Ασθένειες Πρόληψη γαστρεντερικών προβλημάτων

Οπότε εγώ λέω να ακολουθήσω αυτά που είπε πιο πάνω ο Σταύρος, με ιδιαίτερη προσοχή στο Teniazine. Και κάθε Σεπτέμβριο και Μάρτιο εξέταση τις κουτσουλιές.
 
Το Teniazine θεωρητικά θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε κι αυτό ΑΛΛΑ από την στιγμή που στα πουλιά προσφέρουμε τροφές που δεν έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία,η χρήση του είναι αναγκαία εκτός αν υποθέσουμε ότι κάνουμε παρασιτολογικες ανα 2μηνο με εκτόξευση του κόστους σε μεγάλες εκτροφές.
 
@Geokilkis Γενικά πάντως είναι "προβληματικό" το να συνεργάζεσαι με έναν γιατρό τον οποίο δεν εμπιστεύεσαι ή τον εμπιστεύεσαι αλά καρτ.

Πηγαίνετε για έναν καφέ και κάντε μια διεξοδικη συζήτηση και αν νιώσεις ότι σε καλύπτει και σε εμπνέει προχωράς.
Αλλιώς ή βρες άλλον ή συγκέντρωσε μόνος σου πληροφορίες για ό,τι σε απασχολεί.

Θα μπλέξεις αν πατάς και στις δύο "βάρκες" και άκρη δε θα βγάλεις.
 
@patrickios σε αυτό έχεις δίκιο. Η εμπιστοσύνη είναι αναγκαία σε τέτοιες σχέσεις. Ωστόσο επειδή μιλάμε για μια επαγγελματική συνεργασία και με καλά οικονομικά ετήσια οφέλη (συν την όποια διαφήμιση κτλ σε νέους "γονείς") πρέπει να υπάρχουν και ορισμένες εξασφαλίσεις να το πω έτσι. θα ψάξω να βρω τον καλύτερο δυνατό και παρότι ο συγκεκριμένος γιατρός με κέρδισε αρχικά, με χάλασε λίγο αυτό το κομμάτι της πρόληψης..
Σίγουρα θα το συζητήσω και με τον ίδιο και με τους υπόλοιπους και ανάλογα θα πράξω.
Θα ενημερώσω όμως για την προτάσεις όλων για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα.
Μην ξεχνάμε ότι ο γιατρός που θα αναλάβει την επίβλεψη θα είναι και ο υπεύθυνος για τα βιβλία που σχετίζονται με τη κτηνιατρική υπηρεσία.ειδικά σε κάτι πρωτοπόρο για τον νομό πιστεύω ότι θα έχουμε συχνές επισκέψεις.. οπότε εκτός από τα υγιέστατα πουλάκια με ενδιαφέρει και το υπόλοιπο κομμάτι..
 
Δυστυχώς και άλλος πτηνιατρος ακολουθεί την ίδια τακτική, με σχεδόν την ίδια ερμηνεία και κάπως πιο αυστηρό τρόπο για την εφαρμογή των όσων υποστήριζε (!).. δυστυχώς δεν πρόλαβα να μιλήσω και με κάποιον άλλον αλλά σίγουρα θα το ψάξω..
 
Ας μην απορούμε μετά όταν πτηνά συντροφιάς που παράγονται μαζικά σαν κοτόπουλα, πεθαίνουν και ως κοτόπουλα μετά από σύντομη ζωή στα χέρια του νέου ιδιοκτήτη - φροντιστή τους.
 
Ειλικρινά παρακολουθώ το θέμα με μεγάλο ενδιαφέρον και έχω προβληματιστεί πολύ.
Έχουμε ακούσει εδώ και μεγάλες ηλικίες κοκατίλ, κοντά στο πρσδόκιμο ζωής τους υπό φροντίδα. Έχουμε "δει" με άλλα λόγια κοκατίλ μεγάλης ηλικίας, τα οποία χωρίς να έχουν κάποια διάγνωση σε προβλήματα υγείας δεν λάμβαναν φάρμακα.
Από την άλλη πλευρά μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση (και πολλές φορές μάλιστα) κυρίως από εκτροφείς ιθαγενών, ότι κυρίως οι καρδερίνες εκτροφής (το τονίζω), ακόμα και γεννημένες μετά από πολλές γενεές προγόνων που αιχμαλωτίστηκαν, περνούν ετησίως φάσεις ευαισθησίας που μπορεί και να κοστίσουν τη ζωή τους, π.χ. κατά το φθινόπωρο όταν ο καιρός αρχίζει να γίνεται υγρός, είναι πιο ευάλωτες σε κοκκίδια και χρειάζονται τότε αγωγή. Μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση (επαναλαμβάνω, διότι δεν έχω καταφέρει να λάβω εμπεριστατωμένη απάντηση) ότι τα εν λόγω κοκκίδια βρίσκονται σε όλες τις καρδερίνες εκτροφής, και μάλιστα ανεξάρτητα αν αυτές εκκολάφθηκαν από κανάρες στις οποίες το παράσιτο δεν υφίσταται αν δεν το κολλήσουν εξωγενώς. Έτσι λοιπόν πολλοί εκτροφείς καρδερινών, γνωρίζοντας το ρίσκο, δίνουν προληπτικά αγωγή στα πουλιά τους τις συγκεκριμένες περιόδους.
Εννοείται ότι τα πτηνά παραγωγής, όπως οι κότες λαμβάνουν αγωγές κατά περιόδους, στα πτηνοτροφεία, όπου το μικροβιακό φορτίο είναι αυξημένο λόγω συγκέντρωσης πολλών ατόμων σε μικρό, συνήθως κλειστό χώρο. Από την άλλη πλευρά οι κότες στα κοτέτσια δεν λαμβάνουν αγωγές συνήθως, παρά όταν αρρωστήσουν, αλλά συχνά δεν προλαβαίνουν να αρρωστήσουν πριν καταναλωθούν από τον άνθρωπο (περίπου στο ένα έτος ή στα δύο ζωής, δλδ δεν φτάνουν στο προσδόκιμο ζωής τους, χρόνος στον οποίο ένα παθογόνο που θα μπορούσαν να έχουν από τη γέννησή τους, θα οδηγούσε στον θάνατό τους), οπότε πάλι συμπέρασμα δεν βγαίνει, παρά το γεγονός ότι τα κοτοπουλάκια δεν τρέφονται απευθείας στο στόμα από τους γονείς τους όσο είναι μωρά, όπως τα κοκατίλ, οι καρδερίνες κλπ.
Αυτό λοιπόν που με προβληματίζει είναι ότι τα κοκατίλ, εν αντιθέσει προς τις καρδερίνες, βρίσκονται ως πτηνά συντροφιάς επί πολλές γενεές περισσότερο και από το γεγονός ότι γερνούν πριν πεθάνουν, δεν φαίνεται να φέρουν δυνητικά θανατηφόρα παθογόνα από την έναρξη της ζωής τους, για να χρειάζονται προληπτικές αγωγές. Αλλά και πάλι συμπέρασμα δεν πιστεύω ότι μπορεί να βγει από τις παραπάνω σκέψεις.
Ας ρωτήσουμε τον @zack27 που διατηρεί κοκατίλ χρόνια κοντά του, να μας πει αν έχει άποψη περί της προληπτικής αγωγής στο συγκεκριμένο είδος
 
Νομίζω ότι ο @ianos έδωσε μια σωστή διασταση στο θέμα, που έχει να κάνει με το είδος του πτηνού.

Γιατί ας πούμε ο πρώτος γιατρός που ανέφερε ο @Geokilkis γνωρίζω πως πέραν του προβιοτικου (και νμζ και του teniazine) δε συστήνει προληπτικές αντιβιοτικες θεραπείες ούτε σε καναρίνια ούτε και σε ιθαγενη.

Σίγουρα σαν γενική αρχή είναι λάθος οι προληπτικές αγωγές. Αυτό είναι δεδομένο.
Απο'κει και πέρα ανάλογα το είδος του πτηνού, τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε εκτροφής κτλ ίσως υπάρχουν περιπτώσεις που δε θα πω ότι είναι απαραίτητες αλλά ίσως έχουν ένα πόιντ και τα πιθανά οφέλη ισοφαριζουν ή υπερτερούν του οποιου ρίσκου.

Απλά θέλω να πω στον @Geokilkis να είναι γενικά cool. Κάνει μια ωραία προσπάθεια και είναι κρίμα να απογοητευτεί ή να μπλέξει άνευ νοήματος.
Αφου μπήκες σε σύλλογο, μιλά και με άλλους εκτροφείς των ιδίων ειδών να δεις τι κάνουν κτλ να πάρεις γνώμες.
Και φυσικά όσο περνάει ο καιρός και αποκτάς εμπειρία στη διαχείριση, θα φιλτράρεις όσα έχεις ακούσει και όσα έχεις διαβάσει και θα καταλήξεις σε μια στρατηγική που εξυπηρετεί και είναι αποτελεσματική για ΕΣΕΝΑ.

Κανεις μας δεν ακολουθεί ακριβώς το ίδιο μοτίβο με το οποίο ξεκίνησε!
 
Ακριβώς αυτό κάνω τώρα. Συζητάω και με άλλους πτηνιατρους για να έχω και πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Επίσης έχω βρει και μερικούς εκτροφείς του εξωτερικού με οποίους έχω συχνή επαφή και θα τους ρωτήσω και αυτούς για να δούμε και τι γίνεται και στο εξωτερικό με αυτό το θέμα.

Γενικά το πάω χαλαρά πλέον σε αυτό που κάνω αλλά δεν επαναπαυομαι για να έχω όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα και προσωπική άποψη, γιατί κακα τα ψέματα όσο και να διαβάσεις και να το ψάξεις άμα δεν έχεις εμπειρία έχεις πιάσει το μισό κομμάτι..
 
Τα κοκκίδια και τα βακτηρίδια δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία μικροβίων, όπως δεν ανήκουν τα αντικοκκιδιακα - κοκκιδιοστατικά στην ίδια κατηγορία φαρμάκων με τις αντιβιώσεις.

Οι καρδερίνες είναι επίσης μία διαφορετική κατηγορία από τα άλλα πουλιά. Δυστυχώς, πολλά από τα πουλιά που προέρχονται από εκτροφές, παίρνουν μέχρι να πωληθούν συνεχώς φάρμακα για να αντιμετωπίσουν την ευαισθησία τους στις ασθένειες, με αποτέλεσμα να γίνονται όλο και πιο ευαίσθητα και σχεδόν αδύνατο να ζήσουν χωρίς φάρμακα στη συνέχεια. Ένας φαύλος κύκλος.

Εν πάση περιπτώσει, εύχομαι το συγκεκριμένο θέμα να βοηθήσει όλους μας να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ παραγωγών πουλιών και ιδιοκτητών - φροντιστών. Εύχομαι να γίνεται αντιληπτή η διαφορά μεταξύ της διαχείρισης - προστασίας ζωικού κεφαλαίου / φροντίδας πτηνών συντροφιάς και να μην υιοθετηθούν στο τέλος από φροντιστές, πρακτικές που δεν έχουν καμία σχέση με τον όρο Φροντίδα.

Ίσως η χορήγηση φαρμάκων να είναι αναγκαία για να διατηρεί ζωντανά τα πουλιά στα εκτροφεία μέχρι να πωληθούν. Κάποιος όμως που έχει 1 - 2 πουλάκια ή μία εκτροφή με καμιά δεκαριά πουλιά για το χόμπι του, πουλιά που θέλει να τα έχει κοντά του για περισσότερο από κάνα δυο μήνες, πρέπει να επικεντρώνεται στη φροντίδα τους και όχι στη θεραπεία ανύπαρκτων ή ενδεχόμενων ασθενειών.

Άλλωστε, κανείς μας δεν παίρνει αντιβίωση μόνιμα για να μην αρρωστήσει. Ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας. ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ απλά να μην αρρωστήσουμε και αν και όταν αυτό συμβεί, φροντίζουμε να θεραπευτούμε σωστά.

Γιώργο, θα γνωρίσεις όλες τις πλευρές. Ίσως κάποια στιγμή να μην μπορέσεις να αποφύγεις πράγματα που δεν θα ήθελες να εφαρμόσεις. Εύχομαι όμως στο τέλος να υιοθετήσεις κατά το δυνατό μία πιο "ερασιτεχνική" προσέγγιση στη διαχείριση της εκτροφής των πουλιών σου. Κάθε αγοραστής - μελλοντικός φροντιστής κατοικίδιου πτηνού θέλει να αγοράσει ένα πουλάκι από κάποιον που το μεγάλωσε με τη μέγιστη δυνατή φροντίδα. Αργά ή γρήγορα, μαθαίνεται ποιος είναι ποιος. 🙂
 
Συμφωνώ απόλυτα. Εξάλλου είμαστε υπέρ του προλαμβάνειν σωστά από το θεραπευειν..
Η ποιότητα πιστεύω πως είναι αυτή που μετράει πλέον και όχι η ποσότητα..
 
Νομιζω το θεμα ειναι καθαρα το πως θελεις να κινηθεις εσυ προσωπικα Γιωργο και πως οραματιζεσαι την εκτροφη σου.
Εδω η κοινοτητα περα απο το πρακτικο κομματι,εκφραζει αποψεις με μια πιο ρομαντικη ματια στα γεγονοτα.

Ο στοχος του γιατρου οταν καποιος του απευθυνεται με σκοπο την επαγγελματικη εκτροφη ειναι να κρατησει τα πουλια ζωντανα και αναπαραγωγικα ετοιμα.
Η μακροζωια και η ποιοτητα οπως την περιγραφουμε εμεις εδω δεν βρισκεται στα πλανα του καθε γιατρου.
Ο δρομος που σε οδηγει ειναι ,οπως σωστα το αναφερει ο @Stavros, οτι συμβαινει και στις ορνιθοπαραγωγικες μοναδες.
Μην ξεχναμε οτι βρισκεσαι στην επαρχιακη Ελλαδα και οι τοπικοι ιατροι δεν μπορουν να εχουν εμπειριες σε ειδη οπως οι παπαγαλοι,η πρακτικη τους περιοριζεται σε αναπαραγωγικα ζωα και νομιζω ολοι εχουμε "εικονα" το τι συμβαινει συνηθως εκει.
 
@Geokilkis Όπως σου είπα και πριν, κάνε όσες περισσότερες συζητήσεις μπορείς με άτομα που ξέρουν το είδος γιατί ακόμα είσαι μπερδεμένος.

Οι προληπτικοί έλεγχοι κουτσουλιών ας πούμε που λες ότι θα κάνεις δυο φορές το χρόνο, σε πουλιά χωρίς συμπτώματα, θα σε οδηγήσουν κι αυτές σε προληπτική θεραπεία αν βρεθεί να υπάρχει κάποιο μικρόβιο ή παράσιτο. Οπότε θα κάνεις πάλι το ίδιο. Θα δώσεις φάρμακα σε πουλιά χωρίς συμπτώματα.
 
Εδω η κοινοτητα περα απο το πρακτικο κομματι,εκφραζει αποψεις με μια πιο ρομαντικη ματια στα γεγονοτα.
Μία παρατήρηση μόνο ήθελα να κάνω σε αυτό γιατί κατά τα άλλα λίγο πολύ συμφωνούμε σχεδόν όλοι στη συζήτηση. Η δική μου τουλάχιστον τοποθέτηση είναι κάθε άλλο από ρομαντική. Μία ρομαντική τοποθέτηση είναι κάπως “γλυκούλα”, “γουτστσου” και ίσως όχι και πολύ σωστή. Ας μην κριθεί λοιπόν η τοποθέτησή μου με αυτόν τον τρόπο αλλά αντικειμενικά.

Βάζοντας στην ίδια κατηγορία τη συμβουλή ενός επιχειρηματικού συνεργάτη κτηνιάτρου προς τον εκτροφέα με αυτήν ενός κτηνιάτρου πτηνών συντροφιάς (ακόμη κι αν πρόκειται για το ίδιο άτομο) προς τον φροντιστή τους, είναι σαν να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια. Η συμβουλή του πρώτου ΔΕΝ αφορά τον δεύτερο και δεν νομίζω να υπάρχει σοβαρός κτηνίατρος πού θα έδινε την ίδια συμβουλή και στους δύο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει σαφές από τον αναγνώστη.

Έχουμε φτάσει στο σημείο να μας ρωτάνε άτομα που αγόρασαν ένα καναρινάκι, κάθε πότε πρέπει να δίνουν λάδια, ξύδια, βιταμίνες, mango Καραϊβικής, τζίνσενγκ Ταϊλάνδης, αντιψειρικά, αντικαταθλιπτικά κλπ, γιατί διάβασαν κάπου ότι το καθένα από αυτά κάνει κάπου καλό. Ας μη γίνει κάτι τέτοιο και με τις αντιβιώσεις, γιατί στο κάτω-κάτω δεν πρόκειται απλά για λάδια και ξύδια.
 
Οι άξονες της πρόληψης χωρίς χρήση φαρμάκων είναι δύο:

1ον σωστή διατροφή/συνθήκες διαβιωσης/υγιεινή

2ον εκτίμηση από τον εκτροφεα/φροντιστή της εικόνας των περιττωματων, της γενικότερης εικόνας του πτηνού και της συμπεριφοράς του και έναν οπτικό έλεγχο της κοιλιάς κάθε 1-2 μήνες.

Αυτά κατά τη γνώμη μου πρέπει να ξέρει να τα κάνει κάποιος είτε έχει ένα καναρίνι, είτε βάζει 50 ζευγάρια.

Είναι η αλφαβήτα που λέμε και αρκούν ως βάση.

Αν τώρα παρουσιαστούν πιο σύνθετα προβλήματα σαφώς και χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση.
Αλλα ας μάθουμε πρώτα όλοι να κάνουμε αυτά.
 
Επιστρέφω στο θέμα μετά από καιρό για να συμπληρώσω το θέμα καθόσον έχω συχνή επικοινωνία με εκτροφείς του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται στο χώρο αρκετά χρόνια και με υψηλά στάνταρ.

Ουδείς χρησιμοποιεί φάρμακα, εκτός από μηλοξιδο, προβιοτικα, ρηγανελαιο και κατά τη προετοιμασία της αναπαραγωγής προχωρούν σε προληπτική αγωγή για black spot.
 
Έχει και φαρμακευτικές ουσίες και με βιολογικά προϊόντα (με βάση κυρίως τη ρίγανη)
Τώρα ποια συγκεκριμένα χρησιμοποιεί ο καθένας δεν γνωρίζω.
Δεν είναι σχετικό με το θέμα αλλά είναι σημαντική συμβουλή από εκτροφέα είναι πριν την αναπαραγωγική περίοδο να γίνει γενική απολύμανση όλων με κτηνιατρικο απολυμαντικό. Κάτι που μου επιβεβαίωσε και καθηγητής του ΑΠΘ ότι είναι απαραίτητο σε μια οργανωμένη εκτροφή.
 
Back
Top