Οι πτηνιατροι επίσης δεν γνωρίζουν παρά μου είπαν να το αφήσω να ζήσει, όσο είναι η μοίρα του...
Δεν πήγα, τους τηλεφώνησα γιατί στην πόλη μου δεν έχω από αυτούς που είναι στη λίστα.
Το φάρμακο που του έδινα και οι συνθήκες στις οποίες το κρατούσα ηταν σύμφωνα με τις τηλεφωνικές οδηγίες των"πτηνιατρων" των οποίων οι γνώμες ήταν και διαφορετικές να σημειώσω για το ιδιο πρόβλημα.
Άρα για μια ασθένεια που δεν διαγνώστηκε ποτέ, (από το τηλέφωνο δεν γίνονται διαγνώσεις), που δεν πήγες ποτέ σε πτηνιατρο (είναι μακριά μας κ ως εκ τούτου άχρηστοι, σωστά;) την "διέγνωσες" ανίατη, (παρόλο που δεν είσαι γιατρός όπως λες) και για να μην "ταλαιπωρείται" το πουλάκι, το έσφαξες. Είμαι σίγουρη ότι καμία τηλεφωνική διάγνωση δεν ταυτίστηκε με την δική σου.
Θα μετακομιζες πόλη απλά και μόνο για να το δει ο "πτηνιατρος"???
Φυσικά. Κ η επίσκεψη σε άλλη περιοχή για να χτυπήσουμε την πόρτα ενός πτηνιάτρου δεν συνιστά μετακόμιση, αλλά ηθική υποχρέωση. Στο φόρουμ που έγινες μέλος, υπάρχουν μέλη που έκαναν ακριβώς αυτό, φέρθηκαν στα ζωάκια τους με τον σεβασμό κ την αγάπη που τους αξίζει. Πήγαν από Κεφαλονιά Πειραιά για να εξετάσει πτηνιατρος την ίδια μέρα το ζωάκι τους κ είχαν κανονίσει να φύγουν αυθημερόν, ή ότι χρειαζόταν εάν το ζωντανό θα έπρεπε να νοσηλευτεί. Το να μην "ταλαιπωρείται" το ζωάκι τους ή ακόμα καλύτερα για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το να μην ταλαιπωρηθούν οι ίδιοι, δεν ήταν κριτήριο εάν θα κάνουν τα μέγιστα για να το βοηθήσουν. Υπάρχουν μέλη που "παλεύουν" μαζί με τα πουλάκια τους με ασθένειες που είναι πραγματικά διαγνωσμένες ανίατες κ βαριές που τα φάρμακα τους δεν υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά στο εξωτερικό, χωρίς να υπολογίζουν τον μέγιστο βαθμό δυσκολίας κ προσωπικής κούρασης που θα υποστούν από το να βρουν το φάρμακο μέχρι να το φέρουν κ να το χορηγήσουν.
Κ δεν είναι ακραίες συμπεριφορές, όπως ίσως τις κατηγοριοποιήσεις, αλλά είναι συμπεριφορές ανθρώπων που σέβονται τα κατοικίδια τους κ τα φροντίζουν όπως τους αξίζει. Κ αυτό πρεσβεύει το φόρουμ. Σεβασμό κ φροντίδα στα ζωντανά πλάσματα που εξαρτώνται από εμάς κ έχουμε επιλέξει να είναι δίπλα μας.
Όσο για την διαφορά της θανάτωσης με ένα μαχαίρι, μπαλτά, τσεκούρι με αυτήν από φαρμακευτικές ουσίες που ίσως επέλεγε ένας πτηνιατρος εάν έκανες τον κόπο να τον επισκεφθείς, θα μπορέσεις άνετα να την καταλάβεις εάν μπείς στην θέση του ζωντανού. Όσο αριστοτεχνικά κ αν γίνεται, το πουλάκι πριν "φύγει", νοιώθει να σφάζεται από το μαχαίρι, το τσεκούρι ή τον μπαλτά. Είμαι σίγουρη ότι εκείνες τις στιγμές δεν εκτιμά την καλοπροαίρετη πράξη σου.
. Και με κότες και με πάπιες και με ορτύκια και με πτηνά του σπιτιού. Όταν η κότα είχε δύο βδομάδες που δεν πατούσε το πόδι και είχε πριστει η γιαγιά μου ήθελε να την ανοίξει το πόδι γιατί λέει κάτι θα είχε μπει μέσα και θα την πονάει 
ναι κάποτε που δεν υπήρχαν οι γιατροί αυτό ήταν η μόνη λύση και μετά η πέθαινε ή ζούσε! Πλέον όμως υπάρχουν λύσεις, η κοτούλα πήγε στο γιατρό και μια χαρά έγινε το πόδι της χωρίς να το ανοίξει κανένας άσχετο με μαχαίρι. Δεν είναι λογική να σφάζουμε ένα ζώο γιατί δοκιμάσαμε να του δώσουμε φάρμακο δεν πέτυχε η θεραπεία για το άγνωστο πρόβλημα του και αποφασίσαμε ότι είναι η μόνη λύση
