Η ιστορία έχει ώς εξής, πριν 6-7 χρόνια, κάνοντας μια βόλτα με την κόρη μου πέσαμε πάνω σε ενα pet shop που είχε και καρδερίνες, μπήκαμε πήραμε ενα ζευγαράκι. Γυρίζοντας λοιπόν στο σπίτι τα πουλιά έκαναν σαν δαιμονισμένα, ρωτόντας σε κάποια sites μας είπαν πως ήταν πιασμένα παράνομα και μας πρότειναν να τα αφήσουμε ελεύθερα. Στεναχωρημένη με την ιδέα η μικρή ,πήγαμε τα αφήσαμε στο πάρκο του Τρίτση, (το οποίο ήταν γεμάτο παπαγάλους), σε ένα από αυτά τα sites γνώρισα και τον kostas karderines, ο οποίος μόλις έμαθε το όλο σκηνικό πήρε την πρωτοβουλία και έκανε δώρο στη μικρή ενα ζευγάρι καρδερίνες δικιάς του εκτροφής. Η μικρή του υποσχέθηκε ότι θα τις φροντίζει και θα τις περιποιείται.Ο kostas karderines της έδινε συμβουλές για όλα, τις αγόρασε και τις φωλιές. Μετά από λίγο καιρό είχαμε τα πρώτα αυγά. Γεννήθηκε ο πρώτος νεοσσός, αλλά δυστυχώς τα χασαμε όλα λόγω απειρίας. Η μικρή, το Μαράκι δεν το έβαλε κάτω και προσπάθησε ξανά, με αποτέλεσμα μέσα σε αυτά τα 6-7 χρόνια να διατηρεί το ζευγαράκι που της είχε δώσει ο kostas karderines και κατάφερε και έβγαλε καρδερινάκια τα οποία έχει μέχρι και σήμερα. Απο το ζευγαράκι του kostas karderines έχει 3 αρσενικές και 3 θηλυκές καρδερίνες. Από επιθυμία και πάλι της κόρης μου αποκτήσαμε και 2 ζευγάρια καρδερίνες major. Πιστεύω ότι το Μαράκι μου, πήρε τα σωστά βήματα και αρχές απο τον kosta karderines να πολεμάει, να μην εγκαταλείπει, αν και ηλικίας μόνο 13 χρονών. Θα τα πάει και με τις major το ίδιο καλά με αγάπη και υπομονή όπως τα πήγε και με τις μπαλκάνικα και φυσικά με την βοήθεια που είχε πάντα απο τον kosta karderines.
Υ.Σ. Φίλε μου Κώστα σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα. Να είσαι πάντα έτσι και να δίνεις τα φώτα σου σε όλους.