Αναπαραγωγή Παπαγάλοι ταϊσμένοι στο χέρι ή όχι;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Stavros
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Stavros

Administrator
Staff member
Εγγραφή
7 Απρ 2006
Μηνύματα
20.400
Όταν οι μελλοντικοί ιδιοκτήτες παπαγάλων σκέφτονται την αγορά ενός νέου πουλιού, πολλές φορές αναζητούν μικρά σε ηλικία πουλιά που έχουν ταϊστεί στο χέρι από τον εκτροφέα τους προκειμένου να εξοικειωθούν με την παρουσία του ανθρώπου και να παραμείνουν ήμερα και "φιλικά" προς τον άνθρωπο ως ενήλικα πουλιά.

Συμφωνείτε με αυτή τη μέθοδο του αποκλειστικού ταΐσματος των μικρών πουλιών από τον άνθρωπο, συμφωνείτε με τη μέθοδο του co-parenting ή θεωρείτε ότι είναι προτιμότερο οι νεοσσοί να ανεξαρτητοποιούνται με την αποκλειστική φροντίδα των γονιών τους και μετά να απομακρύνονται από αυτούς;

Ποια είναι η άποψή σας και γιατί;
 
Δεν έχω παπαγάλους και δεν μπορώ να έχω εμπεριστατωμένη άποψη. Παρόλα αυτά, επειδή ενέχονται μικροί ή μεγάλοι κίνδυνοι στο τάισμα των νεοσσών όχι από τους γονείς τους, και σε περίπτωση που το πατρικό ζευγάρι είναι ικανό να μεγαλώσει τους νεοσσούς, θεωρώ ότι θα ήταν φυσικότερο τόσο για την υγεία / σωστό ρυθμό ανάπτυξης των οργανισμών των μικρών, όσο και για την ψυχολογία μικρών και μεγάλων, τα πουλάκια αφού απογαλακτιστούν πλήρως, να εξοικειώνονται με τον εκτροφέα τους μέσω ίσως "υγιεινών σνακ" και επίσης από μια ηλικία κι έπειτα, αναλόγως του είδους του παπαγάλου, επίσης να μαθαίνουν - ίσως με τη φυσική επαφή, ότι ο άνθρωπος δεν αποτελεί κίνδυνο για αυτούς.
Η αποκλειστική θρέψη από τον εκτροφέα με βρίσκει αντίθετο όταν δεν συντρέχουν λόγοι υγείας, επιβίωσης των πτηνών, ενώ η μέθοδος του co - parenting θα έλεγα ότι μου φαίνεται ικανοποιητική όταν δεν δίδεται κρέμα στο μικρό, αλλά ίσως κάποιο χορταράκι ή σποράκι, από τη στιγμή που ο εκτροφέας είναι βέβαιος για τη συμβατότητα του προσφερόμενου, από πλευράς υγείας, ανάπτυξης και υγιεινής.
 
Το συγκεκριμένο ερώτημα θεωρώ ότι είναι πολύ γενικό, καθώς ο όρος "παπαγάλοι" περιλαμβάνει διάφορα είδη με πολλές ιδιαιτερότητες. Γι αυτό προτείνω όσοι έχουμε γνώσεις και εμπειρία να κάνουμε τη σχετική αναφορά για τα είδη που εκτρέφουμε ή φροντίζουμε, να το εξειδικεύσουμε κατά μία έννοια, έτσι ώστε το συγκεκριμένο θέμα να γίνει ένας, πραγματικά, πολύ καλός οδηγός.
Κάνοντας την αρχή θα γράψω την άποψή μου για τα πάρροτλετ, με τα οποία ασχολούμαι (εκτροφικά) εδώ και κάποια χρόνια. Θεωρώ λοιπόν ότι λόγω χαρακτήρα και προσωπικότητας δεν θα πρέπει να παίρνονται από τους γονείς και να ταΐζονται αποκλειστικά με κρέμα. Μελλοντικά θα έχουμε πουλιά ακατάλληλα για αναπαραγωγή, αρκετά νευρικά, ενίοτε δύσκολα στη διαχείριση και που θα συμβιώνουν σχετικά δύσκολα με άλλα πουλιά του είδους τους. Αν θέλουμε ημέρα πάρροτλετ η καλύτερη μέθοδος είναι το co-parenting και μ' αυτή τη λογική λειτουργώ. Το αποκλειστικό τάισμα πρέπει να γίνεται μόνο στην περίπτωση που δεν ταΐζουν οι γονείς.
 
Μετά από όλο αυτό το πρόβλημα και την ταλαιπωρία που εξέφρασε η @anatolia , σκέφτηκα να γράψω και εγώ λίγα σχόλια για να αιτιολογήσω κιόλας τον εκνευρισμό που νοιώθω όταν διαβάζω "κανόνες" οι οποίοι γράφονται σίγουρα όχι σε όφελος της πληροφόρησης ή του εμπλουτισμού αυτής μεσα σε ενα φόρουμ...

Εάν διαλέξουμε να απομακρύνουμε τα μικρά από τους γονείς τους πριν αυτά ανοίξουν τα μάτια τους κ να τα ταϊσουμε με κρέμα τότε μεγαλώνοντας το μικρό, θα γίνει "ανθρωποκεντρικό" (ο όρος αποδίδεται εις την αλλοδαπήν ως "human imprinted"). Αυτό σημαίνει πως θα "αποτυπωθεί" στο μυαλό του η ανθρώπινη ύπαρξη και παρουσία, ως "είδος" του, ως κομμάτι από το κοπάδι στο οποίο ήρθε και αυτό να συμμετάσχει, και να μεγαλώσει μέσα σε αυτό... Αυτή λοιπόν η "αποτύπωση" έχει δύο στάδια δύο πτυχές.

Αρχικά παρουσιάζεται ως κοινωνική αποτύπωση/τα νεαρά πουλιά δείχνουν να είναι "ήμερα"/"εξημερωμένα" και να εμπιστεύονται τυφλά σχεδόν τον άνθρωπο (μεγαλώνοντας με έναν παπαγάλο συνειδητοποιούμε χρόνια μετά πόσο "ελαστικά" και δεκτικά πλάσματα υπήρξαν όταν ήταν πιτσούνια). Αλλά δεν είναι αυτή η πραγματικότητα... Από τη φύση τους είναι "κατασκευασμένα" αυτά τα πλάσματα να έχουν"υποτακτική" συμπεριφορά σε εκείνους που θεωρούν ότι είναι οι «γονείς» τους. Και αυτήν ακριβώς τη συμπεριφορά αναζητούν στο κατοικίδιό τους σχεδόν όλοι οι ενδιαφερόμενοι..

Αργότερα όμως, μεταξύ 18 μηνών και 2 ετών, η αποτύπωση αυτή παίρνει μια σεξουαλική όψη. Πλέον τα νεαρά πτηνά προσπαθούν να ζευγαρώσουν σεξουαλικά με έναν άνθρωπο που θεωρούν ότι είναι του αντίθετου φύλου από αυτά (ανεξαρτήτως από το πραγματικό φύλο του ατόμου το οποίο διάλεξαν).

Δεν αναφέρομαι όμως μόνο στα γκριζάκια. Οποιοδήποτε ζώο δεν αποτυπώνεται στα * δικά του * είδη κινδυνεύει από σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς κατά την σεξουαλική ωρίμανση. Τυπικά, αυτή εκδηλώνονται ως συμπεριφορά απογοήτευσης/σύγχυσης/περιορισμού/εκνευρισμού.

Πέραν αυτού όμως τα συγκεκριμένα πτηνά αυτά είναι πολύ πολύ ποθανόν να αρχίσουν να μαδιούνται ή να γίνονται επιθετικά σε τρίτους, συμπεριφορά η οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι «ζήλια» για το πραγματικό ανθρώπινο ταίρι του ανθρώπου που έχουν ήδη διαλέξει ως δικό τους ταίρι (μέχρι ο θάνατος να τους χωρίσει). Οι νεοσσοί δεν πρέπει να απομακρύνονται από τους γονείς τους, τουλάχιστον έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία αποτύπωσης και να γνωρίζει πλέον το μικρό ότι είναι πτηνό και όχι άνθρωπος..

διαβάζοντας λοιπόν κάποιους εδω μεσα να υποστηρίζουν θερμά το μεγάλωμα με κρέμες ότι είναι καλύτερο (?!) η τελοσπάντων εφάμιλο και αντάξιο με εκείνο των φυσικών γονέων, να παραπέμπουν τους αναγνώστες σε αυτή τη πρακτική, να καθησυχάζουν το "κοινό" για τα πουλάκια που τους διαθέτουν, τότε απαιτείται κατά τη ταπεινή μου άποψη ΑΜΕΣΑ να ενημερωθούν για το τι ακριβώς κάνουν, αρκεί να τους ενδιαφέρει πραγματικά
Αν όμως ζούν στο συννεφάκι Νο9 μέσα στο οποίο είναι αξιέπαινοι κ χρίζουν επιβράβευσης τότε με αυτό το ποστ ευχομαι να ενημερωθεί κάποιος και τουλάχιστον να ψαχτεί παραπάνω..
 
Οι μεγαλύτεροι παγκόσμιας κλάσης φορείς (Association for the Conservation of Threatened Parrots e.V. , Loro Parque Fundación, Al Wabra Wildlife Preservation) οι οποίοι είναι οι ΜΟΝΟΙ πιστοποιημένοι φορείς με ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ που ασχολούνται με τη διάσωση και την επανένταξη στο φυσικό περιβάλλον όλων των άμεσα απειλούμενων ειδών (μερικά όπως οι spix's macaws έχουν ήδη εξαφανιστεί απο τη φύση) μεγαλώνουν αποκλειστικά στο χέρι απο τεχνητή εκκόλαψη ακόμη τα πουλιά που πρόκειται να απελυθερωθούν στη φύση. Το πρόβλημα με το μεγάλωμα στο χέρι δεν είναι ούτε οι φόρμουλες, ούτε τα αντισώματα ούτε ο ρομαντισμός που διακατέχει τον ανθρώπινο νου. Αντίθετα το πιο κρίσιμο στάδιο θεωρείται αυτό του απογαλακτισμού και όλοι οι νεοσσοί μεγαλώνουν σε γκρουπ του ίδιου είδους κατα προτεραίοτητα ή συγγενών ειδών αν εκείνη την περίοδο δεν υπάρχουν ομοειδείς νεοσσοί στο εκκολαπτήριο. Και τα πουλιά αυτά κρίνονται απο τους ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ υγιή όχι μόνο για να αναπαρχθούν αλλά για να επανενταχθούν στο άγριο φυσικό περιβάλλον. Αυτά.

Οι άνθρωποι που θέλουν ένα πετ παπαγάλο δεν μπορούν να πάρουν να εξημερώσουν αγρίμια καθώς "Ανεξαρτητοποίηση αποκλειστικά απο τους γονείς = Αγρίμι. Δεν είναι δίκαιο για καμία απο τις δύο πλευρές τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το ίδιο το πουλί. Αν νομίζει κανείς ότι για ένα πουλί που μεγάλωσε απο τους γονείς του και δεν θέλει να έχει παρτίδες με ανθρώπινα χέρια, το γεγονός και μόνο ότι ανοίγει η πόρτα του κλουβιού του και μπαίνουν χέρια έστω με καλό σκοπό, ότι δεν του προκαλεί στρες δείχνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τίποτε για αυτά τα πλάσματα.

Όποιος διαφωνεί γενικά με την φιλοσοφία των ήμερων πουλιών για πετς γιατί το θεωρεί εγκληματικό, μπορεί να σκεφτεί να αποκτήσει και κάτι σε τετράποδο. :)
 
Για να δείτε αυτό το περιεχόμενο χρειάζεται η συγκατάθεσή σας για τον ορισμό cookie τρίτων.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, ανατρέξτε στη σελίδα μας για τη χρήση cookies.

Αυτό το Πουλάκι, μεγάλωσε κ απογαλακτιστηκε από τους φυσικους γονείς του. Ζει
Μαζί μας καθημερινά και έμαθε
Και να μιλάει ακόμα.
Μπορούμε να πούμε πολλα για το στρες που ζουν αυτά τα ζωντανά.

Εάν δεν έχεις αντίστοιχη εμπειρία, μη φοβάσαι να το δεις. Παρατήρησε τον. Τη γλώσσα του σώματος αν μπορείς να τη διαβασεις
Καλημερα
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εάν δεν έχεις αντίστοιχη εμπειρία, μη φοβάσαι να το δεις. Παρατήρησε τον. Τη γλώσσα του σώματος αν μπορείς να τη διαβασεις

Ο πρώτος μου παπαγάλος ήταν άγριος πιασμένος. Και κατέληξε να μην ξεκολλάει απο πάνω μου. Ένα και δύο πουλιά δεν κάνουν κανέναν κανόνα. Δεν είναι αυτός ο ορισμός του πετ. Δεν μας είπες σε σύγκριση με το άλλο πουλί ποιο είναι πετ και ποιο όχι όμως. Επίσης το στρες του μέχρι να φτάσει σε αυτό το επίπεδο απο την ώρα που έφυγε απο τους γονείς του το γνωρίζει μόνο ο ίδιος.
 
Ενώ τε ταισμενα στο χέρι όταν αλλάζουν χέρια δε βιώνουν κανενα στρες; Σε ποιο κόσμο γίνονται αυτά; Να μη ξεκολλάει απο πάνω σ και ήταν άγρια πιασμένος; Τώρα γίνεται συζήτηση εδώ η κοροϊδευόμαστε; Έχεις καποιο βίντεο να μας δείξεις ένα άγριο πιασμένο από τη φύση να είναι κολλημένο πάνω σ; Ειλικρινά θέλω να το δω κ να σε θαυμάσω
 
Ενώ τε ταισμενα στο χέρι όταν αλλάζουν χέρια δε βιώνουν κανενα στρες; Σε ποιο κόσμο γίνονται αυτά; Να μη ξεκολλάει απο πάνω σ και ήταν άγρια πιασμένος; Τώρα γίνεται συζήτηση εδώ η κοροϊδευόμαστε; Έχεις καποιο βίντεο να μας δείξεις ένα άγριο πιασμένο από τη φύση να είναι κολλημένο πάνω σ; Ειλικρινά θέλω να το δω κ να σε θαυμάσω

Οι παλιότεροι στο φόρουμ είχαν παρακολουθήσει την ιστορία. Απο που προήλθε κτλ. Δεν επιζητώ θαυμασμό.

Το στρες των ημερων πουλιών είναι πολύ μικρότερο, δεν τίθεται αμφισβήτηση αφού δεν χτυπιούνται καν στα κλουβιά τους.
 
Η συζήτηση λοιπον περιορίζεται κ τα επιχειρήματα είναι για όσους παλιούς μόνο. Και θεωρίες μόνο για τους μεταγενέστερους; Ειλικρινά τώρα;.
Θα Κρατήστε αυτές τις θεωρίες στο ντουλάπι; Εδώ παραθέτουμε στοιχεία για να ενημερωθεί ο αναγνώστης

Άγριο πιασμένο από τη φύση κολλημένο πάνω σου δεν υπάρχει περίπτωση να υπήρξε. Ζητάω (παρακαλώ αλλά κ απαιτώ) σχετικά βίντεο εφόσον αναφέρεσαι σε αυτή την ιστορία μέρος των επιχειρημάτων σου.
 
Συγχωρεσε με Σταύρο, είναι επειδή διαβάζω ανακρίβειες κ ανυπόστατες πληροφορίες.
Να σε ενημερώσω @Φοίβος πως τα πουλάκια μπορούν να βιώνουν ΤΕαρΑΣΤΙΟ στρες κ να μη χτυπιούνται στα κλουβιά τους; Δηλαδή ότι δεν ειναι ότι βλέπει το μάτι σ μόνο. Σε μια νύχτα ένα πουλί γίνεται γλόμπος. Πραγματικά λείπουν βασικές γνωσεις φιλε αλλα Μίκας για κρεμα κ υποστηρίζεις. Κ εγώ μετά απαιτώ κακκως το γράφω έτσι σίγουρα κ απολογούμαι αλλά απάντηση δε θα πάρω
 
διαβάζω ανακρίβειες κ ανυπόστατες πληροφορίες
Αυτή είναι δική σου άποψη. Τα υπόλοιπα τα κρίνει ο αναγνώστης. Τοποθετήσου επί των απόψεων και όχι επί προσωπικού. Ολοκλήρωσε την τοποθέτηση σου και άφησε τους υπόλοιπους να τοποθετηθούν σε ένα θέμα με λιγότερη άσκοπη ένταση.

Ελάτε, ας γυρίσουμε στο θέμα.
 
@thunderfck , (γράψε και το μικρό σου όνομα να ξέρουμε πως να σε λέμε), δεν υπάρχει αμφιβολία για όσα σου περιγράφει πιο πάνω ο Ανέστης. Τα έχω παρακολουθήσει κι ο ίδιος στο παρελθόν. Δεν υπάρχει λόγος να παρακαλείς ή να απαιτείς, συζήτηση γίνεται και μάλιστα πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς ακούγονται αντικρουόμενες απόψεις.
 
Προσωπική μου άποψη πως δεν πρεπει να παιρνονται απ' τους γονείς αλλά όχι για τα θέματα που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Είναι εκτος θέματος το "γιατί" και δε θα το αναλύσω μιας και είναι και καπως δύσκολο θέμα και μεγάλη ιστορία, παντως η θέση μου είναι οτι θα πρεπει να παραμενουν αγρίμια, γιατί "αγρίμια" ειναι η φύση τους.
 
Οι παλιότεροι στο φόρουμ είχαν παρακολουθήσει την ιστορία. Απο που προήλθε κτλ.
Γνωρίζοντας από την αρχή την ιστορία του Φοίβου-Φοίβης και μάλιστα όχι μόνο από τα θέματα του Ανέστη στο φόρουμ, αφού η ιστορία του πουλιού αυτού με είχε συγκινήσει ιδιαίτερα, μπορώ να επιβεβαιώσω πως : Όχι μόνο κατέληξε να έχει συμπεριφορά ταισμένου στο χέρι παπαγάλου αλλά υπήρξε τόσο "κολλημένο" πάνω του ώστε κατέληξε επικίνδυνη η παρουσία του προς τρίτους, λόγω διεκδίκησης του Ανέστη.

Προσωπική μου άποψη πως δεν πρεπει να παιρνονται απ' τους γονείς αλλά όχι για τα θέματα που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Είναι εκτος θέματος το "γιατί" και δε θα το αναλύσω μιας και είναι και καπως δύσκολο θέμα και μεγάλη ιστορία...
Μη το αναλύσεις Διονύση μου, αλλά δώσε ένα στίγμα της τοποθέτησης σου (έστω και εκτός θέματος)... Εξάπτει την περιέργεια (μου) η μη τοποθέτησή σου.
Μην ξεχνάμε πως και αυτό το τόσο ενδιαφέρον θέμα, παρόμοια (από off topic) προέκυψε 😉
 
Είναι εκτος θέματος το "γιατί"
Δεν είναι εκτός θέματος Διονύση. Μπορείς βεβαίως να αιτιολογήσεις την άποψη σου. Εκτός θέματος είναι τα "εσύ που κάνεις αυτό και όχι το άλλο" και γενικά το τι κάνει ο οποιοσδήποτε. Αυτό δεν μας ενδιαφέρει σε αυτή τη συζήτηση.
 
Για εμένα το συγκεκριμένο θέμα έχει διάφορες πτυχές. Άγριο, δηλαδή ταϊσμενο αποκλειστικά από τους γονείς του, άγριο, δηλαδή πιασμένο από τη φύση, ταϊσμενο με κρέμα με τη μέθοδο co-parenting ή πουλιά που αποσπώνται από τη φωλιά και δίνονται δεξιά και αριστερά σε άπειρους για ταϊσμα. Την τελευταία κίνηση τη θεωρώ εγκληματική. Και γενικά προτιμώ τα πουλάκια που ταιζονται αποκλειστικά από τους γονείς τους, και τέτοια πουλάκια πήρα άλλωστε, αλλά η κάθε περίπτωση διαφέρει και εφόσον το θέμα είναι πολύ γενικό δεν μπορεί να δοθεί συγκεκριμενη απάντηση. Πώς φτάσαμε σε δύο διαφορετικά θέματα να μιλαμε για τα πουλιά τριών συγκεκριμένων μελών, ειλικρινά δεν το καταλαβα!
Τα αμαζονακια του Ανέστη και την ιστορία της Φοίβης τη γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Γιατί θα πρέπει δηλαδή να τα βγάζει από τα μυαλό του; 🤔

Να συμπληρώσω κι εδώ αυτό που έγραψα και στο άλλο θέμα. Παρότι γενικά είμαι αντίθετη στο τάισμα, δεδομένου ότι πολλοί αγοραστές ενδιαφέρονται ουσιαστικά για μια κούκλα που θα κάθεται στον ώμο κτλ κτλ και δεν έχουν την υπομονή ούτε τη διάθεση να εξημερωσουν οι ίδιοι τον παπαγάλο, τότε ένας ταϊσμενος με κρέμα παπαγάλος έχει περισσότερες πιθανότητες να έχει καλύτερη αντιμετώπιση.
 
@Sissy και @Stavros η όλη συλλογιστική μου ξεκινά απ' το γεγονός πως τα χρόνια ενασχόλησής μου με τα πουλάκια μου έχουν "φυτέψει" την άποψη, η οποία φυσικά έχει και τα περί του αντιθέτου επιχειρήματα, που σαφώς έχουν να κάνουν με την ψυχοσύνθεση και το χαρακτήρα του καθενός μας, πως τα πουλάκια δεν είναι "φτιαγμένα" από τη φύση για να ζουν σε κλουβιά ή για να κάνουν παρέα σε μας.
Η θέση του είναι ελεύθερα στη φύση, με τα όσα αυτό συνεπάγεται.

Σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που τα λατρεύουν, εκτροφείς, ζωόφιλοι, ακόμα και απλοί παρατηρητές. Ασφαλώς και τους παρέχουν τόσα ώστε να έχουν ακόμα καλύτερη ζωή κάποιες φορές απ' το να ήταν ελεύθερα. Ομως αυτό δεν αλλάζει ότι τα πουλάκια που έχουμε στα σπίτια μας δεν είναι παρά "παραμορφωμένα υβρίδια" αυτού που θα έπρεπε κανονικά να είναι. Ελεύθερα πλάσματα, που πετούν στη φύση.

Έτσι φτάνει και τελικά η συλλογιστική μου στο ότι το τάισμα με κρέμα απλά είναι ένα ακόμα "εργαλείο" στην παραμόρφωση της "εικόνας" που ως άνθρωποι δημιουργούμε. Και γι' αυτό προτιμώ, αν "πρέπει" να είναι "φυλακισμένα" (χρησιμοποιώ πολλά εισαγωγικά καθώς ο γραπτός λόγος δε βοηθάει σε αυτό που θέλω να εκφράσω, να με συγχωρείτε) τουλάχιστον να απογαλακτίζονται απ' τους γονείς τους όπως θα έπρεπε να γίνεται και στο φυσικό τους περιβάλλον.

Απλοϊκή κάπως η εξήγησή μου, αλλά προσπάθησα να μην πλατειάσω και να μη φάω χώρο και χρόνο, καθώς η όποια συζήτηση επάνω σε αυτή σίγουρα θα φάει χρόνο. Οπως έχω πει πολλάκις σέβομαι και τις αντίθετες απόψεις χωρίς να σημαίνει ότι τις ασπάζομαι κιόλας
 
Πώς φτάσαμε σε δύο διαφορετικά θέματα να μιλαμε για τα πουλιά τριών συγκεκριμένων μελών, ειλικρινά δεν το καταλαβα!
Απολογούμαι, δεν θα συνεχιστεί. Το φόρουμ όντως δεν είναι χώρος επίλυσης προσωπικών διαφορών. Όποιος θέλει μπορεί να χρησιμοποιήσει τα προσωπικά μηνύματα γι' αυτό το λόγο.
 
Back
Top