Καλημέρα στην ομάδα!
Έχω ένα αρσενικό λαλίστατο κοκατιλ που γίνεται σε λίγες μέρες 7μηνών. Είναι στη φάση της πρώτης του πτερόρροιας από αρχές Σεπτέμβρη. Περίμενα ότι μέχρι τώρα θα είχε αλλάξει τα φτερά του όμως ακόμα παιδεύεται. Τον αφήνω αρκετές ώρες της ημέρας ελεύθερο (συνήθως από τις 4 το μεσημέρι μέχρι τις 8 που τον βάζω για ύπνο).
Επειδή είναι πολύ υπερκινητικός και άτσαλος, έσπασε πριν από 3 μήνες τα φτερά ουράς (ανυπομονώ να βγουν τα νέα). Πριν μια βδομάδα έβγαλε 4 νέα αλλά του έφυγαν κι αυτά (λόγω ατυχήματος).
Πριν λίγες μέρες του έφυγαν και τα φτερά πτήσης. Έχουν αρχίσει να μεγαλώνουν τα νέα φτερά πτήσης αλλά δυστυχώς το ένα στη δεξιά φτερούγα, έχει πάρει "λάθος δρόμο"... Μάλλον κάποια ατσούμπαλη κίνηση θα έκανε ή κάποια πτώση θα είχε και στράβωσε από τη βάση του. Προσπαθώ να το βάζω στη θέση του αλλά όποτε ανοίγει ή τινάζει τα φτερά του, αυτό πάλι πετάει προς τα πάνω. Επιχείρησα να το τραβήξω αλλά δεν είναι έτοιμο να πέσει. Όταν φεύγει από τη θέση του κάποιες φορές τον ενοχλεί και δεν μπορεί να κλείσει καλά τη φτερούγα.
Υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω για να παραμείνει στη θέση του το φτερό ή τελικά θα το χάσει κι αυτό;
Επίσης πολλά από τα φτερά που του φεύγουν (από τις φτερούγες) έχουν αίμα στη βάση τους. Είναι φυσιολογικό; (όποτε εντοπίζω ανοιχτή πληγή βάζω λίγο μπενταντιν)
Έχει συμβεί σε κάποιον κάτι αντίστοιχο; Αυτό να περιμένω οτι θα συμβαίνει σε κάθε πτερόρροια;
Η κτηνίατρος μου πρότεινε και του βάζω στο νερό του μια πολυβιταμίνη για στρες ενώ 2-3 φορές το μήνα του δίνω με σύριγγα μια ή δυο σταγόνες σιρόπι (Anima S...) Δεν τρώει καθόλου φρούτα (μόνο το ρόδι του αρέσει). Με τα λαχανικά και το αυγό τα πάει καλύτερα, τρώει τα σπόρια του και ξηρούς καρπούς αν και αυτό που προτιμάει (σαν τρελός τελευταία) είναι το μιλετ. Δεν τον προλαβαίνω με το μιλετ! Θα ήθελα με την ευκαιρία να ρωτήσω αν υπάρχει όριο στην ποσότητα μιλετ που πρέπει να τρώει.
Παρατήρηση: γενικά ο μικρός επειδή δεν μπορεί πλέον να πετάξει όπως είναι (και αφού έφαγε στην αρχή κάποιες ατσούμπαλες τούμπες), προτιμάει να περπατάει και να σκαρφαλώνει ενώ αν θέλει να πάει κάπου που δε φτάνει ή αν είναι κάπου που δεν του είναι εύκολο να φύγει χωρίς να πετάξει, μου σκούζει για να τον μετακινήσω εγώ.
Συγγνώμη αν σας κούρασα με τα πολλά λόγια, είμαι πολύ περιγραφική κι αναλυτική για να γίνει κατανοητή η περίπτωση.
Έχω ένα αρσενικό λαλίστατο κοκατιλ που γίνεται σε λίγες μέρες 7μηνών. Είναι στη φάση της πρώτης του πτερόρροιας από αρχές Σεπτέμβρη. Περίμενα ότι μέχρι τώρα θα είχε αλλάξει τα φτερά του όμως ακόμα παιδεύεται. Τον αφήνω αρκετές ώρες της ημέρας ελεύθερο (συνήθως από τις 4 το μεσημέρι μέχρι τις 8 που τον βάζω για ύπνο).
Επειδή είναι πολύ υπερκινητικός και άτσαλος, έσπασε πριν από 3 μήνες τα φτερά ουράς (ανυπομονώ να βγουν τα νέα). Πριν μια βδομάδα έβγαλε 4 νέα αλλά του έφυγαν κι αυτά (λόγω ατυχήματος).
Πριν λίγες μέρες του έφυγαν και τα φτερά πτήσης. Έχουν αρχίσει να μεγαλώνουν τα νέα φτερά πτήσης αλλά δυστυχώς το ένα στη δεξιά φτερούγα, έχει πάρει "λάθος δρόμο"... Μάλλον κάποια ατσούμπαλη κίνηση θα έκανε ή κάποια πτώση θα είχε και στράβωσε από τη βάση του. Προσπαθώ να το βάζω στη θέση του αλλά όποτε ανοίγει ή τινάζει τα φτερά του, αυτό πάλι πετάει προς τα πάνω. Επιχείρησα να το τραβήξω αλλά δεν είναι έτοιμο να πέσει. Όταν φεύγει από τη θέση του κάποιες φορές τον ενοχλεί και δεν μπορεί να κλείσει καλά τη φτερούγα.
Υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω για να παραμείνει στη θέση του το φτερό ή τελικά θα το χάσει κι αυτό;
Επίσης πολλά από τα φτερά που του φεύγουν (από τις φτερούγες) έχουν αίμα στη βάση τους. Είναι φυσιολογικό; (όποτε εντοπίζω ανοιχτή πληγή βάζω λίγο μπενταντιν)
Έχει συμβεί σε κάποιον κάτι αντίστοιχο; Αυτό να περιμένω οτι θα συμβαίνει σε κάθε πτερόρροια;
Η κτηνίατρος μου πρότεινε και του βάζω στο νερό του μια πολυβιταμίνη για στρες ενώ 2-3 φορές το μήνα του δίνω με σύριγγα μια ή δυο σταγόνες σιρόπι (Anima S...) Δεν τρώει καθόλου φρούτα (μόνο το ρόδι του αρέσει). Με τα λαχανικά και το αυγό τα πάει καλύτερα, τρώει τα σπόρια του και ξηρούς καρπούς αν και αυτό που προτιμάει (σαν τρελός τελευταία) είναι το μιλετ. Δεν τον προλαβαίνω με το μιλετ! Θα ήθελα με την ευκαιρία να ρωτήσω αν υπάρχει όριο στην ποσότητα μιλετ που πρέπει να τρώει.
Παρατήρηση: γενικά ο μικρός επειδή δεν μπορεί πλέον να πετάξει όπως είναι (και αφού έφαγε στην αρχή κάποιες ατσούμπαλες τούμπες), προτιμάει να περπατάει και να σκαρφαλώνει ενώ αν θέλει να πάει κάπου που δε φτάνει ή αν είναι κάπου που δεν του είναι εύκολο να φύγει χωρίς να πετάξει, μου σκούζει για να τον μετακινήσω εγώ.
Συγγνώμη αν σας κούρασα με τα πολλά λόγια, είμαι πολύ περιγραφική κι αναλυτική για να γίνει κατανοητή η περίπτωση.
