Καλησπέρα. Παρότι ασχολούμαι με παπαγάλους και γνωρίζω ελάχιστα από καναρίνια (πρέπει να είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε θέμα σχετικό με καναρίνια) αποφάσισα να γράψω την γνώμη μου γιατί αναφέρεται στο θέμα μια συμπεριφορά κοινή όχι μόνο στο βασίλειο των πτηνών αλλά γενικά στο ζωικό βασίλειο.Αυτή η συμπεριφορά έχει να κάνει με την αναπαραγωγή που ουσιαστικά είναι η προσπάθεια διαιώνισης του είδους και της μετάδοσης των ισχυρότερων γονιδίων σαν υποθήκη στις επόμενες γενιές. Σ' αυτήν την προσπάθεια λοιπόν δεν έχουν θέση μέλη είτε με γενετικά προβλήματα, είτε με αδύναμους οργανισμούς. Ο θάνατος ενός αδύναμου αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης ενός δυνατότερου. Είναι ένας κανόνας στην φύση που ακολουθείται και από τα κατοικίδιά μας(είτε πρόκειται για πτηνά είτε για σκύλους και γάτες) παρότι έχουν πολλές γενιές στην αιχμαλωσία.
Στην δική σου περίπτωση bluespyros τα πουλιά απλά ακολούθησαν το ένστικτό τους και η φύση ανέλαβε τα υπόλοιπα. Θεωρώ πως ότι και να έκανες η κατάληξη θα ήταν η ίδια. Είναι λυπηρό να χάνεις έναν νεοσσό αλλά πιστεύω πως οι γονείς ξέρουν καλύτερα. Νομίζω πως οι περισσότεροι εδώ μέσα που κάνουμε αναπαραγωγές έχουμε βιώσει αντίστοιχα συναισθήματα.
Να είσαι καλά και να χαίρεσαι τους υπόλοιπους νεοσσούς και με το καλό να τους δεις στο κλαδί.
