Μετά από όλο αυτό το πρόβλημα και την ταλαιπωρία που εξέφρασε η
@anatolia , σκέφτηκα να γράψω και εγώ λίγα σχόλια για να αιτιολογήσω κιόλας τον εκνευρισμό που νοιώθω όταν διαβάζω "κανόνες" οι οποίοι γράφονται σίγουρα όχι σε όφελος της πληροφόρησης ή του εμπλουτισμού αυτής μεσα σε ενα φόρουμ...
Εάν διαλέξουμε να απομακρύνουμε τα μικρά από τους γονείς τους πριν αυτά ανοίξουν τα μάτια τους κ να τα ταϊσουμε με κρέμα τότε μεγαλώνοντας το μικρό, θα γίνει "ανθρωποκεντρικό" (ο όρος αποδίδεται εις την αλλοδαπήν ως "human imprinted"). Αυτό σημαίνει πως θα "αποτυπωθεί" στο μυαλό του η ανθρώπινη ύπαρξη και παρουσία, ως "είδος" του, ως κομμάτι από το κοπάδι στο οποίο ήρθε και αυτό να συμμετάσχει, και να μεγαλώσει μέσα σε αυτό... Αυτή λοιπόν η "αποτύπωση" έχει δύο στάδια δύο πτυχές.
Αρχικά παρουσιάζεται ως κοινωνική αποτύπωση/τα νεαρά πουλιά δείχνουν να είναι "ήμερα"/"εξημερωμένα" και να εμπιστεύονται τυφλά σχεδόν τον άνθρωπο (μεγαλώνοντας με έναν παπαγάλο συνειδητοποιούμε χρόνια μετά πόσο "ελαστικά" και δεκτικά πλάσματα υπήρξαν όταν ήταν πιτσούνια). Αλλά δεν είναι αυτή η πραγματικότητα... Από τη φύση τους είναι "κατασκευασμένα" αυτά τα πλάσματα να έχουν"υποτακτική" συμπεριφορά σε εκείνους που θεωρούν ότι είναι οι «γονείς» τους. Και αυτήν ακριβώς τη συμπεριφορά αναζητούν στο κατοικίδιό τους σχεδόν όλοι οι ενδιαφερόμενοι..
Αργότερα όμως, μεταξύ 18 μηνών και 2 ετών, η αποτύπωση αυτή παίρνει μια σεξουαλική όψη. Πλέον τα νεαρά πτηνά προσπαθούν να ζευγαρώσουν σεξουαλικά με έναν άνθρωπο που θεωρούν ότι είναι του αντίθετου φύλου από αυτά (ανεξαρτήτως από το πραγματικό φύλο του ατόμου το οποίο διάλεξαν).
Δεν αναφέρομαι όμως μόνο στα γκριζάκια. Οποιοδήποτε ζώο δεν αποτυπώνεται στα * δικά του * είδη κινδυνεύει από σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς κατά την σεξουαλική ωρίμανση. Τυπικά, αυτή εκδηλώνονται ως συμπεριφορά απογοήτευσης/σύγχυσης/περιορισμού/εκνευρισμού.
Πέραν αυτού όμως τα συγκεκριμένα πτηνά αυτά είναι πολύ πολύ ποθανόν να αρχίσουν να μαδιούνται ή να γίνονται επιθετικά σε τρίτους, συμπεριφορά η οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι «ζήλια» για το πραγματικό ανθρώπινο ταίρι του ανθρώπου που έχουν ήδη διαλέξει ως δικό τους ταίρι (μέχρι ο θάνατος να τους χωρίσει). Οι νεοσσοί δεν πρέπει να απομακρύνονται από τους γονείς τους, τουλάχιστον έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία αποτύπωσης και να γνωρίζει πλέον το μικρό ότι είναι πτηνό και όχι άνθρωπος..
διαβάζοντας λοιπόν κάποιους εδω μεσα να υποστηρίζουν θερμά το μεγάλωμα με κρέμες ότι είναι καλύτερο (?!) η τελοσπάντων εφάμιλο και αντάξιο με εκείνο των φυσικών γονέων, να παραπέμπουν τους αναγνώστες σε αυτή τη πρακτική, να καθησυχάζουν το "κοινό" για τα πουλάκια που τους διαθέτουν, τότε απαιτείται κατά τη ταπεινή μου άποψη ΑΜΕΣΑ να ενημερωθούν για το τι ακριβώς κάνουν, αρκεί να τους ενδιαφέρει πραγματικά
Αν όμως ζούν στο συννεφάκι Νο9 μέσα στο οποίο είναι αξιέπαινοι κ χρίζουν επιβράβευσης τότε με αυτό το ποστ ευχομαι να ενημερωθεί κάποιος και τουλάχιστον να ψαχτεί παραπάνω..