Σε αυτό το άρθρο θα περιγράψω τη δική μου εμπειρία από την αναπαραγωγή των Budgie, ελπίζοντας να καλυφθούν κάποια ερωτήματα που αφορούν στην αναπαραγωγή τους.
Το ζευγάρι έδεσε εξαρχής αλλά συμβίωναν αρμονικά και με το τρίτο παπαγαλάκι χωρίς τσακωμούς. Γύρω στις αρχές Δεκεμβρίου τους έβαλα την <Link Removed> στην οποία για έναν μήνα περίπου ούτε καν την πλησίαζαν.
Στο κλουβί υπήρχαν πάντα διαθέσιμοι σπόροι, σουπιοκόκκαλο στο κλουβί και άμμο καθώς και μια πέτρα με ψιλά χαλικάκια. Εναλλάξ έτρωγαν φρούτα και λαχανικά.
Οι επισκέψεις στη φωλιά και η παραμονή της μέσα σε αυτή άρχισε να μεγαλώνει μέρα με την ημέρα. Κάποια στιγμή τους έβαλα σφιχτό αυγό και άρχισαν να δοκιμάζουν.
Στις αρχές Μαρτίου άρχισε το βάτεμα το οποίο κρατούσε 2-3 λεπτά και γίνονταν 2-3 φορές την ημέρα. Το ράμφος της θηλυκιάς από ροζ είχε γίνει ήδη καφέ σκούρο και παρέμενε αρκετές ώρες μέσα στην φωλιά.
Η συμπεριφορά της είχε αλλάξει. Ήταν απαιτητική προς το αρσενικό, απαιτούσε να την ταΐζει και να της φροντίζει το φτέρωμα ενώ προς εμένα είχε γίνει πολύ επιθετική και όποτε την πλησίαζα, κρυβόταν στην φωλιά και με δάγκωνε.
Η θηλυκιά δεν έβγαινε πλέον καθόλου από τη φωλιά. Ήταν μέσα μέρα νύχτα και για την διατροφή της φρόντιζε ο αρσενικός και πολλές φορές όταν γίνονταν πολύ απαιτητική συμμετείχε και το 2ο αρσενικό.
Την επόμενη μέρα δεν έκανε αυγό και την μεθεπόμενη είδα στον πάτο του κλουβιού ένα αυγό με πολύ μαλακό τσόφλι. Θορυβήθηκα καθώς δεν της είχα δώσει συμπλήρωμα ασβεστίου και δεν έβρισκα πουθενά ασβέστιο από αυτό που ήθελα.
Με τη βοήθεια ενός καλού φίλου έφτιαξα ένα μείγμα από τριμμένα αμύγδαλα, τριμμένο σουπιοκόκαλο, αυγό βραστό μαζί με το τσόφλι και τους το πρόσφερα μέχρι να βρω αυτό που έψαχνα. Το μείγμα έγινε ανάρπαστο.
Οι επαφές συνεχίζονταν για τα λίγα λεπτά που έβγαινε από την φωλιά. Την 5η μέρα ήρθε το τρίτο αυγό το οποίο ήταν κανονικό. Εν τω μεταξύ βρήκα υγρό συμπλήρωμα ασβεστίου και το χορήγησα. Την 7η μέρα ήρθε και το 4ο αυγό.
Η θηλυκιά κλωσούσε απερίσπαστη και όταν άνοιγα την φωλιά να ελέγξω φώναζε σαν σειρήνα ενώ και ο αρσενικός ερχόταν κοντά για ψυχολογική στήριξη. Ο αρσενικός δεν έμπαινε στην φωλιά παρά μόνο όταν έβγαινε η θηλυκιά για να πιει νερό.
Τα δοχεία φαγητού και η ποτίστρα ήταν σχετικά κοντά, αλλά πιστεύω πως όπου και να ήταν δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Την 6η μέρα από το τελευταίο αυγό έκανα ωοσκόπηση και διαπίστωσα ότι τα τελευταία αυγά ήταν άσπορα οπότε και τα αφαίρεσα. Έτσι έμεινε να κλωσάει το πρώτο μόνο αυγό.
<Link Removed>
Κάθε φορά που μπαινόβγαινε στην φωλιά παρέσερνε το μωρό το οποίο κουτρουβαλούσε από την μια άκρη της φωλιάς μέχρι την άλλη χωρίς να φαίνεται να ενοχλείται. Και οι δυο γονείς τάιζαν με μεγάλο ενδιαφέρον το μονάκριβο μωρό τους.
Καθ’ όλο αυτό το διάστημα ο 3ος παπαγάλος δεν ενοχλούσε καθόλου το ζευγάρι αλλά να σημειώσω ότι ήταν εξ αρχής ένα πολύ ήρεμο πουλί.
Η διατροφή τους συνέχιζε να είναι η προαναφερθείσα, δηλαδή σπόροι και αυγό συν το συμπλήρωμα ασβεστίου εναλλάξ με πολυβιταμίνη στο νερό τους.
Γύρω στην 7η μέρα το μωρό άρχισε να ανοίγει καλά τα ματάκια του και να εμφανίζονται τα πρώτα φτεράκια γύρω στην 10η μέρα. Η αλλαγή ήταν απίστευτη. Κάθε μέρα φαίνονταν και πιο μεγάλο. Από την 15η μέρα άρχισα να το βγάζω για λίγο από την φωλιά.
Τη φωλιά τη διατηρούσε η μητέρα καθαρή τρώγοντας τις κουτσουλιές του μωρού ενώ στην συνέχεια η ίδια απέβαλε μεγάλη ποσότητα κενώσεων. Έδειχνε να ενοχλείται κάθε φορά που άνοιγα την φωλιά και σπάραζε κυριολεκτικά μέχρι να ξαναεμφανιστεί το μωρό (δηλαδή για ένα περίπου λεπτό).
Στις 20 περίπου μέρες ο νεοσσός είχε ομορφύνει πάρα πολύ και είχε γίνει ένα πολύ ήμερο πουλάκι. Η θηλυκιά παρέμενα ακόμα μέρα νύχτα μέσα στην φωλιά και έβγαινε για πολύ λίγο. Όταν έβγαινε όμως ακολουθούσε φροντίδα του αρσενικού με περιποίηση φτερώματος και φυσικά… βάτεμα.
Ξέχασα να αναφέρω πως όταν ο νεοσσός έβγαλε τα φτεράκια του έβαλα μπανιέρα για να περιποιηθεί η θηλυκιά το φτέρωμά της μια και τόσο καιρό ήταν απεριποίητη.
Στην 25η μέρα το μικρό άρχισε να ξεπροβάλλει στην είσοδο της φωλιάς και σε 2-3 μέρες έκανε την πρώτη του έξοδο. Παράλληλα η θηλυκιά το έσπρωχνε να ανεξαρτητοποιηθεί καθώς ετοιμαζόταν για την επόμενη γέννα.
Όμως το μικρό έχοντας μάθει να βγαίνει πλέον από τη φωλιά, έμπαινε και πάλι στην πρώτη φωλιά ενοχλώντας την μαμά του η οποία το τσίμπαγε για να βγει.
Επικράτησε μια δύσκολη κατάσταση ώσπου έβγαλα το μικρό από το κλουβί και το έβαλα σε ένα άλλο με το 2ο αρσενικό. Ακούγεται περίεργο αλλά ο 2ος αρσενικός εκτελούσε χρέη πατέρα και τάιζε το μικρό μέχρι εκείνο να μάθει να τρώει μόνο του. Μέχρι σήμερα είναι μαζί στο ίδιο κλουβί και έχουν άριστη σχέση.
Η θηλυκιά συνέχισε να γεννάει ένα αυγό μέρα παρά μέρα γεννώντας 5 αυγά αυτή την φορά που την ωοσκόπηση που ακολούθησε αποδείχτηκαν όλα ένσπορα.
Να αναφέρω πως πριν γεννήσει το 2ο αυγό της έβαλα να κλωσήσει και ένα αυγό από κόκατιλ το οποίο ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο από τα δικά της. Είχε συνολικά 6 αυγά τα οποία κατάφερε να τα επωάσει όλα με επιτυχία.
Με τη παρέλευση των 18 ημερών εμφανίστηκε ο πρώτος νεοσσός και κάθε δεύτερη μέρα εμφανίζονταν και άλλο ένα. Εκκολάφθηκε μέχρι και ο νεοσσός κόκατιλ που όμως για κάποιους λόγους δεν κατέφερε να επιζήσει και πέθανε την επόμενη μέρα.
Όταν ο πρώτος νεοσσός ήταν 10 ημερών εμφανίστηκε και ο τελευταίος και είχαν εμφανή διαφορά στο μέγεθος. Παρόλα αυτά όλα τα μωρά ήταν καλοταϊσμένα μιας και στο τάισμα συμμετείχαν και οι δυο γονείς.
<Link Removed>
Να τονίσω πως ουδέποτε δεν μου πέρασε από το νου να αναλάβω εγώ το αποκλειστικό τάισμα των νεοσσών. Αφενός γιατί μου λείπει η εμπειρία, αλλά και γιατί θεωρώ ότι οι καλύτεροι για αυτή την δουλειά είναι οι ίδιοι οι γονείς. Τα κατάφεραν καλά και με τον ένα νεοσσό και με τους 5 στην επόμενη γέννα.
Παρατηρούσα επίσης τον εκνευρισμό και την αναστάτωση της θηλυκιάς όταν έπιανα τα μωρά για την αλλαγή της φωλιάς και δεν ήθελα να την αναστατώσω περισσότερο με δυσάρεστα αποτελέσματα. Η εξημέρωση των μωρών έγινε σταδιακά, όταν τα έβγαζα για 5-10 λεπτά και τα χάιδευα και τα επέστρεφα στην φωλιά τους.
Το πρόβλημα αυτή την φορά ήταν ο καθαρισμός της φωλιάς καθώς η μητέρα δεν μπορούσε να την καθαρίσει και επί καθημερινής βάσεως χρειάζονταν καθάρισμα από εμένα. Έτσι χρησιμοποιούσα 2 φωλιές. Έβγαζα την μια και έβαζα τα μωρά στην άλλη που ήταν καθαρή και την οποία είχα ψεκάσει προληπτικά με σπρέι για ψείρες προκειμένου να αποφύγω δυσάρεστους επισκέπτες.
Ξαναέπλενα την πρώτη φωλιά και την είχα έτοιμη για την επόμενη αλλαγή. Παρόλα αυτά η φωλιά βρώμιζε πολύ γρήγορα και σκέφτηκα να βάλω στον πάτο της άμμο υγιεινής. Η ιδέα μου αποδείχτηκε πολύ καλή, καθώς η φωλιά διατηρούνταν καθαρότερη και χωρίς οσμές.
Τα μικρά είχαν ήδη μεγαλώσει αρκετά. Η θηλυκιά από την ακινησία στην φωλιά και το πολύ φαγητό είχε παχύνει αρκετά και φαινόταν μια κίτρινη φούσκα λίπους χαμηλά στην κοιλιά της.
Ο καιρός για τις καλοκαιρινές διακοπές πλησίαζε και δεν ήθελα να καταπονήσω την θηλυκιά με μια τρίτη γέννα. Έτσι αφαίρεσα την φωλιά για να της κοπεί η διάθεση αν και τα μικρά και ειδικά τα δυο τελευταία δεν ήταν έτοιμα να αποχωριστούν την φωλιά. Να σημειώσω ότι το μικρότερο πρέπει να ήταν περίπου 22 ημερών.
Έβαλα όμως ένα μικρό ταπερ στο εσωτερικό του κλουβιού και τα 2 μικρότερα μωρά κοιμόταν εκεί ενώ τα μεγαλύτερα είχαν βγει στο κλαρί. Μετά από 2 ημέρες αφαίρεσα και το ταπερ και όλα τα μικρά κοιμόντουσαν στο κλαρί μαζί με τους γονείς τους.
Έμειναν εκεί για 15 ημέρες ακόμα και μετά μπήκαν σε άλλο κλουβί για να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί πλέον και το ζευγάρι το οποίο τώρα περνά την περίοδο της πτερόρροιας.
Τα μωρά κοντεύουν 2 μηνών και ο χαλινός του ράμφους έχει σε όλα ένα ροζ-μωβ χρώμα και κάνει δύσκολη την αναγνώριση του φύλου τους. Διακρίνονται από είναι νεαρά πουλιά από τα ολόμαυρα μάτια και την μη σχηματισμένη κορώνα στο κεφάλι.
<Link Removed>
Στο κλουβί τους είναι πάντα διαθέσιμοι σπόροι, αυγοτροφή ή αυγό, σουπιοκόκκαλο, άμμος- γκρίτ, λαχανικά ή φρούτα και μια φορά την εβδομάδα βάζω υγρή πολυβιταμίνη στο νερό τους.
<Link Removed>
Η δική μου προσπάθεια αναπαραγωγής budgie
Η αγορά
Αγόρασα το αρσενικό παπαγαλάκι αρχές Οκτωβρίου με δαχτυλίδι του 2008, ενώ λίγες μέρες αργότερα αγόρασα και την θηλυκιά (χωρίς δαχτυλίδι). Αφού τα κράτησα χωριστά σε <Link Removed> τα έβαλα σε ένα κλουβί μαζί με ένα ακόμα αρσενικό που είχα εδώ και 4 χρόνια περίπου.Το ζευγάρι έδεσε εξαρχής αλλά συμβίωναν αρμονικά και με το τρίτο παπαγαλάκι χωρίς τσακωμούς. Γύρω στις αρχές Δεκεμβρίου τους έβαλα την <Link Removed> στην οποία για έναν μήνα περίπου ούτε καν την πλησίαζαν.
Στο κλουβί υπήρχαν πάντα διαθέσιμοι σπόροι, σουπιοκόκκαλο στο κλουβί και άμμο καθώς και μια πέτρα με ψιλά χαλικάκια. Εναλλάξ έτρωγαν φρούτα και λαχανικά.
Οι πρώτες επισκέψεις στη φωλιά
Γύρω στον Φεβρουάριο, έγιναν οι πρώτες επισκέψεις στη φωλιά. Αρχικά μόνο από την θηλυκιά για λίγα δευτερόλεπτα. Μετά τις πρώτες επισκέψεις άρχισε να ραμφίζει την είσοδο της φωλιάς ενώ συγχρόνως άρχισε να κατασπαράζει το σουπιοκόκαλο.Οι επισκέψεις στη φωλιά και η παραμονή της μέσα σε αυτή άρχισε να μεγαλώνει μέρα με την ημέρα. Κάποια στιγμή τους έβαλα σφιχτό αυγό και άρχισαν να δοκιμάζουν.
Στις αρχές Μαρτίου άρχισε το βάτεμα το οποίο κρατούσε 2-3 λεπτά και γίνονταν 2-3 φορές την ημέρα. Το ράμφος της θηλυκιάς από ροζ είχε γίνει ήδη καφέ σκούρο και παρέμενε αρκετές ώρες μέσα στην φωλιά.
Η συμπεριφορά της είχε αλλάξει. Ήταν απαιτητική προς το αρσενικό, απαιτούσε να την ταΐζει και να της φροντίζει το φτέρωμα ενώ προς εμένα είχε γίνει πολύ επιθετική και όποτε την πλησίαζα, κρυβόταν στην φωλιά και με δάγκωνε.
Το πρώτο αυγό
Γύρω στα μέσα Μαρτίου έτρωγαν και τα δυο το αυγό με το τσόφλι και κάποια στιγμή παρατήρησα ότι δεν έβγαινε καθόλου από την φωλιά. Έλεγξα και είδα το πρώτο αυγό!Η θηλυκιά δεν έβγαινε πλέον καθόλου από τη φωλιά. Ήταν μέσα μέρα νύχτα και για την διατροφή της φρόντιζε ο αρσενικός και πολλές φορές όταν γίνονταν πολύ απαιτητική συμμετείχε και το 2ο αρσενικό.
Την επόμενη μέρα δεν έκανε αυγό και την μεθεπόμενη είδα στον πάτο του κλουβιού ένα αυγό με πολύ μαλακό τσόφλι. Θορυβήθηκα καθώς δεν της είχα δώσει συμπλήρωμα ασβεστίου και δεν έβρισκα πουθενά ασβέστιο από αυτό που ήθελα.
Με τη βοήθεια ενός καλού φίλου έφτιαξα ένα μείγμα από τριμμένα αμύγδαλα, τριμμένο σουπιοκόκαλο, αυγό βραστό μαζί με το τσόφλι και τους το πρόσφερα μέχρι να βρω αυτό που έψαχνα. Το μείγμα έγινε ανάρπαστο.
Οι επαφές συνεχίζονταν για τα λίγα λεπτά που έβγαινε από την φωλιά. Την 5η μέρα ήρθε το τρίτο αυγό το οποίο ήταν κανονικό. Εν τω μεταξύ βρήκα υγρό συμπλήρωμα ασβεστίου και το χορήγησα. Την 7η μέρα ήρθε και το 4ο αυγό.
Η θηλυκιά κλωσούσε απερίσπαστη και όταν άνοιγα την φωλιά να ελέγξω φώναζε σαν σειρήνα ενώ και ο αρσενικός ερχόταν κοντά για ψυχολογική στήριξη. Ο αρσενικός δεν έμπαινε στην φωλιά παρά μόνο όταν έβγαινε η θηλυκιά για να πιει νερό.
Τα δοχεία φαγητού και η ποτίστρα ήταν σχετικά κοντά, αλλά πιστεύω πως όπου και να ήταν δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Την 6η μέρα από το τελευταίο αυγό έκανα ωοσκόπηση και διαπίστωσα ότι τα τελευταία αυγά ήταν άσπορα οπότε και τα αφαίρεσα. Έτσι έμεινε να κλωσάει το πρώτο μόνο αυγό.
Το πρώτο πουλάκι
Μετά την πάροδο 18 ημερών εμφανίστηκε ο νεοσσός που ήταν γυμνός και με κλειστά μάτια. Να αναφέρω ότι μέσα στην φωλιά δεν είχε βάλει τίποτα σαν υλικό και το μωρό ακουμπούσε στο ξύλινο πάτο.<Link Removed>
Κάθε φορά που μπαινόβγαινε στην φωλιά παρέσερνε το μωρό το οποίο κουτρουβαλούσε από την μια άκρη της φωλιάς μέχρι την άλλη χωρίς να φαίνεται να ενοχλείται. Και οι δυο γονείς τάιζαν με μεγάλο ενδιαφέρον το μονάκριβο μωρό τους.
Καθ’ όλο αυτό το διάστημα ο 3ος παπαγάλος δεν ενοχλούσε καθόλου το ζευγάρι αλλά να σημειώσω ότι ήταν εξ αρχής ένα πολύ ήρεμο πουλί.
Η διατροφή τους συνέχιζε να είναι η προαναφερθείσα, δηλαδή σπόροι και αυγό συν το συμπλήρωμα ασβεστίου εναλλάξ με πολυβιταμίνη στο νερό τους.
Γύρω στην 7η μέρα το μωρό άρχισε να ανοίγει καλά τα ματάκια του και να εμφανίζονται τα πρώτα φτεράκια γύρω στην 10η μέρα. Η αλλαγή ήταν απίστευτη. Κάθε μέρα φαίνονταν και πιο μεγάλο. Από την 15η μέρα άρχισα να το βγάζω για λίγο από την φωλιά.
Τη φωλιά τη διατηρούσε η μητέρα καθαρή τρώγοντας τις κουτσουλιές του μωρού ενώ στην συνέχεια η ίδια απέβαλε μεγάλη ποσότητα κενώσεων. Έδειχνε να ενοχλείται κάθε φορά που άνοιγα την φωλιά και σπάραζε κυριολεκτικά μέχρι να ξαναεμφανιστεί το μωρό (δηλαδή για ένα περίπου λεπτό).
Στις 20 περίπου μέρες ο νεοσσός είχε ομορφύνει πάρα πολύ και είχε γίνει ένα πολύ ήμερο πουλάκι. Η θηλυκιά παρέμενα ακόμα μέρα νύχτα μέσα στην φωλιά και έβγαινε για πολύ λίγο. Όταν έβγαινε όμως ακολουθούσε φροντίδα του αρσενικού με περιποίηση φτερώματος και φυσικά… βάτεμα.
Ξέχασα να αναφέρω πως όταν ο νεοσσός έβγαλε τα φτεράκια του έβαλα μπανιέρα για να περιποιηθεί η θηλυκιά το φτέρωμά της μια και τόσο καιρό ήταν απεριποίητη.
Στην 25η μέρα το μικρό άρχισε να ξεπροβάλλει στην είσοδο της φωλιάς και σε 2-3 μέρες έκανε την πρώτη του έξοδο. Παράλληλα η θηλυκιά το έσπρωχνε να ανεξαρτητοποιηθεί καθώς ετοιμαζόταν για την επόμενη γέννα.
Δεύτερη γέννα
Όταν το μωρό έγινε ενός μηνός διαπίστωσα την ύπαρξη ενός αυγού μέσα την φωλιά. Αναστατώθηκα μεν, ευχάριστα δε. Σκέφτηκα να βάλω μια δεύτερη φωλιά στην άλλη πλαϊνή πόρτα βάζοντας εκεί το μωρό, το οποίο το τάιζε ο πατέρας.Όμως το μικρό έχοντας μάθει να βγαίνει πλέον από τη φωλιά, έμπαινε και πάλι στην πρώτη φωλιά ενοχλώντας την μαμά του η οποία το τσίμπαγε για να βγει.
Επικράτησε μια δύσκολη κατάσταση ώσπου έβγαλα το μικρό από το κλουβί και το έβαλα σε ένα άλλο με το 2ο αρσενικό. Ακούγεται περίεργο αλλά ο 2ος αρσενικός εκτελούσε χρέη πατέρα και τάιζε το μικρό μέχρι εκείνο να μάθει να τρώει μόνο του. Μέχρι σήμερα είναι μαζί στο ίδιο κλουβί και έχουν άριστη σχέση.
Η θηλυκιά συνέχισε να γεννάει ένα αυγό μέρα παρά μέρα γεννώντας 5 αυγά αυτή την φορά που την ωοσκόπηση που ακολούθησε αποδείχτηκαν όλα ένσπορα.
Να αναφέρω πως πριν γεννήσει το 2ο αυγό της έβαλα να κλωσήσει και ένα αυγό από κόκατιλ το οποίο ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο από τα δικά της. Είχε συνολικά 6 αυγά τα οποία κατάφερε να τα επωάσει όλα με επιτυχία.
Με τη παρέλευση των 18 ημερών εμφανίστηκε ο πρώτος νεοσσός και κάθε δεύτερη μέρα εμφανίζονταν και άλλο ένα. Εκκολάφθηκε μέχρι και ο νεοσσός κόκατιλ που όμως για κάποιους λόγους δεν κατέφερε να επιζήσει και πέθανε την επόμενη μέρα.
Όταν ο πρώτος νεοσσός ήταν 10 ημερών εμφανίστηκε και ο τελευταίος και είχαν εμφανή διαφορά στο μέγεθος. Παρόλα αυτά όλα τα μωρά ήταν καλοταϊσμένα μιας και στο τάισμα συμμετείχαν και οι δυο γονείς.
<Link Removed>
Να τονίσω πως ουδέποτε δεν μου πέρασε από το νου να αναλάβω εγώ το αποκλειστικό τάισμα των νεοσσών. Αφενός γιατί μου λείπει η εμπειρία, αλλά και γιατί θεωρώ ότι οι καλύτεροι για αυτή την δουλειά είναι οι ίδιοι οι γονείς. Τα κατάφεραν καλά και με τον ένα νεοσσό και με τους 5 στην επόμενη γέννα.
Παρατηρούσα επίσης τον εκνευρισμό και την αναστάτωση της θηλυκιάς όταν έπιανα τα μωρά για την αλλαγή της φωλιάς και δεν ήθελα να την αναστατώσω περισσότερο με δυσάρεστα αποτελέσματα. Η εξημέρωση των μωρών έγινε σταδιακά, όταν τα έβγαζα για 5-10 λεπτά και τα χάιδευα και τα επέστρεφα στην φωλιά τους.
Το πρόβλημα αυτή την φορά ήταν ο καθαρισμός της φωλιάς καθώς η μητέρα δεν μπορούσε να την καθαρίσει και επί καθημερινής βάσεως χρειάζονταν καθάρισμα από εμένα. Έτσι χρησιμοποιούσα 2 φωλιές. Έβγαζα την μια και έβαζα τα μωρά στην άλλη που ήταν καθαρή και την οποία είχα ψεκάσει προληπτικά με σπρέι για ψείρες προκειμένου να αποφύγω δυσάρεστους επισκέπτες.
Ξαναέπλενα την πρώτη φωλιά και την είχα έτοιμη για την επόμενη αλλαγή. Παρόλα αυτά η φωλιά βρώμιζε πολύ γρήγορα και σκέφτηκα να βάλω στον πάτο της άμμο υγιεινής. Η ιδέα μου αποδείχτηκε πολύ καλή, καθώς η φωλιά διατηρούνταν καθαρότερη και χωρίς οσμές.
Τα μικρά είχαν ήδη μεγαλώσει αρκετά. Η θηλυκιά από την ακινησία στην φωλιά και το πολύ φαγητό είχε παχύνει αρκετά και φαινόταν μια κίτρινη φούσκα λίπους χαμηλά στην κοιλιά της.
Ο καιρός για τις καλοκαιρινές διακοπές πλησίαζε και δεν ήθελα να καταπονήσω την θηλυκιά με μια τρίτη γέννα. Έτσι αφαίρεσα την φωλιά για να της κοπεί η διάθεση αν και τα μικρά και ειδικά τα δυο τελευταία δεν ήταν έτοιμα να αποχωριστούν την φωλιά. Να σημειώσω ότι το μικρότερο πρέπει να ήταν περίπου 22 ημερών.
Έβαλα όμως ένα μικρό ταπερ στο εσωτερικό του κλουβιού και τα 2 μικρότερα μωρά κοιμόταν εκεί ενώ τα μεγαλύτερα είχαν βγει στο κλαρί. Μετά από 2 ημέρες αφαίρεσα και το ταπερ και όλα τα μικρά κοιμόντουσαν στο κλαρί μαζί με τους γονείς τους.
Έμειναν εκεί για 15 ημέρες ακόμα και μετά μπήκαν σε άλλο κλουβί για να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί πλέον και το ζευγάρι το οποίο τώρα περνά την περίοδο της πτερόρροιας.
Τα μωρά κοντεύουν 2 μηνών και ο χαλινός του ράμφους έχει σε όλα ένα ροζ-μωβ χρώμα και κάνει δύσκολη την αναγνώριση του φύλου τους. Διακρίνονται από είναι νεαρά πουλιά από τα ολόμαυρα μάτια και την μη σχηματισμένη κορώνα στο κεφάλι.
<Link Removed>
Στο κλουβί τους είναι πάντα διαθέσιμοι σπόροι, αυγοτροφή ή αυγό, σουπιοκόκκαλο, άμμος- γκρίτ, λαχανικά ή φρούτα και μια φορά την εβδομάδα βάζω υγρή πολυβιταμίνη στο νερό τους.
Δείτε τα μικρά παπαγαλάκια μου
<Link Removed>
Σχετικό περιεχόμενο
<Link Removed><Link Removed>
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
