Ειλικρινά παρακολουθώ το θέμα με μεγάλο ενδιαφέρον και έχω προβληματιστεί πολύ.
Έχουμε ακούσει εδώ και μεγάλες ηλικίες κοκατίλ, κοντά στο πρσδόκιμο ζωής τους υπό φροντίδα. Έχουμε "δει" με άλλα λόγια κοκατίλ μεγάλης ηλικίας, τα οποία χωρίς να έχουν κάποια διάγνωση σε προβλήματα υγείας δεν λάμβαναν φάρμακα.
Από την άλλη πλευρά μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση (και πολλές φορές μάλιστα) κυρίως από εκτροφείς ιθαγενών, ότι κυρίως οι καρδερίνες εκτροφής (το τονίζω), ακόμα και γεννημένες μετά από πολλές γενεές προγόνων που αιχμαλωτίστηκαν, περνούν ετησίως φάσεις ευαισθησίας που μπορεί και να κοστίσουν τη ζωή τους, π.χ. κατά το φθινόπωρο όταν ο καιρός αρχίζει να γίνεται υγρός, είναι πιο ευάλωτες σε κοκκίδια και χρειάζονται τότε αγωγή. Μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση (επαναλαμβάνω, διότι δεν έχω καταφέρει να λάβω εμπεριστατωμένη απάντηση) ότι τα εν λόγω κοκκίδια βρίσκονται σε όλες τις καρδερίνες εκτροφής, και μάλιστα ανεξάρτητα αν αυτές εκκολάφθηκαν από κανάρες στις οποίες το παράσιτο δεν υφίσταται αν δεν το κολλήσουν εξωγενώς. Έτσι λοιπόν πολλοί εκτροφείς καρδερινών, γνωρίζοντας το ρίσκο, δίνουν προληπτικά αγωγή στα πουλιά τους τις συγκεκριμένες περιόδους.
Εννοείται ότι τα πτηνά παραγωγής, όπως οι κότες λαμβάνουν αγωγές κατά περιόδους, στα πτηνοτροφεία, όπου το μικροβιακό φορτίο είναι αυξημένο λόγω συγκέντρωσης πολλών ατόμων σε μικρό, συνήθως κλειστό χώρο. Από την άλλη πλευρά οι κότες στα κοτέτσια δεν λαμβάνουν αγωγές συνήθως, παρά όταν αρρωστήσουν, αλλά συχνά δεν προλαβαίνουν να αρρωστήσουν πριν καταναλωθούν από τον άνθρωπο (περίπου στο ένα έτος ή στα δύο ζωής, δλδ δεν φτάνουν στο προσδόκιμο ζωής τους, χρόνος στον οποίο ένα παθογόνο που θα μπορούσαν να έχουν από τη γέννησή τους, θα οδηγούσε στον θάνατό τους), οπότε πάλι συμπέρασμα δεν βγαίνει, παρά το γεγονός ότι τα κοτοπουλάκια δεν τρέφονται απευθείας στο στόμα από τους γονείς τους όσο είναι μωρά, όπως τα κοκατίλ, οι καρδερίνες κλπ.
Αυτό λοιπόν που με προβληματίζει είναι ότι τα κοκατίλ, εν αντιθέσει προς τις καρδερίνες, βρίσκονται ως πτηνά συντροφιάς επί πολλές γενεές περισσότερο και από το γεγονός ότι γερνούν πριν πεθάνουν, δεν φαίνεται να φέρουν δυνητικά θανατηφόρα παθογόνα από την έναρξη της ζωής τους, για να χρειάζονται προληπτικές αγωγές. Αλλά και πάλι συμπέρασμα δεν πιστεύω ότι μπορεί να βγει από τις παραπάνω σκέψεις.
Ας ρωτήσουμε τον
@zack27 που διατηρεί κοκατίλ χρόνια κοντά του, να μας πει αν έχει άποψη περί της προληπτικής αγωγής στο συγκεκριμένο είδος