Ασθένειες Νεοσσός 14 ημερών χωρίς πούπουλα

Το θηλυκο απομονώθηκε απλα θελουμε να βαλουμε το μικρο μονο μαζι με τον πατερα λετε να βοηθησει;
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Μετά τη δεύτερη βδομάδα ταιζει σχεδόν μόνο το αρσενικό. Στην περίπτωση τη δική σας δεν είναι αυτό ορατό?
Δυστυχώς λόγω φόρτου εργασίας δεν υπάρχει χρόνος για παρατήρηση, σήμερα όταν πέρασα και τα είδα το μικρό ήταν πολύ καλά ταισμενο, μιας και ο προλοβος δεν έχει πολύ πτερωμα διακρίνεται η τροφή
 
Θα μαδησει τα άλλα καναρίνια. Όταν αποφασίσει να φτιάξει φωλιά το θηλυκό και δοκιμάσει το πούπουλο δύσκολα αλλάζει υλικό.
το πουλακι το πηρα εγω πλεον. εχω εναν καναρο που ταιζει τα δικου του πουλια 14 ημερων και αυτα, ο φιλος μου δεν ηθελε να κρατησει το πουλακι στην κλουβα πτησης που πλεον εχουν μπει ολα τα πουλια της φετινης αναπαραγωγης
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αντίστοιχη εμπειρία βίωσα φέτος. Η θηλυκιά έχοντας τόσο νήμα, οσο κ δεύτερη φωλιά στη διάθεσή της, μάδησε κ τους τρεις νεοσσούς, που ήταν ανήμποροι λόγω ηλικίας να εγκαταλείψουν τη φωλιά. Από ένα σημείο κ μετά ξεκίνησε και ο πατέρας. Ευτυχώς δεν μεσολάβησαν πολλές ημέρες, μέχρι που κλάρωσαν οι νεοσσοί. Και μπήκε το χώρισμα ανάμεσα σε αυτά και τους γονείς τους. Παρόλα αυτά η ζημιά στο πτέρωμα ήταν μεγάλης έκτασης. Από τον ουροπήγιο αδένα έως το σβέρκο τους ήταν ξεπουπουλιασμένα. Τα πουλιά είναι τώρα 3 μηνών και ακόμη υπάρχουν σημεία στο κορμί τους που δεν έχουν γεμίσει ακόμη από φτερά.
 
δεν ηθελε να κρατησει το πουλακι στην κλουβα πτησης που πλεον εχουν μπει ολα τα πουλια της φετινης αναπαραγωγης
Τα αδέρφια από αυτό που πήρες εσύ που τα έχει;
 
Ωραία τότε.
Μια και θα είναι σε καλά χέρια να μη λησμονήσεις σε 2 βδομάδες να μας βάλεις νέες φωτογραφίες... Να δούμε την εξέλιξη της κατάστασης.
Να σας ρωτησω εσεις οπως το ειδατε πιστευτε οτι μπορει να φαει και μονο του αυγο, μηλο μαλακες τροφες δηλαδη
 
Όχι..
Μετά τις 22-24 μέρες χαζοτσιμπολογούν και μετά τις 26-28 μπορεί να φάνε με προϋποθέσεις μόνα τους
Απλα και εγω ρωταω γιατι δεν μπορω να πω με σιγουρια την ηλικια του μιας και δεν ειναι δικο μου πουλι, βεβαια η κιτρινη μαλακη γραμμη που περιβάλλει το ραμφος οταν γεννιουνται δεν υπαρχεικαι το ραμφος ειναι αρκετα σκληρο.
 
Μήπως να το χωρίζει από τα υπόλοιπα, αν μπορεί να φάει μόνο του, μήπως και καταφέρει να συνέλθει το πουλάκι;
Ούτε ως αστείο.

Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον το συγκεκριμένο θέμα και δράττομαι της ευκαιρίας από τα παραπάνω quotes για να ρωτήσω..
Εαν το πάρει κανείς αυτό το πουλάκι και αναλάβει την σίτιση του με τις γνωστές κρέμες συν όλα τα απαραίτητα, δεν θα έχει και πάλι καμία ελπίδα;
Είναι τόσο σημαντικό το να παραμείνει στο περιβάλλον του παρά το γεγονός ότι αυτό είναι εκ των συνθηκών αφιλόξενο και βασανιστικό προς αυτό?

Τα ερωτήματα μου είναι, προφανώς, υποθετικά και με διάθεση να δούμε και το όποιο σενάριο διάσωσης με δική μας παρέμβαση σε επίπεδο σίτισης κλπ.
 
και αναλάβει την σίτιση του με τις γνωστές κρέμες
Απίθανα δύσκολο σε αυτή την ηλικία να ανοίξει το στόμα του.
Ο φόβος είναι μεγάλος...
Θα το χάσει πριν προλάβει να περάσουν μια δυο μέρες.
Αυτός ασφαλώς μοιάζει να είναι κανόνας... αλλά επειδή στα ζωντανά κανόνας δεν μπαίνει... μένουμε στις υποθέσεις.
 
Εαν το πάρει κανείς αυτό το πουλάκι και αναλάβει την σίτιση του με τις γνωστές κρέμες συν όλα τα απαραίτητα, δεν θα έχει και πάλι καμία ελπίδα;
αυτο σκεφτομαι και εγω εξαλλου κρεμες εχω, παιδια για να σας προλάβω δεν γινοταν να το αφησω στην κλουβα, ο πατερας δεν εδειχνε κανενα ενδιαφερον να το ταισει και η μανα παντα το κυνηγουσε και αυτο επειδη δεν μπορουσε να πεταξει σε μεγαλες αποστασεις παντα το προλαβαινε...
 
Απίθανα δύσκολο σε αυτή την ηλικία να ανοίξει το στόμα του.

Έχω δει καποια βίντεο και κάποιες φώτο(και μια δική σου :) όπου κάποιοι ταΐζουν νεοσσούς στο στόμα. Σε αυτό το πουλάκι που είναι λίγο ποιο ενήλικο από το στάδιο του νεοσσού γιατί είναι απίθανο Γιάννη;
Σε αυτή την φάση της ζωής του ανοίγει το στόμα μόνο για την σίτιση από τους γονείς;
 
Συνήθως ξεκινά το τάισμα πολύ νωρίτερα Δημήτρη..
Ίσως νωρίτερα από την 7η μέρα που ανοίγουν τα μάτια τους τα πουλιά.
Έτσι εξοικειώνονται με την εικόνα της σύριγγας και της τροφοδοσίας από τον εκτροφέα.
Σε αρκετές από αυτές τις περιπτώσεις αν η σίτιση γίνεται τακτικότερα και οι ποσότητες είναι μεγαλύτερες από τις πρέπουσες τα μικρά σταματούν να δέχονται τροφή από τους γονείς που αναμενόμενα αδρανοποιούνται.
Οι κίνδυνοι λοιμώξεων και εντερικών "παθήσεων" είναι απίθανα μεγάλοι και κατά τη γνώμη μου αυτός ο τρόπος είτε πρέπει να αποφεύγεται όσο γίνεται είτε να "σπουδάζεται" νωρίτερα ώστε να υπάρχουν οι γνώσεις, οι υποδομές και ο απαραίτητος εξοπλισμός.
Σε αυτή την φάση της ζωής του ανοίγει το στόμα μόνο για την σίτιση από τους γονείς;
Μόνο αυτούς δε φοβάται Δημήτρη..
Εμάς όταν μας βλέπουν βυθίζονται μέσα στη φωλιά. Για να κρυφτούν.
 
Μάλιστα.. Με κάλυψες Γιάννη! Αρα μεγάλο το ρίσκο με μικρές πιθανότητες επιτυχίας.. Συνεπώς μόνο σε πολύ πολυ εξαιρετικές περιπτώσεις και εάν δεν γίνεται αλλιώς..
 
Back
Top