Συμπεριφοριολόγος Κτηνίατρος; Δηλαδή;

  • Θεματοθέτης Θεματοθέτης Sissy
  • Ημερομηνία Ημερομηνία

Sissy

PB Senior Member
Εγγραφή
28 Απρ 2006
Μηνύματα
8.063
Πόλη
Βουλιαγμένη
Πώς μπορεί κάποιος να γίνει ειδικός στη συμπεριφορά του σκύλου και της γάτας;

Ο Συμπεριφοριολόγος Κτηνίατρος έχει εκπαιδευτεί στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς των ζώων συντροφιάς, δηλαδή, σκύλου, γάτας, πτηνών καθώς και εξωτικών ζώων. Για να γίνει κάποιος ειδικός στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς απαιτούνται 5 χρόνια σπουδών για το πτυχίο της κτηνιατρικής, 2 χρόνια εργασίας ως κτηνίατρος πρώτης γνώμης και το ελάχιστο 3 χρόνια ειδικότητας υπό την καθοδήγηση κάποιου ειδικού κτηνίατρου συμπεριφοριστή. Η ειδικότητα περιλαμβάνει την αντιμετώπιση τουλάχιστον 300 περιστατικών προβλημάτων συμπεριφοράς παραπομπής, τη δημοσίευση ερευνητικών εργασιών, τις διαλέξεις σε συνέδρια, τη διδασκαλία προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών και τέλος την επιτυχή διήμερη πρακτική και θεωρητική εξέταση απο Ευρωπαικά αναγνωρισμένο φορέα, ο οποίος καθορίζει όλες τις κτηνιατρικές ειδικότητες στην Ευρώπη (EBVS). Οι εξετάσεις αυτές βασίζονται σε ολόκληρο το φάσμα των επιστημών που σχετίζονται με τη συμπεριφορά των ζώων συντροφιάς και τη σύγχρονη βιβλιογραφία. Υπάρχουν 35 κτηνίατροι στην Ευρώπη με αυτόν τον τίτλο και ο Δρ. Καραγιάννης είναι ο πρώτος και ο μόνος Έλληνας που τον κατέχει.

Τι είδους προβλήματα αντιμετωπίζονται από έναν Συμπεριφοριολόγο Κτηνίατρο;

Ενδεικτικά παραδείγματα προβλημάτων που αντιμετωπίζονται από έναν Κτηνίατρο που ειδικεύεται στη συμπεριφορά ζώων:
  • Επιθετικότητα προς ανθρώπους
Η επιθετική συμπεριφορά (π.χ. Γαύγισμα, γρύλισμα, δάγκωμα) είναι ένα πολύπλοκο πρόβλημα που μπορεί να οφείλεται σε διαφορετικούς λόγους για κάθε ζώο. Σε κάποιες περιπτώσεις, η αιτία που μπορεί να οδηγεί ένα ζώο να υιοθετεί επιθετική συμπεριφορά, π.χ. Να δαγκώσει, μπορεί να είναι κάποιο υποκείμενο παθολογικό πρόβλημα.

Αν ένα πρόβλημα επιθετικότητας δεν αντιμετωπιστεί με το σωστό τρόπο η ένταση και η συχνότητα της επιθετικότητας συχνά αυξάνεται. Επειδή οι πιθανές συνέπειες τις επιθετικής συμπεριφοράς και η ευθύνη του κηδεμόνα μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρές, για κάθε ζώο που εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά συνιστάται η επαγγελματική υποστήριξη από έναν κτηνίατρο με γνώσεις στα προβλήματα συμπεριφοράς.
  • Επιθετικότητα προς άλλα ζώα
Η επιθετική συμπεριφορά προς άλλα ζώα, ένα συχνό πρόβλημα, είναι συνήθως πολύ-παραγοντικό, το οποίο μπορεί να έχει ποικίλη αιτιολογία. Η επιθετική συμπεριφορά μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα: έμμεσα στους κηδεμόνες του ζώου και ταυτόχρονα άμεσα στα άλλα ζώα. Προκειμένου να αποφευχθούν οι σοβαρές επιπτώσεις του προβλήματος, συνίσταται η έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος, προτού η συμπεριφορά επιδεινωθεί.
  • Άγχος / Φόβοι/ Φοβίες
Ο φόβος είναι μια προσαρμοστική συμπεριφορά που προστατεύει τα ζώα ή τα πράγματα που έχουν αξία για τα ζώα, π.χ. το φαγητό τους ή το μέρος που κοιμούνται, ενώ φοβία είναι μία μη-προσαρμοστική συμπεριφορά που προκαλείται συνήθως χωρίς να υπάρχει το ανάλογο ερέθισμα και περιγράφεται από υπερβολικές αντιδράσεις. Το άγχος με τη σειρά του είναι η προσμονή ενός φόβου ή άλλου αρνητικού ερεθίσματος, π.χ. κάποια ζώα (σκύλος ή γάτα συνήθως) που φοβούνται την επίσκεψη στον κτηνίατρο δείχνουν συμπτώματα άγχους με το που μπαίνουν στο αυτοκίνητο για το κτηνιατρείο ή σκύλοι που π.χ. Γαυγίζουν ή κάνουν καταστροφές στο σπίτι όταν μένουν μόνα τους, αρχίζουν να δείχνουν σημάδια άγχους με το που ξεκινάνε οι κηδεμόνες τους να ετοιμάζονται για να φύγουν από το σπίτι.

Δυνατοί ήχοι, βροντές ή πυροτεχνήματα είναι επίσης συχνές καταστάσεις οι οποίες γίνονται προβληματικές για πολλούς σκύλους και τους κηδεμόνες τους, διότι ο φόβος και το άγχος παίζουν πρωταρχικό ρόλο. Άλλες συμπεριφορές, όπως η επιθετικότητα ή οι επαναλαμβανόμενες -στερεοτυπικές- συμπεριφορές, π.χ. κυνήγι ουράς, μπορεί να είναι και αυτές επακόλουθα ενός υποκείμενου άγχους ή φόβου. Εκτός αυτών, οι σκύλοι ή οι γάτες οι οποίοι έχουν ζήσει ως αδέσποτα συχνά δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις συνθήκες διαβίωσης ενός σπιτιού και η κύρια αιτία είναι το άγχος που τους προκαλεί το καινούργιο τους περιβάλλον. Σε όλα τα ζώα, το άγχος μπορεί να επιδεινώσει ορισμένες ιατρικές παθήσεις ή ακόμα και να προκαλέσει νέες παθολογικές καταστάσεις.

Όταν ένας σκύλος ή μια γάτα υποφέρει από άγχος είναι ζωτικής σημασίας να ζητηθεί βοήθεια από έναν κτηνίατρο που ειδικεύεται στην αντιμετώπιση των προβλήματων συμπεριφοράς, καθώς, σκοπός είναι η αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών του προβλήματος και η μείωση του άγχους και του φόβου του ζώου με γνώμονα την προάσπιση της ευζωίας του και όχι τη συγκάλυψη του προβλήματος.
  • Ούρηση / Αφόδευση μέσα στο σπίτι
Η ούρηση μέσα στο σπίτι, είτε από τη γάτα, είτε από το σκύλο, συχνά συνδέεται εκτός απο τους παθολογικούς παράγοντες, π.χ κάποια κυστίτιδα, και με στρεσσικούς παράγοντες. Για την επίλυση του προβλήματος αυτού, εκτός απο την επίσκεψη στον κτηνίατρο σας, πολλές φορές χρειάζεται βοήθεια από κάποιον κτηνίατρο ειδικό στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς, για να αξιολογήσει όλα τα πιθανά αίτια που μπορούν να προκαλέσουν το πρόβλημα και να τα αντιμετωπίσει με τα κατάλληλα θεραπευτικά μέτρα.
  • Άλλα Συνήθη Προβλήματα Συμπεριφοράς
Άλλα συνήθη προβλήματα συμπεριφοράς που αντιμετωπίζει ένας κτηνίατρος που ειδικεύεται σ’ αυτά, είναι: Προβλήματα αποχωρισμού (όταν ο σκύλος μένει μόνος του: καταστροφές στο σπίτι, ούρηση/αφόδευση μέσα στο σπίτι, σιελόρροια, γαύγισμα), υπερβολικό γαύγισμα, στερεοτυπικές συμπεριφορές (π.χ. κυνήγι της ουράς, αυτοτραυματισμοί), προβλήματα συμπεριφοράς ηλικιωμένων σκύλων (συμπεριφορές «γεροντικής άνοιας»), προβλήματα προσαρμογής σκύλων που μεγάλωσαν στο δρόμο (πρώην αδέσποτα).
πηγή
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αύριο θα έχω την χαρά να τον παρακολουθήσω από κοντά. Η 1,5 χρονών σκυλίτσα (3,300 βάρος), διασταύρωση πίνσερ με τσιουάουα (της μιας μου αδελφής), από μωρό ήταν υπερκινητική. Μετά τον δεύτερο οίστρο της (15μηνών) στειρώθηκε.
Από τότε ξεκίνησε να πίνει πολύ νερό δηλ έως και 3+λίτρα την ημέρα (δηλ όσο και το βάρος της).
Ο κτηνίατρος που την παρακολουθεί της έκανε όλες τις εξετάσεις που έκρινε πως έπρεπε να γίνουν. Άλλαξε το είδος της τροφής, από ξηρή σε κονσέρβα και το σκυλάκι παρέμεινε στην κλινική για 24ωρη παρακολούθηση.
Όλες οι αιματολογικές (και όχι μόνο) εξετάσεις της ήταν άριστες... Το πόρισμα;
Ψυχογενής πολυδιψία... Οπότε το ζώο χρειάζεται βοήθεια από ειδικό
(ευτυχώς υπάρχει ένας στην χώρα μας, από τους 35 της Ευρώπης).
Αύριο λοιπόν έχουμε ραντεβού, θα έρθει στο σπίτι (το ζώο πρέπει να βρίσκεται στον χώρο του) και θα το παρακολουθήσει για 2+ ώρες (ευτυχώς:D δεν είχε κανένα πρόβλημα στο να παρακολουθήσω κι εγώ την όλη διαδικασία).
Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για τις οδηγίες που θα δώσει στην αδελφή μου για το πως θ΄αντιμετωπίσει σωστά αυτή την συμπεριφορά-κατάσταση της Pixie...
 
Δεν έχω εγώ της απαντήσεις των εξετάσεων αλλά όλες ήταν άριστες, φαντάζομαι όπως και η χοληστερίνη της.
 
Δεν έχω εγώ της απαντήσεις των εξετάσεων αλλά όλες ήταν άριστες, φαντάζομαι όπως και η χοληστερίνη της.
Ρώτησε ακόμη μια φορά τον κτηνίατρο σε παρακαλώ για τη χοληστερίνη. Έχω ακριβώς την ίδια εμπειρία και σου το λέω για να προλάβεις τα χειρότερα.
 
Ευχομαι ολα να πανε καλα και να βρεθει τροπος να αντιμετωπιστει και να λυθει το προβλημα του σκυλιου! Καλη επιτυχια λοιπον! Περιμενουμε νεοτερα..
 
Ρώτησε ακόμη μια φορά τον κτηνίατρο σε παρακαλώ για τη χοληστερίνη. Έχω ακριβώς την ίδια εμπειρία και σου το λέω για να προλάβεις τα χειρότερα.
Θα φροντίσω να μάθω, ευχαριστώ!
Θα μ΄ενδιέφερε πολύ να μάθω για το πρόβλημα που είχατε (είτε εδώ είτε σε άλλο δικό σου θέμα). ''Ακούγοντας'' γνώμες μαθαίνεις, αυτό πιστεύω (και οι καλύτεροι των γιατρών κάνουν λάθη, άνθρωποι είναι...)
 
Μερικούς μήνες μετά τη στειρωση άρχισαν όλα. Οι γιατροί δεν μπορούν να μου απαντήσουν αν όσα έγιναν είχαν κάποια σχέση με τη στειρωση. Οι εξετάσεις έδειξαν ανεβασμένη χοληστερίνη, κάτι που θεωρήθηκε φυσιολογικό μετά την επέμβαση. Το σκυλί πήρε βάρος. Επέμενα ότι κάποιο πρόβλημα υπήρχε. Ορκιζόμουν ότι έδινα στο σκυλί το 1/4 του φαγητού που έπρεπε να τρώει αλλά η κτηνίατρος γελούσε και μου έλεγε "σε ξέρω εσένα, το μπουκώνεις σίγουρα". Ακόμη και οι τρελές ποσότητες νερού που έπινε δεν ήταν πρόβλημα. Μια μέρα μετά από αρκετούς μήνες ξύπνησα και πήγα να τη σηκώσω για να πάμε βόλτα. Τα πόδια της είχαν παραλύσει. 4 χρόνια μετά θυμάμαι ακόμη την αντίδραση μου. Τσιριζα, έκλαιγα. Την ανέβασα σε ένα σεντόνι για να τη συρω μέχρι το αυτοκίνητο. Στην κτηνιατρική του ΑΠΘ μου είπαν ότι ίσως ήταν όγκος στον εγκέφαλο και θα έπρεπε να μείνει εκεί. Ένα 24ώρο θα ήταν αρκετό. Θα παραμορφωνοταν το πρόσωπο της και ίσως να αγριευε. Σε όλα αυτά έπινε μόνο νερό, πολύ νερό. Το επόμενο πρωί όταν την είδα να τρέχει κοντά μου παραπατωντας ένιωσα πως ήταν η πιο όμορφη στιγμή της ζωής μου. Είχε σταθεί στα πόδια της χωρίς κορτιζόνη, δεν ήταν όγκος. Η χοληστερίνη τους βοήθησε αμέσως να καταλάβουν. Υποθυροειδισμος. Από τότε παίρνουμε κάθε πρωί 3 χαπάκια και το κορίτσι μου είναι μια χαρά. Σύμφωνα με τους γιατρούς στο πανεπιστήμιο υπήρχαν ενδείξεις. Χοληστερίνη και μεγάλη κατανάλωση νερού. Σας κούρασα με τη μεγάλη ιστορία μου αλλά ας είναι όλοι υποψιασμένοι για να μην περάσουν τη δική μου αγωνία.
 
Δεν μας κούρασες καθόλου, το αντίθετο! Μας έμαθες πράγματα χάριν της ταλαιπωρίας (σωματικής και ψυχολογικής) που περάσατε. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου, την θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική και χρήσιμη
(αχρείαστη δηλ να είναι για όλα τα ζώα)

Ρωτώντας (συζητώντας) πας στην... Πόλη! Εδώ ταιριάζει😛
 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Μετά τον δεύτερο οίστρο της (15μηνών) στειρώθηκε.
Από τότε ξεκίνησε να πίνει πολύ νερό δηλ έως και 3+λίτρα την ημέρα (δηλ όσο και το βάρος της).
Ο κτηνίατρος που την παρακολουθεί της έκανε όλες τις εξετάσεις που έκρινε πως έπρεπε να γίνουν. Άλλαξε το είδος της τροφής, από ξηρή σε κονσέρβα και το σκυλάκι παρέμεινε στην κλινική για 24ωρη παρακολούθηση.
Όλες οι αιματολογικές (και όχι μόνο) εξετάσεις της ήταν άριστες... Το πόρισμα;
Ψυχογενής πολυδιψία...

Σίσσυ το ότι αυτό παρουσιάστηκε αμέσως μετά τη στείρωση κι εμένα με προβληματίζει και μου δίνει την αίσθηση ότι δεν σχετίζεται με ψυχολογικούς παράγοντες. Η άποψή μου είναι ότι στειρώθηκε λίγο μικρή καθώς η εκτροφέας της δικιάς μας, μας είχε συστήσει να περιμένουμε να κλείσει τα 3 χρόνια τουλάχιστον πριν την στειρώσουμε. Αυτό σαφώς αν δεν προέκυπτε ιατρικός λόγος που να απαιτούσε να γίνει νωρίτερα η επέμβαση. Βέβαια δεν είμαι ειδικός και θα περιμένω με ενδιαφέρον να μας ενημερώσεις για την εξέλιξη.
 
Είπα της αδελφής μου και κοίταξε, δεν έχουν γίνει εξετάσεις χοληστερίνης... Το πιθανότερο είναι ότι αύριο το απόγευμα θα πάμε την σκυλίτσα στον γιατρό, για να της κάνει την συγκεκριμένη εξέταση.
Όσο για τον συμπεριφοριολόγο κτηνίατρο, έχει και με άλλα της ''προβληματάκια'' ν΄ασχοληθεί αύριο 😉 (αφού μας πει και αυτός την γνώμη του).
Από αλλού ξεκινήσαμε και γι΄άλλα ψάχνουμε! Εύχομαι το σκυλάκι να έχει το μικρότερο και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμο πρόβλημα.
Και πάλι Ζωή σ΄ευχαριστώ πολύ, που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας!👍
Με τον τρόπο αυτόν (δηλ τις περαιτέρω εξετάσεις) θα επιβεβαιώσουμε (ή αποκλείσουμε), αν πρόκειται για παθολογικό ή για ψυχολογικό παράγοντα.
 
Ελπίζω να μην έχει κάτι παθολογικο, αλλά και έτσι να είναι καλύτερα να το μάθετε τώρα και να το αντιμετωπισετε όσο είναι σε αρχικό στάδιο χωρίς να ταλαιπωρηθεί η σκυλίτσα. Θα περιμένουμε τα νέα σας!
 
Σίσσυ τώρα μου ήρθε φλασιά για το ζάχαρο. Τα μικρόσωμα σκυλάκια είναι αρκετά επιρρεπή στο διαβήτη και έχω ακούσει για κάποιους που έκαναν ακόμη και καμπύλη ζαχάρου για να διαγνώσουν το πρόβλημα. Ο διαβήτης επίσης έχει ως σύμπτωμα τη δίψα και την μεγαλύτερη κατανάλωση νερού αλλά και μεγαλύτερη συχνότητα ούρησης.
 
Τι να πω Ανέστη, φαντάζομαι πως το θέμα του σακχάρου, όπως και των νεφρών είναι από τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να έχουν (ήδη) ελεγχθεί κατά την γνώμη μου...Αύριο όμως θα το διαπιστώσω κιόλας κοιτάζοντας τις εξετάσεις της...
 
Παιδιά συγνώμη για την καθυστέρηση ενημέρωσης του θέματος
Οι εξετάσεις της είναι όλες καλές. Άλλαξε τροφή από ξηρά σε κονσέρβα, οπότε ένα μέρος νερού το παίρνει από την υγρασία της νέας τροφής. Το καλοκαίρι όμως με αυτές τις ζέστες δικαιολογείται να πίνει περισσότερο νερό οπότε δεν μπορούμε πια να ξέρουμε αν η ποσότητα του νερού που καταναλώνει έχει σχέση και με την ζέστη.
Από τότε ξεκίνησε να πίνει πολύ νερό δηλ έως και 3+λίτρα την ημέρα (δηλ όσο και το βάρος της).
Εδώ έκανα λάθος...1 λίτρο νερό έπινε-πίνει που και αυτό δηλ θεωρείται πολύ...
Ο συμπεριφοριολόγος βρήκε πως έχει θέματα συμπεριφοράς, είναι υπερκινητική, κάποιες φορές φωνάζει ώστε να επιβάλλει στην αδελφή μου να κάνει αυτό που θέλει (όταν μιλάει στο τηλ, όταν απασχολείται με την γάτα και όχι μαζί της). Ένα κακομαθημένο σκυλάκι δηλ. Σύστησε να της βάλει όρια, έως και θεραπεία με ladose... (αντικαταθλιπτικό).
Επειδή όμως για ''κάποιο'' λόγο έπαθε βλεφαρίτιδα και χρειάστηκε να πάρει κορτιζόνη η θεραπεία με το ladose, δεν ξεκίνησε τελικά ποτέ.
Το θέμα είναι ότι ιατρικά-παθολογικά έχει εξετασθεί από τρεις κτηνιάτρους και κανείς δεν διαπίστωσε κάτι παθολογικό.
 
Δικό μου σκυλί ποτέ δεν είχε ανάλογη συμπεριφορά! (στην ανάλογη ηλικία)
Αυτό που διαπίστωσα (το τελευταίο διάστημα πηγαίνω καθημερινά στο σπίτι της αδελφής μου), είναι πως μαζί μου έχει άλλη συμπεριφορά... Προσπαθεί δηλ αλλά βλέπει πως δεν της περνάει και πως εγώ έχω ''καθαρά'' όρια, επίσης δεν την παίζω κατά τις ορέξεις της αλλά πολύ πιο ήρεμα οπότε ''συμμαζεύεται'', χαλαρώνει από την τσίτα και συμπεριφέρεται ως ''κυρία'':D
Η γνώμη μου είναι πως δεν χρειάζεται φάρμακο, αλλά αλλαγή συμπεριφοράς της ιδιοκτήτριας της, ώστε να αισθανθεί ασφάλεια, ότι κάποιος είναι ''πάνω'' από αυτήν (αρχηγός αγέλης) δηλ να βρει την θέση της και όχι να επιβάλλει τα θέλω της...
Θεωρώ (είμαι σίγουρη) πως η συμπεριφορά της σχετίζεται με την απειρία και την λάθος συμπεριφορά (χωρίς όρια) της αδελφής μου🙄
 
Να σου πω την αλήθεια δεν έχω εμπειρία από μικρά σκυλάκια αλλά και η ροτβαιλερινα μου περίπου στον χρόνο άρχισε να προσπαθει να επιβληθεί και να δημιουργεί προβλήματα. Επειδή ήμουν άπειρη, πήγα σε εκπαιδευτή ο οποίος έλυσε όλα τα θέματα που είχαν προκύψει. Συμφωνώ ότι δεν χρειάζεται φάρμακο, αλλά να τεθούν όρια. Ψάχνοντας τότε λύση, είχα βρει κάτι χάπια στο εξωτερικό, στην Ελλάδα δεν υπήρχαν, που υποτίθεται ήταν αντικαταθληπτικα, μείωναν το άγχος και διόρθωναν την συμπεριφορά του σκύλου. Όταν ρώτησα την κτηνίατρο μου είπε ότι ήταν ουσιαστικά υπνωτικα χάπια κι έτσι μετά οδηγήθηκα στον εκπαιδευτή που εκ των υστέρων θα σου πω ότι ήταν η καλύτερη λύση. Από την πρώτη μέρα η συμπεριφορά του σκύλου άρχισε να αλλάζει.
 
Back
Top