Καλώς όρισες!
(δεν θυμάμαι τι ακριβώς λέει το συγκεκριμένο άρθρο, οπότε συγγνώμη για τυχόν επαναλήψεις)
Καταρχάς τα παπαγαλάκια είναι αγελαία ζώα, οπότε, εκτός κι αν έχεις άπειρο χρόνο σητν διάθεσή σου, καλό θα ήταν να πάρεις δύο, αν όχι μάζι, σε βαθος μηνών-έτους, ώστε να έχουν παρέα και αισθάνονται μέρος της ομάδας. Πέραν του αριθμού, αυτό που πρέπει να επιλέξεις είναι αν θέλεις ένα άγριο ή ήμερο παπαγαλάκι. Άγριο πάει να πει μεγαλωμένο απο τους γονείς του, που θα φοβάται αρκετά έως πολύ τους ανθρώπους. Για να ζήσει οσο το δυνατόν πιο ευτυχισμένα, θα πρέπει να ασχοληθείς με μεγάλη υπομονή με την εξημέρωση και εκπαίδευσή του, ώστε να μπορεί να βγει από το κλουβί και να πετάξει με ασφάλεια στο σπίτι ή σε κάποιο δωμάτιο. Έσω προετοιμασμένος/-η ότι αυτό μπορεί να μην γίνει ποτέ, άρα πρέπει να αισθάνεσαι άνετα με το να βλεπεις το πουλάκι στο κλουβί συνέχεια. Αντιθέτως, τα ήμερα που λένε, έχουν απομακρυνθεί από τους γονείς τους για τάισμα στο χέρι, με κρέμα, και πολύ γρήγορα συνηθίζουν τον νέο ιδιοκτήτη τους, αν και εκείνος είναι ενημερωμένος και τα αντιμετωπίζει σωστά. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται μελέτη η συμπεριφορά σου προς το νέο παπαγαλάκι.
Ένα άλλο ζήτημα είναι η ηλικία. Συνήθως πωλούνται μερικών μηνών, μόλις απογαλακτιστούν, αλλά υπάρχουν και πολλοί υπεύθυνοι άνθρωποι οι οποίοι για διάφορους λόγους πωλούν ενήλικα μπάτζι. Το δεύτερο μπάτζι μου, η Αυγή, είναι μια τέτοια περίπτωση. Ο μπαμπάς της δεν μπορούσε να την φροντίζει λόγω δουλειάς, και ανέβασε αγγελία σε γκρουπ του facebook, όπου και το βρήκα. Τα μωρά, όπως και με όλα τα είδη, ακόμα μαθαίνουν τον κόσμο και είναι πολύ μα πολύ ζωηρά. Και δεδομένου ότι ακόμα και ηλικιωμένα μπάτζι είναι ζωηρά, είναι κάτι που πρέπει να έχεις υπόψιν. Μικρή παρένθεση: με σωστή φροντίδα ένα μπάτζι μπορεί να ζήσει μέχρι και 20 χρόνια, 10 οπωσδήποτε, αν και συνήθως πεθαίνουν νωρίς από κακή φροντίδα. Οπότε θεωρώντας ότι είσαι ένα υπεύθυνος και φιλόζωος άνθρωπος, πρέπει να είσαι διατεθημένος/-η να περάσεις πολλά χρόνια μαζί με το παπαγαλάκι που θα πάρεις, δεν είναι χάμστερ που σε δυο χρόνια είναι παρελθόν.
Αν υποθέσουμε ότι έχεις λάβει τις αποφάσεις σου για τα παραπάνω και έισαι έτοιμος/η να αγοράσεις ένα, πρέπει να προσέξεις καταρχάς την υγεία του πουλιού που σου προσφέρουν και γιαυτο είναι αναγκαίο να το δεις από κοντά ή να ζητήσεις πολλές φωτογραφίες που έχουν βγει επι τόπου, και όχι πέρυσι και πρόπερσι. Ο μπαμπάς της Αυγής μου έστειλε 8 με το που είπα ότι ενδιαφέρομαι, από κοντινά του πτερώματος και του προσώπου και σε διάφορες γωνίες, μέχρι αποδείξεις για το ότι είναι μαθημένη στο χέρι και το πάρκο της, όλες με την ημερομηνία της ημέρας. Στις φωτογραφίες προσέχεις αρκετά πράγματα. Ο χαλινός (το δέρμα πάνω από το ράμφος) πρέπει να είναι καθαρός και αναλόγως με την ηλικία και το φύλο κάποιο συγκεκριμένο χρώμα. Αν εξαιρέσουμε ενήλικα θηλυκά σε εποχή αναπαραγωγής, αν μοιάζει να έχει κρούστα, το πουλάκι έχει πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει αν το ράμφος δεν γυαλίζει (όχι υπερβολικά) και εχει ασπράκια γύρω-γύρω. Άκουσε την αναπνοή του: αν δυσκολεύεται να ανπνεύσει, ανοιγοκλείνει συνέχεια το ράμφος ή τρέχουν από τα ρουθούνια βλέννες, το παπαγαλάκι έχει κρύωμα και πιθανώς να πεθάνει σύντομα. Ακάρεα πιάνουν και τα πόδια, οπότε ελέγχεις αν μοιάζουν με φολίδες ερπετού. Αν υπάρχουν εξογκώματα, πρηξίματα, κλπ, το αποκλείεις. Ομοίως, τα μάτια δεν πρέπει να έχουν βλέννες ή δάκρυα και να φαίνονται alert. Τα φτερα και τα πούπουλα πρέπει να γυαλίζουν και να είναι πληρη, δλδ να μην υπάρχουν φαλακρά σημεία.
Προσέχει επισης κανείς την συμπεριφορά του παπαγάλου. Είναι πολύ ζωηρά ζωάκια και η καθαριότητά τους είναι βασικό κομμάτι της ημέρας τους. Ένα παπγαλάκι που δεν κουνιέται πολύ, είναι φουσκωμένο και κάθεται στον πάτο του κλουβιού με βρώμικα ή ατημέλητα φτερά σαφώς ασθενεί. Από την άλλη, ένα μπάτζι που δεν μπορεί ούτε να σταθεί για ένα λεπτό μπορεί να έχει νευρολογικό πρόβλημα. τα μπάτζι έχουν εξαιρετική αισθηση ισορροπίας και η γλώσσα του σώματος τους είναι ευανάγνωστη. Αν γύρει λίγο το κεφάλι, επεξεργάζεται κάτι. Αν το κεφάλι είναι μονίμως και εντόνως γερμένο, στην καλύτερη περίπτωση είναι ωτίτιδα, στην χειρότερη όγκος στον εγκέφαλο.
Καλό θα ήταν να είναι έτοιμος ο χώρος που θα μείνει προτού το φέρεις σπίτι. Τα ελευθερα μπάτζι πετούν κυρίως οριζοντίως, οπότε το κλουβί πρέπει κυρίως να είναι μακρύ, όχι ψηλό. Η πιο οικονομική και γρήγορη λύση είναι μια μεγάλη ζευγαρώστρα, γύρω στα 60εκ. μήκος. Τα μπάτζι τρέφονται με έναν συνδυασμό σπόρων, λαχανικών και φρούτων (βλ. λίστα με τοξικά φυτά), πλήρους ξηράς τροφής και συμπληρώματα ασβεστίου σε διάφορες μορφές, όπως σουπιοκόκκαλο, πέτρα μετάλλων και ιχνοστοιχείων κλπ. Ανάλογα και με τι έχει συνηθίσει το πουλάκι από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη επιλέγεις πώς θα συνεχίσεις. Πάντως αν δεν τρεφοταν καλά στο προηγούμενο σπίτι του, πχ μόνο με λιπαρούς σπόρους, η μετάβαση σε νέα διατροφή είναι σταδιακή και δύσκολη. Επίσης, τα περισσότερα κλουβιά έχουν από μόνα τους πλαστικές πατήθρες. Είναι άχρηστες και επιβλαβείς. Τα παπαγαλάκια χρειάζονται ξύλινα κλαδιά σε διάφορες διαμέτρους για να μην πληγωνονται τα πόδια τους και να λιμάρονται τα νύχια. Δύο είναι το ελάχιστο, καλό θα ήταν να έχουν πολλές επιλογές, χωρίς όμως να είναι αδύνατον να ανοίξουν τα φτερά τους και να φτερουγίσουν από την μια στην άλλη άκρη. Πίνουν λίγο νερό και σπανίως, αλλά πρέπει πάντα να είναι διαθέσιμο. Επίσης, απολαμβάνουν το μπάνιο σε απλό χλιαρό νερό. Υπάρχουν διάφορες μπανιέρες στην αγορά, εσωτερικές και εξωτερικές, αλλά για αρχή, ειδικά αν το πουλάκι είναι τρομαγμένο, μπορεί να περιμένει. Το κλουβί οπωσδήποτε χρειάζεται σχάρα, γιατί δυστυχώς δεν έχουν πρόβλημα να πατούν τις ίδιες τους τις ακαθαρσίες. Για υπόστρωμα συνήθως χρησιμοποιείται άμμος ή απλό χαρτί Α4. Προσωπικά, βρίσκω το χαρτί καλή επιλογή για αρχή, γιατί είναι ευκολότερο να παρακολουθεί τις εντερικές κινήσεις τους και άρα την υγεία τους. Υπάρχουν λίστες με κουτσουλιες υγιών και αρρώστων πτηνών ανάλογα με ηλικία και διατροφή, καλό θα ήταν να την έχεις ευκαιρη. Τα χαρτιά/άμμος, νερό και φαγητό αλλάζονται κάθε μέρα, το αργότερο μέρα παρά μερα, με εξαίρεση το νερό, το οποίο θέλει να είναι φρέσκο κάθε μέρα. Ένας γενικός καθαρισμός γίνεται μια φορά την εβδομάδα, με αραιωμένο μηλόξιδο, πιο συχνά αν χρειαστεί.
Αυτά είναι τα βασικά. Απο εκει και πέρα λαμβάνει κανείς υπόψιν του την φύση των μπάτζι και προσπαθεί να τους προσφέρει ασχολίες που τις εξηπυρετούν, καθώς είναι πολύ έξυπνα πουλάκια και η πλήξη είναι μεγάλος εχθρός της υγείας τους. Τους αρεσει να μασούν, γδέρνουν, ξεφλουδίζουν, κοινώς να καταστρέφουν πράγματα, και γιαυτό υπάρχουν πολλά ξύλινα και χάρτινα παιχνίδια, συν οι πατήθρες που προορίζονται γι αυτόν τον σκοπό. Ακόμα, τους αρεσουν τα ακροβατικά και είναι αριστα στο σκαρφάλωμα και τις ασκήσεις ευλυγισίας. Είναι απίστευτο πώς γλιστρούν και στο στενότερο κομμάτι για να κρεμαστούν ανάποδα. Μάλιστα, όταν συνηθίσουν τον χώρο τους, συχνά καθαρίζονται στις πιο "άβολες για εμας" στάσεις: κρεμασμένα ανάποδα από την οροφή του κλουβιού ή από ένα παιχνίδι, κάνοντασ σπαγγάτ μεταξύ δύο πατηθρών και πάει λέγοντας. Οπότε ένα ενδιαφέρον περιβάλλον τα βοηθαει να κινηθούν και να ασκηθούν.Παρεμπιπτόντως, είναι αρκετά καλή ιδέα το κλουβί να έχει οριζόντια κάγκελα, ώστε να μπορεί να σκαρφαλώνει χωρίς να γλιστρά.
Τα μπάτζι κοιμούνται αρκετά, 10-12 ώρες, οπότε το πιο πιθανό το πρόγραμμά τους να μην συνάδει με το δικό σου. Γιαυτο χρειάζονται έναν σκοτεινό και ήσυχο χώρο στον οποίο μπορούν να κοιμηθούν, χωρις να ενοχλούνται από τις ανθρώπινες δραστηριοτητες κατά το βράδυ και την νύχτα. Ένα υφασματινο κάλυμμα σε σκουρο χρωμα με επαρκή εξαερισμό βοηθα.
Μόλις το φέρεις σπίτι, για κάποιες μέρες χρειάζονται ησυχία και ηρεμία. Ο πειρασμός να παίξει κανείς μαζί τους είναι μεγάλος, αλλά το στρες μπορεί να σκοτώσει τα πτηνά, οπότε χρειάζεται υπομονή. Σταδιακά μπορείς να τα πλησιάσεις και να αρχίσεις την εκπαίδευση. Ανάλογα με το πόσο άγρια και τρομαγμένα είναι, ξεκινάς. Το κεχρί είναι το αγαπημένο τους, οπότε μπορείς να πλησιάσεις κρατωντας ένα τσαμπί, ακόμα και έξω από τα κάγκελα αν φοβάται πολύ. Έτσι αρχίζει να συνδέει την παρουσία σου με κάτι θετικό και σταδιακά θα πλησιάσει να φάει και δεν θα φρικάρει κάθε φορά που περνα άνθρωπος από κοντά.
Γενικά, αν θέλει κανείς να έχει μια ουσιαστική σχέση με τα μπάτζι του και να τους προσφερει μια καλή ζωή, θέλει αρκετή δουλειά και μεγάλη υπομονή. Όντας μικροσκοπικά, αποτελουν θήραμα στην φύση και αυτό το ενστικτο είναι δύσκολο να το μειώσουν. Δεν θα γίνει ποτέ τελειως, αλλά τελικά είναι αξιαγάπητα και πολύ αστεία. Και απαλάαααα :)
Έγραψα το κατεβατό όπως μου ήρθε, σίγουρα μου διαφεύγουν πράγματα, αλλά ελπίζω να βοηθά κάπως.
