Γενικά Ποια η τύχη των θηλυκών πουλιών σε μη αναπαραγωγική' ηλικία;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Sissy
  • Ημερομηνία Ημερομηνία
Η ενασχόληση είναι η ουσία

Όταν ξεκαθαρίσουμε μέσα μας πώς θα χειριστούμε την εκτροφή μας
και βρούμε για ποιο λόγο κάνουμε αναπαραγωγή τότε ίσως καταφέρουμε να δούμε την πραγματική ομορφιά.

Θεωρίες θα μου πείτε αλλά όταν παλεύεις για μια γραμμή τότε βλέπεις την ΑΞΙΑ ενός μεγάλου ηλικιακά πουλιού.
Σε όλο αυτό προσθέστε ότι θές και διπλάσια έξοδα ώστε να συντηρείς τέτοια πουλιά.

"Οσο γιατί κρατάω εγώ μεγάλες κανάρες είναι καθαρά για λόγους διαχείρησης.
Τις προσέχω και με προσέχουν. Υπάρχει αλληλοσεβασμός μεταξύ μας.
Μου λύνουν τα χέρια.
Γίνονται οι καλύτερες παραμάνες.
 
Όταν "προμηθευόμαστε" ένα ζώο σκεφτόμαστε όλα τα στάδια της ζωής τους και πως θα το διαχειριστούμε. Δεν είναι παιχνίδια, δεν είναι εργαλεία, είναι ζωντανοί οργανισμοί. Με το πέρασμα του χρόνου, μαζί με αυτά μεγαλώνουμε και εμείς και θα είναι αχαριστία και προς τους εαυτούς μας, αν σκεφτόμαστε απλά να τα ξεφορτωθούμε όταν θα βγουν στη σύνταξη.

Με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει και να σκεφτόμαστε πριν την αναπαραγωγή τι θα κάνουμε τα μικρά που θα προκύψουν, τι θα κάνουν τους θηλυκούς μούλους κλπ.
 
Άλλα οι ιδιοκτήτες τους συνεχίζουν να τα κρατούν και να τα προσέχουν χωρίς κανένα πρόβλημα.
Άλλα, εάν είναι τυχερά, μπαίνουν σε κλούβες πτήσεις, όπου περνούν και την υπόλοιπη ζωή τους.
Και άλλα ή χαρίζονται σε πιο άπειρους ή αφήνονται ελεύθερα και καταλήγουν σε άλλα κλουβιά από την πείνα και την δίψα τους.
 
Αυτό είναι σωστό γι' αυτά που προωθεί στο εμπόριο.
Εδώ μιλάμε για όσα κρατάει αναπαραγωγικά, γιατί είναι αποδοτικά.
Αν και θεωρώ αδύνατον (και λογικό φυσικά), κάποιος επαγγελματίας να μπει στην διαδικασία αυτής της συζήτησης.
Μόνο ευκαιριακός ερασιτέχνης εκτροφέας θα μπορούσε να προβληματιστεί.
Η ροή μέσα σε ένα εκτροφείο Μαρία είναι συνεχης. Δεν έχω γνώση αλλά λογικά σκεπτόμενος η τεράστια πλειοψηφία των πτηνών προς αναπαραγωγη είναι πουλια του έτους. Την επομενη χρόνια φεύγουν και αυτά. Ειδικές περιπτώσεις ωθούν σε σταθερά ζευγάρια, και αυτό για λίγο. Αλλιώς αντί για εκτροφή θα λέγαμε σκέτο παραγωγή.
Αν θέλουμε να δούμε το θέμα καθαρά, πρέπει να σκεφτούμε τα θηλυκά παρδαλά καναρίνια.
 
Αν θέλουμε να δούμε το θέμα καθαρά, πρέπει να σκεφτούμε τα θηλυκά παρδαλά καναρίνια.
Δηλαδή;
Θεωρώ ότι εφόσον έχουμε στην ευθύνη μας ένα πουλί, ό,τι κι αν είναι, κελαιδά, παίζει, κάνει τούμπες κλπ, θα πρέπει να το φροντίζουμε και να του χαρίζουμε ευζωία.
Οι εκτροφείς που μπαίνουν σε διαγωνισμούς ή που βλέπουν το θέμα επαγγελματικά δεν κρατούν συνήθως πουλιά μετά την 1η αναπαραγωγική περίοδό τους, οπότε δεν μπορούν και να απαντήσουν στο ερώτημα. Οι υπόλοιποι που έχουν λίγα πουλάκια, λογικά τα φροντίζουν έως το θάνατό τους. Δεν νομίζω κάποιος χομπίστας να τα αμολάει, να τα θανατώνει ή τέλος πάντων να μην τα φροντίζει επαρκώς. Μπορεί βέβαια να τα χαρίζει, αλλά και έτσι πάλι τα πουλάκια θα φροντιστούν από τον τελικό αποδέκτη. Δεν φαντάζομαι ένας φυσιολογικός, υγιής άνθρωπος, να πράττει φρικωδίες αναίτια, γιατί δεν βολεύεται. Δεν είναι δα και κουνούπια...
 
Ενας καλός χομπίστας δεν παρατα ποτέ ένα πουλάκι που μπορει νσ του χάρισε 20 ή παραπάνω πουλάκια..σε μια κλουβα πτησης δεν του δημιουργει κανένα προβλημα.


Ακριβώς το συντηρεις και το προσέχεις για όσα σου προσέφερε! Και όσο το κρατήσουν οι δυνάμεις του...

Άλλωστε χωρίς θηλυκά ένα μεγάλο μηδενικό όλων μας οι εκτροφες
 
Δυστυχώς για τα πουλιά, σπάνια γερνάνε στα εκτροφεία που γεννήθηκαν... εξαιρετικά σπάνια.
Τώρα το πόσα χρόνια θα ζήσει ένα καναρίνι δεν εξαρτάται μόνο από την "ζωή" του αλλά κι από τη μετάλλαξη.
Τα κοινά καναρίνια μακροημερεύουν σε σχέση με τα καναρίνια των μεταλλάξεων που είναι γενετικά πιο "αδύναμα".
Δεν ξέρω καμία περίπτωση τέτοιου καναρινιού που να έφτασε τα δέκα χρόνια ζωής... Ούτε καν τα εννιά.
 
Όλοι εσείς που ασχολείσθε με την αναπαραγωγή, τι κάνετε τα θηλυκά πουλιά όταν φτάσουν σε κάποια (μη αναπαραγωγική) ηλικία;
Τα φορντίζω ακόμα περισσότερο. Όπως ειπώθηκε, όταν ένα καναρίνι σου έχει χαρίσει τόσους νεοσσούς και σου έχει μεγαλώσει (σαν παραμάνα) άλλους τόσους και ίσως και περισσότερους δεν σου πάει η καρδιά να τα δώσεις ή ακόμα χειρότερα να τα αφήσεις ελεύθερα (έλεος!). Τις παλιές τις έχω στην κλούβα πτήσης και γίνονται άψογες παραμάνες! Πιο πολύτιμες και από τα νεαρά αρσενικά ή θηλυκά. Έχουν την εμπειρία, τη γνώση και τη διάθεση! Και όσο μεγαλώνουν τις αγαπώ ακόμα πιο πολύ! Το πιο μεγάλο κορίτσι μου είναι 6 στα 7! Και είναι υγιέστατη!

Αλληλοσεβασμός, αγάπη και φορντίδα. Αν κάποιος δεν νιώθει αυτά για όλα τα καναρίνια, σκυλιά, γάτες, άλογα που έχει, καλό θα ήταν να μην φορντίζει ζώα. Ίσως απόλυτη, ίσως υπερβολική, αλλά όταν αποφασίζουμε να φροντίσουμε κάποια ζωάκια ας το κάνουμε σωστά, υπεύθυνα και συνειδητά. Και επειδή είναι μόλις 30 γραμμάρια, δεν τραγουδουν και δεν κάνουν πλέον αυγά, δεν σημαίνει πως δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με ένα αρσενικό που τραγουδάει ή με ένα παπαγαλάκι που κάνει κολοτούμπες.
 
Back
Top