Τέρμα οι αγριάδες, τα νευρικά τιτιβίσματα, τα δυνατά φτερουγίσματα.
Το φλέρτ, του Τζίτζι προς την Τζιτζίκα απέδωσε καρπούς.
Είναι σκέτη απόλαυση να τα βλέπεις πλέον μαζί αγαπημένα, να κοιτάζονται στα μάτια με ακουμπισμένα τα κεφαλάκια τους το ένα στο άλλο και στόμα με στόμα, να ανταλλάσσουν την αγάπη τους.
Άν και όταν θελήσουν, εύχομαι να έχουν και απογόνους.
Μήπως πρέπει να βγάλω την φωλιά, επειδή πιθανόν η εποχή του ζευγαρώματος πέρασε;