Γενικά Σκέψεις για συζήτηση σχετικά με τη φροντίδα των καναρινιών

[mgerom]

Μια ματιά στα φόρουμς των καναρινιών και η εικόνα είναι ανάγλυφη.
Στις τελευταίες θέσεις η διατροφή και η φροντίδα. Στις πρώτες, η αναπαραγωγή και οι ασθένειες. Αυτή είναι η εικόνα. Αυτό που "διαβάζω" εγώ πίσω απο αυτή την εικόνα είναι οτι οι περισσότεροι ξέρουν καλά πως να διαχειριστούν ή πως να διαθρέψουν τα καναρινάκια τους. Δεν έχουν πολλές απορίες. Εκείνο που τους νοιάζει και ρωτούν επίμονα, είναι αφ' ενός πώς θα ζευγαρώσουν τα υγιή (τις περισσότερες φορές, αυτά που νομίζουν υγιή) και πως θα γλυτώσουν απο την ασθένεια τα άρρωστα (τις περισσότερες φορές αυτά που είναι ετοιμοθάνατα).

 

[vasilis aegina]

Κυριε Μακη η διατροφη των καναρινιων πιστευω θεωρειται πιο ευκολη απο τα υπολοιπα(π.χ ιθαγενη) στα καναρινια θες ενα καλο μιγμα σπορων αυγο αυγοτροφη και καπια λαχανικα-φρουτα αναλογα και τν εποχη δν ξερω εαν υπαρχει καιωκατι αλλο...

 

[YannisK]

Επίσης κανένας δεν συζητάει σχετικά με την διαμονή των καναρινών.
Για μένα ο χώρος που ζει ένα πουλί εχει ίδια ίσως σημασία με το τί τρώει.

 

[Stavros]

Μετά από μερικά χρόνια, η εικόνα που έχω σχηματίσει είναι ότι το καναρίνι είναι ένα πολύ καλό φάρμακο. Άλλοι το παίρνουν επειδή βαριούνται και θέλουν ένα καινούργιο κινητό αλλά επειδή είναι ακριβό, προτιμούν να πάρουν ένα καναρίνι για να πατούν τα "κουμπιά" του και να περνάει η ώρα, άλλοι γιατί τους λείπει κάτι ή κάποιος και πιστεύουν ότι μπορούν να το αντικαταστήσουν με ένα χαριτωμένο φτηνό ζωντανό, άλλοι γιατί πιστεύουν -με αφορμή το πουλάκι τσίου- ότι τα πουλάκια είναι λούτρινα, άλλοι γιατί πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να αποδείξουν στον κόσμο ότι μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα από τους προηγούμενους και η λίστα συνεχίζεται...

Στις πρώτες, η αναπαραγωγή και οι ασθένειες

Με βάση τα προηγούμενα, ως αφορμή για την ενασχόλησή κάποιου με το χόμπι, προκύπτει αυθόρμητα το συμπέρασμα ότι τέτοιες παρορμήσεις γεννιούνται στους ανθρώπους συνήθως την άνοιξη, μια περίοδο που πιστεύουν ότι μπορούν να αναλάβουν και να φέρουν εις πέρας οτιδήποτε με επιτυχία.

Αυτή την εποχή όμως ξεκινά και η ανάγκη των πουλιών για αναπαραγωγή και η συνειδητοποίηση του ιδιοκτήτη τους ότι η αυτοπεποίθησή του δεν αρκεί για να τα βοηθήσει. Έτσι, οι ερωτήσεις που ποστάρονται μετά τον Μάρτιο - Απρίλιο, εφόσον τα πουλιά είναι υγιή, είναι "πώς θα τα αναπαράγω". Εάν δεν καταφέρουν να φτάσουν μέχρι τον Απρίλιο, η ερώτηση θα είναι "τι έχει το πουλάκι μου".

Στις τελευταίες θέσεις η διατροφή και η φροντίδα

Για να φτάσει κάποιος στο σημείο να τον απασχολούν αυτά τα θέματα, θα πρέπει να έχει ξεπεράσει το στάδιο της παρόρμησης, της επιπολαιότητας και τέλος αναπόφευκτα της αδιαφορίας. Η φροντίδα ενός ζωντανού πλάσματος δεν είναι επιστήμη. Χρειάζεται κοινή λογική και νοιάξιμο. Όταν λοιπόν κάποιος ξεπεράσει το συγκεκριμένο σημείο, συνειδητοποιεί ότι αυτό που έχει σημασία είναι η σωστή φροντίδα των πουλιών και στη συνέχεια, ό,τι και αν προκύψει.

Αυτή είναι τουλάχιστον η δική μου εμπειρία από όσο χρόνο ασχολούμαι με τα πουλιά και με τους ανθρώπους που τα φροντίζουν.

 

[alicedros]

Και εγώ μετά από τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τα καναρίνια έχω καταλήξει στο ότι πρώτα απ όλα είναι η διατροφή και φυσικά η καθαριότητα του χώρου που έχουμε τα πουλιά μας.

Φυσικά είναι περιττό να πω πως ένα καναρίνι που ζει σε ένα καθαρό περιβάλλον, αυτομάτως μειώνονται κατά πολύ και οι πιθανότητες να αρρωστήσει! Αλλά σαν ζωντανός οργανισμός, σίγουρα κάποια στιγμή θα αρρωστήσει, όσο και καθαρό να είναι το κλουβί του, όσο και καλά να το φροντίζουμε... κάποια στιγμή θα αρρωστήσει. Ένα καναρίνι όμως που τρέφεται σωστά και η διατροφή του είναι πλήρης, όταν αρρωστήσει θα έχει περισσότερες άμυνες και πολύ ισχυρό ανοσοποιητικό με αποτέλεσμα να αρρωστήσει "ελαφριά" και να κρατάει αντιστάσεις στην όποια ασθένεια. Έτσι θα είναι πιο εύκολο για μας να προλάβουμε πριν να έρθει το μοιραίο.. Και μιλάω από προσωπική εμπειρία.

Η διατροφή και η καθαριότητα είναι το Α και το Ω! Και αφού πρώτα "τελειοποιήσουμε" αυτά, μετά ας δούμε πως θα τα ζευγαρώσουμε...

 

[maria p]

Δυστυχώς η ίδια νοοτροπία ισχύει για όλα τα πουλάκια, ιδίως τα μικρόσωμα.
Δεν κάνουμε άλλη δουλειά στις απαντήσεις να προτρέπουμε να αποφεύγονται οι αναπαραγωγές. Όχι σαν γενική αρχή και άποψη αλλά επειδή επιχειρούνται σε πουλάκια που μόλις έχουν αγοραστεί ή ακατάλληλης ηλικίας ή σε ακατάλληλη εποχή ή αμέσως μετά από αποθεραπεία και γενικά σε ακατάλληλες συνθήκες.
Εμείς με τους παπαγάλους έχουμε και ένα άλλο "κουσούρι" που λέγεται "εκπαίδευση".
Αμέσως με την αγορά, δημιουργείται η φιλοδοξία να κάνουμε το πουλάκι ζογκλέρ. Χωρίς προβληματισμό για την διατροφή, την ψυχολογία, τις ουσιαστικές ανάγκες ζωής που έχει.
Πολύ ωραία συζήτηση Μάκη, είναι κι εμένα το βασικό άγχος μου και η διαρκής προσπάθειά μου, να συνειδητοποιήσουν τουλάχιστον τα νέα παιδιά την ουσία της σχέσης με ένα ζώο και την ευθύνη που αναλαμβάνουμε όταν το υιοθετούμε.