Συμπεριφοριολόγος Κτηνίατρος; Δηλαδή;

[Sissy]

Έχω μεγαλώσει διάφορες ράτσες από 45-60 ημερών (cocker spaniel, yorkshire terrier, snaucher miniature, pug), επίσης συναναστρέφομαι κι έχω μεγαλώσει με σκύλους από μικρό παιδί,
(το ίδιο και η συγκεκριμένη αδελφή μου, αλλά μάλλον δεν έδινε και πολύ σημασία στο πως ''έχουν τα πράγματα'', είναι το πρώτο της σκυλί και το αγόρασε 6+ μηνών).
Γενικά πρόκειται για ένα υπερκινητικό και σε υπερένταση ζώο. Έκανε το λάθος και το άφησε χωρίς μια ''βασική'' εκπαίδευση, επιτρέποντας του να κάνει ότι θέλει. Λογικό ήταν να μην γνωρίζει τη θέση του, ν΄αγχώνεται και να απαιτεί συνεχώς... Ούτε στο τηλέφωνο δεν της επιτρέπει να μιλήσει διότι φωνάζει, την σκουντάει με τα πόδια του και ξεσηκώνει τον κόσμο... Όλα αυτά όμως έχουν αρχίσει να διορθώνονται με την ανάλογη συμπεριφορά.
* Το Ladoze δεν έχει σχέση με υπνωτικό, είναι πράγματι αντικαταθλιπτικό (και ο Μάριος parrotlet έπαιρνε αντικαταθλιπτικό).

 

[Φοίβος]

Λογικό ήταν να μην γνωρίζει τη θέση του, ν΄αγχώνεται και να απαιτεί συνεχώς...

Αυτό. Η θέση του αφεντικού έχει πολύ άγχος και τα περισσότερα σκυλιά δεν μπορούν με τίποτα να την διαχειριστούν, ειδικά τα σκυλάκια με αυξημένη κίνηση κι ενέργεια τύπου τέριερς κτλ κυρίως μικρόσωμα.

Για εμένα αν υπάρχει ένας χρυσός κανόνας αυτός είναι το crate. Σκύλος χωρίς κρέιτ και περιορισμό πολύ δύσκολα θα μεγαλώσει ισορροπημένα. Πρώτα αγοράζουμε το κρέιτ και μετά φέρνουμε το κουτάβι στο σπίτι λέω σε όποιον με ρωτάει τη γνώμη έχω.

 

[ζιζι]

Αυτό. Η θέση του αφεντικού έχει πολύ άγχος και τα περισσότερα σκυλιά δεν μπορούν με τίποτα να την διαχειριστούν, ειδικά τα σκυλάκια με αυξημένη κίνηση κι ενέργεια τύπου τέριερς κτλ κυρίως μικρόσωμα.

Για εμένα αν υπάρχει ένας χρυσός κανόνας αυτός είναι το crate. Σκύλος χωρίς κρέιτ και περιορισμό πολύ δύσκολα θα μεγαλώσει ισορροπημένα. Πρώτα αγοράζουμε το κρέιτ και μετά φέρνουμε το κουτάβι στο σπίτι λέω σε όποιον με ρωτάει τη γνώμη έχω.

Έχεις απόλυτο δίκιο για το κρειτ. Εμείς δυστυχώς το μάθαμε λίγο αργά, όταν άρχισε η εκπαίδευση, αλλά από τότε, εδώ και 7 χρόνια είναι ο αγαπημένος της χώρος. Όσοι το βλέπουν στο σπίτι μου θεωρούν ότι βασανίζω το ζώο και λένε "τα σκυλιά δεν μπαίνουν σε κλουβί" όμως η ασφάλεια που νιώθει όταν βρίσκεται εκεί δεν περιγράφεται. Και παρότι δεν κλείνω ποτέ εντελώς την πόρτα για να μπορεί να βγει αν υπάρξει ανάγκη, περιμένει πάντοτε να με δει να κάνω την κίνηση πώς την κλεινω, να σπρώξω δηλαδή την πόρτα ώστε να ακουμπάει στο υπόλοιπο μέρος του.

 

[Φοίβος]

Όσοι το βλέπουν στο σπίτι μου θεωρούν ότι βασανίζω το ζώο και λένε "τα σκυλιά δεν μπαίνουν σε κλουβί"

Όσοι το λένε αυτό στα δικά μου μάτια φανερώνουν τη "σχετικότητά" τους με το άθλημα. Το κλουβί δεν είναι σε καμιά περίπτωση για τιμωρία, είναι η φωλιά τους και το ησυχαστήριο τους και γι'αυτό κι αυτό σαν εργαλείο πρέπει να έχει πρόγραμμα κι όρια λογικής χρήσης. Πλέον δεν το χρησιμοποιούμε διότι το ξεκινήσαμε με το σκυλάκι μας απο 9 εβδομάδων που τη φέραμε στο σπίτι μέχρι και λίγο μετά τον 1,5 χρόνο και η συμβίωσή μας μας έδειχνε ότι απλά έπιανε το χώρο στο δωμάτιο. Είχαν ρυθμιστεί ήδη όλα τα βασικά, ο ύπνος, τα γεύματα, η τουαλέτα, οι ώρες ησυχίας, όλα δούλευαν ρολόι. Όποιος το βλέπει δεν πιστεύει ότι υπάρχουν τόσο ισορροπημένα γιορκάκια.