Φροντίδα Παπαγαλάκια budgie ελεύθερα στο σπίτι

[gianhnsthess]

Παπαγαλάκια Budgerigars Ελεύθερα στο Σπίτι
​

Τα παπαγαλάκια είναι καλό να τα αφήνουμε ελεύθερα μέσα στο σπίτι γιατί έτσι μπορούν να γυμναστούν αλλά και να περάσουν λίγη ώρα έξω από το κλουβάκι τους.

Όταν βγάλουμε τα παπαγαλάκια μας έξω από το κλουβάκι τους πρέπει να έχουμε κλειστές τις μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα, και να έχουμε κλείσει τις κουρτίνες για να μην χτυπήσουν στα τζάμια (μπορεί να τραυματιστούν). Επίσης να μην έχουμε κανένα μάτι της κουζίνας ανοιχτό αλλά ούτε καμία κατσαρόλα με καυτό φαγητό. Πρέπει να προσέχουμε για βάζα ή και ποτήρια με νερό (έχουν πνιγεί πάρα πολλά παπαγαλάκια έτσι).

Το σίγουρο είναι πως τα παπαγαλάκια, μόλις τα αφήσετε ελεύθερα θα πετάξουν και θα καθίσουν κάπου ψηλά στο χώρο (κουρτινόξυλα, ντουλάπες, ράφια και άλλα). Τους αρέσει να κάθονται ψηλά και να παρατηρούν τον χώρο. Βέβαια πολλές φορές τους αρέσει να περπατάνε και στο πάτωμα (γι' αυτό προσοχή! Κανένας δεν θέλει να ποδοπατήσει το παπαγαλάκι του).

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί και δεν αφήνουν τα παπαγαλάκια τους ελεύθερα, είναι το πώς θα τα βάλουν μέσα στο κλουβάκι τους ξανά. Ένα κολπάκι :D που έκανα εγώ στην αρχή, ήταν να τα βγάζω το πρωί πριν φάνε. Έτσι μόλις πεινάσουν θα πάνε μόνα τους μέσα και εσείς απλά θα κλείσετε το πορτάκι. Ένα άλλο κόλπο :D είναι να τα βγάζετε αργά το απόγευμα λίγο πριν νυχτώσει. Έτσι μόλις νυχτώσει, άμα κλείσετε τα φώτα του δωματίου μπορείτε να τα πιάσετε. Κανένα πτηνό δεν πετάει άμα δεν βλέπει. Βέβαια άμα τα έχετε καλά εκπαιδευμένα μπορείτε να τα βάζετε πάνω στο δάχτυλό σας και να τα πάτε μέσα στο κλουβί.

Προς θεού, άμα δεν τα καταφέρετε να τα βάλετε μέσα, μην αρχίσετε να τα κυνηγάτε με σκούπες. Σίγουρα θα μπούνε μέσα για να φάνε ή να κοιμηθούν. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι τα παπαγαλάκια να έχουν οπτική επαφή με το κλουβάκι τους.

Για οποιαδήποτε απορία μη διστάσετε. Ρωτάμε για να μαθαίνουμε.

Υ. Γ. Στο τέλος τα παπαγαλάκια σας θα αποκτήσουν μέσα στο σπίτι ένα σημείο που θα κάθονται την περισσότερη ώρα. Για να μη τρέχετε από πίσω τους με σφουγγαρίστρες, απλά βάλτε ένα κομμάτι εφημερίδας στο σημείο αυτό και καθαρίσατε.

 

[zxvt]

Πολύ καλό το post Γιάννη. Ευχαριστώ! Αλλά ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε με τα ελεύθερα παπαγαλάκια είναι το κλείσιμο των φώτων για να κοιμηθούν ενώ αυτά δεν είναι έτοιμα. Έτσι προσπαθώντας να βρουν τη γωνιά που θα κουρνιάσουν χτυπούν σε αντικείμενα και ακόμη χειρότερα εγκλωβίζονται ανάμεσα σε έπιπλα και τοίχους κλπ. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρήσιμο θα ήταν να καθορίσουμε αυστηρά την ώρα που θα σβήνει το φως, έχοντας προετοιμάσει από πριν τα πουλιά πχ. με τη μείωση της έντασης του φωτός και σίγουρα με την απενεργοποίηση οποιασδήποτε πηγής ήχου που τους προκαλεί αναστάτωση (τα κάνει να τιτιβίζουν).
Επικίνδυνα είναι επίσης τα χρώματα που περιέχουν μόλυβδο ή οι κορνίζες των πινάκων, τα βλαβερά φυτά γιατί τα πούλια συνηθίζουν να τσιμπούν τα αντικείμενα τα οποία βρίσκονται κοντά τους. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για τους κινδύνους του περιβάλλοντος.
Οσο για την εκπαίδευσή έχω διαπιστώσει ότι είναι αρκετά δύσκολο θέμα! Αρχικά προσπαθούσα να αποκτήσουν κάποια οικειότητα με το χέρι μου και μπορώ να πω πως μετά από αρκετή προσπάθεια και μεγάλη υπομονή μου επέτρεπαν να τα πλησιάσω σε απόσταση 20-10 εκ. Ποτέ όμως κάτι παραπάνω. Έτσι δοκίμασα αρχικά να τα ταΐσω με το χέρι και έπειτα, χρησιμοποιώντας την τεχνική της "ενίσχυσης", να τα ανταμείψω όταν θα ανέβαιναν στο δάχτυλο μου. Αυτή τη στιγμή είμαστε σε αρκετά καλό επίπεδο αλλά υπάρχει δρόμος μπροστά...

 

[gianhnsthess]

Όσο για την εκπαίδευσή έχω διαπιστώσει ότι είναι αρκετά δύσκολο θέμα! Αρχικά προσπαθούσα να αποκτήσουν κάποια οικειότητα με το χέρι μου και μπορώ να πω πως μετά από αρκετή προσπάθεια και μεγάλη υπομονή μου επέτρεπαν να τα πλησιάσω σε απόσταση 20-10 εκ.

Εγώ το ένα από τα δύο παπαγαλάκια μου το πήρα 7 Ιανουαρίου 2008 (στη γιορτή μου) και εδώ και μία εβδομάδα έχει ηρεμήσει και έρχεται στο χέρι μου. Είναι δύσκολο θέμα, αλλά το αποτέλεσμα σε δικαιώνει.

Υ. Γ. Εγώ είχα και το πλεονέκτημα, γιατί το άλλο το έχω πολύ καλά εκπαιδευμένο.:D

 

[Φοίβος]

Πρέπει να έχεις πολύ υπομονή και επιμονή. Να μην εκνευρίζεσαι αν το αποτέλεσμα δεν φαίνεται μετα απο πολυ προσπαθεια. Σιγουρα υπαρχει και θα φανει οταν τα πουλακια νιωσουν ετοιμα. Το οτι ειναι δυο μαζι θα κανει τα πραγματα αρκετα πιο δυσκολα διοτι εχουν παρεα το ενα το αλλο και ετσι δεν θα αναζητουν τη δικη σου οσο αν ηταν ενα το παπαγαλακι και ηταν μονο του.

Παντως το οτι σε αφηνουν να τα πλησιασεις εστω και σε καποια αποσταση σημαινει πως εχετε κανει προοδο και μπραβο σου γι αυτο! Μπορεις να τα δελεασεις και με την αγαπημενη τους λιχουδια η οποια μπορει να ειναι διαφορετικο πραγμα για το καθε πουλι.

 

[Billy]

Συμφωνο με τον Φοιβο... Ετσι ηταν και τα δικα μου στην αρχη. τωρα πια δεν φοβουνται και ερχονται ανετα στο χερι μου

 

[billy_kouts]

και εγω ειχα το ιδιο προβλημα με το cockatiel μου αλλα πια μπορω να το πλησιαζω και δυο φορες εχει ανεβει κ στο χερι μου(like a dream came true! :D) παντως το συναισθημα της αποδοχης απο το ζωο ειναι ανεκτιμητο και μετα απο κατι τετοιο φιλαρακι την εχεις πατησει και μια σχεση αμοιβαία δυσκολα την εγκαταλειπεις... Δένεστε σχεδον οπως θα δενοσουν και με ενα καλο φιλο :D :)

 

[Xamodraki]

Εμεις εχουμε αμοιβαια συναισθηματα εντονου ερωτα!:D Παρολο που ειναι πουλια ειναι τοσο ηρεμα και εξημερωμενα σαν σκυλακια. Οταν ειναι ελευθερα στο δωματιο ο Πελοπιδας ερχεται να παιξει μαζι μας, καθεται στο χερι, στο ωμο, οπου ναναι. Το σημαντικο ειναι οτι δεν καναμε ιδιατερη προσπαθεια ουτε τακτικη ουτε τιποτα. Δεν χρειαζεται αγχος και νευρικοτητα, τους το μεταδιδεις. Σιγα σιγα θα αφεθουν. Μην ξεχναμε ομως οτι και αυτα εχουν την δικη τους προσωπικοτητα και αυτο σημαινει οτι στην τελικη μπορει απλα να μην θελουν και πολλες οικειοτητες! Το εχω συναντησει και αυτο! Απλα το δεχεσαι!

 

[LADY_P]

ενδιαφέρον... ευχαριστω

 

[theo40gr]

εγω να προσθεσω πως παντα οταν βγαζουμε τα πουλακια εξω πρεπει
παντα να ειμαστε μπροστα και να τα βλεπουμε... Μη ξεχνατε την περιεργεια τους για ολα.. Και αυτα μπορει ναναι καλωδια η οτιδηποτε αλλο..

 

[Yasmin]

Καλώδιο του τηλεφώνου μου να ρωτήσεις! Κάποια στιγμή χθες εφαιρέθηκα και ένώ μίλαγα στο κινητό.. Κάποια στιγμή γυρνάω και...Άστα να πάνε! Να πω ότι δεν έχει παιχνίδια στο κλουβί, μια χαρά είναι.. Τί να πω! Αλήθεια παιδιά, πάντα το είχα απορεία.. Υπάρχουν πουλιά που ότι και αν γίνει όσο και αν προσπαθείς, η εξοικίωση τους φθάνει μέχρι ένα σημείο; Υπάρχει σε ορισμένες περιπτώσεις κάποιο όριο;

 

[Μαιρη]

Με το καλώδιο του τηλεφώνου την έχω πατήσει 2 φορές και όχι μόνο... Και με το τηλεκοντρόλ της τηλεοόρασης...άμα το δεις... Είναι περιέργοι και τους αρέσει να παίζουν με διάφορα αντικείμενα που βρίσκουν στο σπίτι. Θέλει μεγάλη προσοχή... Τα όρια τα βάζεις εσυ! Όσο για την εξοικίωση του πουλιού θέλει προσπάθεια, υπομονή. :)

 

[Yasmin]

Κι εγώ έτσι λέω Μαίρη ότι όλα τα πουλάκια εξημερώνονται, άλλα με περισσότερη και άλλα με λιγώτερη προσπάθεια..Απλά επειδή την έχω ακούσει αυτή την θεωρία, είπα να το εξακριβώσω!

 

[Μαιρη]

Κι εγώ έτσι λέω Μαίρη ότι όλα τα πουλάκια εξημερώνονται, άλλα με περισσότερη και άλλα με λιγώτερη προσπάθεια..Απλά επειδή την έχω ακούσει αυτή την θεωρία, είπα να το εξακριβώσω!

Kαι βέβαια ανάλογα με το χαρακτήρα του κάθε παπαγάλου και τις εμπειρίες που έχει άσχημες- καλές

 

[Yasmin]

τηλεκοντρόλ της τηλεοόρασης

Μαίρη, για το τηλεκοντρόλ, φρόντισε το κουνέλι που είχα! :D