Από ό,τι διάβασες ήδη η θερμοκρασία ταΐσματος, είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Αν είναι κάτω των ορίων, τότε το πουλάκι μπορεί να αναπτύξει μύκητες, κι αν είναι άνω των ορίων τότε μπορεί να καεί ο πρόλοβος. Επομένως είναι το πρώτο που πρέπει να ελέγχεις, ίσως με ένα θερμόμετρο μαγειρέματος. Επίσης ελέγχεις τη θερμοκρασία του χώρου στον οποίο διατηρείς το πουλάκι. Καλό είναι να είναι ανεβασμένη, (δυστυχώς δεν μπορώ να σου πω με ακρίβεια, αλλά έχω την αίσθηση έως και 38.5 βαθμούς, όμως περίμενε να μιλήσει και κάποιος που θα το γνωρίζει με βεβαιότητα) και αυτό μπορεί να επιτευχθεί, με χρήση λάμπας κοινής (πυρακτώσεως), αρκεί πάλι να υπάρχει θερμόμετρο κοντά στο μικρό ώστε να μην ψηθεί.
Επίσης, μήπως στη συσκευασία γράφει την αραίωση ανάλογα με την ηλικία; Γιατί και αυτό είναι ένας παράγοντας ελέγχου.
Τέλος, ναι, εφόσον τα παπαγαλάκια δεν ταΐζονται τη νύχτα από τους γονείς, καλό θα ήταν το πουλί να παραμείνει ατάιστο για όλο το βράδυ ώστε ο πρόλοβος να αδειάσει.
Συμπληρωματικά θα σου πω ότι μετά από κάθε τάισμα χρειάζεται και καθάρισμα του μικρού, στην περιοχή του ράμφους και του σώματος στις οποίες έχει πέσει ο χυλός που θα του δίνεις.
Δύσκολη αποστολή ανέλαβες πάντως. Καλά έκανες μεν, αλλά το αποτέλεσμα είναι αμφίβολο, όχι μόνο λόγω μικρής ηλικίας του πτηνού αλλά και επειδή ενδεχομένως να είναι ήδη αδύναμο και για αυτό να απορρίφθηκε από τους γονείς του.