Γενικά Το budgie μου δεν θέλει να βγει από το κλουβί
- Θεματοθέτης Niva99
- Ημερομηνία
Το έχω κάνει πολλές φορές και για πολλή ώρα αλλά το μόνο που κάνει είναι να την κοιτάει και να πίνει νερό. Βουτάει λίγο το ποδαράκι του αλλά δεν του αρέσει και φεύγει.
@Niva99 Εαν δεν του αρέσει ετσι μπορεις να δοκιμάσει να τον ψεκασεις με ενα ψεκαστηρι καθώς μιμείται την βροχή στην φύση. Απεφυγε ομως την περιοχη των ματιών και του χαλινου ωστε να μην μπει νερό μέσα. Εαν του αρέσει θα κατσει εκεί περα εαν δεν του αρέσει θα φύγει. Δεν πειράζει ομως εαν δεν κάνει μπανιο.
@MARY58 Με υπερεκτιμάς, Μαίρη μου, εγώ ήμουν σκασμένη στα γέλια, ενώ η μητέρα μου κοντευε να λιποθυμίσει. Ακόμα αλλάζει χρώμα όταν το θυμάται! Κι εγώ ακόμα γελάω! Βασικά δεν ανησυχούσα, γιατί μαθηματικά ήταν σίγουρο ότι ήταν εκεί, δεν μπορεί να εξαηλώθηκε - Σκρουτζ τον λένε, όχι Χουντίνι!
Για να ειμαι ειλικρινής, έπρεπε να συμβει, γιατί με όλα τα παπαγαλάκια μας η μητέρα μου νομιζε πάντα ότι τα άφηνα να βγουν εκτός κλουβιού στην καραντίνα στο σαλόνι, και δεν με πίστευε όταν έλεγα ότι ξεγλίστρησαν. Και ο σκρουτζ είναι ο πιο ευκίνητος και πολυμήχανος απόλα. Το κλουβί είναι βίζιον, και για να καθαριστεί ο πάτος βγαίνει όλο το άνω τμήμα. Δεν είχαμε τον Σκρουτζ πάνω από μια εβδομάδα από όταν επέστρεψε από την πρωτη του νοσηλεία τον Ιανουάριο, άχνα δεν ειχε βγάλει και σπανίως κινείτο, σε σημείο που είχαμε νερό και φαγητό σε μπωλ μπροστα του. Συχνά ήταν τοσο άρρωστος και κουρασμένος, που κοιμόταν μέσα στο μπωλ, σαν κοτούλα. Ε λοιπόν η κοτούλα, μπροστά στα μάτια του πατέρα μου (που δεν θέλει κατοικίδια, σιχαίνεται τα πουλιά και δεν τα θέλει πουθενά κοντά του, αλλά μόλις έρθουν τους μιλάει περσσότερο απότι μιλά σε εμένα) ξεγλιστρησε όπως έβαγαλα το πάνω μέρος για να καθαρίσω, και πέταξε σε όλο το μηκος του σπιτιού, από την βιβλιοθηκη στην τραπεζαρία. Η μητέρα δεν πιστεψε κανέναν από τους δυο μας! Δεν λέω ότι της άξιζε η τρομάρα, γιατί η καημένη κόντεψε να μείνει, και ξέρω ότι τον λατρεύει όσο κι εγώ, αλλά τουλάχιστον το είδε (ή μάλλον ΔΕΝ το είδε) πώς γίνεται.
Τίποτα, επειδή είναι βαθεια η τρύπα, αν και δεν φαίνεται στην φωτογραφία, δε φτάνει ανρώπινο χέρι εκεί μέσα, είχαμε βάλει και οι δύο μέχρι τα μέσα του πήχη και δεν κουνήσαμε καν τον αερα δίπλα του ώστε να τον ξυπνησουμε, πήρα το swiffer βιβλιοθήκης, που έχει επέκταση και είναι μαλακό, και πρακτικά τον έβγαλα σαν μπάλα παγωτό μπανάνα. Εκεί πέταξε λίγο, κατέληξε χαμηλά, και μισονυσταγμένο μισοεξαντλημένο τον έβαλα στο κλουβί, όπου μπουκώθηκε κεχρί και νερό ενώ δεν είχε φάει όλα μέρα.
Σε κάποιους που δεν έχουν φάει ποτέ μπορεί, ή αν αναπτύξουν μυκητες φυσικά. Αλλά τα βάζουμε στο μπάνιο όχι για να τα φάνε, αλλά γιατί είναι τόσο μικρά πλάσματα και το νερό τόσο σπάνιο στο φυσικό τους περιβάλλον, που συχνά κάνουν μπάνιο ή κόμα και πίνουν τις δροσοσταλίδες σε χαμηλά φυτα. Κανένα από τα παπαγαλάκια μου πλην του Ιουλίου που δεν μπορεί να μπει σε μπανιέρα γιατί θα πνιγεί λόγω δυσμορφίας, δεν αρέσει το ψέκασμα, αλλά έχει πολλή πλάκα να βλέπει κανείς να γλέιφουν τις σταγόνες!
Καλη γυμανστική να πετάς από κορνίζα σε κορνίζα, δλδ εμείς είμαστε πιο έξυπνοι που κολυμπάμε από ντουβαρι σε ντουβάρι στην πισίνα?
[automerge]1660141836[/automerge]
@MARY58 Ναι, λες και χρειάζομαι αφορμές για να μιλήσω για κάποιο από τα κοτοπουλάκια μου!
Για να ειμαι ειλικρινής, έπρεπε να συμβει, γιατί με όλα τα παπαγαλάκια μας η μητέρα μου νομιζε πάντα ότι τα άφηνα να βγουν εκτός κλουβιού στην καραντίνα στο σαλόνι, και δεν με πίστευε όταν έλεγα ότι ξεγλίστρησαν. Και ο σκρουτζ είναι ο πιο ευκίνητος και πολυμήχανος απόλα. Το κλουβί είναι βίζιον, και για να καθαριστεί ο πάτος βγαίνει όλο το άνω τμήμα. Δεν είχαμε τον Σκρουτζ πάνω από μια εβδομάδα από όταν επέστρεψε από την πρωτη του νοσηλεία τον Ιανουάριο, άχνα δεν ειχε βγάλει και σπανίως κινείτο, σε σημείο που είχαμε νερό και φαγητό σε μπωλ μπροστα του. Συχνά ήταν τοσο άρρωστος και κουρασμένος, που κοιμόταν μέσα στο μπωλ, σαν κοτούλα. Ε λοιπόν η κοτούλα, μπροστά στα μάτια του πατέρα μου (που δεν θέλει κατοικίδια, σιχαίνεται τα πουλιά και δεν τα θέλει πουθενά κοντά του, αλλά μόλις έρθουν τους μιλάει περσσότερο απότι μιλά σε εμένα) ξεγλιστρησε όπως έβαγαλα το πάνω μέρος για να καθαρίσω, και πέταξε σε όλο το μηκος του σπιτιού, από την βιβλιοθηκη στην τραπεζαρία. Η μητέρα δεν πιστεψε κανέναν από τους δυο μας! Δεν λέω ότι της άξιζε η τρομάρα, γιατί η καημένη κόντεψε να μείνει, και ξέρω ότι τον λατρεύει όσο κι εγώ, αλλά τουλάχιστον το είδε (ή μάλλον ΔΕΝ το είδε) πώς γίνεται.
Τίποτα, επειδή είναι βαθεια η τρύπα, αν και δεν φαίνεται στην φωτογραφία, δε φτάνει ανρώπινο χέρι εκεί μέσα, είχαμε βάλει και οι δύο μέχρι τα μέσα του πήχη και δεν κουνήσαμε καν τον αερα δίπλα του ώστε να τον ξυπνησουμε, πήρα το swiffer βιβλιοθήκης, που έχει επέκταση και είναι μαλακό, και πρακτικά τον έβγαλα σαν μπάλα παγωτό μπανάνα. Εκεί πέταξε λίγο, κατέληξε χαμηλά, και μισονυσταγμένο μισοεξαντλημένο τον έβαλα στο κλουβί, όπου μπουκώθηκε κεχρί και νερό ενώ δεν είχε φάει όλα μέρα.
Σε κάποιους που δεν έχουν φάει ποτέ μπορεί, ή αν αναπτύξουν μυκητες φυσικά. Αλλά τα βάζουμε στο μπάνιο όχι για να τα φάνε, αλλά γιατί είναι τόσο μικρά πλάσματα και το νερό τόσο σπάνιο στο φυσικό τους περιβάλλον, που συχνά κάνουν μπάνιο ή κόμα και πίνουν τις δροσοσταλίδες σε χαμηλά φυτα. Κανένα από τα παπαγαλάκια μου πλην του Ιουλίου που δεν μπορεί να μπει σε μπανιέρα γιατί θα πνιγεί λόγω δυσμορφίας, δεν αρέσει το ψέκασμα, αλλά έχει πολλή πλάκα να βλέπει κανείς να γλέιφουν τις σταγόνες!
Καλη γυμανστική να πετάς από κορνίζα σε κορνίζα, δλδ εμείς είμαστε πιο έξυπνοι που κολυμπάμε από ντουβαρι σε ντουβάρι στην πισίνα?
[automerge]1660141836[/automerge]
Αργά αργά. Μπορείτε να βάλετε και στο πάτωμα ένα πιατακι τσαγιού με ελάχιστον νερό. Ο ήχος της πορσελάνης τους αρέσει και το ότι είναι πολύ ρηχό ουσιαστικά ακυρώνει την ποτίστρα και τα αναγκάζει να μπουν μέσα ολόκληρα. Στην αρχή θα βρέξει λίγο το δεινοσαυροποδαράκι, λίγο την ουρά, μετά θα φρικάρει γιατί πώς τολμά να το αγγίζει το νερό, και τελικά θα γίνει πάπια.
@MARY58 Ναι, λες και χρειάζομαι αφορμές για να μιλήσω για κάποιο από τα κοτοπουλάκια μου!
Τελευταία επεξεργασία:
- Εγγραφή
- 29 Αυγ 2021
- Μηνύματα
- 3.997
@Nausicaa ή που κυνηγάμε ένα τόπι; Η διαφορά είναι ότι του γυρνάει το μάτι κάποια (ευτυχώς όχι όλα) βράδια, (8.00 με 8.30 κ 9.00 καμμιά φορά) κ λες κ θυμήθηκε να κάνει την γυμναστική του ενώ πρέπει να πέσει για ύπνο ( σηκώνεται το πρωί από τις 6 όταν ανατέλλει). Δεν θέλει να μπει στο κλουβί, πετά στις εξωτερικές πατηθρες κ μόλις πλησιάσω, πετά από κορνίζα σε κορνίζα, αφού κοιτάζει εμένα από κάτω που τον κυνηγάω. Καψόνια μου κάνει! Την γυμναστική στο τέλος την έχω κάνει εγώ (χωρίς φυσικά να το θέλω) κ σκαρφίζομαι ότι μπορώ για να τον πιάσω κ να τον βάλω πίσω στο κλουβί του για ύπνο. Κάποια νύχτα θα τον αφήσω έξω στο δωμάτιο να δει την γλύκα!. Αλλά το πιο πιθανό να φυλάω μαζί του καραούλι!
Αυτό με το swiffer κ πάνω η μπαλλιτσα ο Σκρουτζακος, όλα τα λεφτά!
[automerge]1660143051[/automerge]
@Niva99 γι'αυτό το πουλάκι είτε είναι καναρινι είτε είναι παπαγάλος πρέπει να νοιώσει ασφάλεια μαζί σου. Ώστε να θέλει κ να βγει έξω στον κοινό σας χώρο χωρίς εξαναγκασμό κ με την κατάλληλη εκπαίδευση (της επιβράβευσης κ όχι της τιμωρίας) ειδικά από εσάς τους παπαγαλογονεις, ώστε σιγά σιγά σιγά να μάθει κ να μπαίνει κ μέσα. Εγώ το έχω χάσει το παιχνίδι. Μου έχει πάρει τον αέρα κ το ξέρει.
Αυτό με το swiffer κ πάνω η μπαλλιτσα ο Σκρουτζακος, όλα τα λεφτά!
[automerge]1660143051[/automerge]
@Niva99 γι'αυτό το πουλάκι είτε είναι καναρινι είτε είναι παπαγάλος πρέπει να νοιώσει ασφάλεια μαζί σου. Ώστε να θέλει κ να βγει έξω στον κοινό σας χώρο χωρίς εξαναγκασμό κ με την κατάλληλη εκπαίδευση (της επιβράβευσης κ όχι της τιμωρίας) ειδικά από εσάς τους παπαγαλογονεις, ώστε σιγά σιγά σιγά να μάθει κ να μπαίνει κ μέσα. Εγώ το έχω χάσει το παιχνίδι. Μου έχει πάρει τον αέρα κ το ξέρει.
Τελευταία επεξεργασία:
Τα πράγματα είναι πολύ απλά,αν δεν θέλει να βγαίνει από το κλουβί το αποδέχεσαι.
Σκοπός μας είναι να καλύπτουμε τις ανάγκες τους πρωτα και όχι τις δικές μας.
Σκοπός μας είναι να καλύπτουμε τις ανάγκες τους πρωτα και όχι τις δικές μας.
@Tony Forpus Μα, δεν είναι καλό να πετάνε και να γυμνάζουν τα φτερά τους σε έναν μεγάλο χώρο?
@Tony Forpus Σε παραδέχομαι, φίλε. Έτσι όπως το πες. Πραγματικά θα το σταματήσω 
Τελικά βρήκα έναν τρόπο για να βγάζω τον Patrick έξω, χωρίς να τον πιάνω ή να τον τρομάζω. Αυτήν την περίοδο τον βγάζω κάθε μέρα έξω για κανένα 3ωρο, οπότε ξέρει πότε θέλω να τον βγάλω και σφίγγει τα ποδαράκια του στην πατήθρα. Εγώ βάζω το δάχτυλο μου μέσα στο κλουβί, βγάζω την πατήθρα που στέκεται, έρχεται σε εμένα και για να μην πηδήξει στην άλλη πατήθρα, του αποσπάω την προσοχή με το άλλο μου δάχτυλο που είναι έξω από το κλουβί. Έτσι, βγάζει έξω το κεφαλάκι του προκειμένου να τσιμπήσει το δάχτυλο μου που είναι έξω από το κλουβί, τον βγάζω έξω και μέχρι να καταλάβει τι έχει γίνει, είναι ήδη στο σταντ του.
