Sissy
PB Senior Member
Προ τριών ημερών, καθόταν ξανά στο σταντ...
Πετάει και γραπώνεται ξανά (για τρίτη φορά μέσα στον Δεκέμβριο) στο κεφάλι μου!
παρένθεση...
Παρότι με έχει δαγκώσει στα χέρια πολλές φορές (με ότι αυτό συνεπάγεται τρύπες, πληγές, πόνους, σημάδια κτλ) και μόνο *ΥΠΟΥΛΑ....μυαλό δεν βάζω και προσπαθώ γιατί τον αγάπησα τον δρακουλάκη...
( *κάτι που πρώτη φορά αντιμετωπίζω,
διότι
επί 28 χρόνια στο πατρικό μου ο Κόκυ το κοκατού μας άγριο-εξημερωμένο
ΟΥΔΕΠΟΤΕ
είχε κάνει την παραμικρή κίνηση επίθεσης σε οποιοδήποτε τον πλησίαζε)....
κλείνει η παρένθεση.
Εχοντας τον γραπωμένο στο κεφάλι,
σε κλάσμα δευτερολέπτου, μου περνά η "φαεινή" ιδέα πως ..... μπορεί το πουλί να θέλει να βρίσκεται κοντά μου κι εγώ αντιδρώ....σπαστικά και το διώχνω....
Σε αυτόν τον ελάχιστο χρόνο σκέψης άρχισε να με δαγκώνει 3φορές με μανία και δύναμη!!
Μέσα στους πόνους μου και μέχρι να πιάσω τον πλάστη για να τον βγάλω απ' το κεφάλι μου και πριν προλάβει να με κάνει Tsantsa Skull όπως οι ινδιάνοι του Αμαζονίου Jivaro (παρεμπιπτόντως τα έχω δει από κοντά και...τρελάθηκα!).
Είχα την αίσθηση πως ίσως χρειαστώ ράμματα, αλλα σταματώντας μετά από ώρα την αιμορραγία "το ξέχασα"...Εχουν περάσει 4μέρες και ακόμα πονάω και δεν βολεύομαι το βράδυ στον ύπνο...
Μετά από πολλή σκέψη (και πριν τον στείλω πετώντας στον Canada ή στον Βόλο), αποφάσισα ότι....
Θα ακολουθήσει κόψιμο φτερών, μόλις μεγαλώσουν και ένα δύο που είναι ακόμα μικρά (με αίμα) μέχρι τότε...κλείσιμο στις κλουβάρες του!!
Χρησιμοποιώ πια το σταντ μόνο το πρωί για του κάνω το καθημερινό ντουζ και μετά μπαίνει στο κλουβί μεταφοράς για ηλιοθεραπεία και αλλαγή περιβάλλοντος στην βεράντα, όσο ο καιρός το επιτρέπει...
Οι "αποδείξεις" των πράξεών του έχουν σταλεί στον πατέρα του, ο οποίος τελικά δικαίως λέει πως κάτι του κάνω
....και μη χειρότερα!!
Πετάει και γραπώνεται ξανά (για τρίτη φορά μέσα στον Δεκέμβριο) στο κεφάλι μου!
παρένθεση...
Παρότι με έχει δαγκώσει στα χέρια πολλές φορές (με ότι αυτό συνεπάγεται τρύπες, πληγές, πόνους, σημάδια κτλ) και μόνο *ΥΠΟΥΛΑ....μυαλό δεν βάζω και προσπαθώ γιατί τον αγάπησα τον δρακουλάκη...
( *κάτι που πρώτη φορά αντιμετωπίζω,
διότι
επί 28 χρόνια στο πατρικό μου ο Κόκυ το κοκατού μας άγριο-εξημερωμένο
ΟΥΔΕΠΟΤΕ
είχε κάνει την παραμικρή κίνηση επίθεσης σε οποιοδήποτε τον πλησίαζε)....
κλείνει η παρένθεση.
Εχοντας τον γραπωμένο στο κεφάλι,
σε κλάσμα δευτερολέπτου, μου περνά η "φαεινή" ιδέα πως ..... μπορεί το πουλί να θέλει να βρίσκεται κοντά μου κι εγώ αντιδρώ....σπαστικά και το διώχνω....
Σε αυτόν τον ελάχιστο χρόνο σκέψης άρχισε να με δαγκώνει 3φορές με μανία και δύναμη!!
Μέσα στους πόνους μου και μέχρι να πιάσω τον πλάστη για να τον βγάλω απ' το κεφάλι μου και πριν προλάβει να με κάνει Tsantsa Skull όπως οι ινδιάνοι του Αμαζονίου Jivaro (παρεμπιπτόντως τα έχω δει από κοντά και...τρελάθηκα!).
Είχα την αίσθηση πως ίσως χρειαστώ ράμματα, αλλα σταματώντας μετά από ώρα την αιμορραγία "το ξέχασα"...Εχουν περάσει 4μέρες και ακόμα πονάω και δεν βολεύομαι το βράδυ στον ύπνο...
Μετά από πολλή σκέψη (και πριν τον στείλω πετώντας στον Canada ή στον Βόλο), αποφάσισα ότι....
Θα ακολουθήσει κόψιμο φτερών, μόλις μεγαλώσουν και ένα δύο που είναι ακόμα μικρά (με αίμα) μέχρι τότε...κλείσιμο στις κλουβάρες του!!
Χρησιμοποιώ πια το σταντ μόνο το πρωί για του κάνω το καθημερινό ντουζ και μετά μπαίνει στο κλουβί μεταφοράς για ηλιοθεραπεία και αλλαγή περιβάλλοντος στην βεράντα, όσο ο καιρός το επιτρέπει...
Οι "αποδείξεις" των πράξεών του έχουν σταλεί στον πατέρα του, ο οποίος τελικά δικαίως λέει πως κάτι του κάνω
....και μη χειρότερα!!
Συνημμένα
Τελευταία επεξεργασία: