Ελένη, κάνουμε τόσο αγώνα να βάλουμε δαχτυλίδια στα πουλια μας. Αυτό κάνουμε για να ξέρουμε την ηλικία του πουλιού, για να ξέρουμε ποιος είναι ο εκτροφέας του πουλιού. Και όταν τα πουλια έχουνε κάποιο αρρώστιες με τα στοιχεια στο δαχτυλίδι μπορούμε να βρούμε όλα τα στοιχεια του πουλιού (Εκτροφέας, Έμπορος, ιδιοκτητες κλπ ). Αν, χτυπα ξύλο, παίρνεις ένα πουλί που έχει πχ ορνίθωση, και τα βρει αυτό ο πτινιατρος, σε λιγότερο από 3 μέρες ξέρεις ποιος εκτροφέας έχει την αρρώστια στην εκτροφή του, και τον σταματάνε να πουλάει αλλα πουλια. Και αφού όλη η άνθρωποι που εκτρέφουνε παπαγαλάκια και αγρια πουλια πρέπει να έχουνε τα στοιχεια για όλα τα "δαχτιλομενα" πουλια γραμμένο στα βιβλία τους, μπορούνε να βρούνε όλα τα πουλια που είναι άρρωστος.
Aλλο μια περιπτώσει. Δικά σου κοκακτιλ, ΠΟΛΎ ΩΡΑΊΟ ΠΟΥΛΊ, θα βρείς μάλλον μονο με test DNA τι είναι, αρσενικό η θηλυκό, αν τώρα κανεις το test, στο ντοκουμέντο γραφει το νούμερο του δαχτυλίδι. Όλα αυτά τα χαρτιά (Κάρτα DNA, βιβλιάριο υγείας, Συμβόλιο αγοράς κλπ) γράφουνε σαν στοιχεια το νούμερο του δαχτυλίδι. Και αν μια μέρα ξεκινήσουνε εδώ στην Ελλάδα να πάνε με τους νομους τις ΕΟΚ, πρέπει να φοράνε όλα τα παπαγαλάκια και τα αγρια πουλια που είναι στα σπίτια και στις εκτροφείς, δαχτυλίδια. Τότε τι θα κανεις; Σε άλλες χώρες τις EOKS καταθέσουνε τα παπαγαλάκια και αγρια πουλια που δεν έχουνε δαχτυλίδια.
Για αυτό έχουμε τα δαχτυλίδια και τα chip στα πουλια. Και για αυτό δεν κόβουμε δαχτυλίδια γιατί μια μέρα μήπως έχει πρόβλημα. Όσο δεν έχει πρόβλημα δεν κόβουμε το δαχτυλίδι από το πόδι του.