενίσχυση για να έχει δίκαιες πιθανότητες να επιβιώσει.
Επίσης, αν μία ''πρωτάρα'' δεν αρχίσει να τα ταΐζει από την πρώτη μέρα, το λίγο φαγητό που έχουν στο στομάχι τους δεν θα τα βοηθήσει να βγάλουν τη δεύτερη, εκεί νομίζω θέλει παρέμβαση για τάισμα.
εγω παντος συμφωνω μαζι σου. Ειμαι υπερ του ταισματος.
 
Η άποψή μου είναι: ταΐζουμε μέχρι σκασμού, όταν υπάρχει ουσιωδώς η ανάγκη να ταΐσουμε, ώστε να σώσουμε τη ζωή η να διατηρήσουμε τα πουλιά στη ζωή. Δεν ταΐζουμε ειδικα, τις πρώτες 10-15 ημέρες απο τη γέννηση τους για οποιονδήποτε άλλο λόγο, και κυρίως για να δεθούμε με τα πουλακια η για να είναι αυτά πιο άνετα μαζί μας, διότι ελλοχεύουν κίνδυνοι λοιμώξεων και επίσης γιατί αντικαθιστώντας τους γονείς διαφοροποιούμε το πρόγραμμα τους.
Συμπληρωματικό τάισμα πολύ προσεκτικά και απο λίγο, αν θελουμε το κάνουμε όσο πιο αργά γίνεται και με τροφές που είναι εύκολες και οχι επικίνδυνες, πχ λίγο κρόκο φρεσκοβρασμενο, λίγο χορταράκι κλπ.
Να ψηφίσω δύσκολο, γιατι η αρχική ερώτηση είναι κλειστή, και ένα ναι η οχι νομίζω ότι δεν καλύπτει.
 
Back
Top