Το ερώτημα που μου προκύπτει εμένα είναι, αφού μόνο χύμα τους βρίσκουμε, έχει νόημα, προστατευόμαστε από κάθε πιθανότητα αν τους βάλουμε λίγες (πόσες; ) μέρες στην κατάψυξη;
Μαρία, ως χημικός σου απαντώ οτι σε συνήθη τρόφιμα και για συνήθεις λοιμογόνους παράγοντες η διαδικασία που απαιτείται είναι αργή ψύξη του προϊόντος, όπως δλδ όταν το βάζουμε στην κατάψυξη και ταχεία απόψυξη αυτού πριν τη χρηση, πχ αν βάλουμε τη συσκευασία του σε ένα μπολ με νερό θερμοκρασίας δωματίου, ώστε να μην αλλοιωθεί η υφή και η γεύση του. Διατήρηση του αποψυγμενου προϊόντος σε συνθήκες ψυγείου, εννοω συντήρησης για μέγιστο 5 ημερες.
Αλλα όλα αυτά εξαρτώνται απο τις επιμολύνσεις κατα την Παρασκευή του, ποσό δλδ των μολυσματικών παραγόντων σε αυτο πριν την κατάψυξη, και το είδος των επιμολυνσεων. Υπάρχουν με αλλα λόγια βακτήρια, πρωτόζωα κλπ, τα οποία απενεργοποιούνται σε συνήθεις συνθήκες κατάψυξης, και δεν επανέρχονται, δεν ξαναζωντανεύουν δλδ, ενώ υπάρχουν και αλλα πιο ψυχροφιλα που αναστέλλουν μεν τη λειτουργικότητα τους σε χαμηλές θερμοκρασίες, την ανακτούν όμως μετα την απόψυξη.
Κι επειτα τίθεται το ζήτημα: πόσο απο τα θρεπτικά του συστατικά χάνει το τρόφιμο στις παραπάνω διεργασίες.
Άρα δε νομίζω οτι η απάντηση μπορεί να είναι καθορισμένη.
Οποτε εγώ ας πούμε προσπαθώ να κρατήσω ίδιες συνθήκες υγιεινής και διατήρησης στις τροφές των πουλιων με τα τρόφιμα που προορίζονται για εμένα, και ίσως στην πρώτη περίπτωση να ειμαι πιο αυστηρός, διότι η ευαισθησία και η ευαλωτότητα ενός μικρού οργανισμού καθίσταται μεγαλύτερη απο αυτην ενός ανθρώπου, πόσο μάλλον αν το πουλάκι αποφεύγει να δείξει τα συμπτώματα του, ο ανθρωπος δεν τα αντιλαμβάνεται με σαφήνεια παρά ίσως πολυ αργότερα και οι τροφές τους δεν υφίστανται τους θεωρητικά τουλάχιστον τόσους ελέγχους όσο οι δικές μας.
... Κι άντε μετα να αποδείξεις και να ζητήσεις ευθύνες γιατι το πουλι απεβίωσε λόγω επιμολυσμένου τροφής.