Σκεφτειτε λιγο τον εαυτο σας σαν να εισασταν ζωο και να σας ειχε καποιος στην κατοχη του, θα σας αρεσε να ναρκωνοσασταν χωρις λογο μονο και μονο για τα βιτσια του αφεντικου σας, και να σας χωναν μια βελονα με ενα τσιπ μεσα; Πριν κατι χρονια ειχαν παει 2 φιλοι μου τα σκυλια τους στο κτηνιατρο (Σε καλο κτηνιατρο) και τα 2 επρεπε να ναρκωθουν το ενα γιατι ειχε ενα προβλημα στο λαιμο, (ασημαντο σχεδον) και το 2 ηταν τελειος αντικοινωνικο σκυλι σε σημειο που δεν αφηνε ουτε τον ιδιοκτητη του να το καλοπιση (μπανιο, χτενισμα και οτι αλλο ηθελε) ναρκωθηκε για να κουρευτει επειδη σε καποια σημεια της τριχας του ειχαν γινει κομποι... λοιπον και τα δυο σκυλακια δυστυχως δεν ξυπνησαν, να ξερετε και κατι αλλο, οσο μικρο ειναι το ζωο τοσο πιο (αστοχη) μπορει να ειναι η ποσοτητα ηρεμιστικου, εαν πχ σε ενα πουλι πρεπει να χορηγηθει 0,06 ml ηρεμιστικου (στην τυχη το λεω για να καταλαβαιτε) δεν παει να πει οτι θα ειναι ακριβως αυτο! Ειναι αναλογα στον οργανισμο, σε ενα αλλο πχ μπορει να φανει στον οργανισμο του 5 φορες πιο ισχυρο. Για αυτο το σωστο πριν το ηρεμιστικο ειναι να κανεις εξετασεις καρδιας κτλ. Αλλα πιστευετε οτι πρεπει να γινει ολη αυτη η διαδικασια μονο και μονο για ενα εμφυτευμα τσιπ;
ο καθένας όπως είπε και η Νίκη(φαμπιο)έχει διαφορετική άποψη για το αν είναι σοβαρό ή ασύμαντο κάτι και αν αξίζει να πάρεις το ρίσκο και να κάνεις νάρκωση, καταλαβαίνω την αγωνία του κάθε ένα που φοβάται τη νάρκωση στο κατοικίδιο-σύντροφο του, γιατί όταν
υποχρεωτικά έπρεπε να κάνω επέμβαση στο σκύλο μου(ο κτηνίατρος δλδ)σε πάρα πολύ μικρή ηλικία και οι πιθανότητες να ζήσει ήταν 20%(αν δεν έκανα την επέμβαση οι πιθανότητες θα ήταν 0%), δεν είχα όρεξη για τίποτα,ένα 24ωρο δε βγήκα απο το σπίτι, δεν έφαγα, τίποτα, μόνο ένα ποτήρι νερό με το ζόρι(και ο κτηνίατρος είναι άνθρωπος που εμπιστεύομαι full),
αλλά αυτή τη στιγμή η Λουλού μου ζει και βασιλεύεικαι αισθάνομαι
υπερίφανη (όσο υπερβολικό και αν "ακούγεται") γιατι αν δεν είχα μπει στη διαδικασία να αναφέρω τα προβλήματα που είχε(μικροπροβλήματα την ουσία, κάτι που μπορεί να έχει ένας οποιοσδήποτε σκύλος μια "κακή" μέρα γιατι κάτι τον τρόμαξε ή κάτι έφαγε και τον πείραξε)στον κτηνίατρο, αν δεν είχαμε κάνει τις εξετάσεις και αν δεν είχα συμφωνήσει να γίνει η επέμβαση αυτή τη στιγμή δε θα κοιμόταν στα πόδια μου, δε θα ήταν εν ζωή, είναι υπέροχο συναίσθημα να νιώθεις οτι αν δεν είχες κάνει κάτι εσύ μια ζωή θα είχε χαθεί,τώρα θα μου πείτε... Ο παπαγάλος μου δεν έχει κανέναν πρόβλημα, δεν δεν δεν, δεν υπάρχει λόγος να γίνει η νάρκωση,
υπάρχει(γνώμη μου)ας πούμε οτι έχεις έναν ζακο(ή ένα λοβ), είστε 6 χρόνια μαζί, μια μέρα κάτι σκέφτεσαι,ξεχνιέσαι, βγάζεις το πουλί έξω,ξεχνάς να κλείσεις το παράθυρο...bye bye,το βρίσκει άλλος το πουλί,ξέρεις τι σημαίνει η αλλαγή αφεντικού μετά απο 6 χρόνια για έναν παπαγάλο; Αν δε μπορείς να αποδείξεις οτι το πουλί είναι δικό σου γιατι να σου το δώσει αυτος που το βρήκε;(δεν έχουν βιώσει όλοι το χαμό ενός ζώου, συνεπως δε μπορουν να καταλάβουν τη θλίψη σου)γιατι να μη το κρατήσει;θα πει 'οπ, αυτος μιλάει, είναι και ωραίος, ας τον πάω σε κανένα τσίρκο να κάνω μπάνιο μέσα στα 500άρικα

'ο παπαγάλος ίσως και να πεθάνει απο αυτό,τώρα θα μου πείς 'ας μην έφευγε'.. Μυαλό 5χρονου παιδιού έχει, αν πήγαινες ένα 5χρονο σε μια αλάνα και ουσιαστικά του έδινες την ελευθερία να φύγει, να κάνει οτι θέλει, δε θα έφευγε;δε θα ετρεχε; Καποια στιγμή θα ήθελε να γυρίσει πίσω σε εσένα, απο τη στιγμή όμως που δε μπορεί να γυρίσει πίσω τον χαίρεται μια άλλη οικογενεια και το παιδί/πουλί μένει δυστυχισμένο για το υπόλοιπο της ζωής του
με λίγα λόγια: δε του βάζεις τσιπ για σένα, του βάζεις τσιπ για εκείνο πρώτα, για τη δική του ασφάλειακαι μετά για εσένα
φιλικά, κάθε διόρθωση δεκτή και συζητησιμη