Τα περιστέρια κερδίζουν τις εντυπώσεις και την αγάπη των ανθρώπων εδώ και χιλιάδες χρόνια. Περισσότερο όμως, τα ταχυδρομικά (αγωνιστικά) περιστέρια.
Η πρώτη αναφορά για τη χρήση ταχυδρομικών περιστεριών γίνεται περίπου τον 5ο αιώνα π.Χ., ενώ για τα κατοικίδια περιστέρια φτάνουμε στο 3.000 π.Χ. στην αρχαία Αίγυπτο. Μάλιστα, τα συγκεκριμένα περιστέρια ήταν γνωστά και χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους Έλληνες αλλά και τους Ρωμαίους εν συνεχεία, για τους οποίους είχαν και υψηλή τιμή.
Μαρτυρίες για τη χρήση των ταχυδρομικών περιστεριών υπάρχουν και στην ιστορία του Ισραήλ, καθώς φαίνεται ότι ο Βασιλιάς Σολομών (972 - 932 π.Χ) θέλοντας να στέλνει γρήγορα και αξιόπιστα τις διαταγές του σε όλο το βασίλειο, χρησιμοποιούσε ταχυδρομικά περιστέρια.
Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν αρκετά κατά τον Μεσαίωνα, αλλά και μετέπειτα όπως στον πρώτο αλλά και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Απόδειξη της χρησιμότητας τους, είναι ο αριθμός των ταχυδρομικών περιστεριών που χρησιμοποιήθηκαν κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου ανέρχεται στα 250.000 περιστέρια.
Χαρακτηριστικό ρόλο ακόμα έπαιξαν στην πολιορκία του Παρισιού από τους Γερμανούς (1870) καθώς ο μόνος τρόπος για να επικοινωνήσει το Παρίσι με την κυβερνητική επιτροπή (στην πόλη Τουρ) ήταν τα ταχυδρομικά περιστέρια.
Τα ταχυδρομικά περιστέρια ουσιαστικά αποτελούν μια "βελτιωμένη έκδοση" των κλασσικών άγριων περιστεριών. Δεν είναι δηλαδή ιδιαίτερα μεγάλη η ανθρώπινη παρέμβαση στην εξέλιξή τους, όπως σε αρκετές άλλες ράτσες. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που συναντάται ήδη από τα αρχαία χρόνια.
Τα ταχυδρομικά περιστέρια ξεχωρίστηκαν και εκτράφηκαν από τους ανθρώπους με σκοπό την ανάπτυξη αυτής της μοναδικής ιδιότητας που τα διακρίνει, δηλαδή τη δυνατότητα αλλά και επιθυμία τους να επιστρέφουν στην φωλιά τους ακόμη και από εξαιρετικά μεγάλες αποστάσεις.
Οι χρωματισμοί των ταχυδρομικών περιστεριών πλέον ποικίλουν από ολόλευκα μέχρι κατάμαυρα ή ακόμη και καφετιά, αλλά το κλασικό και περισσότερο αποδεκτό χρώμα είναι το γκρι με τις 2 μαύρες μπάρες στις άκρες των φτερών.
Στο αθλητικό τους κομμάτι τώρα, διαπιστώνουμε με έκπληξη πως μετά από κατάλληλη εκπαίδευση έχουν την δυνατότητα να διανύουν αποστάσεις έως και 1000 χιλιομέτρων σε μια ημέρα, αγγίζοντας ταχύτητες έως και 100 km/h!
Εκτός από το αθλητικό σώμα τους, αυτό που βοηθά αυτά τα πουλιά να επιστρέφουν στη φωλιά τους, από ιδιαίτερα μεγάλες αποστάσεις, είναι ένα "GPS" που βρίσκεται στον εγκέφαλο τους! Πρόκειται για νευρώνες που σχετίζονται με τη λειτουργία των αυτιών τους και έχουν την ιδιότητα να αντιλαμβάνονται τα μαγνητικά πεδία της Γης.
Τα περιστέρια χρησιμοποιούν σαν πυξίδα αυτά τα μαγνητικά πεδία Αναγνωρίζουν δηλαδή τα σημεία του ορίζοντα (βορά, νότο, ανατολή και δύση) και έτσι μπορούν εύκολα να εντοπίσουν τη θέση τους και αυτήν της φωλιάς τους.
Το χαρακτηριστικό των περιστεριών που τα βοηθάει να λειτουργούν ως "ταχυδρόμοι", είναι η ιδιότητα τους να επιστρέφουν στη φωλιά τους από εξαιρετικά μακρινές αποστάσεις όπως αναφέραμε και πιο πάνω. Πάνω σε αυτή την ιδιότητα βασίστηκαν οι άνθρωποι ώστε να μεταφέρουν τα γράμματά τους γρήγορα και αξιόπιστα.
Δηλαδή, δεν μπορούμε να στείλουμε ένα περιστέρι σε κάποιο προορισμό. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι να κρατάμε το περιστέρι σε ένα μέρος (διαφορετικό από τη φωλιά του) και να το αφήσουμε να γυρίσει στο σπίτι του μεταφέροντας και το γράμμα μας εκεί.
Όπως είναι προφανές, για να λειτουργήσει ένα τέτοιο ταχυδρομείο, έπρεπε να διαθέτει περιστέρια γεννημένα και μεγαλωμένα σε διάφορες περιοχές, ώστε να μπορεί να στείλει τα απαραίτητα μηνύματα.
Στις μέρες μας λοιπόν ουσιαστικά δεν έχουμε "ταχυδρομικά", αλλά "αγωνιστικά" περιστέρια. Τα περιστέρια αυτά συμμετέχουν πλέον σε διαγωνισμούς ταχύτητας από μακρινές αποστάσεις. Οι διαγωνισμοί αυτοί χωρίζονται κυρίως σε 3 κατηγορίες με βάση την αποσταση και αγωνίζονται σε αυτές τα κατάλληλα πουλιά για κάθε κατηγορία.
Αξιοσημείωτος είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο ελέγχεται ο χρόνος του κάθε πουλιού για τον καθορισμό του νικητή. Πρόκειται για ένα μικρό πομπό (κάτι σαν GPS) που βρίσκετε στα δαχτυλίδια κλειστού τύπου που φορούν τα πουλιά των συλλόγων από την γέννησή τους.
Ο κάθε μηχανισμός, άρα και το κάθε πουλί φέρει δικό του προσωπικό κωδικό όνομα.
Το δαχτυλίδι αυτό αναγνωρίζεται από ειδικό μηχάνημα στο κουμάσι του κάθε εκτροφέα, ώστε να δώσε τον ακριβή χρόνο στον οποίο διανύθηκε η απόσταση. Έτσι συγκρίνοντας τις αποστάσεις, καθορίζεται ο νικητής που μπορεί να έχει ακόμη και διαφορά δευτερολέπτων από τον δεύτερο!
Ακόμα εντυπωσιακότερες όμως είναι οι τιμές που μπορεί να φτάσει ένα ταχυδρομικό περιστέρι με διακρίσεις σε τέτοιου είδους αγώνες. Η τιμή του ακριβότερου που έχει αγοραστεί ποτέ ανέρχεται στα $400.000 (το ακριβότερο πτηνό στον κόσμο, ονόματι μπολτ) και ενός ολόκληρου κοπαδιού στα 1.400.000 €!
Αν και πλέον στη χώρα μας οι "περιστεράδες" όλο και λιγοστεύουν, υπάρχουν ακόμα αρκετοί που αγαπούν και διατηρούν, αναδεικνύουν και εκσυγχρονίζουν αυτό το όμορφο χόμπι, που εύχομαι να διατηρηθεί για χρόνια και να αγαπηθεί και από τις επόμενες γενιές.
Οι ράτσες των περιστεριών
Το χρώμα και το σχέδιο του πτερώματος στα περιστέρια
Τα ταχυδρομικά περιστέρια μέσα στο χρόνο
Η πρώτη αναφορά για τη χρήση ταχυδρομικών περιστεριών γίνεται περίπου τον 5ο αιώνα π.Χ., ενώ για τα κατοικίδια περιστέρια φτάνουμε στο 3.000 π.Χ. στην αρχαία Αίγυπτο. Μάλιστα, τα συγκεκριμένα περιστέρια ήταν γνωστά και χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους Έλληνες αλλά και τους Ρωμαίους εν συνεχεία, για τους οποίους είχαν και υψηλή τιμή.
Μαρτυρίες για τη χρήση των ταχυδρομικών περιστεριών υπάρχουν και στην ιστορία του Ισραήλ, καθώς φαίνεται ότι ο Βασιλιάς Σολομών (972 - 932 π.Χ) θέλοντας να στέλνει γρήγορα και αξιόπιστα τις διαταγές του σε όλο το βασίλειο, χρησιμοποιούσε ταχυδρομικά περιστέρια.
Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν αρκετά κατά τον Μεσαίωνα, αλλά και μετέπειτα όπως στον πρώτο αλλά και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Απόδειξη της χρησιμότητας τους, είναι ο αριθμός των ταχυδρομικών περιστεριών που χρησιμοποιήθηκαν κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου ανέρχεται στα 250.000 περιστέρια.
Χαρακτηριστικό ρόλο ακόμα έπαιξαν στην πολιορκία του Παρισιού από τους Γερμανούς (1870) καθώς ο μόνος τρόπος για να επικοινωνήσει το Παρίσι με την κυβερνητική επιτροπή (στην πόλη Τουρ) ήταν τα ταχυδρομικά περιστέρια.
Τα ταχυδρομικά περιστέρια ουσιαστικά αποτελούν μια "βελτιωμένη έκδοση" των κλασσικών άγριων περιστεριών. Δεν είναι δηλαδή ιδιαίτερα μεγάλη η ανθρώπινη παρέμβαση στην εξέλιξή τους, όπως σε αρκετές άλλες ράτσες. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που συναντάται ήδη από τα αρχαία χρόνια.
Τα ταχυδρομικά περιστέρια ξεχωρίστηκαν και εκτράφηκαν από τους ανθρώπους με σκοπό την ανάπτυξη αυτής της μοναδικής ιδιότητας που τα διακρίνει, δηλαδή τη δυνατότητα αλλά και επιθυμία τους να επιστρέφουν στην φωλιά τους ακόμη και από εξαιρετικά μεγάλες αποστάσεις.
Περιγραφή
Έτσι, μετά από αιώνες έχουμε καταλήξει στην συγκεκριμένη ράτσα έχοντας πουλιά "αθλητές". Τα ταχυδρομικά περιστέρια είναι εύρωστα, μυώδη πουλιά, με δυνατές φτερούγες και στήθος. Ακόμα, χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι τα μεγάλα"ρουθούνια" πάνω από το ράμφος.Οι χρωματισμοί των ταχυδρομικών περιστεριών πλέον ποικίλουν από ολόλευκα μέχρι κατάμαυρα ή ακόμη και καφετιά, αλλά το κλασικό και περισσότερο αποδεκτό χρώμα είναι το γκρι με τις 2 μαύρες μπάρες στις άκρες των φτερών.
Στο αθλητικό τους κομμάτι τώρα, διαπιστώνουμε με έκπληξη πως μετά από κατάλληλη εκπαίδευση έχουν την δυνατότητα να διανύουν αποστάσεις έως και 1000 χιλιομέτρων σε μια ημέρα, αγγίζοντας ταχύτητες έως και 100 km/h!
Εκτός από το αθλητικό σώμα τους, αυτό που βοηθά αυτά τα πουλιά να επιστρέφουν στη φωλιά τους, από ιδιαίτερα μεγάλες αποστάσεις, είναι ένα "GPS" που βρίσκεται στον εγκέφαλο τους! Πρόκειται για νευρώνες που σχετίζονται με τη λειτουργία των αυτιών τους και έχουν την ιδιότητα να αντιλαμβάνονται τα μαγνητικά πεδία της Γης.
Τα περιστέρια χρησιμοποιούν σαν πυξίδα αυτά τα μαγνητικά πεδία Αναγνωρίζουν δηλαδή τα σημεία του ορίζοντα (βορά, νότο, ανατολή και δύση) και έτσι μπορούν εύκολα να εντοπίσουν τη θέση τους και αυτήν της φωλιάς τους.
Πως μετέφεραν τα γράμματα
Πολύ συχνά γίνετε μια παρανόηση σχετικά με τις "ταχυδρομικές" ιδιότητες περιστεριών, τις οποίες θα αναλύσουμε παρακάτω.Το χαρακτηριστικό των περιστεριών που τα βοηθάει να λειτουργούν ως "ταχυδρόμοι", είναι η ιδιότητα τους να επιστρέφουν στη φωλιά τους από εξαιρετικά μακρινές αποστάσεις όπως αναφέραμε και πιο πάνω. Πάνω σε αυτή την ιδιότητα βασίστηκαν οι άνθρωποι ώστε να μεταφέρουν τα γράμματά τους γρήγορα και αξιόπιστα.
Δηλαδή, δεν μπορούμε να στείλουμε ένα περιστέρι σε κάποιο προορισμό. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι να κρατάμε το περιστέρι σε ένα μέρος (διαφορετικό από τη φωλιά του) και να το αφήσουμε να γυρίσει στο σπίτι του μεταφέροντας και το γράμμα μας εκεί.
Όπως είναι προφανές, για να λειτουργήσει ένα τέτοιο ταχυδρομείο, έπρεπε να διαθέτει περιστέρια γεννημένα και μεγαλωμένα σε διάφορες περιοχές, ώστε να μπορεί να στείλει τα απαραίτητα μηνύματα.
Τα ταχυδρομικά περιστέρια στις μέρες μας
Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο άνθρωπος έχει ανακαλύψει πολύ πιο εύχρηστες, αποτελεσματικές και φθηνότερες μεθόδους να μεταφέρει πληροφορίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Τότε, ποιος ο ρόλος των ταχυδρομικών περιστεριών σήμερα;Στις μέρες μας λοιπόν ουσιαστικά δεν έχουμε "ταχυδρομικά", αλλά "αγωνιστικά" περιστέρια. Τα περιστέρια αυτά συμμετέχουν πλέον σε διαγωνισμούς ταχύτητας από μακρινές αποστάσεις. Οι διαγωνισμοί αυτοί χωρίζονται κυρίως σε 3 κατηγορίες με βάση την αποσταση και αγωνίζονται σε αυτές τα κατάλληλα πουλιά για κάθε κατηγορία.
- Κοντινές
- Μεσαίες
- Μακρινές
Η διαδικασία των αγώνων
Τα περιστέρια αφήνονται από ειδικά φορτηγά, όλα μαζί από συγκεκριμένες αποστάσεις και "όποιος φτάσει πρώτος στο σπίτι… κερδίζει!"Αξιοσημείωτος είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο ελέγχεται ο χρόνος του κάθε πουλιού για τον καθορισμό του νικητή. Πρόκειται για ένα μικρό πομπό (κάτι σαν GPS) που βρίσκετε στα δαχτυλίδια κλειστού τύπου που φορούν τα πουλιά των συλλόγων από την γέννησή τους.
Ο κάθε μηχανισμός, άρα και το κάθε πουλί φέρει δικό του προσωπικό κωδικό όνομα.
Το δαχτυλίδι αυτό αναγνωρίζεται από ειδικό μηχάνημα στο κουμάσι του κάθε εκτροφέα, ώστε να δώσε τον ακριβή χρόνο στον οποίο διανύθηκε η απόσταση. Έτσι συγκρίνοντας τις αποστάσεις, καθορίζεται ο νικητής που μπορεί να έχει ακόμη και διαφορά δευτερολέπτων από τον δεύτερο!
Ακόμα εντυπωσιακότερες όμως είναι οι τιμές που μπορεί να φτάσει ένα ταχυδρομικό περιστέρι με διακρίσεις σε τέτοιου είδους αγώνες. Η τιμή του ακριβότερου που έχει αγοραστεί ποτέ ανέρχεται στα $400.000 (το ακριβότερο πτηνό στον κόσμο, ονόματι μπολτ) και ενός ολόκληρου κοπαδιού στα 1.400.000 €!
Αν και πλέον στη χώρα μας οι "περιστεράδες" όλο και λιγοστεύουν, υπάρχουν ακόμα αρκετοί που αγαπούν και διατηρούν, αναδεικνύουν και εκσυγχρονίζουν αυτό το όμορφο χόμπι, που εύχομαι να διατηρηθεί για χρόνια και να αγαπηθεί και από τις επόμενες γενιές.
Σχετικό περιεχόμενο
Περιστέρι - ColumbaΟι ράτσες των περιστεριών
Το χρώμα και το σχέδιο του πτερώματος στα περιστέρια
