Γενικά Τι μπορεί να σημαίνει η υπερκινητικότητα ενός παπαγάλου πριν τον ύπνο;

[Filiw]

Καλησπέρα.. Θα ήθελα να ρωτήσω, αν γνωρίζει κάποιος τι μπορεί να σημαίνει η νευρικότητα και υπερκινητικότητα ενός παπαγάλου πριν τον ύπνο..
Τις τελευταίες δυο μέρες, ο μικρούλης μου έχει μια αναστατωση πριν κοιμηθεί..
Δεν ανεβαινει στη θέση του χαλαρά για ύπνο αλλά κατεβαίνει και με ψάχνει κάπως, γκρινιάζει αρκετη ωρα, κατεβαίνει κάτω για να δει που είμαι και να πάω να τον χαιδεψω.. Κάνει σαν να θέλει να βγει έξω μαζί μου δηλαδή κάπως.
Και καταληγουμε δύο βραδιές τώρα να πηγαινοερχομαι καμιά ώρα στο κλουβί γιατί τον λυπάμαι να φωνάζει.
Αυτό κρατάει καμια ωρίτσα και μετά αν κοιμηθει δε ξανανακουγεται.
Σας έχει τύχει κι εσάς μήπως;

 

[Tony Forpus]

Καλησπερα, πολλες φορες και ο δικος μου εχει διαφωνια για το ποτε πρεπει να κοιμηθει με αποτελεσμα να ειναι νευρικος οταν θα πρεπει να συμβει αυτο.
Το γεγονος οτι δεν εισαι τοσο απολυτη επιτεινει αυτη την νευρικοτητα, αν δεν του δωσεις σημασια θα καταλαβει οτι δεν εχει περιθωρια για "παιχνιδια".

 

[User23658]

Κάθε τόσο βρίσκουν κ δοκιμάζουν πόσο τους παίρνει και τις αντοχές σου -Μας. Να μη το λυπάσαι σε εισαγωγικά πρέπει να μάθει κάποιους κανόνες. Αν χάσεις το παιχνίδι μετά γίνονται πιο δύσκολα τα πράγματά.

 

[Filiw]

Καλησπερα, πολλες φορες και ο δικος μου εχει διαφωνια για το ποτε πρεπει να κοιμηθει με αποτελεσμα να ειναι νευρικος οταν θα πρεπει να συμβει αυτο.
Το γεγονος οτι δεν εισαι τοσο απολυτη επιτεινει αυτη την νευρικοτητα, αν δεν του δωσεις σημασια θα καταλαβει οτι δεν εχει περιθωρια για "παιχνιδια".

Ναι ακριβώς αυτό, σαν να ξεθαρεψε, με συνήθισε και τώρα σου λέει θα κάνω ότι θέλω..Γιατι αυτή την εντύπωση μου δίνει,ότι δε θέλει να κοιμηθει.
Οπότε θα προσπαθήσω να αδιαφορώ κάπως.
Ευχαριστώ!
[automerge]1584138648[/automerge]

Κάθε τόσο βρίσκουν κ δοκιμάζουν πόσο τους παίρνει και τις αντοχές σου -Μας. Να μη το λυπάσαι σε εισαγωγικά πρέπει να μάθει κάποιους κανόνες. Αν χάσεις το παιχνίδι μετά γίνονται πιο δύσκολα τα πράγματά.

Σωστά.. Ηδη σήμερα ήταν πιο πιεστικός μαζί μου απ'οτι χθες..Ίσως επειδή κατάλαβε ότι αν φωνάζει και ανεβοκατεβαίνει θα πηγαίνω να του μιλάω.
Θα προσπαθήσω να μη τον "λυπάμαι" τόσο.. Ευχαριστω για την απαντηση!

 

[Φοίβος]

Εκτός απο το κοκατου που όταν πλησιάζει η ώρα του ύπνου παίρνει θέση στο κλαδί που κοιμάται και δεν ξανακουνιέται, την υπερκινητικότητα και το στριφογύρισμα το έκαναν και οι 4 αμαζόνες μου. Τα δύο μικρά που γεννήθηκαν σπίτι μου, το είχαν απο την "κούνια" τους. Δεν νομίζω ότι αλλάζει και έχω την προσωπική εντύπωση ότι σχετίζεται με ενέργεια που δεν εκτονώθηκε μέσα στην ημέρα. Πετάει καθόλου;

 

[User23658]

Να εισαι Καλά. Εξ άλλου για αυτό είμαστε εδώ να βοηθάμε ο ένας τον άλλον όσο μπορούμε. συνέχισε με σκληρότητα

 

[Filiw]

Εκτός απο το κοκατου που όταν πλησιάζει η ώρα του ύπνου παίρνει θέση στο κλαδί που κοιμάται και δεν ξανακουνιέται, την υπερκινητικότητα και το στριφογύρισμα το έκαναν και οι 4 αμαζόνες μου. Τα δύο μικρά που γεννήθηκαν σπίτι μου, το είχαν απο την "κούνια" τους. Δεν νομίζω ότι αλλάζει και έχω την προσωπική εντύπωση ότι σχετίζεται με ενέργεια που δεν εκτονώθηκε μέσα στην ημέρα. Πετάει καθόλου;

Πετάει αλλά όχι και πολύ!
Δε πετάει συνεχόμενα δηλαδη.
Δηλαδή θα πετάξει από κάπου που κάθεται ήδη και θα έρθει σε εμένα.. Κάπως έτσι τις πιο πολλές φορές..
Ακόμα ανοίγεται βέβαια πιστευω και ίσως αργότερα πετάει και παραπανω. Γιατί είμαστε και λίγο φοβητσιαρηδες.
Κατά τ'αλλα επειδή και εγώ είχα σκεφτεί αυτό με την συσσώρευμενη ενεργεια, τον είχα μαζί μου αρκετή ώρα πριν απ' τον ύπνο, παίζαμε, έκανε τα δικά του. Για να τον "κουράσω" κάπως.
Αλλά μετά σκέφτηκα ότι τόσο κοντά με τον ύπνο ίσως δε βοηθάει να τον έχω πάνω μου γιατι μετά δε ξεκολλάει και θέλει κι άλλο παρέα.
[automerge]1584174747[/automerge]

Να εισαι Καλά. Εξ άλλου για αυτό είμαστε εδώ να βοηθάμε ο ένας τον άλλον όσο μπορούμε. συνέχισε με σκληρότητα

χαχα! Ναι! Θα συνεχίσω δυναμικά!

 

[ianos]

Όταν το παιδί μου ήταν μωράκι, από ένα σημείο κι έπειτα γκρίνιαζε όταν τον βάζαμε για ύπνο. Ρώτησα κι εγώ έναν φίλο μου παιδοψυχολόγο. Απάντησε ότι δεν θα πρέπει να πηγαίνουμε να τον κανακεύουμε γιατί έτσι του δημιουργείται μεγαλύτερος εκνευρισμός και κάνουμε αρνητική ενίσχυση. Ότι θα πρέπει να περιμένουμε 10 λεπτά (για τη δεδομένη ηλικία) κι ας κλαίει. Γιατί αλλιώς κακό θα του κάνουμε. Έτσι έλεγε η παιδοψυχολογία τότε. Και να σημειώσω ότι γενικά εμείς είμαστε αρκετά προγραμματισμένοι άνθρωποι, υπό την έννοια ότι μας είναι εύκολο να ακολουθήσουμε / πειθαρχήσουμε σε / ένα πρόγραμμα. Έτσι την πρώτη νύχτα λοιπόν, τον βάζουμε για ύπνο και καθόμαστε με το ρολόι για 10 λεπτά. Δεν είχα ακούσει ξανά το παιδί μου να κλαίει έτσι (και δεν το ξανάκουσα). Στη λήξη των 10 λεπτών τράκαρα με τη γυναίκα μου στην μπαλκονόπορτα, σφηνώσαμε δλδ, καθώς ορμήξαμε να πάμε μέσα. Φυσικά δεν υπήρξαν ξανά τέτοιες ιστορίες, αναρωτήθηκα έντονα για το κατά πόσο μπορεί να νιώσει κανείς "εγκατάλειψη" σε τόσο πρώιμη ηλικία και πως θα μπορούσε να τον επηρεάζει αυτό στο υπόλοιπο της ζωής του, και διαπίστωσα ότι οι ψυχολογίες - παιδοψυχολογίες (τις οποίες σε γενικές γραμμές παραδέχομαι) αλλάζουν κάθε δεκαετία και στη συνέχεια, λόγω δουλειάς έτυχε και γνώρισα πολλούς παιδοψυχολόγους ειδικούς κλπ, και τα παιδιά τους, από ό,τι άκουγα ήταν σαφέστατα πιο προβληματικά από τα παιδιά άλλων ανθρώπων.
Αυτό που θέλω να πω με την παραπάνω ιστορία δεν είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει κάποιο πρόγραμμα ή πειθαρχία ή απόφαση, αλλά ότι πρέπει να υπολογίζουμε και συχνά αστάθμητες δυνητικές συνέπειες (χωρίς να κινούμαστε με γνώμονα τον φόβο, αλλά τη φρόνηση) και αναλόγως να πράττουμε.
Τα πάροτλετ (δεν έχω εμπειρία) από ό,τι έχω διαβάσει εδώ στο φόρουμ, έχουν έντονους - ιδιαίτερους - ατομικούς χαρακτήρες και μάλλον είναι ευάλωτα σε "ψυχολογικά" με συνέπειες ενίοτε συντριπτικές για την υγεία τους, οπότε θα έλεγα ότι σταδιακά και με υπομονή θα πρέπει να γίνονται οι αλλαγές.

 

[User23658]

Σφινομα τρακαρισμα 1-0!

 

[ianos]

Σφινομα τρακαρισμα 1-0!

Δηλαδή; Ποιο είναι το σφήνωμα και ποιο το τρακάρισμα;

 

[User23658]

Δηλαδή; Ποιο είναι το σφήνωμα και ποιο το τρακάρισμα;

Ότι όλοι περάσαμε από αυτό το στάδιο. Δεν ξέρω τι λένε οι ψυχολογοί τότε και τώρα.. Εγώ ξέρω πως Πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει γύρω σου ποιον έχεις απέναντι σου πως νιώθεις εσύ κ αυτός (άσχετα αν είναι πουλί η παιδί ) τις εκφράσεις τις συμπεριφορές. Καλές κ οι συμβουλές αλλά έξω απ το χορό πολλά τραγούδια λέμε. Το σφηνωμα το σκισα

 

[Filiw]

@ianos, Πολύ ενδιαφέρον όλα αυτά που μου γράψατε.
Συμφωνώ ότι πρέπει να έχουμε και ένα πρόγραμμα και γενικότερα πειθαρχία αλλά όπως είπατε οι αλλαγές να γίνονται ομαλά.
Όντως είναι ευάλωτα τα parrotlet σε ψυχολογία και το κατάλαβα ακόμα περισσότερο σήμερα που χρειάστηκε να λειψω ένα βράδυ μέχρι και σήμερα το πρωι(φυσικά δεν τον άφησα μόνο του αλλά με τους γονείς μου) είχε φροντίδα και πάρεα δηλαδή, αλλά απ' οσο μου λέγανε απ' το τηλέφωνο ήτανε κάπως πεσμένος.. Και όταν γύρισα ήτανε λίγο αδιαθετος, δεν είχε όρεξη να παίξει πχ και τέτοια.
Δένονται πολύ και επηρεάζονται με το παραμικρό..Αυτό το φοβάμαι πολύ γιατί έχει δεθεί πιο πολύ απ' όλους μαζί μου και σιγουρα θα χρειαστεί να ξαναλειψω και δε θέλω να επηρεάζεται τόσο πολύ και να μου πάθει τίποτα.
Ίσως αργότερα σκεφτώ να του πάρω και παρεούλα.
[automerge]1584311411[/automerge]
@User23658, Συμφωνώ, ειναι ανάλογα κ με ποιον έχεις να κάνεις, είτε αφορά σε παιδί ή πουλί.. Ο καθέ χαρακτήρας χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση και αντιμετώπιση.

 

[Omorfoulis]

Ο δικός μου πάντως αν πάει 7 και δεν τον έχω στο δωμάτιο γίνεται χαμός

 

[Filiw]

Ο δικός μου πάντως αν πάει 7 και δεν τον έχω στο δωμάτιο γίνεται χαμός

Εμένα θέλει να "ξενυχτάει" τα τελευταία τέσσερα βραδιά.
Γκρινιάζει,θέλει να βγει έξω για πολύ ώρα... Δε ξέρω γιατί.
Δεν έχουμε αλλάξει κάτι σε συνηθεια για να πω το κάνει για αυτό.
Μεγαλώνει και αλλάζει αντιδρασεις.
Κοντευουμε να χρονισουμε.

 

[Tony Forpus]

H ενιλικιωση ενος πτηνου ερχεται με την ικανοτητα του για αναπαραγωγη, αλλα νομιζω οτι τα parrotlets παραμενουν παντα παιδια :)

 

[Filiw]

H ενιλικιωση ενος πτηνου ερχεται με την ικανοτητα του για αναπαραγωγη, αλλα νομιζω οτι τα parrotlets παραμενουν παντα παιδια :)

Πράγματικα. Έτσι είναι.. κάνει σαν μωράκι!Ίσως επειδή μέρα με τη μέρα δενομαστε όλο και πιο πολύ.:)