Παιδια θα πεθανω! Πριν τρεις ωρες το μεγαλυτερο πεταξε μακρια.Δεν πετουσε καλα καλα! Ειχα βαλει το χερι μου μεσα στο κλουβι και ανεβηκε επανω κατευθειαν. Και ετσι οπως το χαιδεψα επιβραβευοντας το, χοροπηδηξε η κορη μου που στεκοταν διπλα μου, απο την χαρα της οτι εκπαιδευεται και τρομαξε ετρεξε κατα μηκος απο τον καρπο μεχρι τον αγκωνα μου (ο καρπος μου ηταν μεσα στο κλουβι,ο αγκωνας μου ομως οχι) και πεταξε στην κουπαστη με το επομενο δευτερολεπτο να πεταει κατω απο τις τεντες και μακρια κανονικα! Και σημερα εχει 6 μποφορ γινεται χαμος.Σημερα το πρωι βγηκε πρωτη μερα απο την φωλια και ηταν στον πατο! Μονο σκαρφαλωνε! Δεν ειχε ξαναπεταξει! Ποσο απροσεξια! Δεν μπορω να το πιστεψω δεν προλαβα να το χαρω! Εκλαιγα μαζι με την κορη μου που ακομα δεν εχει συνελθει! Εψαχνα τρεις ωρες.. Πηδηξα την μαντρα του διπλανου γιατι εχει και αυτος δεντρα.Τιποτα.κατεβαινω ξανα και ξανα και ψαχνω σε 4 στρεμματα.Δεν μπορω να βαλω σε λεξεις την στενοχωρια μου! Ποσο απροσεκτη..